Nadat Lodewijk XI, in de
15e eeuw de vrije vestiging van ambachtslieden toestond, werd de wijk Faubourg
Saint-Antoine, achter de place de la Bastille, dè belangrijkste arbeidersbuurt
van Parijs. Houtbewerkers en meubelmakers beleefden hier gouden tijden en
hoefden zich niet te onderwerpen aan het gezag van de gilden. Zo konden zij
meubels verkopen die afweken van de vastgelegde modellen en mochten ze ook
andere materialen dan eikenhout gebruiken. Sindsdien gebruikten zij
mahoniehout, ebbenhout, brons en maakten zij gebruik van inlegwerk en trokken
zo klanten die van vernieuwing hielden. Toen het schrijnwerkersgilde, ook wel
de aristocratie van het ambachtsvolk in de 18e eeuw hier zijn hoogtepunt
beleefde, werkten er in deze wijk 46.000 arbeiders in de houtnijverheid,
waarvan 8000 van vreemde komaf: Belgen, Duitsers, Italianen maar ook Russen en
Luxemburgers.
De ‘Génie de la Liberté’
op de place de la Bastille kijkt uit op een verborgen pareltje
Leven 'buiten de muur'
van Parijs (de betekenis van 'Faubourg' in het Frans), had zo zijn voordelen,
alle werknemers hier waren, dankzij een bijzonder decreet van de koning,
vrijgesteld van belastingen. Dit uitzonderlijk voorrecht in combinatie met de
geografische nabijheid van de Seine - waar al het hout van Parijs passeerde -
maakte de wijk Faubourg Saint-Antoine de hofleverancier van Parijs van hout,
meubels en ambachtslieden. In heel Frankrijk vind je goede en bedreven
timmerlieden en houtbewerkers maar het ware schrijnwerkersambacht wordt
eigenlijk alleen nog beoefend in Parijs. Veel van deze ateliers zijn nog te
vinden in verborgen passages rond de place de la Bastille. Zie ook mijn blog
uit 2014 over ambachtelijke geheimen in Faubourg Saint-Antoine.
De cour Damoye discreet verscholen achter de drukke terrassen van de place de la Bastille
Door de tijd zijn deze
bolwerken van ambacht overgenomen door jonge ondernemers. Onlangs werd ik
gewezen op de Cour Damoye een van de meest westelijk gelegen geheime passages
van de Faubourg Saint Antoine. Discreet verscholen achter de drukke terrassen
van de place de la Bastille ligt een van de mooiste passages van Parijs. De
entree vind je op nummer 12. Een smalle poort die toegang biedt tot een van de
meest charmante en rustige steegjes op de rechteroever. Iets meer dan 120 meter
lang en 6 meter breed vormt de cour Damoye de verbinding tussen de place de la
Bastille en rue Daval. De geschiedenis gaat terug naar 1778 toen een zekere Antoine
Pierre Damoye een voormalige schietbaan van de Parijse musketiers ombouwde tot
kleine industriële eenheden die werden verhuurd aan schroothandelaren,
houtbewerkers en andere kunstenaars, voornamelijk afkomstig uit de Auvergne.
Het deel stond in die tijd bekend als het ‘getto van de Auvergne’.
De passage werd in de
jaren ’90 mede dankzij privé-initiatieven in zijn geheel vakkundig gerestaureerd
en in juni 1999 heropend voor het publiek. Eenmaal de chaos van de drukke place
de la Bastille achter u gelaten komt u in een van de mooiste binnenstraatjes
van Parijs. Een oase van rust en groen. Een geplaveide enclave volledig
gerenoveerd met respect voor de oorspronkelijke architectuur. Winkels en
werkplaatsen met daarboven gelegen woningen getuigen van een architecturale
homogeniteit. Blauwe regen langs de huizen zorgt voor een immense schoonheid en
betovering. Niet toegankelijk voor autoverkeer maar als je je ogen sluit zou je
bijna het geschreeuw van de koetsiers en hun door paarden getrokken koetsen
kunnen horen.
De hoge ijzeren liftstellage in het midden roept herinneringen op aan het ijverige verleden
Deze straat speelt
verstoppertje tussen smeedijzeren hekken en is een van mijn mooiste
ontdekkingen van de Franse hoofdstad. Achterin, een van de oudste en nog
bestaande koffiebranderijen van Parijs; ‘La Brulerie Daval’ waar u niet alleen
vers gebrande koffie kunt kopen maar ook kunt genieten van koffie en thee. Een
stukje verder een werkplaats die oude posters restaureert. De hoge ijzeren
liftstellage in het midden roept herinneringen op aan het ijverige verleden.
Het is heerlijk om links en rechts binnen te kijken bij de ambachtslieden van
de 21e eeuw; diverse communicatie en ontwerpbureaus. Waar vroeger
lompenboeren, zakkenrollers, prostituees de boventoon voerden heerst nu een
heilzame rust.
Een geplaveide enclave volledig gerenoveerd met respect voor de oorspronkelijke architectuur
La cour Damoye, place de la Bastille 12, metrostation Bastille.
Uitsluitend toegang op
weekdagen van 09.00 uur tot 20.00 uur, zaterdag van 10.00 uur tot 20.00 uur en op
zon- en feestdagen van 13.00 uur tot 19.00 uur
Snel nog even een 'selfie' voor thuis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten