Paris FvdV is een niet commercieel weblog speciaal voor kenners en liefhebbers van de stad Parijs - en voor hen die dat willen worden. Parijs is een stad met een gewichtig verleden, respectabel en gerespecteerd. Het is totaal niet nostalgisch. Parijs is er in geslaagd om, soms op brutale maar altijd op elegante wijze, om te gaan met zijn grootse monumenten. Ze te beschermen en te integreren in de nieuwe dynamiek van de stad. Parijs is een meester op het gebied van herstel en transformatie. U zult er nooit in slagen een volledig overzicht te maken van plekken en verhalen, die allemaal op hetzelfde punt uitkomen en de glorie van deze stad bezingen. toch wil ik een poging wagen. Wekelijks wil ik u niet alleen informeren over wat Parijs nog meer te bieden heeft, maar ook wil ik mijn liefde voor deze stad op u over dragen. In de hoop dat het raakt aan iets wat u herkent of voelt. Ferry van der Vliet.

Privacy verklaring: Indien u weblog Paris FvdV, dat bij Google-Blogger is ondergebracht, leest en reageert op de blogs van Paris FvdV, doet u dat vrijwillig en is uw IP-adres en mailadres - indien u dat vermeld - bekend en wordt opgeslagen. Ook uw schuilnaam waaronder uw reageert wordt opgeslagen. Paris FvdV zal uw gegevens nooit aan derden doorgeven. We houden uw gegevens privé, tenzij de wet of rechtelijke macht ons dwingt uw gegevens aan hen te verstrekken. Datalekken in het systeem vallen onder de verantwoordelijkheid van Google-Blogger. Door weblog Paris FvdV te bezoeken en/of de op of via deze weblog aangeboden informatie te gebruiken, verklaart u zich akkoord met de toepasselijkheid van deze disclaimer. Google gebruikt cookies om services te leveren en verkeer te analyseren dus uw IP-adres en user-agent zijn bij Google bekend, samen met prestatie- en beveiligingsstatistieken om servicekwaliteit te garanderen, gebruiksstatistieken te genereren, misbruik te detecteren en maatregelen te treffen.

donderdag 25 november 2021

RONDOM PARIJS

Met dit boek maak ik mijn trilogie over Parijs compleet en het is sinds 10 november 2021 te koop of zelfs persoonlijk gesigneerd bij mij te bestellen.



Op die zeldzame dagen dat de vreugden van Parijs worden weggedrukt door de drukte van het stadsleven, is het omringende kalme platteland van het île-de-France een volmaakt toevluchtsoord. Deze regio is een streek met een rijke historische erfenis en een groot architecturaal en artistiek erfgoed. Het is het historisch hart van Frankrijk en de meest bezochte vakantiebestemming ter wereld. Niet in de laatste plaats door Parijs, wereldberoemde stad en de hoofdstad van Frankrijk. Maar zelfs als Parijs hier niet zou liggen, dan is er in de regio Île-de-France genoeg te doen. Dit deel van Frankrijk bezit vele andere parels, zoals musea, prachtige kastelen, voormalige abdijen, oude steden, romantische parken en tuinen, maar ook bossen, groene valleien en plassen voor recreatieve activiteiten. De bossen vormden vroeger het toneel voor jachtpartijen van koningen en prinsen en zijn bij uitstek een plek voor ontspanning en recreatie. Val-d’Oise in het noorden, Seine-et Marne in het oosten, Essonne in het zuiden en Yvelines in het westen vormen een ware groene rand om Parijs. Het onthult niet alleen de lange en rijke geschiedenis van de streek, maar ook van heel Frankrijk met maar liefst drie koninklijke residenties: Versailles, Fontainebleau en Rambouillet. Deze regio is zo divers dat het iedere bezoeker oprecht versteld zal doen staan en die tal van kunstenaars heeft geïnspireerd.



 Interview met het ED Eindhovens Dagblad

De ringweg van Parijs, de périphérique, scheidt het centrum van Parijs als een moderne stadsmuur van de buitenwijken. Voor diegene die even de hectiek van de hoofdstad wil ontvluchten is het île-de-France dé regio met de meest geweldige topattracties. Natuurlijk kent iedereen het grootste kasteel van de wereld, het kasteel van Versailles, met haar prachtige tuinen dat jaarlijks 10 miljoen bezoekers lokt, maar in deze reisgids ‘Rondom Parijs’ neem ik jullie mee naar enkele van de mooiste streken en plaatsen gesitueerd rond de Franse hoofdstad, Het zijn de perfecte bestemmingen voor een dagje uit, cultureel, educatief, recreatief of gewoon leuk. We bezoeken de minder bekende speelplaatsen van koningen en koninginnen, overblijfselen van abdijen, priorijen en kloosters, imponerende torens en weidse vergezichten. We gaan op bezoek bij impressionisten en brengen de laatste eer bij beroemdheden, kortom uitstapjes buiten de gebaande paden. Voor het gemak heb ik alles geclusterd in dagtrips, zodat je niet van hot naar haar wordt gestuurd en natuurlijk voorzien van mijn eigen fotografie. De selectie is uniek en bied je de kans om het île-de-France te bereizen zoals dat nog nooit met één reisgids mogelijk was. Laat je verleiden door de charmes van deze prachtige streek en een ‘dejeuner sur l’herbe’ is soms maar een kwartier met de trein verwijderd.



 Saint-Denis, de necropolis van koningen en koninginnen 

Om je ontdekkingstocht nog makkelijker te maken is ‘Rondom Parijs’ ingedeeld in vier delen vol met bezienswaardigheden, die vlak bij elkaar liggen.

 

DEEL 1: DE NOORDKANT VAN PARIJS

Pierrefonds

Chantilly, thuis bij de hertog van Condé 

Royaumont, een koninklijke abdij

Vincent, Sterren sterrennacht

Saint-Denis, de necropolis van koningen en koninginnen 

                                              


 Royaumont, een koninklijke abdij 

DEEL 2: HET OOSTEN EN ZUIDOOSTEN

Château de Vincennes, stenen hebben een ziel 

De Château de Seine-et-Marne tour 

Het schildersdorpje Barbizon

De ‘grandeur’ van Fontainebleau

In de voetsporen van Sisley


In de voetsporen van Sisley 

 

DEEL 3 : HET ZUIDEN EN ZUIDWESTEN

Het park van Sceaux; de visie van Le Nôtre

Moderne kunst in het Mac-Val 

Cité de la Céramique

Verleden en heden; Domaine Nationale de Saint-Cloud

 


 Verleden en heden; Domaine Nationale de Saint-Cloud  


DEEL 4: HET WESTEN

Koningsstad Versailles

Speelplaats van een Zonnekoning

Bièvres, stad van de fotografie

Domaine de Dampierre

Rochefort-en-Yvelines

Rambouillet, van koninklijk jachtkasteel tot knooppunt   van internationale betrekkingen

De mystieke aantrekkingskracht van Chartres

Montfort-l’Amaury; thuis bij de Rich & Famous

Maisons-Laffitte;, Cite du cheval 

De koninklijke stad Saint-Germain-en-Laye

Giverny; Monet’s tuin van verbeelding

RER-V ; fietsend door de regio

 

Speelplaats van een Zonnekoning


          De koninklijke stad Saint-Germain-en-Laye 

 

Rondom Parijs is verkrijgbaar bij elke goede boekhandel en natuurlijk ook online. 160 pagina’s dik en meer dan 300 kleurenfoto’s speciaal vervaardigd voor deze gids. Het voorwoord is geschreven door Z.E. Mr. Pieter de Gooijer, onze ambassadeur in Frankrijk. Prijs € 24,50

ISBN:  978-94-93201-96-5

De trilogie compleet



dinsdag 23 november 2021

BETOVERENDE KUNST IN HET MUSÉE DES BEAUX-ARTS DE LA VILLE DE PARIS

Ik herinner me nog mijn eerste kennismaking met het Musée des Beaux-arts de la ville de Paris in het Petit Palais. Het was de tentoonstelling l'Art de Cartier van 20 oktober 1989 tot 28 januari 1990. Het was, denk ik, een van de best bewaakte tentoonstellingen van de stad Parijs. De opening werd verricht door de toenmalige burgemeester van Parijs Jacques Chrirac en toonde een overzicht van Cartier in de periode van 1860 tot 1986 met meer dan 600 juwelen uit de genoemde periode. Echter het mooiste getoonde juweel was het gebouw zelf.


Exposition Universelle 1900

Het Petit Palais is een overblijfsel van de Exposition Universelle van 1900 en die werd door meer dan 50 miljoen mensen bezocht, wat destijds een wereldrecord was. De Franse overheid verdiende 7 miljoen frank aan deze tentoonstelling. In totaal stonden er 76.000 exposanten, verspreid over een gebied van 1.12 km². Een aantal andere bouwwerken die Parijs heeft overgehouden aan deze wereldtentoonstelling zijn de treinstations Paris Lyon, d'Orsay, de Pont Alexandre III en het Grand Palais. De eerste twee lijnen van de metro werden tijdens de tentoonstelling in gebruik genomen. Lijn 1 liep van Vincennes naar Maillot met acht stations en een lengte van 10,3 km en lijn 2, van Etoile naar Dauphine met een lengte van 1,5 km. Op de tentoonstelling demonstreerde Rudolf Diesel zijn dieselmotor, die liep op puur plantaardige olie. De tentoonstelling van 1900 noteerde ook een triest feitje; tijdens de wijnwedstrijd die op de tentoonstelling werd gehouden, versloeg een Russische wijn alle Franse wijnen voor de titel 'Grand Prix de Champagne'.

