Paris FvdV is een niet commercieel weblog speciaal voor kenners en liefhebbers van de stad Parijs - en voor hen die dat willen worden. Parijs is een stad met een gewichtig verleden, respectabel en gerespecteerd. Het is totaal niet nostalgisch. Parijs is er in geslaagd om, soms op brutale maar altijd op elegante wijze, om te gaan met zijn grootse monumenten. Ze te beschermen en te integreren in de nieuwe dynamiek van de stad. Parijs is een meester op het gebied van herstel en transformatie. U zult er nooit in slagen een volledig overzicht te maken van plekken en verhalen, die allemaal op hetzelfde punt uitkomen en de glorie van deze stad bezingen. toch wil ik een poging wagen. Wekelijks wil ik u niet alleen informeren over wat Parijs nog meer te bieden heeft, maar ook wil ik mijn liefde voor deze stad op u over dragen. In de hoop dat het raakt aan iets wat u herkent of voelt. Ferry van der Vliet.

Privacy verklaring: Indien u weblog Paris FvdV, dat bij Google-Blogger is ondergebracht, leest en reageert op de blogs van Paris FvdV, doet u dat vrijwillig en is uw IP-adres en mailadres - indien u dat vermeld - bekend en wordt opgeslagen. Ook uw schuilnaam waaronder uw reageert wordt opgeslagen. Paris FvdV zal uw gegevens nooit aan derden doorgeven. We houden uw gegevens privé, tenzij de wet of rechtelijke macht ons dwingt uw gegevens aan hen te verstrekken. Datalekken in het systeem vallen onder de verantwoordelijkheid van Google-Blogger. Door weblog Paris FvdV te bezoeken en/of de op of via deze weblog aangeboden informatie te gebruiken, verklaart u zich akkoord met de toepasselijkheid van deze disclaimer. Google gebruikt cookies om services te leveren en verkeer te analyseren dus uw IP-adres en user-agent zijn bij Google bekend, samen met prestatie- en beveiligingsstatistieken om servicekwaliteit te garanderen, gebruiksstatistieken te genereren, misbruik te detecteren en maatregelen te treffen.

donderdag 30 augustus 2012

MARIANNE

Ze is het evenbeeld van één van de mooiste vrouwen in Parijs, ja zelfs van heel Frankrijk! Ze symboliseert de "triomf van de Republiek". Als je geluk hebt kom je haar tegen in het stadhuis waar je toevallig bent. Ze staat zelfs op de Franse euromunt en op de Franse postzegel. Zij is de personificatie van de Franse Republiek. Zij vertegenwoordigt Frankrijk en wordt gekozen door meer dan 36.000 burgemeesters. Ik heb het over Marianne, DE Marianne. Maar wie is die vrouw hoor ik u denken? Haar beeltenis bestaat al sinds 1792, toen de Assemblée Nationale per decreet invoerde, dat het nieuwe zegel van de Republiek een staande vrouw met speer en een Frygische muts moet uitbeelden, als symbool van de vrijheid.
 
Marianne gezien door een straatartiest in de wijk Faubourg Saint Antoine
 
Tot op de dag van vandaag wordt Marianne afgebeeld met een Frygische muts op. De muts, een zacht kegelvormig hoofddeksel waarvan de top naar voren wijst en weer wat naar beneden valt, was ooit het symbool van het tot slavernij vervallen Franse volk dat zijn banden had afgeschud en nu vrij was. In 1849 verscheen zij voor het eerst op de Franse postzegel en een buste was in 1880 voor het eerst te zien in Hotel de Ville, het stadhuis van Parijs. Dit voorbeeld wordt tot op de dag van vandaag gevolgd door alle overheidsgebouwen in alle Franse steden. De eerste officiële bustes waren afbeeldingen van anonieme vrouwen van het volk. Het eerste model van Marianne zou een meisje afkomstig uit Sigolsheim, Elzas zijn geweest. Daar kwam in 1969 verandering in toen Marianne het evenbeeld kreeg van niemand minder dan de actrice Brigitte Bardot. In 1972 opgevolgd door de actrice Michèlle Morgan. In 1978 volgde de zangeres Mireille Mathieu, Catherine Deneuve in 1985,  Inès de la Fressange, model en Chanel muze in 1989, Laetitia Casta het Franse topmodel in 2000 en Evelyne Thomas talkshow host in 2003.
 
Marianne met Frygische muts, een andere kijk op het symbool van Frankrijk
 
In 1999 werden voor het eerst 36.000 burgemeesters betrokken bij de keuze van Frankrijks icoon. Geholpen door een kleine groep van lobbyisten; "Le comité de la Marianne d'Or", werd met een score van 36% het Franse topmodel Laetitia Casta, hoe kan het ook anders, gekozen uit een shortlist van vijf kandidaten. De andere kandidaten waren Estelle Hallyday - model, Patricia Kaas - zangeres, Daniela Lumbroso - televisiepresentatrice , Laetitia Milot - actrice en mannequin en Nathalie Simon - sportvrouw en televisiepresentatrice. Een minischandaal volgde toen Laetitia vertrok uit Frankrijk en haar woonplaats Parijs verruilde voor London, op zoek naar een beter belastingklimaat. De rondborstige buste van Casta zorgde onlangs nog voor onrust in het noord Franse dorpje Neuville-en-Ferrain. De burgemeester van het dorp liet in april 2011 het "onthullende" standbeeld verwijderen uit het stadhuis omdat de lokale bevolking in de stad begon te roddelen en de ambtenaren te veel werden afgeleid door de onthullende staat van de traditionele vrouwelijke belichaming van de Franse Republiek. In de begroting wordt officieel een post van € 900,- opgenomen voor de aanschaf van een nieuwe Marianne. Het vorige beeld was in 2007 aangeschaft voor een bedrag van € 1400,- Het nieuws haalde zelfs de Engelse tabloid de Daily Mail met de kop: "What A Bust"  Een wethouder, die niet met naam genoemd wenst te worden, zei dat hij de verwijdering van de buste zeer betreurd. Temeer omdat het hier geen gezamenlijk besluit betrof maar een eenzijdig besluit van de burgemeester. "Het was een uniek stukje werk. Immers, Marianne is een symbool van het moederschap", aldus de teleurgestelde wethouder.
 
Marianne in punkversie
 
Op 21 december 2009 heeft de vereniging van Franse burgemeesters gestemd voor Florence Foresti, een actrice en comédienne, als Frankrijks volgende Marianne. Deze stemming moet nog worden geratificeerd door de staat. De runners-up waren Carla Bruni-Sarkosy, Laure Manaudou en Rama Yade.
 
Marianne conform de huisstijl van alle ministeries en overheidsdiensten
 

Hoewel een gemeenschappelijk embleem van Frankrijk, geniet De Marianne geen officiële status. De vlag van Frankrijk, is benoemd en beschreven in artikel 2 van de Franse grondwet, als het enige officiële embleem.  Maar er is hoop. Sinds september 1999 heeft de Franse regering onder leiding van Lionel Jospin de Franse driekleur samengevoegd met beeltenis van Marianne en de woorden Liberté-Egalité-Fraternité, zijnde de nieuwe Franse huisstijl voor alle ministeries en overheidsdiensten. 


vrijdag 24 augustus 2012

PARIS ABC - N / Z



N = Notre Dame
Naast de Eiffeltoren is de Notre Dame het symbool van Parijs. Geen enkel gebouw is meer verbonden met de geschiedenis van Parijs dan deze kerk. Al sinds zijn voltooiing rond 1330 staat de kathedraal majestueus op het Île de la Cité, de wieg van de stad. 170 jaar heeft men er aan gewerkt. 130 meter lang, met torens van 69 meter hoog drie grote portalen met prachtig beeldhouwwerk en drie indrukwekkende roosvensters, met een diameter tot 21 meter. Het orgel is vroeg 18e-eeuws en is met zijn 6000 pijpen, 110 registers en 5 manualen het grootste van Frankrijk. Napoleon kroonde hier zichzelf in 1804 tot keizer van Frankrijk en de Gaulle kreeg er zijn staatsbegrafenis in 1970. De 387 treden van de noordelijke toren leiden je naar de beroemde gargouilles, de legendarische waterspuwers, en naar een schitterend uitzicht over Parijs. De term gargouille is Frans voor keel. Sommige beelden dienen dan ook als waterafvoer, anderen slechts ter versiering. Ze zijn allemaal in de 19e eeuw gemaakt door de onbekende kunstenaar Victor Pyanet.
O = Opéra Garnier
Bij de opening van dit gebouw ging de dialoog tussen de Keizerin en de architect als volgt: "Welke stijl is dit? Het lijkt geen stijl te hebben? Het is niet Grieks, niet Louis XIV, zelfs geen Louis XV". "Neen mevrouw, die stijlen hebben hun beste tijd gehad. Dit is de stijl van Napoleon III en dan durft u te klagen?"



Het was Napoleon III die in 1858 opdracht gaf tot de bouw van een Opera in het centrum van Parijs. De eerste steen werd gelegd in 1862 en 13 jaar later, in 1875 was het pronkstuk van de architect Charles Garnier klaar. Hij werd gekozen uit 170 kandidaten, omdat hij het probleem van hoe een opera te bouwen boven een bestaand meer had opgelost. Garnier was 35 jaar oud toen hij de opdracht kreeg en dit gebouw biedt alles van wat je in "une nuit a l'opéra" verwacht. Een echte entree compleet met een "Grand Escalier", een gigantische theatrale trap waarin 33 soorten marmer  zijn verwerkt. Vrouwenbeelden die lantaarns dragen, brons, koper en bladgoud, heel veel bladgoud. Een Grand Foyer, waarvan het plafond is bedekt met mozaïeken. En een vijf verdiepingen hoog auditorium in de vorm van een hoefijzer, met een explosie van rood fluweel, dat plaats biedt aan 2130 stoelen. Een aantal met "vue partielle", wat betekent, dat je maar gedeeltelijk zicht hebt op het toneel. Maar zij kunnen dan weer genieten van de prachtige plafondschildering uit 1964 van Marc Chagall en de reusachtige kristallen kroonluchter die maar liefst 8 ton weegt.


Achterzijde Opéra Garnier gezien vanaf place Diaghilev

Het meer, compleet met bronnen afkomstig van een zijtak van de Seine de rivier Grange Bateliere, is er nog steeds en zou de schrijver Gaston Leroux hebben geïnspireerd tot het schrijven van zijn roman; "het Spook van de Opera". Het dient als waterreservoir, indien er brand is in het gebouw en voor duiktrainingen van de Parijse brandweer. Bij een lage waterstand kun je er varen met een boot. Het meer is eigenlijk een groot caisson van 50 bij 20 meter, zo'n 3 meter hoog en bezaaid met kolommen. Bij het schrijven van dit stukje dwalen mijn gedachten af naar de prachtige slotscene uit de Phantom of the Opera waar het Spook met zijn geliefde Christine per boot het meer oversteekt verlicht met honderden fakkels. "Geen weg terug meer, de laatste drempel zijn we overgestoken, dus sta hier -  en kijk hoe hij brandt…  We hebben de weg terug  achter ons gelaten…". De meeste opera's worden tegenwoordig opgevoerd in de Opéra Bastille. Hier in de Opéra Garnier bijna uitsluitend balletvoorstellingen. Zo blijft, zeker hier, de jaarlijkse balletuitvoering van le Lac des Cynges, het zwanenmeer een bijzondere betekenis houden.
P = Palais, Paleizen
Parijs was al zeer vroeg het politieke, economische en culturele machtscentrum van Frankrijk en kent daarom veel Koninklijke Paleizen. Het begon met het Louvre (1180 - 1223). Wat de Tower voor London betekende was het Louvre voor het Parijs van de Middeleeuwen. Een citadel gebruikt als kerker en arsenaal ter bescherming van de kunstschatten. Onder invloed van koningen en gemalen omgebouwd van Donjon tot Koninklijk Paleis, tot het grootste museum van de wereld. Vormgegeven door koningen, keizers maar ook door een socialistische president. De veranderingen die president Mitterand riskeerde waren zeer gewaagd. Een risico dat tot dan toe uitsluitend was voorbehouden aan vorsten als Frans I, Hendrik IV of de Franse Zonnekoning. Zelfs de grote Napoleon had het niet gewaagd om wijzigingen aan te brengen aan dit majestueuze Paleis. Vanaf 1515 tot en met 1995 is er gebouwd en verbouwd in het Louvre.
Palais Luxembourg



