OP WEG NAAR 2012

Het jaar loopt teneinde. Sinds april heb ik u hopelijk kunnen boeien met bijna 80 wetenswaardigheden over Parijs. Mijn voornemen en belofte aan u is om dat ook in 2012 te blijven doen. Wandelend door Parijs zie ik dat de Parijzenaar zich in stijl voorbereidt op Saint Sylvestre of "le réveillon du Nouvel An", of te wel oudjaarsavond. Lange rijen voor en in dè gourmet zaken van Parijs waaronder La Maison Lenôtre. Gaston Lenôtre opende in 1957 zijn eerste boetiek in Parijs. Inmiddels zijn het er tien in Parijs en 39 in 11 landen. Hier ga je naar toe voor het beste en mooiste gebak en.... voor chocolade.

La maison Ladurée: Het begon allemaal in 1862, wanneer Louis Ernest Ladurée een luxe bakkerij opent in Parijs op rue Royale nummer 16. De decoratie is toevertrouwd aan Jules Chéret, een beroemd schilder en kunstenaar. Hij creëert de l’Ange Pâtissier, de engel die nog steeds voorkomt in het wapen van het Huis Ladurée. Hij liet zich inspireren door het plafond van de Sixtijnse kapel en de Opera Garnier. Ladurée is beroemd voor zijn Macarons. Het was zijn kleinzoon, Pierre Desfontaines die de macaron introduceerde in 1930. Hij kwam met het idee om twee helften van meringue tegen een vulling van ganache te plaatsen. De Franse macaron was geboren en sinds die tijd is het recept niet meer veranderd.

Hédiard is samen met Fauchon de belichaming van Gourmet Parijs. Centraal gelegen op de Place de la Madeleine in het 8ste arrondissement is dit het trefpunt voor de fijnproever. Met een rijke geschiedenis, die zo'n 150 jaar teruggaat, toen Ferdinand Hédiard, 13 jaar oud, gelokt werd door de handel en rijkdom van exotisch fruit in de haven van Le Havre.  In 1854 opende hij zijn winkel in delicatessen. Neem vooral de tijd voor een bezoek aan deze zaak. Bezoek het fruitatelier en ontdek waarom Hédiard beroemd werd als 1ste importeur van exotisch fruit in de 19e eeuw. Wandel naar de speciale specerijen afdeling om een wereldreis te maken zonder het gebouw te verlaten. Leer van de meesters zelf hoe je de perfecte thee kunt vinden of een overheerlijke koffiemelange. Laat je adviseren over de mooiste wijnen, geniet van de heerlijke patés en laat je verleiden door een millefeuille met vanille Bourbon.

Aan de overkant van Hédiard zit Fauchon de zaak voor trendy foodies. Fauchon manifesteert zich als de beste, meest luxe gourmet zaak in Frankrijk. Hier kan je terecht voor de meest geraffineerde, ongewone en exquise producten. Auguste Fauchon, oorspronkelijk een straatventer, dan een wijnhandelaar en de eerste die begint met een catalogus voor levensgenieters. Hij opende zijn eerste winkel in 1886 en is al langer dan een eeuw leverancier van de rijken, het Franse hof, royalties en beroemdheden. Hier vind je de mooiste theesoorten van de wereld en de grootste wijn- en champagnekelder van Frankrijk.

Parijs is klaar voor 2012, het aftellen kan beginnen en straks onder het genot van een heerlijk glas champagne, zo tussen de menigte op de Champs Elysées, rest mij niets anders dan u een mooi en gezond nieuw jaar toe te wensen. Tot volgend jaar.

EEN VERBORGEN RUSSISCH JUWEELTJE

De eerste kerstdag was een zonovergoten dag in Parijs. Vanuit de Place Charles de Gaulle (Etoile) was ik op weg naar het Parc Monceau in het 8e arrondissement.  Lopend over de avenue Hoche, een van de 12 avenues die uitkomen op de Arc de Triomphe, ontwaarde ik boven de fraaie Mansarde huizen, schitterend in de zon, een prachtige gouden koepel, priemend in de helblauwe hemel.  Achter deze avenue in de rue Daru nummer 8 staat een Byzantijns - Russische kathedraal uit 1861. Een juweeltje met vijf gouden koepels die voorzien zijn van een  zogenaamde "Chafior", torenspits.  Dit jaar, om exact te zijn op 15 september 2011, bestond de Cathédrale d'Alexandre-Nevsky, 150 jaar. In de afgelopen anderhalve eeuw, is de kathedraal dè belangrijkste Russische attractie in de stad. Het is in 1983 uitgeroepen tot een beschermd architectonisch monument.

De oprichting van de kerk is een initiatief van pater Joseph Vasiliev die uiteindelijk na 14 jaar lang touwtrekken persoonlijk toestemming kreeg van Napoleon III tot de bouw van deze kerk, die pas in 1922 een kathedraal werd. De bouw werd gefinancierd door giften. Bijdragen kwamen niet alleen van Russen, maar ook van de Serviërs, Bulgaren, Grieken en zelfs van de Fransen. Een van de eerste donoren was tsaar Alexander II, die bijna in de handen van terroristen stierf tijdens een bezoek aan Parijs in 1867. De kathedraal is toegankelijk voor bezoekers op dinsdag, vrijdag en zondag van 15.00 uur tot 17.00 uur. De kerk staat vol met prachtige iconen die glanzen in de gloed van de vele kaarsen. Muurschilderingen zijn er te zien van Albert Alexandrovitch Benois. Onder de koepels weerklinken prachtige liturgische gezangen. De emotie is voelbaar en de wierook doet de rest.  Pablo Picasso trouwde hier met zijn geliefde, de Russische danseres Olga Khokhlova. Beroemde begrafenissen vonden hier plaats, waaronder die van de Russische schrijver  Ivan Toergenjev in 1883; de Russisch Franse kunstschilder Wassily Kandinsky in 1944 en de schrijver en dichter Ivan Bunin in 1953.

