STOP DE LIEFDESSLOTJES, NO LOVE LOCKS IN PARIS

Nog altijd komen bij de eerste zonnestralen van de dag, zij die niet hoeven te werken voor de kost, naar de Seine toe. Zelf word Ik altijd heel gelukkig van het, in de eerste lentezon, lopen langs de Seinekades onder aan de Quai de la Tournelle en de Quai de Montebello. In Parijs verglijdt de tijd zoals het water van de Seine voortkabbelt tussen de met geschiedenis en emoties beladen oevers. Ik stop even onder de Pont de l'Archevêché (de Aartsbisdomsbrug) De brug verbindt het 4e arrondissement, bij het Île de la Cité, met het 5e arrondissement. Als je maar lang genoeg wacht hoor je links en rechts het plonzen van sleutels die vanaf de brug in de Seine gegooid worden. Verliefde stelletjes bezegelen zo hun 'eeuwige' liefde voor elkaar. Als ik naar boven kijk, naar de brug gebouwd in 1828, lijkt die bijna te bezwijken onder de inmiddels duizenden hangsloten, vastgeketend aan de hekken.

Ook ik moet bekennen, dat ik in het prille begin, mij heb bezondigd aan het ophangen van een liefdesslot als herinnering aan een bijzondere liefde. Want Parijs is tenslotte de stad van de liefde. Zo gooide ik ook een muntje in de Fontana di Trevi in Rome in de hoop er weer eens te mogen terugkeren.

De prachtige pont des Arts in betere tijden

Laten we even teruggaan naar het begin van deze traditie, die inmiddels in Parijs uit de hand begint te lopen. Over het ontstaan van het ritueel bestaan twee versies: allereerst in het boek van Frederico Moccia 'Ho Voglia De Te' (Ik wil jou), 1,1 miljoen verkochte exemplaren, wordt beschreven hoe de hoofdpersonages – volgens een oud gebruik – elkaar eeuwige liefde zweren  door aan de Milvio burg in Rome een hangslot vast te maken en de sleutels in de Tiber te werpen. Zo zouden zij zijn gezegend met de eeuwige liefde. En dat wilden sindsdien wel meer stellen. Sinds het eerste hangslot in Rome in 2007 – de desbetreffende brug heeft het inmiddels bijna begeven – is deze romantische rage de hele wereld over getrokken. Ook in Verona, Budapest, Keulen, Venetië, en Sevilla hangen bruggen vol met grote en kleine sloten.

De andere versie is die van de Hongaarse stad Pécs, waar in de jaren zestig een verliefd stel een hangslot aan het hek vastmaakte tegenover bar Káptalani Borozó, om zo hun eeuwige liefde te bezegelen. Deze versie is ouder dan het boek van Frederico Moccia dat in februari 2006 pas het daglicht zag. Hun voorbeeld werd gevolgd door Moskou, Nigata-Japan en vanzelfsprekend; Parijs.

Een rage die uit de hand is gelopen

Op loopafstand van de Pont de l'Archevêché ligt over de Seine de prachtige loopbrug pont des Arts die het Louvre verbindt met de Bibliothèque Mazarine. Niet alleen heb je hier een prachtig uitzicht over de Seine, maar ook hier worden vele liefdesrelaties nog eens symbolisch verzegeld met een hangslot met daarop een liefdesverklaring. Afgelopen maanden, na diverse artikelen in Le Figaro en Le Monde over de ontstane graffiti en milieuvervuiling door de sleuteltjes die na elk ritueel in de Seine werden geworpen, is de gemeente Parijs overstelpt met verzoeken om een einde te maken aan de rage die werkelijk exorbitante vormen begint aan te nemen. De Pont des Arts schijnt letterlijk te bezwijken onder het tonnengewicht van de honderdduizenden hangsloten.

Bij gebrek aan plaats worden de liefdessloten aan- en over elkaar bevestigd

De oorspronkelijke pont des Arts stamt uit 1802 en werd in 1804 in gebruik genomen. Tot 1849 werd er tol geheven (één sou), zoals gebruikelijk op vele bruggen in die tijd. Op de dag van de opening betaalden maar liefst 65.000 Parijzenaars om de brug te mogen oversteken. In 1852 werden de twee bogen van de linkeroever tot één samengevoegd vanwege een verbreding van de quai Conti. In 1976 vestigde de Inspecteur Général des Ponts et Chaussées (algemeen inspecteur van Bruggen en Straten) de aandacht op de zwakheid van de brug, die te wijten was aan de bombardementen van 1918 en 1944 en aan verscheidene aanvaringen in 1961 en 1970. De brug werd voor verkeer gesloten in 1977 en stortte na een aanvaring in 1979 over 60 meter in. (bron WikipediA)

De wederopbouw gebeurde in de periode 1981-1984, volgens plannen van de architect Louis Arretche, die de brug in haar oorspronkelijke staat wilde laten herrijzen. De 155 meter lange brug werd in staal opgetrokken en het aantal bogen werd verminderd van negen naar zeven, wat het mogelijk maakte om de brug in overeenstemming te brengen met de Pont Neuf. De loopbrug werd opnieuw in gebruik genomen op 27 juni 1984 door de toenmalige burgemeester van Parijs Jacques Chirac.

Geen plaats meer op de hekken dan maar op de kwetsbare historische lantaarnpalen

Nu 2014, loopt de brug opnieuw gevaar. In 2008 kwamen de eerste koppels hun slotjes ophangen aan de Pont des Arts. In de afgelopen jaren is het aantal slotjes opgelopen tot ruim 700.000 met een extra gewicht van zo'n 93 ton, alleen aan slotjes. Op 8 juni 2014 stortte een van de hekken in onder het gewicht van de duizenden hangsloten en inmiddels blijkt dat het gaas 's nachts opzettelijk wordt doorgeknipt door illegale verkopers van hangsloten om zo hun omloopsnelheid te verhogen en meer hangsloten te verkopen. De stad Parijs heeft inmiddels de befaamde bouquinistes verboden om hangsloten aan te bieden in hun boekenkisten.

Op 8 juni 2014 storte een van de hekken in onder het gewicht van de duizenden hangsloten - Photos courtesy of No Love Locks Paris

De nieuwe vrouwelijke burgemeester van de stad, Anne Hidalgo, heeft haar locoburgemeester Bruno Julliard opdracht gegeven om te komen met alternatieven en ideeën, om toch invulling te kunnen geven aan de wens van de vele toeristen, die in de stad van de liefde, toch hun liefde voor elkaar willen bezegelen door het achterlaten van een liefdesslotje. Inmiddels is er ook al een beweging op gang gekomen die alle hangsloten uit de stad wil verbannen; 'No Love Locks'.

De eerste besprekingen met de locoburgemeester en 'No Love Locks' heeft inmiddels plaatsgevonden op vrijdag 27 juni, waar een 44 pagina groot rapport werd gepresenteerd over de overlast en de vervuiling door de honderdduizenden hangsloten die inmiddels niet alleen bruggen teisteren maar ook andere belangrijke monumenten waaronder te Eiffeltoren. Inmiddels hangen er al zo'n veertig liefdesslotjes aan de top van deze 125 jaar oude ijzeren dame.

In deze meeting presenteerde 'No Love Locks' de volgende voorstellen om de groeiende epidemie tegen te gaan:

Borden in meerdere talen waar de toerist gevraagd wordt om historisch monumenten te respecteren.

Ban en verwijder alle sloten met onmiddellijke ingang en begin een publieke campagne om zowel inwoners van Parijs als toeristen er op te wijzen dat het hangen van liefdesslotjes wordt gezien als vandalisme en overeenkomstig zal worden bestraft.

Zoek naar alternatieven voor de omheiningen van de Pont des Arts en de Pont de l’Archevêché die het hernieuwd aanbrengen van liefdesslotjes onmogelijk maakt.

Een verbod op het verkopen van hangsloten in de onmiddellijke nabijheid bruggen en andere monumenten.

Open een wedstrijd voor het inbrengen van ideeën voor een beter en minder overlastgevend alternatief

Zoek hulp via social media, twitter, facebook. (inmiddels hebben al meer dan 9300 mensen de petitie getekende om de liefdessloten uit de hoofdstad te verbannen).

Ook u kunt de stichting 'No Love Locks' op twee manieren ondersteunen:

Een, door respectvol om te gaan met de prachtige monumenten van deze stad. Breng geen schade aan, neem alleen foto's en laat alleen uw voetstappen achter.

Twee: Teken de petitie; ''Ban nu de liefdessloten in Parijs en spaar onze historische monumenten', op No Love Locks.com

Doe het nu, ik heb het ook gedaan en dacht aan het mooie gedicht van de Franse dichter Apollinaire:

Onder de Pont Mirabeau stroomt de Seine
En onze liefdes
Moet ik dat niet vergeten
Na het verdriet kwam steeds de vreugde

Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf

Laten we hand in hand elkaar blijven bekijken
Terwijl onder ons
Onder de brug van onze armen het water
Voort stroomt doodmoe van dat alsmaar kijken

Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf

De liefde verdwijnt net als dat stromend water
De liefde verdwijnt
Zoals het leven langzaam gaat
En zoals de Hoop gewelddadig heftig is

Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf

De dagen gaan voorbij voorbij gaan ook de weken
Noch de voorbije tijd
Noch onze liefdes keren weer
Onder de Pont Mirabeau stroomt de Seine

Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf

Met een beetje goede wil komt deze tijd weer terug