 

Het Petit Palais is een schoolvoorbeeld van eclectische architectuur


Het Petit Palais, dat na de wereldtentoonstelling direct in handen kwam van de stad Parijs, is gebouwd door Charles Girault, die overigens ook tekende voor het ontwerp van het Grand Palais. Beide 'paleizen' zijn het schoolvoorbeeld van eclectische architectuur. Een slimme combinatie van stijlen die zijn gecombineerd tot een nieuw geheel. Dit keer werden elementen gecombineerd uit historische Parijse architectuur, zoals de colonnade van het Louvre, de dome van de Dôme des Invalides en de spiegelzaal van het Louvre. Zo ontstond een buitengewoon elegant bouwwerk met een indrukwekkende voorgevel. Vanaf 1902 werd het Petit Palais het Musée des Beaux-Arts de la Ville de Paris. Girault bleek bij de bouw over visie te beschikken, want hij zorgde voor enorme glazen vlakken, extra hoge ramen en een naar de binnentuin gerichte zuilengalerij, zodat het daglicht overal overvloedig naar binnen kan, zelfs door de immense koepel in de entreehal.

Monumentale trappen, rijkelijk voorzien van smeedwerk sieren het Paleis



Het gebouw is in 2005 nog eens voor de lieve som van 264 miljoen gerestaureerd en is nu een van de architecturale parels van Parijs. Monumentale trappen, rijkelijk voorzien van siersmeedwerk, mozaïeken vloeren en beschilderde koepels. Een groot bordes aan de voorzijde leidt je naar een indrukwekkend portaal met glazen koepels, erkers en een immense zuilengang. Deze grenst weer aan een halfronde weelderige binnentuin met een prachtige colonnade met rondlopende fresco's en een grote vijver. Hier zit ook het museumcafé dat je zeker moet bezoeken, een oase van rust.

 

De weelderige binnentuin van het Paleis die vrij is om te bezoeken

De colonnade met rondlopende fresco's


De Cours de la Reine-vleugel (rechts) wordt vooral gebruikt voor tijdelijke tentoonstellingen. Hier was onder andere ook, in 2010,  de overzichtstentoonstelling van het werk van Frankrijks grootste couturier: Yves Saint Laurent te zien, Hij heeft sinds 2017 zijn eigen museum. De zijde van de Champs Elysées (links) wordt gebruikt voor meer permanente tentoonstellingen. Deze zijn verdeeld in secties met een tijdspanne van de klassieke oudheid tot begin 20e eeuw. Wie een chronologische volgorde wil maken kan het beste beginnen in het souterrain. Zo doorloop je de (kunst)geschiedenis van de Griekse- en Romeinse tijd naar de middeleeuwen, de Renaissance en de 19e eeuw. Delacroix, Jan Steen, Rembrandt, maar ook meesterwerken van Rodin, Maillol, Bonnard, Renoir, en Cézanne. Een prachtige veelzijdige collectie die vooral te danken is aan privéschenkingen en nalatenschappen. Zo ontstaat een volledig beeld van wat er door de eeuwen heen op artistiek niveau werd bereikt. Dit in een overtuigend en betoverend samenspel met de rijke, maar vooral overvloedige architectuur.



Betoverende kunst
 

Voor mij hoog tijd om weer eens een bezoek te brengen aan dit Parijse pareltje. Dit keer viel mijn oog op de tijdelijke tentoonstelling, 'Le Théorème de Narcisse', van de Franse glaskunstenaar Jean-Michel Othonel, die nog te zien is tot en met 02 januari 2022. Dit is de grootste solotentoonstelling van de kunstenaar in Parijs sinds zijn retrospectief ‘My Way’in het Centre Georges Pompidou in 2011. Deze, voor het publiek gratis te bezoeken tentoonstelling, met maar liefst 70 nieuwe werken, kwam tot stand met de steun van de beroemde Parijse kunstgalerie Perrotin en het parfumhuis van Christian Dior.

 

De ingang van de tentoonstelling 'Le Théorème de Narcisse', van de Franse glaskunstenaar Jean-Michel Othonel


Jean-Michel Othonel werd geboren in 1964 in Saint-Étienne, is afgestudeerd aan de École des Beaux-arts in Cergy-Pontoise en woont en werkt in Parijs. Sinds 1980 varieert hij van tekenen tot beeldhouwen en fotografie. In 1993 begint hij te werken met glas. Het markeert een belangrijk keerpunt in zijn werk waar hij samenwerkt met ambachtelijke glasblazers uit het Italiaanse Murano. De kwetsbaarheid en de subtiele kleuren van het glas passen bij het verlangen van Jean-Michel om te wereld te romantiseren en opnieuw te betoveren. Grootse tentoonstellingen volgen zoals in 1994, waar hij deelneemt aan de tentoonstelling ‘Feminin - Masculin’ in het Centre Georges Pompidou. Vervolgens begint hij met het maken van werken die integreren met het landschap zoals in 1996 toen hij gigantische kettingen van glas ophing in de tuinen van de Villa Medicis te Rome. Het zelfde deed hij in 1997 in de bomen buiten bij de Peggy Guggenheim Collection in Venetië of in het Alhambra in Granada (1999). Als verboden vruchten gaan zijn werken op in het landschap en gebladerte. Alsof ze organisch groeien, schaduwen absorberen en het licht verspreiden.



De kunstenaar weeft als het ware een web van onwerkelijkheid, betovering en illusie, sculpturen die de schoonheid van een plek weerspiegelen
 

In Parijs kennen we zijn werk onder andere van de ingang van het metrostation Palais Royal, op de place Colette voor La Comédie Française. In 2000, precies 100 jaar na de ingangen van Hector Guimard, kreeg Jean-Michel Othonel zijn eerste openbare opdracht; het omvormen van de ingang van het Parijse metrostation in het 1e arrondissement. Met zijn installatie: ‘Le Kiosque des Noctambules – de kiosk van de nachtwandelaars – verbergen twee kronen, een van glas en een van aluminium. een bankje dat uitnodigt tot willekeurige ontmoetingen terwijl de stad slaapt. Zijn creaties sieren sindsdien zowel openbare pleinen, tuinen en museumzalen.


Ingang van het metrostation Palais Royal


In 2003 volgt de tentoonstelling ‘Crystal Palace’ in de Fondation Cartier te Parijs, het MOCA - Museum of Contemporary Art North Miami, gevolgd in 2004 door een tentoonstelling ‘Contrepoint’id de spectaculaire Mesopotamische kamers van het Louvre. Het daar getoonde kunstwerk ‘Rivière Blanche’, gemaakt van kralen versierd met tepels werd aangekocht door het Museum van Moderne Kunst van de stad Parijs.


 

De huidige tentoonstelling in het Petit Palais is een absolute aanrader. De kunstenaar weeft als het ware een web van onwerkelijkheid, betovering en illusie, sculpturen die de schoonheid van een plek weerspiegelen: Rivieren van blauw glazen stenen, gouden lotussen en kettingen en kostbare glinsterende muren. Dit allemaal ingebed in het paleis of in de exotische tuin tussen de planten en op het water. Zijn kunstwerken integreren met de rijke architectuur van het Petit Palais en de theorie van reflecties die Jean-Michel in bijna tien jaar heeft ontwikkeld met de hulp van de Mexicaanse wiskundige Aubin Arroyo. Othonel wordt vaak ingeschakeld door hedendaagse architecten, waaronder Peter Marino en Jean Nouvel om speciale on-site kunstwerken te maken op historische locaties zoals de ‘Schatkamer’ van de kathedraal van Angoulême, een monumentaal kunstwerk waar de kunstenaar acht jaar aan heeft gewerkt.


Gouden lotusbloemen ingebed in de toch al weelderige paleistuin



Jean-Michel Othoniel wordt vertegenwoordigd door verschillende galeries waaronder Perrotin (Parijs, New York en Hong Kong); Karsten Greve (Keulen en Sankt Moritz); Kukje (Seoel). Zijn werken zijn tevens te vinden in belangrijke musea voor hedendaagse kunst, stichtingen en privécollecties over de gehele wereld. 

Neem, eenmaal weer buiten, de moeite om een rondje om het Petit Palais te lopen. Aan de rechter zijde wordt het Paleis 'bewaakt' door een bronzen beeld van een grimmig kijkende Winston Churchill. Aan de achterzijde het eeuwenoude driesterren Michelin restaurant Ledoyen (1791). Ooit was Ledoyen, een uitspanning waar melk vers van de koe gedronken kon worden. Nu is het een restaurant in een parkachtige omgeving, waar Robespierre in 1791 al kind aan huis was en u heerlijk kunt dineren onder de kastanjebomen met uitzicht op een sprookjesachtig paleis.



Jeff Koons 'Bouquet of Tulips'

Achter het paleis werd op 4 oktober 2019 het ‘Bouquet of Tulips’  -Tulpenboeket - van Jeff Koons onthuld in aanwezigheid van de kunstenaar en de Amerikaanse ambassadeur in Frankrijk. Het werk is een eerbetoon aan de slachtoffers van de aanslagen op 13 november 2015 in het Bataclan theater. De sculptuur zou eigenlijk voor het Palais de Tokyo komen te staan. Maar het ontwerp, een reusachtige hand met elf kleurige tulpen, kreeg heel wat kritiek te verduren. Het twaalf meter hoge, dertig ton zware kunstwerk. staat nu op een wat discretere plek achter het Petit Palais. Koons heeft het ontwerp geschonken, de bouwkosten van ongeveer 3,5 miljoen dollar kwamen van private schenkers. De bronzen tulpen hebben een polychrome aluminium coating en worden gekenmerkt door hun heldere kleuren. De Parijse burgemeester Anne Hidalgo, die de sculptuur in het bijzijn van de kunstenaar mocht onthullen, toonde zich content met Koons’ geschenk. Hidalgo noemde het ‘een mooi cadeau van het Amerikaanse volk aan Parijs’ en ‘een magnifiek symbool van vrijheid en vriendschap’. 

Musée des Beaux-arts de la ville de Paris Petit Palais, Avenue Winston-Churchill, 8e arrondissement, metro Champs Elysées Clémenceau, geopend van dinsdag tot en met zondag van 10.00 uur tot 18.00 uur en op vrijdag tot 21.00 uur. Toegang gratis, geen reservering noodzakelijk. 


dinsdag 16 november 2021

PARIS PHOTO 2021

Net teruggekomen uit Parijs bereid ik mij alweer voor op de PAN Amsterdam. Parijs was druk en vooral hectisch de afgelopen week. Reden; de 24e editie van PARIS PHOTO. In slechts vijf dagen presenteerden 132 prominente internationale fotogaleries, tientallen uitgevers van kunstboeken het werk van ruim 2500 kunstenaars. De crème de la crème van internationale fotogaleries van over de gehele wereld presenteerden negentiende-eeuwse fotografie, de nieuwste fototechnieken, die ontzagwekkend grote, technisch hyper perfecte afdrukken opleverden.

 

PARIS PHOTO, opgericht in 1997, is en blijft dé meest prestigieuze maar ook de grootste fotokunstbeurs, gewijd aan historische en hedendaagse fotografie. In de afgelopen 24 jaar is Paris Photo uitgegroeid tot hèt belangrijkste evenement als ontmoetingsplaats voor handelaren, curatoren, verzamelaars  van hedendaagse- en moderne fotografische kunst, fotografie professionals, kunstenaars en een steeds groeiend publiek van kunstliefhebbers. Dit blijkt ook uit de trouwheid van partners en hoofdsponsors waaronder de bank J.P. Morgan, al tien jaar dè officiële partner en BMW. Onder de vaste galeries grote namen waaronder: Bildhalle, Zurich, Amsterdam – Bruce Silverstein, New York – Fraenkel, San Francisco, Gagosian Parijs, Hamiltons, Londen – Howard Greenberg, New York – Kahmann, Amsterdam – Magnum Photo, Parijs – Pace, New York – Polka, Parijs en Rabouan Moussion, Parijs.

Foto: © Justine Tjalilnks, Kahmann Gallery Amsterdam - Rotterdam

 

Dit keer niet in het Grand Palais, gesloten vanwege restauratie, maar in het Grand Palais Éphémère, een tijdelijk gebouw van 10.000 m² achter de Eiffeltoren op het Champ-de-Mars. Weinigen weten dat Éphémère staat voor kortstondig, want het paleis doet alleen dienst tot eind 2024. Het is een ontwerp van de architect Jean-Michel Wilmotte. Wilmotte, bekend in Frankrijk en ver daarbuiten. Het gebouw is een toonbeeld van soberheid en duurzaamheid. De structuur van het gebouw is zodanig ontworpen dat het in meerdere configuraties kan worden hergebruikt na de verwijdering van de Champ-de Mars eind 2024.



Dit keer niet in het Grand Palais maar in het Palais Éphémère


De belangstelling was groot voor de stand van Kahmann Gallery 


Foto © Harry Benson - The Beatels, pillow fight Hotel George V Paris Staley Wise Gallery


Foto © Stephanie Pfriender Stylander - Kate Moss, The Face - Galerie Sophie Scheidecker


Dit keer was de belangstelling voor PARIS PHOTO zo groot,  dat er nog een extra tent werd neergezet speciaal voor de uitgevers- en curiosasector en de sponsoren. Geen wonder, want geen enkele metropool heeft zoveel fotografen het hoofd op hol gebracht en tot sensuele en mysterieuze beelden geïnspireerd als de Franse lichtstad. Parijs heeft dan ook de langste geschiedenis met fotografie, het is namelijk de plek waar het is uitgevonden, maar dat wist u al.

 

Foto © Lillian Bassman - Across the restaurant, Barbara Mullen in Jacques Fath at Le Grand Vefour Paris, fot Harper's Bazaar 1949 - Staley Wise Gallery



Foto © Robert Frank - London 1951 - Pace Gallery


Foto © Dominique Teufen - 'Je te quitte de ma plume, mais jamais de mon coeur' 2011 - Galerie Christophe Guye


Fondation Azzedine Alaïa

Maar er was natuurlijk veel meer te zien in Parijs, waaronder de prachtige tentoonstelling van de fotograaf Peter Lindberg in de Fondation Azzedine Alaïa, rue de la Verrerie 18 in de Marais. Over twee grote talenten die geschiedenis hebben geschreven in fotografie en mode. In deze tentoonstelling, die nog te zien is tot en met 18 januari 2022, zijn de foto’s van Peter Lindbergh en de couture van Azzedine Alaïa samengebracht en met elkaar in dialoog.  Zonder ook maar een woord te zeggen lijken de fotograaf en de couturier verenigd door hun liefde voor zwart, een liefde die ze op dezelfde manier cultiveren. Lindbergh door zich onophoudelijk te uiten in zwart-wit fotografie in zijn zoektocht naar authenticiteit. Alaïa creëert in zwart-wit tijdloze kleding, ware sculpturen voor het lichaam. De tentoonstelling is te zien onder de glazen overdekte galerij, eens het decor voor intieme catwalk presentaties van de in 2017 overleden couturier.