Het is verboden om binnen te fotograferen. Vergeet niet dat je hier in een kerk bent en dus het nodige respect moet tonen. Tevens is het goed om te weten dat je noch je armen noch je benen mag kruisen. Alle bezoekers moeten de armen bedekken en mannen betreden de kerk blootshoofds. Op YouTube vond ik een filmpje waar je alvast een kijkje kunt nemen in dit verborgen Russisch juweeltje.

Cathédrale d'Alexandre-Nevsky, rue Daru 8, 8e arrondissement, metro Charles de Gaulle Etoile, Courcelles, Ternes. Gratis toegankelijk op dinsdag, vrijdag en zondag van 15.00 uur tot 17.00 uur (behalve als er een privédienst is)

ODE AAN GARE DU NORD

In mijn blog van 11 oktober 2011 maakte ik al melding van de fototentoonstelling Gare du Nord in het fotomuseum te Den Haag. Een samenstelling van foto's door Nederlandse fotografen in Parijs in de periode 1900 - 1968. Een historisch overzicht van wat meer dan 50 Nederlandse fotografen in de loop van de 20e eeuw in de Franse hoofdstad hebben vastgelegd. Tot afgelopen dinsdag 13 december was ik nog niet in staat geweest deze tentoonstelling met eigen ogen te aanschouwen. En ik kan u vertellen deze fototentoonstelling is een "Mustsee" voor elke Parijsliefhebber.

Wat deze fotografen voelden, beleefden, op het moment dat zij deze metropool voor het eerst bezochten is indrukwekkend vastgelegd op de gevoelige plaat. Volgens fotograaf Dirk de Herder¹; (1914-2003) "Parijs was het, Parijs had het. Wie niet ging, had het avontuur niet in zich. Parijs maakte je". Rudy Kousbroek¹; (1929-2010) "ik zag Parijs, brede straten in het ochtendlicht, met het zilveren water dat door de goten stroomde; de monumentale architectuur die soms de onwerkelijke indruk maakt van een filmdecor". Of zoals de dichter Simon Vinkenoog¹ (1928-2009) het verwoorde: "Was Parijs mieters? In de eerste plaats, Parijs was anders! Zo volkomen anders, dat alles, het meest eenvoudige straatbeeld als een scene uit een film kon worden gezien en gefotografeerd, een Franse film uiteraard, met de schaduwen van de nacht en het caféleven van de dag en nacht, en de mensen zelf. Alles anders!"

Bij binnenkomst maakt u als het ware een stap vanuit de coulissen in het decor van Parijs. Prachtig vormgegeven door een wandgrote foto van Kees Scherer  van het Parijs anno 1960. Vervolgens neemt de tentoonstelling u mee langs bijzondere foto's en collectors items, opgehangen per thema van grote namen waaronder; Fred Brommet, Henri Berssenbrugge, Emmy Andriesse, Emiel van Moerkerken, Ed van der Elsken, Johan van der Keuken en nog vele anderen. En voor mij nog onbekende namen als Ad Windig en Marcel Minnee die overigens de foto leverde voor het affiche van deze tentoonstelling. Maar er is meer te zien, zoals aandacht voor een drietal bijzondere fotoboeken waaronder uitgeverij Bruna's bestseller; "Vrouwen van Parijs". "Een liefdesgeschiedenis in Saint Germain des Prés", uit 1956 van Neerlands best bekende fotograaf in het buitenland; Ed van der Elsken. En een gaaf exemplaar van "Paris Mortel" van Johan van der Keuken uit 1963. Van dit boek zijn slechts 1000 exemplaren in omloop. Last but not least, in de laatste zaal, een fascinerende film van Paul Schuitema uit 1939 getiteld; "De Hallen van Parijs". Een film over de dynamiek van de Parijse markthallen; het loven en bieden, het lopen en draven, het laden en lossen. Daarnaast een korte experimentele film: "Études des mouvements à Paris" van Joris Ivens uit 1927.

Als u net als ik deze fototentoonstelling heeft bezocht dan begrijpt u mijn voorliefde voor zwart-wit fotografie en voor de stad Parijs. Deze tentoonstelling kan ik u ten zeerste aanbevelen en hij is nog te zien tot en met 21 januari 2012, in het Fotomuseum te Den Haag. Benno Tempel, directeur van het Fotomuseum Den Haag mag met recht trots zijn want de komende zomer wordt deze tentoonstelling overgenomen door het Institut Néerlandais, één van de oudste buitenlandse culturele centra van Parijs. Om aan te tonen hoezeer deze tentoonstelling mijn "Parijse" hart heeft geraakt is deze blog getiteld: "Ode aan Gare du Nord" en voorzien van een drietal door mij gemaakte foto's in de sfeer van het Parijs door de ogen van, Ed van der Elsken, Emmy Andriesse en Emiel van Moerkerken. Met dit verschil; de foto's zijn gemaakt in 2011.

Fotomuseum Den Haag, Stadhouderslaan 43,  2517 HV Den Haag, openingstijden dinsdag t/m zondag 12.00 uur t/m 18.00 uur. Op maandag gesloten. Toegang € 6,00

Institut Néerlandais, Rue de Lille 121,  7e arrondissement, metro Assemblée National.

 

 ¹ Citaten uit het fotoboek Gare du Nord, Nederlandse Fotografen in Parijs door Wim van Sinderen. ISBN 978-94-6130-032-4, slechts € 24,90

TWEE NIEUWE HOTSPOTS

Na een verbouwing van zes maanden is in juli, aan de Champs Elysées nr. 53, het nieuwe "L'Atelier Renault" geopend.

Deze nieuwe hotspot in het hart van Parijs bestaat uit een bar, restaurant en een luxe showroom in de vorm van een experience center. De trendy bar en restaurant zijn verspreid over een ruim en licht mezzanine-niveau, compleet met vijf hoge loopbruggen, uitgevoerd in een super modern jasje van hout, glas en aluminium. De cocktails zijn overheerlijk, het voedsel vers en smakelijk en het entertainment; alles wat met de Champs-Élysées aan de andere kant van de glazen muur gebeurt, eindigt nooit. L'Atelier Renault is dagelijks geopend van 10.30 uur tot 23.30 uur, op vrijdag en zaterdag tot 01.30 uur.

Photos: Courtesy Renault France

Onlangs is het prachtige Musée d'Orsay voor ruim 20 miljoen euro verbouwd. Verantwoordelijk voor dit omvangrijke project is architect Jean Michel Wilmotte. Het betreft de vijfde etage waar je de kunstschatten kunt bewonderen van o.a. Monet, Renoir en Cézanne. Maar het bleef niet alleen bij de vijfde etage. Ook het restaurant achter een van de twee grote klokken is spectaculair gerenoveerd door de Braziliaanse broers Fernando en Humberto Campana.

Photo: Courtesy Musée d'Orsay

Het getuigt van lef om zo'n modern en over-de-top interieur te positioneren, omgeven door beeldende kunst uit de 19e en 20e eeuw. Spiegelende glazen muren, goudkleurige lampen en bijzondere oranje buizenconstructies die de ruimte weer opdelen in verschillende compartimenten. Le café Campana is een mustsee en is geopend van dinsdag tot en met zondag van 10.00 uur tot 18.00 uur en alleen op donderdag tot 21.00 uur. Het Franse dagblad L'Express omschreef het café als een van dè verrassingen van 2011. Het is alleen jammer dat je eerst een kaartje voor het museum moet kopen voor dat je hier heerlijk kunt uitrusten van weer een enerverende dag Parijs.

L'Atelier Renault, avenue des Champs Elysées 53, 8e arrondissement, metro Franklin. D Roosevelt, George V.

Musée d'Orsay, rue de la Légion-d'Honneur 1, 7e arrondissement, metro Solférino, RER Musée d'Orsay.

DE GROOTSTE BOOM TER WERELD

Een holle kandelaar, een trap naar de eeuwigheid, de toren van Babel of volière van de wereld: Hèt symbool van Parijs. In de meer dan honderd jaren van zijn bestaan verguisd en verheerlijkt. Parijzenaars begroeten elk nieuw monumentaal werk in hun stad met een mengeling van afgrijzen, kritiek en ontsteltenis die een paar jaar duurt, waarna het een dierbaar nationaal symbool wordt. De Eiffeltoren is daarvan een perfect voorbeeld. De toren is inmiddels een onmisbaar onderdeel van de Parijse skyline. Middelpunt van ontelbare foto’s en schilderijen en de rode draad in even zo vele chansons. Het icoon van Parijs en het meest herkenbare gebouw van de wereld, zelfs voor mensen die de toren nog nooit in het echt hebben gezien. De gelegenheid was de wereldtentoonstelling van 1889 als bekroning van het industriële tijdperk; de 19de eeuw. Het onbekende van deze toren is, dat onze vriend Gustave Eiffel helemaal niet aan de basis ligt van dit symbool van Parijs. Het waren twee ingenieurs; Kœchlin en Nougier die op het idee kwamen een heel hoge ijzeren toren te bouwen. Eiffel kocht het brevet van hen, paste het aan, en zijn project won het van 106 andere ingediende projecten.

Net als in de 19e eeuw wordt ook nu weer een nieuw plan voor de Eiffeltoren door de Parijzenaars met afschuw bekeken. De Franse dochtermaatschappij van de Grontmij, Ginger, wil de Eiffeltoren in 2014 transformeren tot de grootste boom ter wereld. Volgens de Franse krant Le Figaro is het de bedoeling om de "Ijzeren Dame'' te behangen met 600.000 planten. Voor het bekleden van de toren wordt ruim zes maanden uitgetrokken. Het tijdschema voor de uitvoering is inmiddels duidelijk: De benodigde planten worden geteeld op kwekerijen rond Parijs tot juni 2012, vervolgens worden de planten rond de toren in netten van hennep gekoppeld aan de structuur. De irrigatie vindt plaats door middel van een netwerk van een state-of-the-art irrigatiesysteem van 12 ton rubberen slangen. Deze werkzaamheden duren tot juni 2013. Dan begint de fase van plantengroei, volledige bloei wordt verwacht in 2014 en 2015. Het project loopt ten einde in juli 2016. De 324 meter hoge toren zou 378 ton extra gewicht moeten torsen. Belangrijk voordeel; deze long van Parijs gaat 3,6 ton CO2 meer absorberen dan hij uitstoot. De lampen die in 2002 zijn vernieuwd zouden door de blaadjes heen schijnen. De kosten worden geraamd op 72 miljoen euro. Niet de Parijzenaars zullen opdraaien voor deze kosten maar private investeerders.

