Paris FvdV is een niet commercieel weblog speciaal voor kenners en liefhebbers van de stad Parijs - en voor hen die dat willen worden. Parijs is een stad met een gewichtig verleden, respectabel en gerespecteerd. Het is totaal niet nostalgisch. Parijs is er in geslaagd om, soms op brutale maar altijd op elegante wijze, om te gaan met zijn grootse monumenten. Ze te beschermen en te integreren in de nieuwe dynamiek van de stad. Parijs is een meester op het gebied van herstel en transformatie. U zult er nooit in slagen een volledig overzicht te maken van plekken en verhalen, die allemaal op hetzelfde punt uitkomen en de glorie van deze stad bezingen. toch wil ik een poging wagen. Wekelijks wil ik u niet alleen informeren over wat Parijs nog meer te bieden heeft, maar ook wil ik mijn liefde voor deze stad op u over dragen. In de hoop dat het raakt aan iets wat u herkent of voelt. Ferry van der Vliet.

Privacy verklaring: Indien u weblog Paris FvdV, dat bij Google-Blogger is ondergebracht, leest en reageert op de blogs van Paris FvdV, doet u dat vrijwillig en is uw IP-adres en mailadres - indien u dat vermeld - bekend en wordt opgeslagen. Ook uw schuilnaam waaronder uw reageert wordt opgeslagen. Paris FvdV zal uw gegevens nooit aan derden doorgeven. We houden uw gegevens privé, tenzij de wet of rechtelijke macht ons dwingt uw gegevens aan hen te verstrekken. Datalekken in het systeem vallen onder de verantwoordelijkheid van Google-Blogger. Door weblog Paris FvdV te bezoeken en/of de op of via deze weblog aangeboden informatie te gebruiken, verklaart u zich akkoord met de toepasselijkheid van deze disclaimer. Google gebruikt cookies om services te leveren en verkeer te analyseren dus uw IP-adres en user-agent zijn bij Google bekend, samen met prestatie- en beveiligingsstatistieken om servicekwaliteit te garanderen, gebruiksstatistieken te genereren, misbruik te detecteren en maatregelen te treffen.

donderdag 29 april 2021

L’HÔTEL DE LA MARINE NA 250 JAAR OPEN VOOR HET PUBLIEK

"De wereld laat zich waarschijnlijk gemakkelijker veroveren via de smaak dan met wapens", merkte Baltasar Gracián y Morales al op. Parijs heeft deze les ter harte genomen. Smaak en harmonie zijn overal terug te vinden en dan vooral op de rechteroever, waar parken, wijken, monumenten en vergezichten een harmonieus geheel vormen. Neem bijvoorbeeld de place de la Concorde. Deze zee van licht en lucht is zo niet het mooiste, dan wel een van de mooiste pleinen van alle wereldsteden. De tijd springt er van het oude Egypte naar de 19de eeuw. Het achthoekige plein markeert het snijpunt van twee grote stadsassen. In noord-zuidrichting vormen het parlementsgebouw en de Madeleinekerk een verbinding in een rechte lijn, van het westen naar het oosten corresponderen de beide triomfbogen, Arc de Triomphe en de Arc de triomphe du Carrousel, met elkaar. Met een oppervlakte van 84.000m², is de place de la Concorde een van de ruimst opgezette pleinen binnen een Europese stad.

‘Vue, à vol d'oiseau de la place de la Concorde’ - Jean-Jacques Champin (1796-1860) © Musée Carnavalet - Histoire de Paris


Hier wordt, als covid het toelaat, het Hôtel de la Marine geopend voor het grote publiek. Vanaf zomer 2021 kun je dit  Parijse erfgoedpareltje zelf ontdekken en zo krijgt de noordzijde van de place de la Concorde zijn vroegere pracht weer terug. Na de heropening van het Hôtel de Crillon in 2017, is het tijd om het spiegelbeeld toe te voegen als startpunt van jouw Parijse wandeling. De ontwerper van deze twee gebouwen was Jacques-Ange Gabriel (1698-1782). Gabriel was hoofdarchitect van de koning en directeur van de Architectuuracademie. Beide gebouwen zijn gebouwd in Lodewijk XV-stijl met veel Korintische zuilen. Tot 1971 was Hôtel de Marine het pied à terre van de generale staf van de marine.


Het Hôtel de la Marine opent na 250 jaar zijn deuren voor het publiek - foto ©Jean-Pierre-Delagarde -CMN Centre des Monuments Nationaux

 

Voor het eerst sinds 250 jaar krijg je nu als particulier toegang tot dit Parijse erfgoed, na drie jaar van grondige renovatie. Het hart van het project is de centrale binnenplaats, vrij toegankelijk vanuit de place de la Concorde of de rue Royale. Wanneer je de binnenplaats betreedt wordt je haast verblind door een glanzende loopbrug bestaande uit lichtstralen afkomstig van led’s in de straatstenen. De binnenplaats is overdekt met een kristalhelder piramidevormig glazen dak, een ontwerp van de architect Hugh Dutton. Opgebouwd uit gelamineerde ruiten van glas van een opmerkelijke helderheid, geaccentueerd met spiegels langs de bovengevels die het licht projecteren op de binnenplaats.


De binnenplaats is overdekt met een kristalhelder piramidevormig glazen dak, een ontwerp van de architect Hugh Dutton - foto La cour de l’intendant ©Cédrice Bérieau - CMN Centre des Monuments Nationaux


Gelamineerde ruiten van glas zorgen voor een opmerkelijke helderheid - Foto  © Nicolas-Trouillard - CMN Centre des Monuments Nationaux


Vanuit de centrale binnenplaats krijg je toegang tot de 18e eeuwse appartementen van de admiraal en van Madame Thierry de Ville d’Avray, echtgenote van Marc-Antoine Thierry, baron de Ville-d'Avray, die verantwoordelijk was voor de opslag en beheer van de koninklijke meubelen. Mede dankzij de modernste audio visuele apparatuur wordt de bezoeker geleid langs belangrijke historische en prestigieuze objecten en decors uit die tijd. Museale meubels onder andere afkomstig van het Mobilier National, het Louvre, het Musée des Arts décoratifs, het Palais de Versailles, het Franse ministerie van Defensie plus het mooiste porselein van de Manufacture de Sèvres.


Vanuit de centrale binnenplaats krijg je toegang tot de 18e eeuwse appartementen van de admiraal en van Madame Thierry de Ville d’Avray - foto © Ambroise-Tézenas – CMN Centre des Monuments Nationaux


Tijdens de restauratie - foto © Hélène Peter – CMN Centre des Monuments Nationaux

Verder bezoek je de voormalige tapijtkamer van de meubelopslag. Als bonus een terras met een uniek uitzicht over de Tuilleries en de place de la Concorde. Ook wordt er gedacht aan de inwendige mens; een sterrenrestaurant o.l.v. chef Jean-François Piège** en Café Lapérouse, een traditioneel café en theesalon ingericht door Cordelia de Castellane.

 

Het terras met een uniek uitzicht over de Place de la Concorde - foto © Ambroise-Tézenas – CMN Centre des Monuments Nationaux


Het Centre des Monuments Nationaux was verantwoordelijk voor de 132 miljoen kostende renovatie die slechts een minimale invloed zal hebben op de overheidsfinanciën. Een groot deel van de lening vloeit terug door opbrengsten van de entrees, verkopen van boeken en andere artikelen van de in het gebouw aanwezige, boekenwinkel. Verder wordt 50% van het gebouw, zijnde 6.000 m², verhuurd aan bedrijven. Kortom, Parijs is dit voorjaar weer een pareltje rijker. In het najaar opent in het gebouw de tweede fase: het operationele commandocentrum van de marine waar de collectie te zien zal zijn van de Qatarese Prins Al Thani. Ruim 6000 kunstwerken, voornamelijk sierraden, uit de oudheid tot heden.

 

Het Centre des Monuments Nationaux was verantwoordelijk voor de 132 miljoen kostende renovatie - Detail van de Salons patrimoniaux – foto © Hélène Peter – CMN Centre des Monuments Nationaux


Nog even wat geschiedenis over de gebouwen en het monumentale plein. In 1748 besloot de stad Parijs dit plein aan te leggen ter ere van Koning Lodewijk XV - 'le bien aimé'. Voor de bebouwing van het plein werd een prijsvraag uitgeschreven. Als winnaar kwam uit de bus de architect Jacques-Ange Gabriel. De werkzaamheden duurden twintig jaar van 1755 tot 1775. Het plein werd toen omringd door een gracht met een balustrade erachter en op elk van de acht hoeken een standbeeld, dat één van de grote steden van Frankrijk representeert: Rijsel, Straatsburg, Lyon, Marseille, Bordeaux, Nantes, Brest en Rouen. Twee identieke gebouwen met fraaie zuilengalerijen flankeerden de rue Royale. In 1792, midden tijdens de revolutie, werd het standbeeld van de koning weggehaald en omgesmolten en de place Louis XV werd omgedoopt tot de place de la Révolution. Op zondag 21 januari 1793 werd de guillotine opgesteld aan de noordwestzijde, bij het beeld dat de stad Brest voorstelt voor de terechtstelling van Lodewijk XVI.  Andere belangrijke personen die sneuvelden onder het nationale scheermes' waren: Marie Antoinette, Madame Dubarry, Danton en Robespierre. De guillotine was een draagbare machine en werd dan ook regelmatig verplaatst, als een soort reizend circus, van de place du Carrousel, naar de place de Grève (het huidige place Hôtel de Ville), naar de place du Trône (het huidige place de la Nation), om vervolgens weer terug te keren naar de place de la Révolution.

 

La place de la Concorde – Anonyme © Musée Carnavalet - Histoire de Paris 


Na de revolutie werd de guillotine weggehaald en kreeg het met bloed doordrenkte plein de naam place de la Concorde (behalve tussen 1823 en 1830 toen het even place Louis XVI heette). Onder Lodewijk Filips mocht de Duits-Franse bouwmeester; Jacob Ignaz Hittorf de uiteindelijke inrichting van het plein voltooien. In het midden plaatste hij een meer dan drieduizend jaar oude obelisk, afkomstig uit de tempel van Luxor en aan Frankrijk geschonken door de onderkoning van Egypte; Mehemet Ali. Vele denken dat het hier gaat om de 'naald van Cleopatra' ,maar die werd cadeau gedaan aan Engeland. De roze granieten obelisk is drieëntwintig meter hoog en weegt 220 ton. De hiërogliefen vertellen het verhaal van de grote daden van Ramses II. Verder plaatste hij twee fonteinen, die duidelijk werden beïnvloed door die op het Sint Pietersplein te Rome. De noordelijke fontein symboliseert de binnenvaart, de meest zuidelijke de zeevaart. Aan de kant van de Seine was een ingang naar de riolen van Parijs, maar die is inmiddels verplaatst naar de Pont de l'Alma.

Doorkijkje naar de rue Royale met op de achtergrond de Madeleine kerk

 

Het mooiste uitzicht heb je vanaf het midden van het plein bij de obelisk. Oversteken blijft een riskante zaak gezien de duizenden auto's die per uur over het plein razen. Ik neem je mee langs een 360 graden panorama. We beginnen aan de noordkant en draaien steeds met de klok mee. Voor je zie je de rue Royale met op het einde de Madeleinekerk. Het gebouw rechts met de Korintische zuilen is het Hôtel de la Marine. 

Het gebouw dat de Tuilerie tuinen flankeert is het Jeu de Paume, de vroegere Koninklijke kaatsbaan en museum voor impressionistische kunst. Deze collectie is nu ondergebracht in het Musée d'Orsay. Sinds 2004 zit hier een museum gewijd aan fotografie van vroeger tot nu. Aan de oostkant de hoofdingang naar de Tuilerieën. 'De nobelste tuin van Parijs' Dit prachtige park strekt zich uit over een kilometer, tussen de place de la Concorde en de place du Carrousel en het Louvre. Iets meer naar rechts het Musée de l'Orangerie dat sinds 1927 de beroemde reeks waterlelies van Claude Monet herbergt. 

Aan de zuidkant de Pont de la Concorde waarin stenen zijn hergebruikt, afkomstig van de Bastille. Samen met andere monumenten maakt dit deel van de Seine deel uit van het Werelderfgoed van de Unesco. Aan de zuidkant het uit 1722 daterende Palais Bourbon, vroeger eigendom van de dochter van Lodewijk XIV; de hertogin van Bourbon. Tegenwoordig herbergt het de Assemblée Nationale, het Franse equivalent van onze Tweede Kamer.


Oversteken blijft een riskante zaak gezien de duizenden auto's die per uur over het plein razen

Aan de westkant wordt de twee kilometer lange Champs Élysées links en rechts geflankeerd door de Jardins des Champs Élysées. Engelse tuinen met mooie lanen vol met kastanjebomen. en enkele paviljoenen waaronder de vroegere herberg van Lodewijk XVI en nu het drie-sterren restaurant Ledoyen en Espace Pierre Cardin, het voormalige Théatre des Ambassadeurs. De toegang van de Champs Élysées wordt bewaakt door schitterende steigerende paarden; Les Cheveax de Marly. Het zijn kopieën van de achtiende-eeuwse beelden die Guillaume Coustou liet vervaardigen voor het Château de Marly, een van de paleizen van Lodewijk XIV. De originele marmeren paarden zijn nu te zien in het Louvre. 

We zijn weer terug bij de noordkant en bijna rond. Links in de hoek het gebouw van de Amerikaanse Ambassade en daarnaast opgetrokken in dezelfde stijl als het Hôtel de la Marine het vijfsterren hotel Crillon, vroeger echt het hôtel van de hertog van Crillon. In 1778 werd hier het vriendschapsverdrag getekend waarmee Frankrijk de onafhankelijkheid van de toen dertien Verenigde Staten van Amerika erkende. Voor de Fransen tekende Lodewijk XVI en voor de Amerikanen Benjamin Franklin. Dit is waarschijnlijk ook de reden dat de Amerikaanse Ambassade is gevestigd naast het Hôtel Crillon. In het zelfde gebouw als Crillon is ook de Automobile Club de France gevestigd. 

Het heeft jaren van bloed, zweet, strijd en tranen gekost om van dit monumentale plein te maken tot wat het nu is; place de la Concorde of het plein van de eendracht. Of om deze blog te beëindigen met de woorden van André Maurois: "Er is op deze planeet geen mooier architecturaal geheel dan dat welk van de Arc de Triomphe naar het Louvre leidt en van de Madeleine naar het Palais Bourbon". 

L’Hôtel de la Marine is na 250 jaar open voor het publiek, Place de la Concorde 2. Metrostation: Concorde, lijnen 1, 8, 12.



zaterdag 17 april 2021

PARIJSE WETENSWAARDIGHEDEN

Parijs in cijfers belooft een weinig romantische blog te worden. Cijfers daar gaan bij mij de eerste vragen over wanneer ik weer het genoegen mag smaken om mensen rond te leiden in Parijs. Hoeveel inwoners heeft Parijs? Hoeveel toeristen komen jaarlijks naar Parijs? Hoeveel bruggen liggen er over de Seine? En nog veel meer. Reden voor mij om mijzelf er eens goed in te verdiepen. De meeste antwoorden op mijn vragen heb ik gevonden in het Pavillon de l'Arsenal. Een bezoek aan dit informatiecentrum is een must voor wie de groei, de huidige stand van zaken en zelfs de toekomst van Parijs wil begrijpen, op het gebied van urbanisering en architectuur.

 

Pavillon d’Arsenal, Boulevard Morland 21 in het 4e arrondissement 


In het kleine winkeltje, behorend bij het Pavillon de l'Arsenal, staan honderden boeken over Parijs die mij een gedegen beeld geven over Parijs in cijfers. Het nadeel van deze winkeltjes is dat ik altijd in de verleiding kom om weer een boek aan te schaffen over Parijs. En jawel hoor, een leuk boekje over alle curiositeiten van Parijs: 'Curiosités de Paris' - 'Inventaire insolite des trésors minuscules' (Parigramme ISBN 978-2-84096-735-4)

 

Ik weet het; we zouden ons bezig houden met cijfers. Om maar te beginnen met de meest gestelde vraag; hoeveel inwoners wonen er eigenlijk in Parijs? Op 1 januari 2020 woonden er in de gemeente Parijs, 2,187 miljoen inwoners op een grondgebied van 10,539 hectaren. (1 hectare is 10.000 M²) Parijs is daarmee de derde dichtstbevolkte stad van Europa en qua grootte staat Parijs op de vijfde plaats. Per km² wonen er 20.641 inwoners en dat zorgt dan weer voor zeer hoge prijzen per M² woonruimte. In Het 15e arrondissement wonen de meeste inwoners, namelijk 233.293 en in het 1e arrondissement slechts 16.266. 

Een appartement in Parijs kost gemiddeld € 11.014 per m². Een prijsstijging sinds 2015 van 31% en dat is nog maar het gemiddelde. De laagste prijs per m² is € 7.470 en de hoogste prijs is € 21.054. (dus voor 1 miljoen euro heb je slechts 47,5 m²) De prijs die je neertelt voor woonruimte is ook sterk afhankelijk van het arrondissement waar je woont en bij welk metrostation. De duurste arrondissementen zijn het 6e en het 7e. Het 6e ligt in het centrum van de hoofdstad op de linkeroever van de Seine, begrensd door het zevende. De omgeving van Assemblée Nationale, Ecole Militaire, Dôme des Invalides, Musée d’Orsay en de Tour Eiffel. De gemiddelde prijs per m² is € 13.920 bijna een factor 2 in vergelijking met het goedkoopste arrondissement. In het 18e, La Chapelle, in het noordoosten van Parijs, kost een appartement slechts € 7.470 per m². Belangrijk bij aankoop van een appartement is het uitzicht. Uitzicht over de Seine betekent dat je geen woonhuis hebt met inkijk vanaf de overzijde. Met wonen op de vierde of vijfde etage kijk je over de bomen, lager beperken ze je uitzicht. Combinatie van Seine en zicht op de Eiffeltoren of een ander icoon van Parijs verhoogt de prijs nog eens extra. Soms is er sprake van een verdubbeling of zelfs een verdrievoudiging. Midden 2019 stond er zelfs in Parijs een huizenblok te koop voor de prijs van 220 miljoen euro. Ja je leest het goed het is bijna een kwart miljard. Te koop: Een herenhuis van 10.498 vierkante meter in hartje Parijs pal naast de Eiffeltoren. Op de kruising van de Avenue de Suffren en de Quai Branly. Het huizenblok, eigenaars zijn twee mysterieuze zussen uit een oud adellijk geslacht, is het duurste stuk vastgoed dat ooit te koop heeft gestaan in Parijs.


Een combinatie van zicht op de Seine en zicht op de Eiffeltoren of een ander icoon van Parijs verhoogt de prijs nog eens extra - Photo Belles Demeures Paris

De high-end vastgoedmarkt in Parijs kent ook een Nederlands tintje. Otto-René Weijsenfeld en Leandra Choay-Vatri, beide van Nederlandse afkomst zijn al jaren werkzaam in het topsegment van de Parijse onroerend goed markt. ‘Belles-demeures de France Parijs, behoort tot de slechts 1200 geselecteerde kantoren werkzaam in 45 landen geselecteerd door Christie’s International Real Estate. Als basisprijs wordt een verkoopprijs van minimaal 1 miljoen euro gehanteerd. “Ons kantoor is goed voor meer dan 30% van de markt tot 4 miljoen euro. Van 4 miljoen tot 5 miljoen euro pakken wij 50% en alles wat daar boven ligt hebben wij maar liefst 70% van de markt. Dat wil zeggen dat de overige 30% van deze onroerend goed markt wordt afgehandeld door 2500 makelaars”, aldus Otto.

 

Otto-René Weijsenfeld en Leandra Choay-Vatri, beide van Nederlandse afkomst en al jaren werkzaam in het topsegment van de Parijse onroerend goed markt


Voetnoot: Deze blog is geen advies voor investeringen en beleggingen in vastgoed in Parijs. Bij aankoop van onroerend goed in Frankrijk is het absoluut aan te bevelen om ten allen tijde professioneel advies in te huren


Wat zijn dan de 10 duurste straten om te wonen in Parijs? We beginnen met nummer 10. 

10: Avenue Élisée-Reclus gelegen in het 7e arrondissement. Op loopafstand en met zicht op de Eiffeltoren. Lucien en Sacha guiltry hebben er gewoond. De prijs per vierkante meter is € 16.828 


Een topappartement in het 7e arrondissement - photo Belles Demeures Parijs

9: Quai de Béthune, gelegen op het wonderschone Ïle Saint-Louis en zicht op de Seine. Dit deel van Parijs wordt gewaardeerd om zijn schoonheid en woonkarakter. Georges Pompidou, voormalig President van de Franse Republiek had hier een huis. Het is onderdeel van het 4e arrondissement en de gemiddelde prijs per vierkante meter is € 17.133 

8: Rue Guynmer in het 6e arrondissement. Koop je hier een appartement dan kijk je uit over de Jardin Luxembourg. Om hier te wonen betaal je € 17.454 euro per vierkante meter. 

7: Quai d’Orleans; gelegen langs de Seine op het chique Ïle Saint Louis, met vrij zicht op de Seine en de achterzijde van de Notre-Dame. Vraagprijs minimaal € 17.467 euro per vierkante meter. 

6: Rue de l’Abbaye in het 6 arrondissement heeft zijn naam te danken aan de vroegere abdij van Saint-Germain-des-Prés. Een rustige straat achter de Église Saint-Germain-des-Prés en op 1 minuut lopen van de bekende cafés van Parijs; Les Deux Magots en Café de Flore. De prijzen lopen langzaam op en hier betaal je de lieve som van € 17.622 per vierkante meter. 

5: Quai des Orfèvres. In de boeken van Simenon had Maigret hier zijn kantoor. Prachtig gelegen op de Ïle de la Cité met uitzicht op de Seine maar dan moet je appartement minimaal op etage vier liggen want anders zie je niets dan bomen. € 18.118 

4: Rue Auguste-Comte wederom in het gezellige 6e arrondissement en wie wil hier nu niet wonen. Prachtige Haussmann architectuur, tegenover de Jardin Luxembourg en een vierkante meterprijs van € 18.345. 

We zijn nu aangekomen bij de Top-3: 

3: Rue de Furstemberg bij het mooiste pleintje van Parijs: De place de Furstemberg. Vooral in de lente is deze idyllische plek in Saint Germain een droom van een pleintje met geurige paulownia’s vol met prachtige zachtpaarse bloemen. Een onaangetaste harmonieuze architectuur, waar op warme avonden gemusiceerd wordt dankzij de prachtige akoestiek. Dit voormalige Cour d’Honneur van de abt van het paleis van Saint Germain is vernoemd naar Kardinaal Wilhelm Egon von Furstemberg. De prijs die je hier betaalt is voor schoonheid en rust. € 18.706 per vierkante meter.

 

Rue de Furstemberg bij het mooiste pleintje van Parijs: Place de Furstemberg


2: Place Dauphine. In het 1e arrondissement ligt verscholen tussen de Pont Neuf, quai de l'Horloge, Palais de Justice en de quai des Orfèvres een van de mooiste oases van Parijs. Als een van de weinige buurten aan Haussmanns drastische stadsplanning ontsnapt, bijna 40 jaar lang, op nummer 15, het domicilie van Yves Montand en Simone Signoret. Vraagprijs € 20.000 per vierkante meter.


Een van de mooiste oases van Parijs; de Place Dauphine
 

1: Avenue Montaigne, gelegen in de ‘gouden driehoek’ van Parijs, gevormd door de Avenue Champs Elysées, Avenue Montaigne en de Avenue Georges V. Het mekka van de haute couture en de residentie van het vijf-sterren hotel Plaza Athenée. Gelegen in het 8e arrondissement met een topprijs vanaf € 21.504 per vierkante meter. 


Dan volgt vaak de volgende vraag maar wat zijn dan de goedkoopste straten van Parijs? Hierbij de top -10 (prijs per vierkante meter): 

10:       Rue de la Grenade (19e)        € 4 712

9 :        Boulevard Mortier (20e)          € 4 943

8 :        Rue de la Marseillaise (19e)   € 4 979

7 :        Rue Janssen (19e)                  € 5 123

6:         Rue des Fougères (20e)         € 5 157

5 :        Rue d’Alsace-Lorraine (19e)   € 5 261

4 :        Allée Diane de Poitiers (19e)  € 5 277

3 :        Rue de Guébriant (20e)          € 5 310

2 :        Impasse des Anglais (19e)     € 5 388

1 :        Rue Dénoyez (20e)                 € 5 441

 

Het bevestigt dat het noordoosten van Parijs het minst aantrekkelijke deel is van de hoofdstad. Toch stijgen ook hier de prijzen. In La Goutte d’Or zijn de prijzen met meer dan 30% gestegen. La Goutte d'Or ligt in het noorden van Parijs, gelegen in het 18e arrondissement. De wijk is afgebakend door de Rue des Poissonniers aan de westzijde, de Boulevard de la Chapelle aan de zuidzijde, de gemeentegrens met Saint-Denis aan de noordzijde, en Rue de la Chapelle en Rue Marx-Dormoy aan de oostzijde.


La Goutte d'Or

Dus ook het arrondissement waar je woont is belangrijk voor je visitekaartje. 

De infrastructuur in Parijs is, dankzij de visie van Baron Eugène Haussmann, een van de beste in de wereld. Parijs kent 6100 straten, avenues en boulevards. 13.260 kruispunten en 3000 kilometer trottoir.  Onderweg kom je 10.000 bankjes tegen, 107 klokken, 109 'Wallace' drinkfonteintjes en bijna 435 'sanisettes' of openbare toiletten. Onder de grond; 2.417 kilometer riolering en 225 kilometer metrospoor. 

De kleinste straat is La rue des Degrés  in het 2e arrondissement. Lengte slechts 5,75 meter en bestaat simpelweg uit een trap als verbinding tussen de rue Beauregard en de rue de Cléry.

Rue des Degrés, slechts 5,75 meter lang

 

De langste straat is de rue de Vaugirard, 4.360 meter lang en doorkruist 2 arrondissementen. Het beginpunt van de straat ligt aan de Porte de Versailles ter hoogte van de boulevard Lefebvre in het 15e arrondissement en eindigt in het 6e arrondissement bij de boulevard Saint-Michel ter hoogte van de place de la Sorbonne 

De breedste straat is de avenue Foch in het chique 16e arrondissement. Vernoemd naar de maarschalk Ferdinand Foch uit de Eerste Wereldoorlog. Het is een van de meest prestigieuze straten van Parijs. De laan loopt van de Arc de Triomphe in zuidwestelijke richting naar de Porte Dauphine en is over de hele lengte omzoomd met kastanjebomen. Links en rechts staan dure stadspaleizen. 1,3 km lang en 140 m breed, het equivalent van 12 voetbalvelden. 

De smalste straat is de rue du Chat-qui-Peche gelegen in het Quartier Latin. Je kunt het eigenlijk geen straat noemen want er staan ook geen huizen. Slechts 29 meter lang en op het breedste punt meet de doorgang slechts 1,8 meter. Het straatje verbind de Quai Saint-Michel en de rue de la Huchette. Het dankt zijn naam aan een oude viswinkel, eigendom van een kanunnik genaamd Dom Perlet wiens zwarte kat beroemd was om zijn vermogen vis uit de Seine te halen met een enkele veegbeweging.

 


De smalste straat van Parijs; de rue du Chat-qui-Peche


Dan het hoogste punt in Parijs. Als het om een openbare plaats is, gaat de overwinning naar Belleville. Een plaquette ter hoogte van de rue du Télégraphe geeft duidelijk aan dat dat het hoogste punt is in de stad, met een hoogte van 128.5 meter. In Montmartre bevindt het hoogste openbare punt zich voor de ingang van de kerk Saint-Pierre-de-Montmartre op 128,2 meter boven zeeniveau. Toch een verschil van 30 cm. Maar er is een maar! Het Cimetière de Calvaire op Montmartre is maar eenmaal per jaar te bezichtigen en wel op Allerzielen. De begraafplaats ligt op een hoogte van 130,5 meter.


Belleville het hoogste openbare punt van Parijs


Een plaquette ter hoogte van de rue du Télégraphe - Photo © Tangopaso  Wikicommons

Parijs ligt redelijk laag, slechts 35 meter boven de zeespiegel en kent 9 heuvels van waar je vaak van een prachtig uitzicht kunt genieten. Ik noem ze even voor je op: Belleville, Montmartre, Ménilmontant 108 meter, Buttes Chaumont 103 meter, Passy 71 meter, Chaillot 67 meter, Montparnasse 66 meter, Buttes aux Cailles 63 meter en de Montagne Sainte-Géneviève 61 meter. 


Montmartre rue Maurice Utrillo

Trappen lopen: Montmartre kent er 33, met een totaal van 2280 treden, en ik kan het weten want ik heb ze allemaal belopen. Overigens de Eiffeltoren telt 1665 treden. Ga je uit van een natuurlijke hellingsgraad dan is de rue Gasnier-Guy in het 20e arrondissement, met een hellingsgraad van 17% wel de steilste straat van Parijs. Een kuitenbijter van 106 meter lang.


De absolute hit op Instagram is de rue Crémieux
 

Om af te sluiten de twee kleurrijkste straten: De absolute hit op Instagram is de rue Crémieux, eigenlijk een voetgangersgebied vol met kleurrijke huizen. De bewoners hebben er nu wel spijt van dat ze hun straat zo hebben opgepimpt en overwegen nu een hek aan het begin en het einde van de straat. Het ligt in het 12e arrondissement, tussen de Rue de Lyon en de Rue de Bercy. Het is een klein straatje van slechts 144 meter lang.

Nog een kleurrijk straatje, veel minder bekend staat op de voorkant van mijn reisgids ‘Ongekend Parijs’. Het is de passage de l’Enfer in het 14e arrondissement.