LE BALZAR

Waarschijnlijk zou u er zo voorbij lopen, brasserie Balzar in de rue des Écoles, naast een van de statige gebouwen van de Sorbonne, het College van Frankrijk en de Parijse faculteit der Geneeskunde. Binnen, grote, hel verlichte lampen. Weer een reden om verder te lopen. Kijkend naar de prijzen op de menukaart en u besluit zeker om door te lopen. En dat is nou jammer, want eten bij Balzar is een beleving. Eenmaal binnen, u moet natuurlijk wel gereserveerd hebben, en nadat u uw autosleutels heeft afgegeven aan de voiturier, begint een heerlijke echte Parijse avond. Oh ja, mocht u niet bekend zijn met de naam voiturier, hij is de man die u buiten het restaurant de sleutels van uw auto geeft en u in een klap verlost van het probleem van het zoeken naar een geschikte parkeerplaats in de buurt.

 

Brasserie Balzar in de rue des Écoles

In Parijs staat Balzar bekend als 'Petit Lipp'. Waar het bij Lipp nu barst van de toeristen, treft u bij Balzar bijna allemaal Frans sprekende gasten aan, die genieten van de intieme sfeer van dit restaurant. En dan hoor ik u zeggen: 'En die hel verlichte lampen dan"? Gek genoeg passen die in het sfeertje van leren banken, spiegels en nog eens spiegels.

In Parijs staat Balzar bekend als 'Petit Lipp'

Eind vorige eeuw vertrok Amédée Balzar uit zijn geboortestreek Picardië, om aan de slag te gaan bij zijn broer, die eigenaar was van een taveerne in de rue Soufflot in Parijs. Het duurde niet lang voordat hij in 1890 zijn eigen zaak begon aan de rue des Écoles. Door de desastreuze periode na de Eerste Wereldoorlog kwam de zaak in handen van MarcellinCazes, de eigenaar van brasserie Lipp, aan de boulevard Saint Germain. Hij besloot tot een rigoureuze opknapbeurt, waar geen enkele concessie werd gedaan aan de heersende mode van de Art Déco. De architect Louis Madeline introduceerde hier voor het eerst een ingenieuze vinding, namelijk schuin geplaatste spiegels aan de muur. Zo kon de genietende gast het gehele restaurant overzien, waar hij ook plaatsnam in het restaurant. In november 1931 opende Le Balzar, onder leiding van Clémence Cazes, de broer van Marcellin, opnieuw haar deuren. Door de familieband en het interieur werd het al snel de tweede Lipp genoemd. Het werd de 'place to be' voor de hoogleraren van de Sorbonne universiteit. Ze waanden zich bij Lipp die al een reputatie had verworven als een literaire salon voor schrijvers en professoren van politiek, wetenschap, geneeskunde, literatuur, geschiedenis en recht.

'Millefeuille pâtissier traditionnel'

In 1961 deden de gebroeders Cazes, le Balzar weer van de hand. De zaak werd opnieuw verbouwd door Claude Marolleau, die in 1979 spiegels schuin tegen het plafond liet zetten om zo de prachtige lampen met witte bollen oneindig te laten reflecteren. Balzar, nu in handen van de Groupe Flo, is nog steeds het juweel van het vijfde arrondissement. De obers, nog steeds in onberispelijk zwart en met lange witte voorschoten. Lange tafels met wit damast en op de kaart nog altijd de welbekende gerechten waaronder: 'Soupe gratinée à l’oignon, Escargots de Bourgogne marinés au Chablis, Côte de cochon "Grand-Mère" rôtie au sautoir, fricassée de légumes de saison, la fameuse andouillette de Troyes AAAAA, pommes frites en Chateaubriand grillé, sauce béarnaise et pommes frites'. Maar overheerlijk is de pâtisserie uit eigen keuken: 'Millefeuille pâtissier traditionnel, Moelleux au chocolat avec glace à la vanille Bourbon' en altijd de 'Tarte du jour'.

Overheerlijke patisserie uit eigen keuken

Door de tijd hebben de vaste klanten bij brasserie Lipp, die het vleugje extra bij Lipp begonnen te missen, plaatsgemaakt voor de horde toeristen. De oude clientèle heeft nu zijn plek gevonden bij Le Balzar. En zo is Lipp een tweede Balzar geworden in plaats van andersom, wat ooit de bedoeling was.

Brasserie Balzar, rue des Écoles 49, 5e arrondissement, metro Cluny La Sorbonne.

Tip: Met de Esprit Brasseriekaart, die u gratis kunt aanvragen via mijn weblog, ontvangt u 10% korting op uw gehele rekening.