Om een goed idee te krijgen hoe de Eiffeltoren er in 2014 en 2015 uit komt te zien, kan je een kijkje nemen zo'n 200 meter verderop bij het Musée Quai Branly aan de gelijknamige avenue. Daar vindt je een mooi voorbeeld van de vergroening van de hoofdstedelijke architectuur. Om een natuurlijk effect te benadrukken is éen muur van 200 meter lang en 12 meter hoog aan de buitenzijde begroeid met planten. Deze verticale tuinen zijn een ontwerp van de Parijse architect PatrickBlanc.

Een "groene" Eiffeltoren is niet nieuw. In 2009 al te zien in een filmtrailer voor de nieuwe GI JOE film.

Photo: Courtesy of bearotic.com

Nog enkele wetenswaardigheden over de Eiffeltoren: De officiële opening vond plaats op 31 maart 1889. Tot 1929 was het het hoogste gebouw in de wereld. Totaal gewicht 10.100 ton, hoogte eerste platform op 57 meter, het tweede platform op 115 meter en het derde platform op 276 meter. Omhoog en omlaag kun je d.m.v. vijf liften of met de trap, 1656 treden. De toren wordt van binnenuit verlicht door 336 Philips lichtprojectoren (1000W, 400W, 150W) en geven de toren zijn gouden glans. 20.000 kleine lampjes zorgen sinds 31 december 2000 voor het ''sparkling'' effect dat te zien is op elk heel uur. Jaarlijks verbruik zo'n 680.000 kWh. Elke zeven jaar wordt de toren door 25 schilders, opnieuw in de verf gezet. De toren is inmiddels 19 keer geschilderd. Iedere verfbeurt duurt 15 tot 18 maanden en verbruikt 60 ton aan verf. De volgende verfbeurt is gepland in 2015 en 2016. Alain Ducasse zwaait de scepter in de keuken van het befaamde restaurant Jules Verne op de tweede etage. Hier is reserveren een Must! Op 31 maart 2014 bestaat de Eiffeltoren 125 jaar. Reden genoeg voor een ''plantje''.

KERST IN PARIJS (3)

Tijdens de kerst neem ik  jullie mee naar een van de best bewaarde geheimen van Parijs. Een juweeltje dat alleen deze kerst geopend is voor het publiek. Normaal kun je hier alleen terecht op afspraak. Het is een van de meest mooie stukjes cultureel erfgoed van Parijs: Het Musée des Arts Forains gevestigd in de oude wijndepots van Bercy.

Photo credits: Musée des Arts Forains Paris

Volgens de legende is  de oorsprong van de naam "Bercy" afkomstig van een eiland gelegen aan de monding van de rivier de Seine; "Belsinaca" waar Keltische stammen ca. het jaar 850 enkele  hutten hadden gebouwd. In het jaar 1704 wordt het eiland Bercy bij gratie van Louis XIV vrijgesteld van belastingen bij het verkopen van wijn.  De eerste wijnkelder van Bercy is geboren.  De gemeente Bercy wordt opgericht in 1790 en op de 1e januari 1860, wordt Bercy geïntegreerd in Parijs.  Na de revolutie neemt het aantal  wijnkelders snel toe en worden in 1878 de Entrepôts van Bercy, een belastingvrije enclave van 43 hectares groot.  Langs het water verschijnen lokalen, de "guinguettes", waar men kan eten, drinken en flirten in de buitenlucht aan feestelijk opgemaakte tafels en men de musette kan dansen op de altijd vrolijk stemmende Franse accordeonmuziek. Veel kunstschilders, schrijvers, en fotografen, hebben zich laten inspireren door deze “art de vivre”.

Geleidelijk aan verliest de wijn zijn krans en worden de opslagplaatsen verlaten. De gemeenteraad van Parijs lanceert in 1979 grootse plannen, die kunnen worden beschouwd als het begin van de herontwikkeling van het vervallen Bercy. De meeste wijnkelders hebben het veld moeten ruimen, maar gelukkig zijn de Entrepôts van Bercy gespaard gebleven en vormen het laatste voorbeeld van industriële architectuur uit de 19de eeuw.

Photo credits: Musée des Arts Forains Paris

De plek gesitueerd in een kwadrant  tussen de rue des Pirogues de Bercy, rue Baron le Roy, avenue des Terroirs de France en de rue l'heureux. Is 1,5 hectare groot en inmiddels benoemd tot cultureel erfgoed. De Pavillons de Bercy omvatten: 10.000 M² gebouwen, waarvan 5.000 M² speciaal zijn ontworpen voor een breed scala van bedrijfsevenementen en privé recepties;  3.000 vierkante meter verharde binnenplaatsen en met bomen omzoomde straten; 1.000 M² verdeeld in 2 buitenruimten van 500 M² elk, die kunnen worden overdekt met tenten.  

Photo credits: Musée des Arts Forains Paris

In een van de voormalige wijnmagazijnen  gebouwd door een leerling van Eiffel, is het Musée des Arts Forains gevestigd. Jean-Paul Favand verzamelde gedurende 35 jaar duizenden zeldzame objecten; kermissen, entertainment, variété, theater en music hall. Het Musée des Arts Forains zal bij wijze van uitzondering worden geopend  voor het publiek  van 26 december 2011 tot en met 2 januari 2012 waar je kunt kennismaken met de dromerige en surrealistische fantasiewereld van de kermis. Verder heb je ook de unieke kans om een bezoek te brengen aan de Venetiaanse kamers (Salons Vénitiens) en het Théâtre du Merveilleux.

