Clochards zijn onlosmakelijk verbonden met het beeld van Parijs. Een roman of film over de stad is niet compleet als er niet ergens een clochard in figureert. En in het straatbeeld zijn ze net zo talrijk als de monumenten. Parijs hoort bij de clochards net zoals de clochards horen bij het Parijse straatbeeld. Toch, in de vele boeken in mijn bezit, wordt geen aandacht besteed deze SDF of te wel Sans Domicille Fixe.
De Parijse RATP toont veel compassie voor “haar” clochards. Het Parijse vervoersbedrijf heeft speciale ordebewakers in dienst die ’s nachts de metrogangen afstruinen om de clochards, die zich hebben laten insluiten, na middernacht uit de metro te verwijderen. Deze nachtploegen, zogenaamde "Outreach" teams, gaan met zaklantaarns de gangen in, nemen koffie, broodjes en sigaretten mee om het contact met de clochards te vergemakkelijken. Ze worden aangesproken met “mijnheer” en “u” en begeleid naar een gratis bus van de RATP die ze vervolgens naar een opvanghuis brengt. Vorig jaar transporteerden de RATP medewerkers in totaal ruim 35.000 daklozen uit de metrogangen naar de opvangvoorzieningen.
Parijs kent ongeveer twintigduizend daklozen. Maar er is lang niet altijd plaats en veel zwervers geven de voorkeur om op straat te blijven. De "Samu Social", de in 1993 opgerichte organisatie voor hulp aan Parijse dak- en thuislozen laat op de website danslapeaudunsansabri.com ("In de huid van een dakloze") real-time 24 uur het leven zien door de ogen van een dakloze. Hiervoor kregen vier daklozen in Parijs een speciale bril uitgerust met een minicamera. Zo geven zij zonder enige concessie een kijkje in hun dagelijkse gevecht met het leven op straat. Een van de doelstellingen van deze campagne is dat wij toch aan de daklozen blijven denken. Zeker met de wetenschap dat er een barre winter is voorspeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten