Bij de opening van dit gebouw ging de dialoog tussen de Keizerin en de architect als volgt: "Welke stijl is dit? Het lijkt geen stijl te hebben? Het is niet Grieks, niet Louis XVI, zelfs geen Louis XV". "Neen mevrouw, die stijlen hebben hun beste tijd gehad. Dit is de stijl van Napoleon III en dan durft u te klagen?"
Het was Napoleon III die in 1858 opdracht gaf tot de bouw van een Opera in het centrum van Parijs. De eerste steen werd gelegd in 1862 en 13 jaar later, in 1875 was het pronkstuk van de architect Charles Garnier klaar. Hij werd gekozen uit 170 kandidaten omdat hij het probleem van het bouwen boven een meer had opgelost. Garnier was 35 jaar oud toen hij de opdracht kreeg en dit gebouw biedt alles van wat je in "une nuit a l'opéra" verwacht. Een echte entree compleet met een "Grand Escalier", een gigantische theatrale trap waarin 33 soorten marmer zijn verwerkt. Vrouwenbeelden die lantaarns dragen, brons, koper en bladgoud, heel veel bladgoud. Een Grand Foyer waarvan het plafond is bedekt met mozaïeken. En een vijf verdiepingen hoog auditorium in de vorm van een hoefijzer, met een explosie van rood fluweel, dat plaats biedt aan 2130 stoelen. Een aantal met "vue partielle", wat betekent, dat je maar gedeeltelijk zicht hebt op het toneel. Maar zij kunnen dan weer genieten van de prachtige plafondschildering uit 1964 van Marc Chagall en de reusachtige kristallen kroonluchter die maar liefst 8 ton weegt.
Maar het duurde 136 jaar voordat de Opéra Garnier een restaurant kreeg. Op 1 juli 2011 was het dan zover en kon de creatie van de Franse architect Odile Decq worden opengesteld voor het publiek. 90 personen kunnen plaatsnemen in de, natuurlijk, rood gekleurde fauteuils van Poltrona Frau. Via een wel heel apart trappenstelsel, rijkelijk voorzien van rood pluche kom je in het restaurant dat gesitueerd is midden in het operagebouw. Onder de authentieke gewelven zweeft een prachtige mezzanine langs gegolfd glas dat weer de contouren van de buitenzijde volgt. De verlichting is van het Italiaanse topmerk iGuzzini. 3 jaar bouwen en 6 miljoen euro's verder is Parijs weer een bijzondere locatie rijker. Het restaurant met terras is gesitueerd op de hoek van de rue Gluck en de rue Halévy. Restaurant L’Opéra, onder leiding van de chef kok Christophe Aribert, is geopend zeven dagen in de week van 7 uur 's morgens tot middernacht.
Het Palais Garnier kunt u ook bezoeken. Elke dag geopend van 10 uur 's morgens tot vijf uur in de middag. De ingang en het loket voor de toegangskaartjes (€ 9,--) bevind zich op de hoek van de rue Scribe en de rue Auber. Metro: Opéra, Auber (RER)
Wilt u eens een privébezoekje brengen aan de Opéra dan kunt u schrijven naar benedicte@cultival.fr
Het meer, compleet met bronnen afkomstig van een zijtak van de Seine de rivier Grange Bateliere, is er nog steeds en zou de schrijver Gaston Leroux hebben geïnspireerd tot het schrijven van zijn roman; "het Spook van de Opera".
Voorzichtig loop ik achter Gilber Harnay, brandweerman en al vierendertig jaar verantwoordelijk voor de brandveiligheid van het Palais Garnier, maar voor deze gelegenheid is hij mijn gids. Met in de ene hand een gigantische bos sleutels en in de andere hand een krachtige schijnwerper volg ik hem zwijgzaam over stenen trappen en door de lange smalle gangen, verboden voor het publiek, naar een immense gewelfde kelder van ruim 2500 m².
Foto: Courtesy of ViennaSlide
Het luid dichtvallen van het ijzeren hek brengt me weer tot de werkelijkheid.
De meeste opera's worden tegenwoordig opgevoerd in de Opéra Bastille. Hier in de Opéra Garnier bijna uitsluitend balletvoorstellingen. Zo blijft, zeker hier, de jaarlijkse balletuitvoering van le Lac des Cynges, het zwanenmeer een bijzondere betekenis houden.
Ferry,
BeantwoordenVerwijderenWeer met erg veel plezier gelezen op een terras in turkye !!
Alex