Een vraag die ik vaak te horen krijg luidt; "wat is je favoriete restaurant in Parijs"? Mijn antwoord is steevast; geen idee! Ik geef restaurants ook bewust geen waarderingscijfer want het blijven persoonlijke waardeoordelen en dus altijd arbitrair. Ik ben ook niet de man van de trendy hot spots, ook zitten de sterrenrestaurants niet meer in mijn budget. Ik ben altijd op zoek naar adressen waar het ook bij herhaling aangenaam vertoeven is. Waar je heerlijk kunt eten en drinken tegen een faire prijs in een mooie typische Parijse ambiance. Vaak kom ik dan terecht bij een van de prachtige brasseriën die Parijs kent. Brasserie betekent eigenlijk brouwerij. Het waren vluchtelingen uit Elzas Lotharingen die rond de tweede helft van de 19e eeuw naar Parijs trokken en daar bierlokalen openden waar tevens gerechten uit de keuken van de Elzas werden geserveerd. Zo ook Frédéric Bofinger, zijn streekgenoten Floderer en Léonard Lipp. Hun namen zijn nog steeds verbonden aan gerenommeerde restaurants als brasserie Bofinger, brasserie Lipp en brasserie Flo. Bij binnenkomst in deze etablissementen lijkt het of de tijd heeft stilgestaan. Donker houten lambriseringen, grote spiegels, wandlampen van brons, kapstokken met koperen stangen en banken bekleed met rode pluche of zwart leer. De bediening onberispelijk in lange witte voorschoot, zwart pak, zwarte schoenen en vlinderdas.
Brasserie Bofinger
Vandaag neem ik u mee naar een van de oudste brasseriën van Parijs. In 1864 opende Frédéric Bofinger op nummer 5 van de rue de la Bastille, naar het schijnt de eerste gelegenheid waar bier uit het vat werd geserveerd. Met zijn fraaie azuurkleurige koepel van glas in lood versierd met enorme bloementrossen, sierlijke ingelijste spiegels en gepatineerde houten muren, is het een genot om hier te dineren. In 1906 deed de oude Bofinger zijn zaak over aan zijn schoonzoon Albert Bruneau die prompt het naastliggende pand aankoopt. Doordat het etablissement vlak bij het inmiddels verdwenen Gare de la Bastille ligt, wordt het 24 uur per dag door reizigers bezocht. Het Bastille station moest in 1984 plaatsmaken voor de Opéra de la Bastille een van de zogenaamde Grands Traveaux van François Mitterrand. Lange tijd is Bofinger een verplichte pleisterplaats voor de hele politieke klasse, kunstenaars en acteurs. Door de toenemende populariteit van de wijk rond place de la Bastille en de opening van de nieuwe Opéra de la Bastille in 1989, blijft deze brasserie een van de drukst bezochte brasseriën van Parijs. Mede dankzij de kwaliteit van de Elzasser keuken en wijnen.
Voor het restaurant staat een zogenaamde "banc de huîtres" waar de "huîtriers", de oestermannen, gedurende het gehele jaar, buiten de schalen prepareren vol met schaal- en schelpdieren. Plateaux fruits de mer "Royal Bofinger" of de "Mareyeur"; bestaande uit oesters en hoornkreeft uit de kuststreek van Bretagne, spinkrab, garnalen, mosselen, zeeoren, venusschelpen, kokkels en coquilles. Binnen wacht u een eenvoudige Chasselas, Sylvaner of een mooie Pinot Noir. Of wat dacht u van een edele Riesling, Tokay of een kruidige Gewűrtztraminer allen afkomstig uit een van de 110 erkende wijngemeenten in de Elzas. Santé; gezondheid en vergeet vooral niet voor het weggaan een van de mooiste toiletten te bezoeken van de Marais.
Bofinger, rue de la Bastille 5 - 7, 4e arrondissement, metro Bastille
Geen opmerkingen:
Een reactie posten