Pavillons de Bercy, Musée des Arts Forains, avenue des Terroirs de France 53, 12e arrondissement, metro Cour Saint Emilions. Geopend van 10.00 uur - 18.00 uur.

Meer informatie over de omgeving zie ook mijn blog "het Rijk van Bachus".

Er is nog een buitenkansje gedurende de kerst. Eenmaal in de stemming gekomen door dit prachtig kermismuseum, bezoek dan de kermis onder de glazen koepel van het Grand Palais. Van 16 december 2011 tot en met 2 januari 2012 wordt voor de derde keer de kerstkermis georganiseerd. Een evenement dat jaarlijks 250.000 bezoekers trekt. Tevens krijg je de kans om dit prachtige gebouw uit de tijd van de Belle Époque, van binnen te zien.

Grand Palais, Avenue Winston Churchill, 8e arrondissement, metro Champs Elysées Clemenceau. Geopend van 11.00 uur tot 23.30 uur.

Meer informatie over het Grand Palais, zie ook mijn blog "paleizen aan de Seine".

Tip: Vergeet niet door te scrollen naar mijn blog Kerst in Parijs 2 & 1

KERST IN PARIJS (2)

Door het jaar heen zijn het elkaars concurrenten, maar eens per jaar komen deze topstukken uit de wereld van de mode, design en bouwkunst bij elkaar voor een bijzonder initiatief. Dit jaar alweer voor de 16e keer:  "l’Association  Les Sapins de Noël des Créateurs".  Inmiddels een mondiaal evenement, waar kerstbomen ontworpen door grote namen waaronder  onder andere Christian Dior, Gucci, Hermès, Chanel, Louis Vuitton, Sonia Rykiel, Jean-Paul Gaultier, Zaha Hadid, Norman Foster, Olivia Putman enz. geveild gaan worden en de opbrengst ten goede komt aan kankeronderzoek. De inspiratie voor dit bijzondere idee kwam van modejournaliste en producer Marie-Christiane Marek (Paris Première, France 2, et TV5 Monde).

Photo credits: l’Association  Les Sapins de Noël des Créateurs; Jean Paul Gaulthier, Louis Vuitton.

Deze unieke kerstbomen zijn te bezichtigen van 2 december tot en met 7 december in het prachtige Hôtel Salomon de Rothschild (gebouwd in 1872 - 1878) in het 8e arrondissement aan de rue Berryer nr 11. Het gebouw was vroeger de thuisbasis van Centre National de la Photographie en nu alleen in gebruik voor bijzondere evenementen. Tip: de gerenommeerde tuin is open voor het publiek en zeer de moeite waard. Op 5 december vindt er een groot gala diner plaats inclusief de veiling en deze wordt life uitgezonden door de Franse TV zender TV5 Monde en is te zien in meer dan 203 landen. De presentatie is zoals altijd in handen van mevrouw Marek zelf, samen met een bekende modeontwerper. (2008: Jean-Paul Gaultier, 2009: Christian Lacroix)

Photo credits: l’Association Les Sapins de Noël des Créateurs; Jakob & Macfarlane, Hermès.

Dit jaar zijn de ontwerpen die geveild gaan worden van: Ali Mahdavi, Barbara Rihl, Chanel, Christian Biecher, Christian Ghion, Chantal Thomass, Christophe Josse, Damien Da Rocha, Diane Von Furstenberg, Dior, Dries Van Noten, Dsquared, Elie Saab, Esmod, Jean-Claude Jitrois, Jean-Paul Gaultier, Jean-Jacques Ory, Jean-Charles de Castelbajac, José Lévy, Louis-Marie de Castelbajac, Louis Vuitton, Les Garçons, Mathilde de L'Ecotais, Maxime Simoëns, Marc-Antoine Barrois, Olivia Putman, Pierre Hermé, Rachid Khimoune, Ruben Alterio, Sonia Rykiel, Stéphane Rolland, Sébastien Parfait, Smalto, Stella McCartney, Thanos Kyriakides, Blind Adam et Trussardi.

Tip: Vergeet niet door te scrollen naar mijn blog Kerst in Parijs (1)

KERST IN PARIJS

Woensdag 23 november, om 18.30 uur was het zover. Audry Tautou, beter bekend als de actrice die Amelie speelde in de gelijknamige Franse succesfilm, gaf de aftrap voor de ontsteking van de kerstverlichting op de Champs Elysées, in het bijzijn van Bertrand Delanoë, burgemeester van Parijs en Jean Noel Reinhardt, voorzitter van de Champs-Elysees. Het kerstseizoen in Parijs is nu officieel begonnen.

Sinds 1995 breng ik elk jaar de kerst door in Parijs. Dan pas realiseer je waarom de Parijs eigenlijk de lichtstad van de wereld wordt genoemd. Kerst doorbrengen in Parijs heeft vele voordelen. Allereerst zijn er een keur van evenementen die ook op de eerste kerstdag gewoon geopend zijn. Verder zijn alle restaurants geopend en zonder verhoogde prijzen. Tweede kerstdag kent men niet in Parijs, dus alle winkels, restaurants en musea zijn gewoon geopend. De Fransen vieren kerstavond (de avond voor de eerste kerstdag) met een familiediner in een restaurant. Dus reserveren op die avond is een must. 

