Paris FvdV is een niet commercieel weblog speciaal voor kenners en liefhebbers van de stad Parijs - en voor hen die dat willen worden. Parijs is een stad met een gewichtig verleden, respectabel en gerespecteerd. Het is totaal niet nostalgisch. Parijs is er in geslaagd om, soms op brutale maar altijd op elegante wijze, om te gaan met zijn grootse monumenten. Ze te beschermen en te integreren in de nieuwe dynamiek van de stad. Parijs is een meester op het gebied van herstel en transformatie. U zult er nooit in slagen een volledig overzicht te maken van plekken en verhalen, die allemaal op hetzelfde punt uitkomen en de glorie van deze stad bezingen. toch wil ik een poging wagen. Wekelijks wil ik u niet alleen informeren over wat Parijs nog meer te bieden heeft, maar ook wil ik mijn liefde voor deze stad op u over dragen. In de hoop dat het raakt aan iets wat u herkent of voelt. Ferry van der Vliet.

Privacy verklaring: Indien u weblog Paris FvdV, dat bij Google-Blogger is ondergebracht, leest en reageert op de blogs van Paris FvdV, doet u dat vrijwillig en is uw IP-adres en mailadres - indien u dat vermeld - bekend en wordt opgeslagen. Ook uw schuilnaam waaronder uw reageert wordt opgeslagen. Paris FvdV zal uw gegevens nooit aan derden doorgeven. We houden uw gegevens privé, tenzij de wet of rechtelijke macht ons dwingt uw gegevens aan hen te verstrekken. Datalekken in het systeem vallen onder de verantwoordelijkheid van Google-Blogger. Door weblog Paris FvdV te bezoeken en/of de op of via deze weblog aangeboden informatie te gebruiken, verklaart u zich akkoord met de toepasselijkheid van deze disclaimer. Google gebruikt cookies om services te leveren en verkeer te analyseren dus uw IP-adres en user-agent zijn bij Google bekend, samen met prestatie- en beveiligingsstatistieken om servicekwaliteit te garanderen, gebruiksstatistieken te genereren, misbruik te detecteren en maatregelen te treffen.

donderdag 28 november 2013

JEU DE PAUME & ERWIN BLUMENFELD

Gedurende de Paris Photo-editie van 2013 heb ik de hele week doorgebracht in Parijs. Ik kan u verzekeren, gedurende dit evenement kom je ogen maar vooral tijd tekort. Het was dus een kwestie van keuzes maken, die vaak werden beïnvloed door de rijen wachtenden voor de deur. Een van de fototentoonstellingen die ik jammer genoeg heb laten schieten was 'Genesis' van  Sebastião Salgado in het 'Maison Européenne de la Photographie' aan de rue de Fourcey in de Marais. Gelukkig loopt deze tentoonstelling nog tot en met 5 januari 2014 en heb ik weer een reden om terug te gaan naar de stad waar ik op de een of andere manier mijn hart aan heb verloren.
Vanuit Paris Photo in het Grand Palais is het maar een klein stukje lopen naar wat ik noem 'de nobelste tuin van Parijs'; de Tuilerieën. Bij de ingang aan de place de la Concorde neem ik de trappen en sta een ogenblik stil om te genieten van het prachtige uitzicht. Het is een typisch Frans park met een Italiaanse touch, want het was Catharine de Médicis die het liet aanleggen in 1559, op de plaats van een oude dakpannenfabriek (tuilerie). Het park strekt zich uit over een kilometer tussen de place de la Concorde, de place de la Carrousel, ingeklemd tussen de Seine en de rue de Rivoli. De eerste tuinman die er aan werkte was Pierre Le Nôtre, de grootvader van de landschapsarchitect André le Nôtre die, honderd jaar later, de Tuilerieën de uiteindelijke vorm gaf, in opdracht van Lodewijk XIV. De prachtige centrale laan is omzoomd met gesnoeide kastanjes, verzorgde gazons en wordt omlijst door decoratieve vijvers. Veel beelden die er nu nog staan komen uit Versailles en het kasteel van Marly een voormalig buitenhuis van Lodewijk XIV. De huidige beeldenkunst is onder andere van Rodin, Coustou, Coysevox Maillol en andere grootheden, maar er staan ook diverse kopieën van originelen in het Louvre. Aan de Concordekant bevinden zich links en rechts twee paviljoens, de Orangerie en de Jeu de Paume.
De vroegere Koninklijke kaatsbaan nu het Parijse museum voor fotografie; Jeu de Paume
Het Jeu de Paume; in 1851 door Napoleon III gebouwd, onderging vele gedaanteverwisselingen, sinds er in 1878 Koninklijke tennisbanen in werden aangelegd.  Een eerste expositie vond plaats in 1909 en in 1922 werd het een officieel museum; de Galerie Nationale du Jeu de Paume. Gedurende de Tweede Wereldoorlog kreeg het gebouw een dubieuze bestemming. Het werd door de Nazi's gebruikt als opslagplaats van kunst, gevorderd van vooral Joodse kunsthandelaars. Van hieruit werd de kunst naar Duitsland geëxporteerd. Pas na de oorlog nam het Jeu de Paume de gedaante aan waar het nog steeds bekend om staat; dat van museum voor impressionistische kunst. Veertig jaar lang trok dit museum miljoenen bezoekers totdat de gehele collectie in 1986 verhuisde naar het negentiende-eeuwse, vroegere station d'Orsay. Dit in 1939 gesloten station werd op initiatief van de vroegere Franse president, Giscard d'Estaing, (iedere Franse president wil minstens één groot bouwwerk op zijn naam hebben staan) omgebouwd tot hèt museum voor de kunst van de negentiende eeuw. Na een verbouwing van vijf jaar werd het Jeu de Paume in 1991 heropend. Nu huisvest het bijzondere gebouw het 'Centre National de la Photographie' en wordt er moderne foto- en videokunst tentoongesteld. Het museum werkt nauw samen met het Hôtel (herenhuis) de Sully, dat hedendaagse fotografie, film en vormen van beeldcultuur exposeert.
In 1991 heropend na een vijfjarige verbouwing
De reden van mijn bezoek was het retrospectief gewijd aan de Duitse, joodse fotograaf Erwin Blumenfeld (1897-1969), die later wereldberoemd werd als modefotograaf voor de Amerikaanse Vogue, Life en het modemagazine Harper's Bazar. Zijn ouders waren Albert Blumenfeld en Emma Blumenfeld, geboren Cohn. In 1908 kreeg hij zijn eerste fotocamera. Tijdens de eerste wereldoorlog, hij was toen 19 jaar, diende hij in het Duitse leger, eerst als ambulance-chauffeur en later werd hij te werk gesteld als administrateur van 'Feldfreudenhaus 209', een bordeel van het Duitse leger in de Franse stad Valenciennes. In 1918 deserteerde Blumenfeld uit het Duitse leger en kwam in Amsterdam terecht. In die periode begon Erwin Blumenfeld pas echt met fotograferen, voornamelijk portretten en fotostudies van vrouwelijk naakt, waarbij hij voor die tijd ongebruikelijke technieken hanteerde. In 1936 verhuisde hij naar Parijs, waar hij werkte als beroepsfotograaf.
Erwin Blumenfeld door Erwin Blumenfeld in Amsterdam
Hij kreeg daar bekendheid door zijn eerste publicaties van portretten en reclamefoto's. Gezien zijn Joodse afkomst gooide de Tweede Wereldoorlog roet in het eten. Bij het uitbreken van de oorlog werd Blumenfeld in Frankrijk geïnterneerd in het beruchte concentratiekamp Le Vernet d'Ariège.  Gelukkig weet Blumenfeld nog juist voordat hij op de trein naar Duitsland wordt gezet, via Marseille naar Amerika te vluchten. Hier, in New York begint zijn loopbaan als modefotograaf. Hij groeide in de jaren vijftig uit tot een van de meest succesvolle (mode)fotografen van de wereld. In de zestiger jaren keert Blumenfeld terug naar Europa waar hij twee weken na het voltooien van zijn autobiografie overleed.
Deze bijzondere fototentoonstelling is nog te zien tot 26 januari 2014
De fototentoonstelling geeft door middel van ruim 300 werken van zijn hand, waarvan sommige nog nooit vertoond, een bijzonder overzicht van zijn gehele oeuvre gedurende zijn leven. Zijn eerste tekeningen, hij was ook een veelzijdig tekenaar, foto's, collages en fotomontages. Krachtige zwart-wit (zelf) portretten en bijzonder naakt, gemaakt tijdens zijn Amsterdamse periode, Zijn eerste modefoto's gemaakt in Parijs en meesterlijke kleurenfoto's gemaakt in New York en stadsgezichten genomen in de periode aan het einde van zijn leven. Vele van zijn foto's zijn inmiddels klassiekers geworden.
Erwin Blumenfeld bleek ook een begenadigd tekenaar
De experimentele foto's in zwart-wit, de vele zelfportretten en portretten van bekende en onbekende persoonlijkheden evenals modefotografie en reclame. Erwin Blumenfeld weet zijn experimenten met fotografie in kleur en zwart-wit toe te passen op het gebied van de modefotografie, en ontwikkelt zo een repertoire van zeer originele vormen. Het vrouwelijk lichaam wordt het belangrijkste onderwerp van Erwin Blumenfeld. De tentoonstelling is nog te zien tot 26 januari 2014.

Jeu de Paume, place de la Concorde 1, 8e arrondissement, metro Concorde, Tuileries

Nog andere fototentoonstellingen die te zien zijn in Parijs:
Maison Européenne de la Photographie: Sebastião Salgado - Genesis
25 september - 5 januari 2014
5/7, rue de Fourcy, 4e arrondissement 

TIP: Mona Bismarck American Center: Yousuf Karsh : Icônes du XXe siècle
16 oktober - 26 januari 2014
34, avenue de New York, 16e arrondissement 

Hôtel de Ville de Paris: Brassaï, pour l’amour de Paris
8 november - 15 maart 2014
Salle Saint-Jean, 5, rue Lobau, 4e arrondissement  

Le Bal: Mark Cohen - Dark Knees, 1969 - 2012
27 september - 8 december 2013
6, impasse de la Défense, 18e arrondissement 

Bibliothèque Nationale de France Richelieu: Anders Petersen -photographies
13 november - 2 februari 2014
5, rue Vivienne, 2e arrondissement 

Fondation Calouste Gulbenkian: Present Tense – Photographies du sud de l’Afrique
18 september - 14 december 2013
39, boulevard de la Tour-Maubourg, 7e arrondissement 

Fondation Cartier pour l’art contemporain: América Latina Photographies 1960 - 2013
19 november - 6 april 2014
261, boulevard Raspail, 14e arrondissement 

Fondation Henri Cartier-Bresson: Sergio Larrain, Vagabondages
11 september - 22 december 2013
2, impasse Lebouis, 14e arrondissement 

Institut Néerlandais: Sanne Sannes: The Face of Love
Photographie dans la collection du Rijksmuseum
13 november - 15 december 2013
121, rue de Lille, 7e arrondissement

Geen opmerkingen:

Een reactie posten