Nog altijd komen bij de
eerste zonnestralen van de dag, zij die niet hoeven te werken voor de kost,
naar de Seine toe. Zelf word Ik altijd heel gelukkig van het, in de eerste
lentezon, lopen langs de Seinekades onder aan de Quai de la Tournelle en de
Quai de Montebello. In Parijs verglijdt de tijd zoals het water van de Seine
voortkabbelt tussen de met geschiedenis en emoties beladen oevers. Ik stop even
onder de Pont de l'Archevêché (de Aartsbisdomsbrug) De brug verbindt het 4e
arrondissement, bij het Île de la Cité, met het 5e arrondissement. Als je maar
lang genoeg wacht hoor je links en rechts het plonzen van sleutels die vanaf de
brug in de Seine gegooid worden. Verliefde stelletjes bezegelen zo hun
'eeuwige' liefde voor elkaar. Als ik naar boven kijk, naar de brug gebouwd in
1828, lijkt die bijna te bezwijken onder de inmiddels duizenden hangsloten,
vastgeketend aan de hekken.
Ook ik moet bekennen,
dat ik in het prille begin, mij heb bezondigd aan het ophangen van een
liefdesslot als herinnering aan een bijzondere liefde. Want Parijs is tenslotte
de stad van de liefde. Zo gooide ik ook een muntje in de Fontana di Trevi in
Rome in de hoop er weer eens te mogen terugkeren.
De prachtige pont des Arts in betere tijden
Laten we even teruggaan
naar het begin van deze traditie, die inmiddels in Parijs uit de hand begint te
lopen. Over het ontstaan van het ritueel bestaan twee versies: allereerst in
het boek van Frederico Moccia 'Ho Voglia De Te' (Ik wil jou), 1,1 miljoen
verkochte exemplaren, wordt beschreven hoe de hoofdpersonages – volgens een oud
gebruik – elkaar eeuwige liefde zweren
door aan de Milvio burg in Rome een hangslot vast te maken en de
sleutels in de Tiber te werpen. Zo zouden zij zijn gezegend met de eeuwige
liefde. En dat wilden sindsdien wel meer stellen. Sinds het eerste hangslot in
Rome in 2007 – de desbetreffende brug heeft het inmiddels bijna begeven – is
deze romantische rage de hele wereld over getrokken. Ook in Verona, Budapest,
Keulen, Venetië, en Sevilla hangen bruggen vol met grote en kleine sloten.
De andere versie is die
van de Hongaarse stad Pécs, waar in de jaren zestig een verliefd stel een
hangslot aan het hek vastmaakte tegenover bar Káptalani Borozó, om zo hun
eeuwige liefde te bezegelen. Deze versie is ouder dan het boek van Frederico
Moccia dat in februari 2006 pas het daglicht zag. Hun voorbeeld werd gevolgd
door Moskou, Nigata-Japan en vanzelfsprekend; Parijs.
Een rage die uit de hand is gelopen
Op loopafstand van de
Pont de l'Archevêché ligt over de Seine de prachtige loopbrug pont des Arts die
het Louvre verbindt met de Bibliothèque Mazarine. Niet alleen heb je hier een
prachtig uitzicht over de Seine, maar ook hier worden vele liefdesrelaties nog
eens symbolisch verzegeld met een hangslot met daarop een liefdesverklaring.
Afgelopen maanden, na diverse artikelen in Le Figaro en Le Monde over de
ontstane graffiti en milieuvervuiling door de sleuteltjes die na elk ritueel in
de Seine werden geworpen, is de gemeente Parijs overstelpt met verzoeken om een
einde te maken aan de rage die werkelijk exorbitante vormen begint aan te
nemen. De Pont des Arts schijnt letterlijk te bezwijken onder het tonnengewicht
van de honderdduizenden hangsloten.
Bij gebrek aan plaats worden de liefdessloten aan- en over elkaar bevestigd
De oorspronkelijke pont
des Arts stamt uit 1802 en werd in 1804 in gebruik genomen. Tot 1849 werd er
tol geheven (één sou), zoals gebruikelijk op vele bruggen in die tijd. Op de
dag van de opening betaalden maar liefst 65.000 Parijzenaars om de brug te
mogen oversteken. In 1852 werden de twee bogen van de linkeroever tot één
samengevoegd vanwege een verbreding van de quai Conti. In 1976 vestigde de
Inspecteur Général des Ponts et Chaussées (algemeen inspecteur van Bruggen en
Straten) de aandacht op de zwakheid van de brug, die te wijten was aan de
bombardementen van 1918 en 1944 en aan verscheidene aanvaringen in 1961 en
1970. De brug werd voor verkeer gesloten in 1977 en stortte na een aanvaring in
1979 over 60 meter in. (bron WikipediA)
De wederopbouw gebeurde
in de periode 1981-1984, volgens plannen van de architect Louis Arretche, die
de brug in haar oorspronkelijke staat wilde laten herrijzen. De 155 meter lange
brug werd in staal opgetrokken en het aantal bogen werd verminderd van negen
naar zeven, wat het mogelijk maakte om de brug in overeenstemming te brengen met
de Pont Neuf. De loopbrug werd opnieuw in gebruik genomen op 27 juni 1984 door
de toenmalige burgemeester van Parijs Jacques Chirac.