Dit jaar zijn er meer dan 130 straten en pleinen feestelijk verlicht, waaronder de place de la Concorde en de Champs Elysées. Dit jaar voor het eerst is de Champs Elysées gestoken in een geheel nieuw verlichtingsjasje. Alle 200 bomen, links en rechts zijn voorzien van drie verlichte ringen van verschillende diameters tussen de 3,12 m en 3,84 m. Elke ring is voorzien van energiezuinige LED verlichting in de kleuren rood, groen en blauw. Het geheel lijkt te zweven in de ruimte. Dit lichtproject is geselecteerd uit 27 inzendingen en de uiteindelijke winnaars zijn Koert Vermeulen en Marcos Vinals Bassols van het Belgische ACT Lighting Design, in samenwerking met ASP Blue Square. Elke ring wordt afzonderlijk per computer aangestuurd en kan zo variëren in kleur, intensiteit en tempo. Voor de avonden van 24 en 31 december heeft men een aantal (licht)verrassingen in petto. Totaal hangt op de Champs Elysees 12.485 meter LED verlichting, met meer dan 1,2 miljoen lampjes, werkend op zonne-energie afkomstig uit een zonne-energiecentrale in de Pyreneeën. Het totale energieverbruik van de verlichting is 31 000 kWh tegen 50.000 kWh tussen 2007 en 2010 en schrik niet 480.000 kWh in 2006. Gedurende de kerstperiode passeren hier dagelijks tussen 500.000 tot 600.000 voetgangers. De totale kosten van de nieuwe verlichting bedragen 1 miljoen euro, inclusief 220.000 euro betaald door de stad. De rest is betaald door de partners en het Comité van de Champs Elysées.

Maar er gebeurt meer in Parijs, veel meer. Ook dit jaar trekken duizenden mensen langs de spectaculaire etalages van de warenhuizen Lafayette en Printemps met traditioneel de bewegende poppen en dit jaar een speciaal thema; "Rêves d'Évasion" ontwikkeld door niemand anders dan Karl Lagerfeld. Bij Galeries Lafayette is "Rock'n Mode" hèt kerstthema en designer Andrew Yang uit New York zorgt voor de uitwerking. Eén van de etalages wordt een pop-podium waar zeven jonge artiesten de kans krijgen zich elke dag te presenteren, zichtbaar voor alle voorbijgangers op de stoep en life uitgezonden door stadszender W9. Vergeet zeker niet de 20 meter hoge kerstboom te bewonderen onder de prachtige Art Nouveau koepel in het centrum van Galeries Lafayette. Natuurlijk zijn beide warenhuizen weer spectaculair verlicht aan de buitenzijde van de boulevard Haussmann.

Een stukje verderop, in het prestigieuze GrandHôtel Inter Continental rue Scribe, nr. 2, staan voor het vierde achtereenvolgende jaar dertig fashion kerstbomen ontworpen door de studenten van de afdeling Fashion Design School of International Mod'Art met dit jaar als thema "Wild Christmas". De Kerstbomen Fashion Show 2011 zijn te zien van 24 november tot 03 januari en de toegang is gratis.  Als je er toch bent geniet onder de overkapping van de "grand serre" uit het Tweede Keizerrijk, op de comfortabele fauteuils en sofa's van een speciale "peperkoek" menukaart. Tip; neem de glühwein met een vette crème brulee met peperkoek en rozemarijn. Even wegdromen, weg van de drukke place de l'Opera en de kerstinkopen op de Grands Boulevards.

Uitgerust? Loop terug naar de place de l'Opera, neem de rue de la Paix die uitkomt op de place Vendôme. Ook hier valt je mond open van verbazing over zoveel schoonheid.

Niet vergeten de place de la Madeleine (8e), een paradijs voor fijnproevers.  Boutique Maille op nr. 6; dè zaak voor Franse mosterd, meer dan 30 soorten, azijn en vinaigrettes. Het drie-sterren Michelin restaurant van Lucas Carton op nr. 9, Kaviaar bij Caviar Kaspia op nr. 17 en de beste truffels van Parijs bij Maison de la Truffe op nr. 19.  Op nr. 17 restaurant et bar à vin, l´Ecluse, een gezellige wijnbar met een mooie binnenplaats. Een ideale plek om te lunchen. Tempels van de fijne keuken en het mekka voor lekkerbekken, de traiteurs Hédiard op nr. 21 en Fauchon op nr. 26.

Tip; beide zaken hebben ook een restaurant.  Gek op chocolade, dan ga je naar La Marquise de Sévigné op nr. 31 en voor kaas naar de gerenommeerde kaaswinkel van Crepet Brussol. Ben niet verbaasd over de lange rijen voor de kassa's want de Parijzenaar viert kerstmis in stijl, waar alleen het beste van het beste goed genoeg is. U begrijpt het al de kerst van dit jaar  vier je in Parijs.

U vindt alle informatie over attracties, evenementen kerstmarkten, de verlichting in Parijs, de ijsbanen en nog veel meer op http://www.parisinfo.com/sortir-a-paris/noel-a-paris/

LA LIBERTÉ ÉCLAIRANT LE MONDE

Onbekend maakt onbemind. De Allée des Cygnes, ook wel bekend als Ile des Cygnes, is letterlijk een eiland midden in de Seine, in het meest westelijke deel van Parijs op de grens van het 15e en 16e arrondissement. Het eiland werd in 1827 aangelegd en is vooral in de warme lente- en zomermaanden een prettige plek voor een wandeling, die loopt van de Pont Bir Harkeim naar de Pont de Grenelle. Het heeft een lang wandelpad met banken en is omzoomd door bomen. Het is er koel en rustig.  Hier onderga je de rust van de Seine met zijn boten. Ze gaan gestaag hun weg naar gene zijde van de stad. Hier blijft het drukke leven ver weg. Dat is de rust van de rivier, die je ook zo heerlijk kunt beleven langs de vele kades van de Seine. De Pont Bir Harkeim is opgenomen in het register van historische monumenten. Deze metalen voetbrug, met daarop een weg en een treinspoor, werd gebouwd in 1878 voor de Wereldtentoonstelling op elke kant van het Ile des Cygnes. Toen de Passy voetbrug genoemd. Vanaf het eiland en de brug heb je een prachtig vergezicht op de Eiffeltoren.