Ook de Medici's hebben hun invloed doen gelden met de bouw van twee indrukwekkende paleizen. Catharina de' Medici; zij huwde op 14-jarige leeftijd de even oude Hendrik II van Frankrijk. Tussen 1560 en 1610 bouwde zij het Palais des Tuileries, in 1871 door brand vernietigd. Maria de' Medici was koningin van Frankrijk en getrouwd met de Franse koning Hendrik IV. Zij was verantwoordelijk voor de bouw van het Palais du Luxembourg, waar nu de Franse senaat is gevestigd.
Het Palais Royal (koninklijk paleis) werd gebouwd in 1629 in opdracht van de invloedrijke Kardinaal Richelieu, die minister was tussen 1624 en 1642. Indertijd stond het paleis bekend als het Palais Cardinal en het werd een koninklijk paleis toen de kardinaal het gebouw naliet aan koning Lodewijk XIII. Lodewijk XIV de Zonnekoning bracht zijn jeugd hier door vooraleer hij verhuisde naar het nabijgelegen Louvre.
Ook aan de verschillende wereldtentoonstellingen, die van 1900 en 1937, hebben we de nodige paleizen te danken, waaronder het Grand Palais en Petit Palais (1900), Palais de la Découverte, Palais de Chaillot en het Palais de Tokyo (1937). De meeste gebouwen zijn nu in gebruik als museum.
Q = Quai
Op de rechteroever van de Pont Marie tot aan de Quai du Louvre, en op de linkeroever van de Quai de la Tournelle tot aan de Quai Voltaire, een gebied dat inmiddels tot Unesco World Heritage Site is verklaard, maken ruim 240 'bouquinistes' gebruik van 900 groene boekenkisten. Zij huisvesten meer dan 300.000 oude boeken, een zeer groot aantal bijzondere  tijdschriften, oude affiches, zeldzame strips maar ook ansichtkaarten. De Seine wordt omschreven als de enige rivier in de wereld die stroomt tussen twee "boekenplanken".  Naast boekhandelaar, zijn deze gepassioneerde mannen en vrouwen in de eerste plaats getuigen van het Parijs van vroeger en nu. Zij vormen een groot cultureel lint langs de Seinekaden, in de schaduw van grote Parijse monumenten zoals de Notre-Dame.
Bouquiniste
'De bouquinistes'  maken deel uit van het culturele en commerciële erfgoed, een van de schatten van de stad Parijs. Met hun 900 'dozen' en hun 300.000 boeken, oude of hedendaagse, bieden de boekhandelaren een meer dan 3 kilometer lange culturele wandeling langs de kades van de Seine. De boekhandelaren bepalen zelf wanneer zij open zijn. Van de gemeente Parijs hebben zij de verplichting om in ieder geval een aantal dagen per week open te zijn van 11.30 uur tot zonsondergang. 

R= Restaurants.
Het was een zekere Grimod de la Raynière die in 1803 zijn 'Almanach (almanak) de Gourmand' publiceerde, de voorganger van de beroemde Guide Michelin. Voor Parijzenaars zijn cultuur en gastronomie als zon en maan, ze horen onlosmakelijk bij elkaar en zijn om te overleven van onschatbaar belang. Nergens ter wereld is de kunst van de verfijnde maaltijd meer een integraal onderdeel van het leven dan Parijs. Of je nu gaat voor een echte Franse bistro, een sterrenrestaurant of voor het hipste loungerestaurant van de stad, het blijft moeilijk kiezen. De Franse passie voor een goede keuken maakt het uit eten gaan tot een van de grootste geneugten van deze stad. Parijs kent ruim 5000 restaurants. 47 restaurants hebben een Michelin ster, 16 restaurants hebben twee sterren en maar liefst 10 restaurants hebben drie Michelin sterren (2012). Om u een idee te geven; Nederland heeft slechts 2 drie-sterren-restaurants.
Lunchtijd; een dagelijks beeld aan de Seine
S = Seine
De Seine en zijn oevers zijn net zo kenmerkend voor de stad als de vele monumenten. De Seine zelf is 776 kilometer lang en stroomt van de Bourgogne naar Het Kanaal. 13 kilometer stroomt de Seine door Parijs om zich even buiten Parijs samen te voegen met de rivieren de Oise en de Marne. 3,4 meter diep bij de Pont National (vroeger Pont Napoléon geheten) die een verbinding vormt tussen de boulevard Poniatowski in het 12e arrondissement en de boulevard Masséna in het 13e arrondissement. Het diepst is de Seine bij de Pont Mirabeau (5,7 meter). De 93 meter lange brug verbindt de rue de la Convention in het 15e en de rue de Rémusat in het 16e arrondissement met elkaar. De gemiddelde stroomsnelheid is twee kilometer per uur, het breedst (200 meter) bij de Pont de Grenelle en op z'n smalst, (30 meter) bij de Quaie de Montebello tegenover de Notre Dame. Oh ja, zwemmen in de rivier is verboden, maar het is goed om te weten dat de gemiddelde temperatuur 14.1° bedraagt.
T = Theaters
Stad van licht, maar ook van voetlicht. Zoals het in een wereldstad betaamt, hoeft niemand zich te vervelen in de avond- of de nachtelijke uren. Van klassiek tot modern ballet, mooie opera's en toneelvoorstellingen, het theater floreert in Parijs. Parijs staat bol van de affiches van schouwburgen, concertzalen, theaters, opera's en cabarets. Het seizoen loopt van september tot en met juli. Vele theaters sluiten in de maand augustus, dus het is altijd goed om u vooraf te laten informeren door de weekbladen Pariscope, of de l'Officiel des Spectacles. De Comédie Francaise, gevestigd naast het Palais Royal, is opgericht in 1680 en is het oudste nationale theater ter wereld. Bij de Kiosque Théâtre de la Madeleine en Théâtre Montparnasse worden op de dag van de voorstelling zelf, theaterkaartjes verkocht voor de helft van de prijs. Aurélie Filippetti is de huidige almachtige Minister van Cultuur in het kabinet van François Hollande. Zij is niet alleen de beschermvrouwe van de traditionele kunsten, maar ook minister van popmuziek en strips, en zij bepaalt mede het lot van de belangrijke Franse mode-industrie. Dankzij alle royale subsidies heerst er in Frankrijk een benijdenswaardig kunstklimaat. 

U = Universiteiten
Als de vroegere wijk Les Halles, met de oude markthallen, de buik van Parijs werd genoemd dan is het vijfde arrondissement het hoofd met een goed stel hersens. Dit is het Parijs van Abélard en Héloise, Erasmus, Gertrude Stein en Ernest Hemmingway, maar ook van Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir. Hier staat het symbool van de Franse wetenschappelijke traditie en de oudste universiteit van Europa; de Sorbonne. De geschiedenis van de Sorbonne gaat terug naar de 12de eeuw. Ze werd opgericht in 1253 door de biechtvader van Lodewijk IX; Robert de Sorbon. De Sorbonne was tot 1970 dé universiteit van Parijs. Na de studentenrellen in mei 1968 werd de universiteit opgesplitst in dertien afzonderlijke universiteiten.
Universiteit Mont Souris
V = Vélib
In 2006 financiert het internationale publiciteitsbedrijf JC Deceaux, in ruil voor de concessie van 1600 reclameborden, een miljoenenproject: 'De Velib'. ruim 20.000 fietsen op 1451 punten in Parijs. Nooit verder dan 300 meter lopen vind je een Velib fietsverhuurstation. Mocht een van de verhuurstations leeg zijn, dan vind je op de informatiepaal altijd een plattegrond naar het dichtstbijzijnde verhuurstation. Parijs wordt ook steeds fietsvriendelijker. Inmiddels zijn er over een lengte van 370 km fietspaden aangelegd. Toeristen kunnen een dagabonnement nemen voor slechts 1 Euro per dag en 5 Euro voor de hele week. U moet wel in het bezit zijn van een creditcard, want er wordt een borg gevraagd van 150 Euro. Op de allereerste dag waren de huurfietsen al meer dan 300.000 keer gebruikt.
W = winkelen
Het uitgeven van geld in niet moeilijk in dit winkelparadijs waar de ene verleidelijke etalage na de andere opdoemt. Parijs is een schatkamer vol prachtige winkels en super chique boetieks, van ultraconservatief tot überhip en over-the-top. Of u naar iets zeer speciaals op zoek bent of gewoon de sfeer wilt proeven? Ik kan u verzekeren, u wordt niet teleurgesteld. De mooiste warenhuizen, Grands Magazins, zijn Galeries Lafayette en Au Printemps,  beiden gevestigd aan de boulevard Haussmann en Le Bon Marché in de rue du Bac. Mode en (haute) couture aan de place des Victoires, avenue Montaigne, rue Cambon en de rue Faubourg Saint Honoré, Juweliers in de rue de la Paix en de place Vendôme. Voor Delicatessen moet u zijn op de place de la Madeleine. De mannen kunnen het beste terecht in de wijk Saint Germain op de rechteroever en de rue du Faubourg Saint Honoré.
X = X
De moeilijkste letter in mijn Parijse alfabet, overigens ook in het Franse. X staat voor een onbekend persoon of voor 'un  film classé X' wat weer staat voor porno. Welnu dat is mijn redding (voor de letter X dan) want voor deze fims kunt u nog steeds terecht op Pigalle. Onderaan de heuvel van Montmartre, daar waar de touringcars in rijen langs de pornobioscopen, sexwinkels, peepshows en goedkope stripteasetenten rijden. Pooiers, hoeren en travestieten oefenen hier nog steeds hun beroep uit.
Pigalle - 'Paris by night'
Maar het is ook een wijk vol nostalgie. Hier ontstond de 'chahut' later bekend als de 'cancan'. Deze dans werd weer beroemd door de affiches van Henri Toulouse de Lautrec met als model zijn muze; de cancan-danseres Jane Avril. Zelfs Renoir was hier op zoek naar zijn modellen. In de jaren vijftig en zestig was de wijk ook het decor voor veel films noirs. Dus zo onbekend is deze wijk nu ook weer niet.
Y = Yves Saint Laurent
Parijs is de bakermat van de haute couture. De regels voor de haute-coutureclassificatie zijn zeer streng en er zijn maar negen haute-couturehuizen die officieel zijn geregistreerd bij de Fédération de la Couture. De eerste echte couturier in Parijs was Charles Frederick Worth (1826 - 1895), later gevolgd door Coco Chanel. Namen die net als Yves Saint Laurent onlosmakelijk verbonden zijn met Parijs als centrum van de haute couture.
Yves Saint Laurent verliet op zeventienjarige leeftijd het ouderlijk huis om voor de ontwerper Christian Dior te gaan werken. Toen Dior in 1957 stierf, kreeg Saint Laurent op 21-jarige leeftijd de leiding over het toen slecht lopende modehuis Dior. De ontwerpen van Saint Laurent waren zo vernieuwend, dat ze tot grote successen leidden. Zo bijvoorbeeld de trapeziumjurk uit 1958, die ruim viel om de taille in plaats van deze in te snoeren. Saint Laurent gebruikte zowel fel lichte, als donkere kleuren, al ontwierp hij eenmalig ook een collectie, waarvan alle kledingstukken zwart waren. Na een zenuwinzinking als gevolg van zijn deelname aan de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog verloor Laurent de leiding over het modehuis Dior. Samen met zijn partner Pierre Bergé begon hij daarom zijn eigen modehuis onder de merknaam YSL. Tot Saint Laurents clientèle behoorden onder meer zijn "muze" Loulou de la Falaise en de actrice Catherine Deneuve. In 1993 werd het modehuis van Yves Saint Laurent voor ongeveer 600 miljoen dollar verkocht aan het farmaceutische bedrijf Sanofi die het zes jaar later weer doorverkocht aan Gucci. In 2002 werd, mede als gevolg van Laurents leeftijd, drugsmisbruik, depressies, alcoholisme, en problemen met Tom Ford van Gucci, besloten het couturehuis van YSL te sluiten. Saint Laurent trok zich terug in zijn huis in Marrakesh, Marokko en overleed daar op 71-jarige leeftijd.
Z = Zadkine
Op loopafstand van de Jardin Luxembourg staat nog een stukje cultuur wat nog steeds op mijn 'To Do' lijstje staat. Aan de rue d'Assas nummer 100 staat een klein huisje met een bloementuin. Hier woonde en werkte de Russische beeldhouwer Ossip Zadkine tot aan zijn dood in 1967. Het interieur is na zijn dood onveranderd gebleven, vol met zijn beeldhouwwerken,  waaronder zijn beroemste werk Ville Détruite (de verwoeste stad). De beelden staan verspreid over vijf kamers en een besloten tuin. Helaas zal ik, net als u, moeten wachten to de herfst van 2012, aangezien het museum door werkzaamheden tijdelijk is gesloten.
Ik hoop dat u net zo genoten heeft bij het lezen van mijn Parijse ABC, als ik heb gedaan bij het samenstellen ervan.

zondag 19 augustus 2012

PARIS ABC - A / M



A = Arrondissementen
Parijs bestaat uit 20 arrondissementen, elk met een eigen bestuur. Zij hebben geen beslissingsbevoegdheid, maar treden op als bemiddelaar tussen de administratie (burgemeester en het Conseil de Paris /gemeenteraad) en de bevolking. De ligging van de arrondissementen kun je het best vergelijken met een slakkenhuis. Het 1e arrondissement in het midden, daar omheen de middeleeuwse kern; het 2de, 3de, 4de en 5de arrondissement. De nummers 6 tot en met 11 vormen de volgende kring en omvatten de oude 'faubourgs'; buitenwijken. De laatste cirkel word gevormd door de arrondissementen 13 tot en met 20. In deze arrondissementen zijn de inkomensverschillen het grootst. De meest chique en dure arrondissementen  zijn het 15e, 16e en het 17e. De overige arrondissementen zijn de typische migranten wijken. In het 13e de Afrikanen en Antilianen, in het 18e veel migranten vanuit Noord Afrika en de Chinezen in het 20e. Zo heeft elk arrondissement zijn eigen karakter en sfeer.
B = Bruggen van Parijs
Over het Parijse gedeelte van de Seine zijn maar liefst 37 bruggen gebouwd. Clochards slapen er onder, vrijplaats voor verliefde stelletjes, inspiratiebron voor schrijvers en kunstschilders en een schuilplaats voor de regen. De bruggen van Parijs spelen een grote rol in het culturele landschap van de stad. De oudste brug is de Pont Neuf (1578 - 1604), de meest versierde brug is de Pont Alexandre III (1896 - 1900). Het mooiste uitzicht over het historische hart van Parijs heeft u vanaf de voetgangersbrug Passerelle des Arts, een stalen reconstructie van de eerste gietijzeren brug van Parijs uit 1804. Andere prachtige bruggen zijn: Pont de Bir-Hakeim (1903 - 1905) met een bijzonder uitzicht op de Eiffeltoren en de Pont de la Tournelle (1928) met een adembenemend zicht op Île de la Cité en de Notre Dame.
C = Cafés
Te veel om op te noemen. De cafés van Parijs dragen onmiskenbaar bij aan de charme en de historie van de stad. In cafés werd geschiedenis geschreven door grote schrijvers; Sartre, Scott Fitzgerald, Hemingway, de Beauvoir, door kunstenaars waaronder; Dali, Cocteau, en vele andere vooraanstaande intellectuelen Maar in Parijs te zijn geweest zonder Café de Flore, Café Les Deux Magots, Café de la Paix en Café Marly bezocht te hebben, dat kan echt niet.
Dôme des Invalides
D = Dôme des Invalides
In 1676 vroeg de Zonnekoning Lodewijk de XIV aan de architect Jules Hardouin Mansart een kerk te bouwen voor exclusief gebruik door de Zonnekoning en voor de Koninklijke graftomben. In 1840 besloot Koning Louis Philippe om de overblijfselen van Keizer Napoleon terug te halen van Sint Helena. Zijn lichaam werd in 1861 in zes kisten gelegd en uiteindelijk in de crypte geplaatst. De tweehonderdste verjaardag van de Franse revolutie was de gelegenheid bij uitstek om de Dôme in oude luister te herstellen en met bladgoud te bedekken. Hiervoor waren 550.000 bladen goud nodig met een totaal gewicht van 12,7 kilogram.
E = Eiffeltoren
Een holle kandelaar, een trap naar de eeuwigheid, de toren van Babel of volière van de wereld: Hèt symbool van Parijs. In de meer dan honderd jaren van zijn bestaan verguisd en verheerlijkt. Parijzenaars begroeten elk nieuw monumentaal werk in hun stad met een mengeling van afgrijzen, kritiek en ontsteltenis die een paar jaar duurt, waarna het een dierbaar nationaal symbool wordt. De Eiffeltoren is daarvan een perfect voorbeeld. De toren is inmiddels een onmisbaar onderdeel van de Parijse skyline. Het icoon van Parijs en het meest herkenbare gebouw van de wereld, zelfs voor mensen die de toren nog nooit in het echt hebben gezien. De officiële opening vond plaats op 31 maart 1889. Tot 1929 was het het hoogste gebouw in de wereld. Totaal gewicht 10.100 ton, hoogte eerste platform op 57 meter, het tweede platform op 115 meter en het derde platform op 276 meter. Omhoog en omlaag kun je d.m.v. vijf liften of met de trap, 1656 treden. De toren wordt van binnenuit verlicht door 336 Philips lichtprojectoren (1000W, 400W, 150W) en geven de toren zijn gouden glans. 20.000 kleine lampjes zorgen sinds 31 december 2000 voor het ''sparkling'' effect, dat te zien is op elk heel uur. Jaarlijks verbruik; zo'n 680.000 kWh. Elke zeven jaar wordt de toren door 25 schilders opnieuw in de verf gezet. De toren is inmiddels 19 keer geschilderd. Iedere verfbeurt duurt 15 tot 18 maanden en verbruikt 60 ton aan verf. De volgende verfbeurt is gepland in 2015 en 2016.
F = Fonteinen
Er is geen stad ter wereld met zoveel fonteinen dan Parijs. Er staan alleen al 109 'Wallace' fonteinen, in de 19e eeuw geschonken aan de stad Parijs door de Engelse Miljonair Richard Wallace. De mooiste fonteinen van Parijs zijn de Fontaine de L'Observatoire, Fontaine de Médicis in de Jardin Luxembourg, Fontaine des Quatre Points Cardineaux voor de Église Saint Sulpice, Fontaine Igor Stravinsky van het kunstenaarsechtpaar Tinguely en Saint Phalle, de Trocadéro fonteinen en de de prachtige fonteinen van Hittorf op de Place de la Concorde. De ene fontein symboliseert de binnenvaart, de andere de zeevaart.
Grand Bilbliothèque Nationale de France François Mitterrand
G = Grand Travaux
In de regeerperiode van François Mitterrand is het aanzicht van Parijs wezenlijk veranderd. Geen enkele koning van de afgelopen eeuwen vindt in hem zijn gelijke. Tijdens zijn bewind kreeg Parijs de Opéra Bastille, het Institut du Monde Arabe, Cité de la Musique en het Parc de la Villette, Le Grand Louvre met de pyramide van Ieoh Ming Pei, La Grande Arche de la Defense, het nieuwe ministerie van Financiën en de Grand Bilbliothèque Nationale de France. Stuk voor stuk architectonische iconen in het stadsbeeld van Parijs.
H = Haussmann