Peter Lindberg in de Fondation Azzedine Alaïa

 

Toit de la Grande Arche de la Défense

Een andere fototentoonstelling die ik je zeker kan aanbevelen is die van de fotograaf van de sterren, Daniel Angeli, ‘Paparazzi van A tot Z’. Je krijgt een vervlogen tijdperk te zien in de culturele ruimtes onder het dak van de Grande Arche, een plek met een adembenemend uitzicht over Parijs. 

De ideale setting om meer dan 200 mythische en geheime foto's van de kunstenaar te laten zien, waaronder veel niet gepubliceerde foto's, die een weerspiegeling zijn van een tijdperk dat zowel luchtig als schaamteloos was. De exorbitante feesten van beroemd-heden, capriolen van koninklijke families, vakanties van de jetset en beroemde naakte lichamen. Paparazzi foto’s geschoten door enorme telelenzen uit een tijd toen de mobiele telefoon nog niet bestond. Ondanks dat hij bekend en berucht is in Frankrijk en in het buitenland om zijn talloze tijdschrift covers, is Daniel Angeli niettemin een man van de schaduw gebleven met een onmiskenbare flair, verborgen achter zijn talloze foto's die bij iedereen bekend zijn. Van de iconische familiefoto van Gainsbourg in een hangmat tot die van Romy Schneider naakt op een boot, of het vreemd gaan van Sarah Ferguson waarop te zien was dat Sarah intieme momenten doorbracht met financieel adviseur John Bryan, tot het beroemdste portret van Simone Veil. Er was niets dat aan Daniel Angeli's scherpe oog ontglipte. Ook was hij 20 jaar lang de officiële fotograaf van Johnny Hallyday.  Angeli's ‘ogen’ hebben de ziel van een rocker, hij was dol op het gekibbel dat werd veroorzaakt door zijn  onthullingen, maar tegelijkertijd toonde hij ook respect voor deze grote sterren aan wie hij fototechnisch gezien oprechte liefde wijdt. Gedurende zijn 60 jarige carrière is dit de eerste keer dat een tentoonstelling is gewijd aan deze grote kunstenaar van de fotografie, waarbij veel niet-gepubliceerde foto’s en verhalen uit een vorige wereld worden onthuld. Dè manier om opzienbarende momenten, die verschillende generaties hebben gemarkeerd, opnieuw te beleven. Nog te zien tot en met 30 januari 2022 helemaal boven in de Toit de la Grande Arche de la Défense.


Je krijgt een vervlogen tijdperk te zien in de culturele ruimtes onder het dak van de Grande Arche


Gedurende zijn 60 jarige carrière is dit de eerste keer dat een tentoonstelling is gewijd aan deze grote kunstenaar van de fotografie



Atelier Néerlandais

In het Atelier Néerlandais is de expositie Earthlings te zien. Een tentoonstelling van FOTODOK, gemaakt in samenwerking met curator Jenny Smets. Het toont een selectie werk van kunstenaars die recentelijk zijn afgestudeerd aan de fotografieafdelingen van Nederlandse kunstacademies. De fotografen maken deel uit van ‘Blurring The Lines’, een internationaal talentprogramma dat in 2016 is opgericht door Klaus Fruchtnis (Paris College of Art) en Steve Bisson (Urbanautica Institute). De jonge kunstenaars in de tentoonstelling Earthlings zijn visionairs. Zij kozen hun thema’s voorafgaand aan de corona-uitbraak, maar reflecteren op maatschappelijke vraagstukken die juist tijdens de pandemie tot een hoogtepunt kwamen. Zoals de manier waarop we samenleven in de beperkte ruimte op deze planeet. De plaats waar we geboren zijn bepaalt onze identiteit. Wat een thuis is voor de een, is een onbekende plek voor de ander. Hoe delen we onze, soms pijnlijke, geschiedenis op aarde met elkaar? Wat is de impact van onze onbeperkte consumptie op het klimaat? En hoe maakbaar is ons leven eigenlijk? Dit zijn enkele van de existentiële vragen die de jonge fotografen in deze tentoonstelling opwerpen. Ze gebruiken alle mogelijke manieren van verbeelding om te reflecteren op onze huidige tijd. Tegelijkertijd bieden de fotografen; Marina Caneve, Viktor Naumovski, Eline Benjaminsen, Michelle Piergoelam, Fleur Jakobs, Zoë Sluijs, Frijke Coumans, en Gilleam Trapenberg hoop en komen ze met alternatieven voor de toekomst. De fototentoonstelling is nog te zien tot en met 20 november, van 12.00 uur tot 17.00 uur in het Atelier Néerlandais, rue de Lille in Parijs 121 in het 7e arrondissement. Toegang is gratis.