De kop van het eiland wordt bewaakt door een replica van het beeld dat dit jaar 125 jaar bestaat: Het Vrijheidsbeeld dat in de haven van New York staat. Dit beeld werd onthuld in 1885, een jaar eerder dan in New York. Omdat toen het bronzen beeld nog niet klaar was, werd een gipsen kopie gebruikt. Het definitieve beeld werd in 1889 geplaatst. Het originele ontwerp is van Eugene-Emmanuel Viollet-le-Duc en Alexandre-Gustave Eiffel. De Franse beeldhouwer Frédéric Auguste Bartholdi heeft het project uitgevoerd en Bartholdi's moeder, Marie, heeft er voor geposeerd. Er was 15 jaar nodig, van 1870 tot 1885, om het Vrijheidsbeeld te bouwen in het atelier van Bartholdi  aan de rue de Chazelles, vlakbij het Parc Monceau in Parijs. Het beeld was een cadeau van Frankrijk aan Amerika, voor de viering van de 100ste  verjaardag van de Amerikaanse onafhankelijkheid. De bouw werd door het Franse volk zelf bekostigd. De verschillende onderdelen werden in 214 kratten, op een schip, over de Atlantische Oceaan, naar Amerika vervoerd. Eenmaal in Amerika aangekomen ontstond er een vertraging van 15 maanden omdat de sokkel nog niet klaar was. Uiteindelijk werd het beeld onthuld op 28 oktober 1886.  

Het gigantische beeld stelt een vrouw voor die een gebroken ketting van zich afschudt. In haar rechterhand houdt ze de fakkel van vrijheid vast. De vlam van het Vrijheidsbeeld is in een gouden versie te zien nabij de Pont de l'Alma. Deze Vrijheidsvlam is jarenlang beplakt met gedachtenissen aan Prinses Diana die in de onderliggende Alma-tunnel verongelukte. De kroon heeft zeven punten die symbool staan voor de zeven continenten en zeeën. In Parijs kun je niet één Vrijheidsbeeld bewonderen, maar drie! De grootste (11,5 meter) staat aan de kop van de Allée des Cygnes, iets minder groot (11,2 meter) vind je in het Musée des Arts et Métiers en de kleinste (4,5 meter) in de Jardin du Luxembourg.

Het beeld heette oorspronkelijk; la Liberté éclairant le Monde (Vrijheid verlicht de Wereld). Hoewel Bartholdi het in de richting van haar zusterbeeld in het westen (Jardin du Luxembourg) wilde laten kijken, werd het beeld aanvankelijk naar de Eiffeltoren gericht om te voorkomen dat het met de rug naar het Élysée, het presidentiële paleis, zou komen te staan. Bij de Wereldtentoonstelling van 1889 is het beeld uiteindelijk omgedraaid en gericht op New York. Afgezien van het verschil in grootte, is het verschil met het beeld in New York, dat de Parijse replica een boek in de hand houdt dat zowel de datum van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring toont (4 juli 1776), als de datum van de Franse Revolutie (14 juli 1789).

EEN PARIJS SPECIAL

Elke keer als ik een boekhandel binnenstap ga ik op zoek naar publicaties over Parijs. Zo stapte ik afgelopen week een AKO-winkel binnen om postzegels te kopen. Automatisch neus ik dan even tussen alle bladen waaronder; En France, En Route en Paris Capitale. Plots valt mijn oog op de glossy genaamd Parijs. Een uitgave van "Leven in Frankrijk".

Als Parijskenner kijk ik altijd kritisch naar dit soort bladen omdat het vaak een samenraapsel is van plekken, die in de gebruikelijke reisgidsen al uitgebreid zijn omschreven. Maar eerlijk is eerlijk deze glossy is duidelijk anders. Fraai vormgegeven met mooie foto's van fotograaf JurjenDrenth. Inès de la Fressange, dè icoon van de Parijse vrouwelijkheid, onthult de do's en don'ts voor een Parisienne. Verder een artikel over de mooiste brasseries in Parijs, waaronder die van de FLO groep en allemaal in het bezit van een man; Jean Paul Bucher. Vijf bekende Nederlanders tonen hun favoriete Parijse plekjes en Philip Freriks neemt u mee naar drie bijzondere parken. Ook ondergetekende komt in dit blad tips tegen die zeker de moeite waard blijken te zijn, zoals het rariteitenkabinet Deyrolle en het Château de Méridon. "Parijs" is een unieke bewaargids met heel veel inside-tips die ik u zeker kan aanbevelen. Het allerbeste uit de Lichtstad, maar het allerbeste is de prijs, slechts € 5,45

LES SANS DOMICILLE FIXE

Clochards zijn onlosmakelijk verbonden met het beeld van Parijs. Een roman of film over de stad is niet compleet als er niet ergens een clochard  in figureert. En in het straatbeeld zijn ze net zo talrijk als de monumenten. Parijs hoort bij de clochards net zoals de clochards horen bij het Parijse straatbeeld. Toch, in de vele boeken in mijn bezit, wordt geen aandacht besteed deze SDF of te wel Sans Domicille Fixe.

De Parijse RATP toont veel compassie voor “haar” clochards. Het Parijse vervoersbedrijf heeft speciale ordebewakers in dienst die ’s nachts de metrogangen afstruinen om de clochards, die zich hebben laten insluiten, na middernacht uit de metro te verwijderen. Deze nachtploegen, zogenaamde "Outreach" teams, gaan met zaklantaarns de gangen in, nemen koffie, broodjes en sigaretten mee om het contact met de clochards te vergemakkelijken. Ze worden aangesproken met “mijnheer” en “u” en begeleid naar een gratis bus van de RATP die ze vervolgens naar een opvanghuis brengt. Vorig jaar transporteerden de RATP medewerkers in totaal ruim 35.000 daklozen uit de metrogangen naar de opvangvoorzieningen.

Parijs kent ongeveer twintigduizend daklozen. Maar er is lang niet altijd plaats en veel zwervers geven de voorkeur om op straat te blijven. De "Samu Social", de in 1993 opgerichte organisatie voor hulp aan Parijse dak- en thuislozen laat op de website danslapeaudunsansabri.com ("In de huid van een dakloze") real-time 24 uur het leven zien door de ogen van een dakloze. Hiervoor kregen vier daklozen in Parijs een speciale bril uitgerust met een minicamera. Zo geven zij  zonder enige concessie een kijkje in hun dagelijkse gevecht met het leven op straat. Een van de doelstellingen van deze campagne is dat wij toch aan de daklozen blijven denken. Zeker met de wetenschap dat er een barre winter is voorspeld.

EEN REGENACHTIGE DAG IN PARIJS

Begin oktober ben ik weer naar Parijs gegaan. Niet alleen om inspiratie op te doen voor mijn weblog maar speciaal voor de wijnfeesten op Montmartre, die dit jaar voor de 78e keer plaatsvonden. Helaas troffen we een regenachtig weekend, waardoor ik mijn plannen moest omzetten. Tijd voor mijn verlanglijstje, dit wil zeggen, speciale plekken die al heel lang op mijn bezoeklijstje staan, maar op de een of andere manier, nog steeds niet zijn afgestreept. Dit keer neem ik u mee naar een van de mooiste musea van Parijs dat gek genoeg in bijna geen enkel boek voorkomt. Bovendien is dit een tip van een van mijn trouwe webloglezers. Het Conservatoire Nationale des Arts et Métiers, over de kunst van het ambacht.

Aangekomen op het metrostation Arts et Métiers krijg je al direct een voorproefje van het museum. Aan het plafond grote tandwielen met aandrijving, de wanden bedekt met geklonken koperen platen, een soort ondergronds Nautilus. Grote patrijspoorten aan de zijkant geven een inkijk in de zeven domeinen waar dit museum om draait waaronder; mechanica, transport, energie, communicatie, bouw, materialen en meetinstrumenten. Ik hoor u denken niets voor mij, maar ik verzeker u, je brengt een bezoek aan een van de mooiste gebouwen van Parijs en daarbij ook nog eens een uiterst boeiend museum.

Het musée Arts et Métiers is gevestigd in de oude abdij van Saint Martin des Champs en werd in 1794 opgericht door Abbé Grégoire. Aanvankelijk fungeerde het als een soort opslagplaats van nieuwe uitvindingen. Nu is het niet alleen een museum maar ook een belangrijk studiecentrum. In de gebouwen werd zelfs een rails aangelegd die de leraren gebruiken om de vindingen naar het auditorium te vervoeren. Deze rails ligt er nog steeds. Deze tempel van de wetenschap werd tien jaar geleden in 2001 geheel gerenoveerd en heeft meer dan 3000 uitvindingen in haar collectie. Je krijgt zo een uniek en historisch overzicht van allerlei technieken en uitvindingen. De rekenmachine van Pascal, de fonograaf van Edison, de lens waar vuurtorens mee zijn uitgerust, een vinding van ene monsieur Soleil. De eerste Cray 2 computer uit 1985, de kamer van Daguerre uitvinder van de fotografie maar ook de eerste projector van de gebroeders Lumière. Verder ook de vindingen van de 21 eeuw waaronder de TGV, de Velib, en lijn 14, de eerste metro zonder machinist.

Absolute hoogtepunten zijn de "Escalier d'Honneur met het vliegtuig van Clémént Adler uit 1897. Zijn vleermuisvleugels uitspreidend boven de immense trappenhal. De volledig gerestaureerde kapel uit de 12e eeuw met in het midden van het koor een werkende slinger van Foucault. In de middenbeuk van de kapel bevinden zich de mooiste museumstukken. Een passerelle brengt je drie etages hoog langs oude automodellen, een studiemodel van het Vrijheidsbeeld ontworpen door Bartholdi en het vliegtuig van Blériot, waarmee de eerste overtocht over het Kanaal werd gemaakt. Op weg naar het Café des Techniques met een aanbod van heerlijke salades, terrines maar ook een mooie cappuccino of espresso, vergeet dan niet de Salle de l'Écho waar je elkaar, in de tegenovergestelde hoeken toefluisterend, woordelijk kunt verstaan.

Tot 1 januari 2012 is er een tijdelijke tentoonstelling over de Parijse metro die ik jullie zeker kan aanbevelen. "Ticket pour une Métro" is een ontdekkingsreis langs het bestaan van de Parijse Métro sinds 1900.  Maar daarover meer in het volgende blog.

Musée  des Arts et Métiers, rue Réaumur 60, 3e arrondissement, metro Arts et  Métiers.

Geopend van 10.00 uur tot 18.00 uur, op maandag gesloten, op donderdagavond geopend tot 21.30 uur.