In de periode van 1852 tot 1870 zorgde de prefect van het departement Seine; Baron Haussmann voor een gigantische stadsvernieuwing. Zijn plannen zorgden voor een herinrichting van de stad; Hele wijken in Parijs werden platgewalst om  plaats te maken voor brede lanen (de grands boulevards),  prachtige 'Haussmanngebouwen' om een architecturale eenheid te creëren, grote groene oases, waaronder de parken Buttes Chaumont, Monceau en Montsouris. Zijn buitengewone creatieve geest en inzicht op urbanisch gebied heeft Parijs zijn moderne gelaat gegeven. Meer dan 25.000 huizen werden gesloopt en vervangen door 50 boulevards. Parijs kreeg 75.000 nieuwe gebouwen. Er kwamen riolen, trottoirs, ziekenhuizen, overdekte markten en slachthuizen. In ruim 17 jaar transformeerde hij de stad van een smerig middeleeuws doolhof tot een moderne, functionele metropool.
I = Île de la Cité en Île Saint Louis
Het stukje Parijs dat de Romeinen in 55 voor Christus veroverden. Een klein vissersplaatsje, dat werd bewoond door de Keltische Parisiistam, het gebied dat toen Lutetia heette. De Romeinen versterkten de nederzetting, vooral op het hoofdeiland Île de la Cité en de linkeroever van de Seine. Parijs is hier ontstaan. Zichtbare overblijfselen uit die periode zijn nog altijd zichtbaar onder het voorplein van de Notre Dame, bij het Hôtel de Cluny, nu het musée National du Moyen Age, de Arènes de Lutèce en onder de Place du Carrousel van het Grand Louvre.
J = Jardins
Parijs is de hoofdstad in Europa met het meeste groen. Parijs kent maar liefst 400 parken en tuinen. 478.000 bomen groeien er in Parijs, in maar liefst 120 soorten. De twee longen van Parijs zijn het Bois de Boulogne, 852 hectaren groot en het Bois de Vincennes, 995 hectaren groot. Mijn favorieten: Jardin du Luxembourg, Jardin du Palais Royal en de Jardin des Tuileries.
Parijs kent honderden kunstgalerieën in de binnenstad
K = Kunst
De Franse schrijver Julien Green zei eens; "Parijs is een stad waarover men in meervoud moet spreken". Het is een mekka voor kunstenaars en verzamelaars. Kunst is in Parijs op straat geboren en Parijs staat er vol van. Of het nu gaat om stadsmeubilair, beeldhouwwerken of religieuze bouwkunst, waaronder kerken. De Parijse musea zijn, gezien hun rijkdom aan kunst, enig in Frankrijk en misschien wel over de hele wereld. Parijs heeft altijd als een magneet gewerkt voor kunstenaars over de hele wereld en bezit daarom een rijke culturele erfenis. Het Musée d'Orsay, het Grand Louvre en het Centre George Pompidou, vormen samen de belangrijkste kunstmusea van deze metropool aan de Seine. Dat kunst leeft in Parijs getuigen ook de honderden kunstgalerieën in de binnenstad. De meeste zijn gecentreerd in Saint Germain des Prés, de Marais en in de straten van rue Vieille du Temple, rue de Seine en de rue Guénégaud. De Wijk achter de Bibliothèque de France is in opkomst en richt zich met name op conceptuele en moderne kunst.
L = Lodewijk
Parijs heeft vele koningen gekend, waaronder 18 'Lodewijks' met zeer interessante bijnamen: Lodewijk de Vrome (I), Lodewijk de Stotteraar (II), Lodewijk de Jonge (III), Lodewijk van Overzee (VI), Lodewijk de Doeniet (V), Lodewijk de Dikke (VI), Lodewijk de Jongere (VII), Lodewijk de Leeuw (VIII), Lodewijk de Heilige (XI), Lodewijk de Woelzieke of de Twister (X), Lodewijk de Spin (XI - 'Le plus terrible Roi qui fut jamais en France', de ergste koning die Frankrijk ooit gekend heeft), Lodewijk XII, Lodewijk de Rechtvaardige (XIII), Lodewijk de Zonnekoning (XIV), Lodewijk le Bien-Aimé (XV - de Geliefde), Lodewijk XVI, hij is de enige koning van Frankrijk die ooit geëxecuteerd werd. Hij werd schuldig bevonden aan hoogverraad en geëxecuteerd door de guillotine op 21 januari 1793. Lodewijk XVII, Nadat zijn vader op 21 januari 1793 werd geëxecuteerd, werd de Dauphin in overeenstemming met de wetten van de dynastie, koning van Frankrijk en Navarra; maar Frankrijk was toen echter een republiek en Lodewijk zat in gevangenschap. Dat bleef zo tot bij zijn overlijden op 10-jarige leeftijd in juni 1795 naar men zegt aan de gevolgen van koningszeer. Lodewijk XVIII, Lodewijk had geen kinderen; dus na zijn dood werd de kroon overgedragen aan zijn jongere broer, Karel X, Graaf van Artois. Lodewijk XVIII was de laatste Franse monarch die in functie overleed. Er volgde nog één Lodewijk, namelijk Lodewijk Napoleon, bijgenaamd de Lamme Koning en Lodewijk de Goede, de laatste Lodewijk verbonden aan Parijs.
M = Metropolitain
Eerst wat geschiedenis. Het begon allemaal in 1900 met de Compagnie du Chemin de Fer Métropolitain de Paris (CMP). in 1910 werd een nieuwe concessie uitgereikt aan de Société Berlier-Janicot ligne Nord-Sud (lijn 12 Mairie d'Issy - Porte de la Chapelle). 1949 - 1950 Het ontstaan van een vervoersmaatschappij voor de regio Parijs voor zowel metro als bus, de Régie autonome des transports parisiens. (RATP). Tot en met vandaag is de RATP verantwoordelijk voor heel het vervoer in de Parijse regio per metro, tram en bus. De RATP is weer een onderdeel van de STIF le Syndicat des Transports d'Île-de-France.
Het metronetwerk van Parijs telt 385 metrostations (peildatum 8 oktober 2011), 14 + 2 (bis) lijnen met een totale lengte van 211,3 kilometer, waarvan 16,3 kilometer boven de grond en 43,7 kilometer in de Parijse buitengebieden. De gemiddelde lengte van een metrolijn is 13,2 kilometer met plus minus 24 stations; een station per 550 meter. De langste metrolijnen zijn lijn 8; Balard naar Créteil Préfecture, 22,1 kilometer en lijn 9; Pont de Sèvres - Mairie de Montreuil. Weliswaar iets korter dan lijn 8, 19,6 kilometer maar met maar liefst 37 stations. De kortste metrolijn is 3 bis; Gambetta - Porte de Lilas, slechts 1,3 kilometer. De meeste metrolijnen volgen het stratenpatroon van Parijs. De moeilijkste lijnen qua aanleg zijn die, die de rivier de Seine moeten oversteken. 6 lijnen doen dat ondergronds,  4 lijnen bovengronds door middel van fraai aangelegde viaducten. De mooiste voorbeelden hiervan zijn de Pont Bir-Hakeim (lijn 6) en het viaduct van Austerlitz (lijn 5). Er is een metrolijn waarvan we weten dat de bouw 24 jaar heeft geduurd. Lijn 12 van Mairie d'Issy naar Porte de la Chapelle. Deze lijn doorkruist de butte Montmarte tussen Abbesses en Lamarck-Caulaincourt. Jaarlijks reizen zo'n 1,4 miljard mensen met de metro van Parijs.

maandag 13 augustus 2012

SWEET PARIS

Ik moet u iets bekennen. Een van mijn zonden in Parijs is het eten van crêpes. Zo vlak voor de lunch of aan het einde van de middag begint het bij mij te knagen. En het gekke is dat ik dan op de een of andere manier, altijd wel in de buurt ben van een crêperie met zo'n open raam, waar die heerlijk zoete geur je tegemoet komt. Weet dan de verleiding maar te weerstaan, nou mij lukt het niet.

'Sweet Paris'
Oorspronkelijk komen de crêpes uit een gebied van Keltische oorsprong in het Noord-Westen van Frankrijk. De pannekoeken waren de trots van de regio Bretagne. Het woord 'crêpe' is Frans voor pannekoek en is een ongezuurde, platte, flinterdunne koek, gekookt op een grote gietijzeren kookplaat of verwarmd boven een open houtvuur. Het beslag wordt over het algemeen gemaakt van meel, eieren, melk, boter, zout, suiker, water en olie. In Bretagne kennen ze crêpes en galetten. Crêpes zijn gemaakt van wit tarwemeel en galetten van boekweitmeel. Beide zijn traditionele producten uit Bretagne. Boekweit, afkomstig uit het Midden-Oosten,  werd geïntroduceerd in Bretagne in de 12e eeuw.
Mijn crêpe in voorbereiding
Traditioneel vieren de Fransen de terugkeer van het licht of wel de komst van de lente en het einde van de lange winternachten op 2 februari met het eten pannekoeken. Het feest heet 'La Chandeleur', dat wij weer kennen als 'Maria Lichtmis'. Op Maria Lichtmis worden kaarsen gewijd en een kaarsenprocessie gehouden vóór de mis; vandaar de naam lichtmis. In veel talen verwijst de naam van het feest rechtstreeks naar kaarsen (Chandeleur in het Frans). De traditie om op Maria Lichtmis pannekoeken te eten komt ook tot uitdrukking in het gezegde: "Er is geen vrouwtje nog zo arm, of ze maakt haar pannetje warm".
Mijn voorkeur? Veel suiker en een beetje citroen
Omdat een crêpe een verscheidenheid aan vullingen kan bevatten, kan het zowel als hoofdmaaltijd, dessert of als 'tussendoortje' dienen. Hartige pannekoeken worden geserveerd als galetten  met zoute vullingen; eieren, ham, kaas, worst, spinazie, ratatouille, paddestoelen, artisjok (in bepaalde regio's) en verschillende vleesproducten. Wanneer de pannekoeken gezoet zijn, kunnen zij worden gevuld met diverse andere zoetigheden waaronder; jam, gesmolten chocolade, zuivel, ijs, Nutella, bananen, bessen, kaneel enz. Populaire zoete toppings omvatten suiker, siroop slagroom, fruit of.. met drank waaronder mijn favoriet; Grand Marnier.
Papiertje er omheen... ik kan niet wachten, mijn 'crêpe sucre lemon'
Crêpes Suzette is een nagerecht, voornamelijk bestaand uit een flensje (dunne pannenkoek) in gecarameliseerde saus van boter, suiker, mandarijn of sinaasappel en sinaasappelschil. Het wordt doorgaans geflambeerd opgediend. Auguste Escoffier, die ooit de basis heeft gelegd voor de klassieke Franse kookstijl, zou het dessert in 1890 in Hotel Savoy te Londen aan de Prins van Wales, de latere Edward VII, hebben voorgeschoteld. Escoffier wilde het dessert opdragen aan de Prins van Wales, maar die antwoordde: "Nee, ik ben dat onwaardig. Laten we dit voortreffelijke nagerecht noemen naar de jongedame die me vergezelt".
Onlangs publiceerde de Franse krant Le Figaro een top 10 van de beste crêperies in Parijs. De adressen wil ik u zeker niet onthouden:
1          Breizh Café Épicerie
            rue Vieille du Temple 111 - 3e arrondissement

2          Ty Breiz
            boulevard de Vaugirard 52 - 5e arrondissement

 3         La Compagnie de Bretagne
            rue de l'Ecole de Médecine 9 - 6e arrondissement

 4         Mamie Tevennec
            rue Faidherbe 41 - 11e arrondissement

5          West Country Girl
            passage Saint-Ambroise 6 - 11e arrondissement

6          L'Avant-Comptoir
            Carrefour de l'Odéon 3 - 6e arrondissement

7          La Crêperie des Canettes
            rue des Canettes 10 - 6e arrondissement

8          Crêperie Bretonne Fleurie... de l'Epouse du Marin
            rue de Charonne 67 - 11e arrondissement

 9         Crêperie Suzette
            rue des Francs-Bourgeois 24 - 4e arrondissement

 10       Le Pot O' Lait
            rue Censier 41 - 5e arrondissement

maandag 6 augustus 2012

PARIJS MET DE KIDS

Een zwarte zaterdag en 765 files zijn voorbij. Frankrijk is op vakantie dus op naar Parijs! Er is minder autoverkeer, minder volk in de metro en het leven is minder jachtig en daardoor een stuk aangenamer. Daarom een blog over het beste van Parijs met het hele gezin, met speciale aandacht voor de kids. Allereerst verwijs ik u naar mijn blog over ParisPlages. Een echt zandstrand in Parijs, compleet met palmen en ligstoelen aan de oever van de Seine, vanaf het Louvre tot aan de pont de Sully en aan het Basin de la Villette. Er zijn straatartiesten, water- en diverse andere activiteiten speciaal gericht op kinderen.