Het Atelier Néerlandais met de expositie Earthlings een tentoonstelling van FOTODOK


Fleur van Muiswinkel, Directeur BredaPhoto - Nicolette Koopman, eerste ambassade-secretaris cultuur - Reinout van den Berg, Curator BredaPhoto (vlnr)

 

Galerie Blin plus Blin

Ook in het 7e arrondissement viel mijn oog op galerie BLIN plus BLIN in de rue de l'Université 46 met een prachtige overzichtstentoonstelling met foto’s van onder andere Marie Blin ‘Le Jardin d’Eden’, Gabi Guiard ‘Kopjes Kindom’, Stéphane Hette ‘Les ailes du désir’, Vincent Munier ‘Solitudes’, Adélie’,  Arctique’, ‘Tibet en Alex Timmermans, ‘Storytelling’. De galerie is geopend van dinsdag tot en met zaterdag van 11.00 uur tot 19.00 uur.


Foto © Vincent Meunier, Galerie Blin plus Blin Parijs

Foto © Alex Timmermans - Speed date - Galerie Blin plus Blin Parijs

 

Verder laat ik in deze blog het verhaal van PARIS PHOTO vertellen door de vele foto’s.



Foto © Hiro - Shinjuku Station, Tokyo 1962 - Howard Greenberg Gallery New York


Staley Wise Gallery New York


maandag 8 november 2021

PARIJS 2024 EEN NIEUWE RENAISSANCE

Het aftellen naar de Olympische spelen van 2024 in Parijs is begonnen en dat is te merken aan de vele bouwprojecten in de stad. Grandeur krijgt weer inhoud en het wordt grootser, maar vooral groener! Gebouwen en wijken gaan op de schop. Alles om Parijs in 2024 nog eens goed op de kaart te zetten. Eerder schreef ik al dat het Grand Palais volledig wordt gerestaureerd, op kosten van het modehuis Chanel, om plaats te bieden aan diverse olympische sporten. Het gebouw blijft dan ook dicht tot 2024.

Afgelopen maand werd bekend dat ook de lelijkste wolkenkrabber van Parijs op de schop gaat. Het project ‘Demain Montparnasse’, gelanceerd in 2016, heeft  tot doel de enige wolkenkrabber in Parijs grondig te renoveren en wel vóór de Olympische Spelen van 2024. Binnenkort moeten alle ‘bewoners’ van het gebouw het pand verlaten. De toren van Montparnasse sluit zijn deuren om hoger, transparanter, duurzamer en groener te worden met een hangende tuin!



Het project ‘Demain Montparnasse’ - Artist impression: © nouvelle AOM / RSI studio / IDA+ / Luxigon

 

In 2016 lanceerden de 40 mede-eigenaren van ‘Ensemble Immobilier Tour Maine-Montparnasse (EITMM) en de stad Parijs, een wedstrijd voor architectenbureaus met één hoofddoel: de toren moet een vernieuwde, sterke, innovatieve, dynamische en moderne uitstraling krijgen. Een oproep voor een Montparnasse-toren van de 21e eeuw, met een envelop van 300 miljoen euro. Geen paniek, het EITMM dekt alle kosten voor de financiering. Uiteindelijk maakte Jean-Louis Missika, loco-burgemeester van Parijs, belast met stadsplanning, aantrekkelijkheid, architectuur, economische ontwikkeling en projecten van Groot-Parijs bekend dat ‘Nouvelle AOM’, een groep van Franse architecten die Franklin Azzi, Fréderic Chartier, Pascale Dalix, Mathurin Hardel en Cyrille Le Bihan samenbrengt als één nieuw bureau voor de operatie ‘Demain Montparnasse’. Wat hun plannen zijn en hoe de toren een nieuw gezicht gaat krijgen lees je later. Eerst nog een stukje geschiedenis.

 


Artist impression: © nouvelle AOM / RSI studio / IDA+ / Luxigon

We herinneren ons dat Guy de Maupassant zei dat hij graag lunchte in het restaurant van de Eiffeltoren, omdat het "de enige plek in de stad was waar ik het monster niet kan zien" . Evenzo zijn veel Parijzenaars van mening dat het uitzicht vanaf de top van de  Montparnasse-toren  het mooiste is in Parijs, omdat het de enige plek is waar hijniet te zien is. Anderen zeiden dat de 210 meter hoge monoliet net zo goed bij Parijs past als een croissant bij New York.

De toren met 58 etages, 7.200 ramen en de snelste lift van Europa (196 meter in 38 seconden), officiële naam Tour Maine-Montparnasse, was de eerste wolkenkrabber van Parijs. Het complex was oorspronkelijk een project van Raoul Dautry. Aanvankelijk zouden het oude station en de avenue du Maine tot één geheel samensmelten. In 1958 werd dat idee een groot stedenbouwkundig plan. Het sloopbeleid van de gemeente, talloze huizen en ateliers werden afgebroken, had weinig oog voor de belangen van de bewoners. Alles draaide om de zakenwereld waarvoor nieuwe kantoorpanden en winkels werden gebouwd. De toren is ontworpen door de architecten Beaudouin, Cassan, De Marien en Saubot. De werkzaamheden gingen van start in 1969 en in september 1973 was de toren klaar. 8.000 bouwvakkers waren hier aan het werk. De toren weegt 120.000 ton en rust op 56 funderingspijlers die 70 meter onder de grond zitten en staat bovenop een metrobuis. Het betonnen hart van het gebouw wordt bijeengehouden door een staalconstructie. Op de 59e etage vindt je het hoogste terras van Parijs. Op een heldere dag kun je hier wel 40 kilometer ver weg kijken. Een etage lager bevindt zich het restaurant ‘Le Ciel de Paris’. Elke tafel biedt een uitzicht over Parijs of je in een vliegtuig zit. De toren werd gezien als hèt symbool van de stadsvernieuwing van president Georges Pompidou, die over Parijs zei: “de stad moet zich aanpassen aan de auto”. Vandaag de dag roept Anne Hidalgo, de burgemeester van Parijs: “de auto; moet de stad uit”!


Tour Montparnasse na de renovatie - Artist impression: © nouvelle AOM / RSI studio / IDA+ / Luxigon 


Welnu, hoe komt de toren er uit te zien na de transformatie? Hiervoor heeft het bureau met name nieuwe ruimtes bedacht zoals cafés, een hotel, een restaurant en een kinderdagverblijf. De  7.200  donkere ramen van de toren worden vervangen door transparante ruiten om zo een bio-energetische gevel te vormen, die meer licht naar binnen zullen brengen. Andere belangrijke verandering; 18 extra meters met hangende tuinen en meer dan 850 m² fotovoltaïsche panelen voor een positief energieverbruik. Met bomen gevulde balkons zullen op elk van de 58 verdiepingen worden geplaatst. Ten slotte zal 70% van de ventilatie natuurlijk zijn dankzij de Parijse wind. Om bezoekers nieuwe uitzichtmogelijkheden te bieden,  komt er bovenaan ook een  18 meter hoge kas en iets lager een  hangende tuin. De toren wordt daardoor na de renovatie 18 meter hoger in totaal 228 meter. Concreet zal de toren zijn oorspronkelijke vorm behouden.

 

De transformatie van de place du Trocadéro en het Champs de Mars - Artist Impression: © Gustafson Porter + Bowman


Verder zal ook het gebied rondom de Eiffeltoren ingrijpend worden getransformeerd. Van het Trocadéro tot aan de Ecole Militaire. 7 Miljoen bezoekers komen alleen al voor de Eiffeltoren en nog eens 20 miljoen bezoekers bezoeken het gebied zonder de Eiffeltoren te beklimmen. Speciaal daarvoor zal een totaal nieuw stadspark worden gecreëerd om meer ruimte te bieden aan voetgangers. Vier multidisciplinaire teams van stedenbouwkundige-, landschaps- en architectuur-professionals werkten samen om een project voor te stellen dat realiseerbaar is vòòr het begin van de Olympische en Paralympische Spelen in Parijs in 2024. Gazons en tuinen zijn de grote winnaars in deze transformatie.



 Het plan voorziet in 16.724 m² extra groen - Artist Impression: © Gustafson Porter + Bowman



Het project in cijfers

·        107 miljoen euro is het totaal budget.

·        16.724 m² extra groen, een stijging van 35% bovenop de 22 hectare van het gebied

·      35.000 vierkante meter wegennet wordt teruggegeven aan voetgangers, openbaar vervoer, fietsen en scooters

·     222 bomen worden geplant, echter 42 bomen worden gekapt dus eigenlijk 180 bomen extra

·        60 extra openbare toiletten, wat het totaal op 93 brengt.



Een groot deel van het gebied wordt teruggegeven aan de miljoenen bezoekers - Artist Impression: © Gustafson Porter + Bowman

De eerste transformatie vindt plaats bij de Place du Trocadéro. Het autoverkeer wordt omgeleid naar het noorden ten faveure van voetgangers. Een nieuwe groene esplanade biedt een vrij uitzicht op de Eiffeltoren. Het terras tussen de beide vleugels van het Palais de Chaillot wordt is zijn geheel gerenoveerd. De gangpaden ten oosten en ten westen van de Fontaine de Varsovie (de Warschau-fontein) worden vernieuwd. De toegang voor mensen met beperkte mobiliteit zal worden vergemakkelijkt door de verbetering van de grindpaden. De terrassen worden voorzien van nieuw gras waarop feestelijke evenementen kunnen plaatsvinden. Op de Pont d'Iéna wordt meer ruimte gecreëerd voor voetgangers door auto’s te weren. Alleen het openbaar vervoer, hulpdiensten en fietsen mogen er straks nog rijden. Het voorplein van de Eiffeltoren en de Champs de Mars wordt in zijn geheel gerenoveerd. De wandel promenade langs de Seine vanaf het Musée Quai Branly naar de Bir-Hakeim wordt eveneens vernieuwd. De speeltuinen, draaimolens en andere activiteiten van de Champ de Mars en de Trocadéro-tuinen blijven behouden. Parijs maakt zich klaar voor een totale make over.