Geen plaats meer op de hekken dan maar op de kwetsbare historische lantaarnpalen
Nu 2014, loopt de brug
opnieuw gevaar. In 2008 kwamen de eerste koppels hun slotjes ophangen aan de
Pont des Arts. In de afgelopen jaren is het aantal slotjes opgelopen tot ruim
700.000 met een extra gewicht van zo'n 93 ton, alleen aan slotjes. Op 8 juni
2014 stortte een van de hekken in onder het gewicht van de duizenden hangsloten
en inmiddels blijkt dat het gaas 's nachts opzettelijk wordt doorgeknipt door
illegale verkopers van hangsloten om zo hun omloopsnelheid te verhogen en meer
hangsloten te verkopen. De stad Parijs heeft inmiddels de befaamde bouquinistes
verboden om hangsloten aan te bieden in hun boekenkisten.
Op 8 juni 2014 storte een van de hekken in onder het gewicht van de duizenden hangsloten - Photos courtesy of No Love Locks Paris
De nieuwe vrouwelijke
burgemeester van de stad, Anne Hidalgo, heeft haar locoburgemeester Bruno
Julliard opdracht gegeven om te komen met alternatieven en ideeën, om toch
invulling te kunnen geven aan de wens van de vele toeristen, die in de stad van
de liefde, toch hun liefde voor elkaar willen bezegelen door het achterlaten
van een liefdesslotje. Inmiddels is er ook al een beweging op gang gekomen die
alle hangsloten uit de stad wil verbannen; 'No Love Locks'.
De eerste besprekingen
met de locoburgemeester en 'No Love Locks' heeft inmiddels plaatsgevonden op
vrijdag 27 juni, waar een 44 pagina groot rapport werd gepresenteerd over de
overlast en de vervuiling door de honderdduizenden hangsloten die inmiddels
niet alleen bruggen teisteren maar ook andere belangrijke monumenten waaronder
te Eiffeltoren. Inmiddels hangen er al zo'n veertig liefdesslotjes aan de top
van deze 125 jaar oude ijzeren dame.
In deze meeting
presenteerde 'No Love Locks' de volgende voorstellen om de groeiende epidemie
tegen te gaan:
Borden in meerdere
talen waar de toerist gevraagd wordt om historisch monumenten te respecteren.
Ban en verwijder alle
sloten met onmiddellijke ingang en begin een publieke campagne om zowel
inwoners van Parijs als toeristen er op te wijzen dat het hangen van
liefdesslotjes wordt gezien als vandalisme en overeenkomstig zal worden
bestraft.
Zoek naar alternatieven
voor de omheiningen van de Pont des Arts en de Pont de l’Archevêché die het
hernieuwd aanbrengen van liefdesslotjes onmogelijk maakt.
Een verbod op het
verkopen van hangsloten in de onmiddellijke nabijheid bruggen en andere
monumenten.
Open een wedstrijd voor
het inbrengen van ideeën voor een beter en minder overlastgevend alternatief
Zoek hulp via social
media, twitter, facebook. (inmiddels hebben al meer dan 9300 mensen de petitie
getekende om de liefdessloten uit de hoofdstad te verbannen).
Ook u kunt de stichting
'No Love Locks' op twee manieren ondersteunen:
Een, door respectvol om
te gaan met de prachtige monumenten van deze stad. Breng geen schade aan, neem
alleen foto's en laat alleen uw voetstappen achter.
Doe het nu, ik heb het
ook gedaan en dacht aan het mooie gedicht van de Franse dichter Apollinaire:
Onder de Pont Mirabeau stroomt de Seine
En onze liefdes
Moet ik dat niet vergeten
Na het verdriet kwam steeds de vreugde
Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf
Laten we hand in hand elkaar blijven bekijken
Terwijl onder ons
Onder de brug van onze armen het water
Voort stroomt doodmoe van dat alsmaar kijken
Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf
De liefde verdwijnt net als dat stromend water
De liefde verdwijnt
Zoals het leven langzaam gaat
En zoals de Hoop gewelddadig heftig is
Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf
De dagen gaan voorbij voorbij gaan ook de weken
Noch de voorbije tijd
Noch onze liefdes keren weer
Onder de Pont Mirabeau stroomt de Seine
Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf
Met een beetje goede wil komt deze tijd weer terug