Kleine cultuurvreter
Een bustocht is de beste manier om kinderen kennis te laten maken met deze magische stad. Het leukst zijn de dubbeldekkerbussen met open dak. Paris L'Open Tour en Les Cars Rouges, beide 'hop-on-hop-off' busdiensten, die kaartjes aanbieden, die een geldigheidsduur hebben van twee of drie dagen. Een rondrit na zonsondergang is magisch en onvergetelijk. Maar de meest spannende ervaring is een tour met een oude Citroën 2CV van Paris Authentic. De gidsen zijn bijverdienende studenten waaronder ook Nederlandse. In augustus kun je Parijs met kinderen ook per huurfiets doen. U kunt terecht op 1450 Velib- stations. Let wel; de kinderen moeten ouder zijn dan 14 jaar en u dient in het bezit te zijn van een creditkaart met chipfunctie en pincode.
De meest spannende ervaring is een tour met een oude Citroën 2CV van Paris Authentic
U kunt ook nog het water op. Er is in Parijs een ruim aanbod aan bootdiensten. Bateaux Mouches is het oudste en het grootste botenbedrijf in Parijs. Rondvaartboten werden voor het eerst gebruikt tijdens de Wereldtentoonstelling van 1867. De opstappunten van de verschillende bootdiensten vindt u op diverse plaatsen langs de kades van de Seine. De opstapplaats van de Bateaux Mouches is vlak bij de Pont l'Alma, die van de Bateaux Parisiens en de Vedettes de Paris bij de Eiffeltoren. Wat kleinschaliger zijn de boten van Vedettes du Pont Neuf. Zij vertrekken vanaf de square Vert Galant onder bij de oudste brug van Parijs de Pont Neuf. De prijzen variëren tussen de € 12 voor een volwassene en € 6 voor kinderen onder de 12 jaar. Spannend is de boottocht over het Canal Saint Martin met Canauxrama. U passeert negen sluizen, twee draaibruggen, acht romantische bruggen en het laatste gedeelte vaart u zelfs onder de grond. De tocht begint bij het Basin de la Villette en eindigt bij de Place de la Bastille in de Port de l'Arsenal.
Het water op; Parijs vanaf de Seine
Een van de redenen waarom Parijs zo'n fijne stad is om met kinderen te bezoeken, zijn de prachtige parken in diverse delen van de stad. Vaak met grote waterpartijen, klimrotsen, draaimolens en natuurlijk les Guignols of te wel de poppentheaters. De meest avontuurlijke parken zijn Parc des Buttes Chaumont, met steile rotswanden, grotten, een waterval een heuse hangbrug en een eilandtempel van waaruit u een prachtig uitzicht over Parijs. Het Parc André Citroën met 120 turbo fonteinen, waar de kinderen heerlijk doorheen mogen lopen. De grootste attractie is een heteluchtballon die tot 150 meter boven Parijs uitstijgt, met wederom een schitterend uitzicht over de stad.  
Parc André Citroën; opstijgen in een heteluchtballon tot 150 meter
Niet te missen het Centre George Pompidou. Voor de ingang ligt de Place Georges Pompidou waar het een komen en gaan is van straatartiesten. Naast dit plein ligt de kleurrijke mechanische fontein van Niki de Saint Phalle en Jean Tinguely. Deze fontein is genoemd naar de componist Igor Stravinsky en bevat 16 bewegende en waterspuitende beelden.
De veelkleurige fontein van Nikki de Saint Phalle en Jean Tinguely

Neem ook eens de moeite om om het gebouw heen te lopen. Alles wat functioneel is zit aan de buitenkant. De blauwe buizen zijn voor de luchtverversing, de witte weer voor de luchtafvoer. De groene buizen zijn voor het water en de gele voor de elektriciteit. De liften net, als de roltrappen, zitten ook aan de buitenkant en zijn weer rood geschilderd. TIP: Koop binnen een panoramaticket voor slechts € 3 per persoon en neem de glazen roltrappen naar de zesde etage, om te genieten van weer een schitterend uitzicht over Parijs en de Sacré Cœur of het gekrioel van die duizenden mensen op het voorplein.
Een van de prachtige uitzichten over Parijs vanuit Centre Georges Pompidou
Twee musea die echt leuk zijn voor kinderen zijn het Musée Grévin en het Musée de la Magie. Het wassenbeelden museum Grévin aan de boulevard Montmartre 10, is gesitueerd in een van de mooiste barokke gebouwen van Parijs. Hier wordt u omringd door beroemdheden, maar de show wordt gestolen door het Palais des Mirages. Het spel met geluid, licht en spiegels doet u vermoeden zelf in een enorme caleidoscoop te zitten.  Het is een overblijfsel van de wereldtentoonstelling uit 1900, nog steeds werkend en geheel in tact. Dit museum is niet goedkoop maar zeker de moeite waard. In de Marais, in de rue Saint Paul 11, is een ondergronds, 16de-eeuws gewelf waarin het Musée de la Magie is gevestigd. Er zijn zeven kamers vol met spiegels, optische illusies, geheime dozen en toverhoeden. Regelmatig zijn er optredens van goochelaars en illusionisten.
In ieder geval is een ijsje verdiend na al deze inspanningen. De meest beroemde ijssalon van Parijs bevindt zich op Ile Saint Louis in de rue Saint Louis en l'Iles 31: Glacier Berthillon. Deze ijssalon mag je niet missen, bovendien kun je die niet missen want hij is direct herkenbaar aan een lange rij wachtende klanten, die netjes op hun beurt wachten voor een hoorntje met het beste ijs van Parijs.  Echter.. volgens de reisgids van Delveaux is de Italiaanse ijssalon van Grom in de rue de Seine 81 de zaak voor het allerbeste ijs van Parijs.  
Natuurlijk is er nog veel meer te doen voor kids in Parijs maar met bovenstaande tips is succes verzekerd. Op de website van het Parijse stadhuis vindt u nog meer informatie wat er allemaal voor kinderen wordt georganiseerd.