Het bewegende beeld is in
Parijs geboren. De gebroeders Auguste en Louis Lumière hielden de eerste
voorstelling voor betalende toeschouwers op 28 december 1895 in de Salon Indien
du Grand Café aan de boulevard des Capucines. Het was een kamer in de kelder
van het Grand Café, tweehonderd kijkers kwamen af op dit wonderlijke evenement.
Toen het tweetal hun film l’Arrivée du Train – het binnenrijden van de trein –
renden de toeschouwers van schrik naar buiten bang als ze waren om door de
dampende stoomtrein te worden overreden.
De gebroeders Auguste en Louis Lumière hielden de eerste voorstelling voor betalende toeschouwers op 28 december 1895
Hollywood
aan de Seine
Sindsdien heeft Frankrijk
filmgeschiedenis geschreven. Charles Pathé, sinds 1902 eigenaar van de patenten
van Lumière en Leon Gaumont, die de grootste studio van Europa in handen
hadden, domineerden samen met enkele Amerikaanse en Italiaanse filmbonzen de
‘zevende kunst’ zoals het film maken werd genoemd. In de jaren twintig zagen de
surrealisten wel iets in de camera en in de jaren vijftig waaide er een frisse
wind door de Franse filmindustrie dankzij de Nouvelle Vague. Een vernieuwende
filmstijl die rond 1959 ontstond. Francois Truffaut, Jean-Luc Godard, Claude
Chabrol en vele andere regisseurs konden hun artistieke ei in Frankrijk kwijt. Sinds
die allereerste voorstelling geldt Parijs als een van de wereldhoofdkwartieren
van de filmkunst met als kloppend hart La Cinémathèque Française ontworpen door
de Amerikaanse architect Frank Géhry.
Parijs is een filmstad.
Elke dag wordt er wel aan een film gewerkt. Elke week zijn er zo’n vijfhonderd
films te zien. De cinema is overal en voor je het weet ben jezelf figurant. Per
jaar zijn er meer dan 800 filmopnames in de stad en op meer dan 5000 locaties
in Parijs is al gefilmd. Befaamde regisseurs vonden er de perfecte filmdecors. In deze blog neem ik je
op ontdekkingsreis door het fascinerende Parijs van de film. Ontdek adressen
waar “drie, twee, een en ....aktie” heeft geklonken, de decors, herbeleef
scènes met de bijbehorende emoties en verplaats je in de gedachtewereld van de
regisseurs.
Hôtel
du Nord
In deze Franse dramafilm
uit 1938 van Marcel Carné, huren Pierre en Renée een kamer voor één nacht in het
volkse Hôtel du Nord aan het Canal Saint-Martin. Ze zijn van plan er samen
zelfmoord te plegen. Wanneer Pierre Renée neerschiet, durft hij niet meer en
vlucht. Monsieur Edmond redt haar leven en wordt vervolgens verliefd op haar.
Renée is echter nog steeds verliefd op Pierre.
Het Hôtel du Nord aan het Canal Saint-Martin
Le
Ballon Rouge
Is een korte, maar
indrukwekkende Franse film van Albert Lamorisse uit 1956. De slechts 36 minuten
durende film speelt zich af in het Parijse Belleville in de jaren vijftig. Een
kleine jongen vindt op weg naar school een rode ballon aan een lantaarnpaal en
maakt hem los. Vanaf het moment dat de jongen zich ontfermt over de rode ballon
blijft de magische ballon hem achtervolgen door de straten van Parijs. De film,
grotendeels gefilmd in Belleville en Ménilmontant, geeft een prachtig beeld van
het 20e arrondissement vóór de verwoestende renovaties in de jaren vijftig en zestig. De film van Albert Lamorisse (1956-1970+)
werd bekroond met de Gouden Palm tijdens het filmfestival van Cannes in
1956. De film ging op 18 oktober in
première en zijn zoon Pascal speelde hierin de hoofdrol.
Ook deze boulangerie
heeft moeten wijken voor het riante uitzicht over Parijs dat je nu hebt vanuit
de rue de Piat
À
bout de souffle
Deze iconische
misdaadfilm van Jean-Luc Godard uit 1960, met in de hoofdrollen Jean-Paul
Belmondo en Jean Seberg speelt zich af in de sinistere steegjes van Parijs. Michel
Poiccard heeft een politieagent vermoord en is nu op de vlucht voor de politie.
Terwijl het net zich rond hem sluit is hij wanhopig op zoek naar iemand die hem
geld schuldig is, zodat hij daarna naar Italië kan vluchten. In Parijs zoekt
hij onderdak bij een jonge vrouw, Patricia Franchini, een Amerikaanse
journaliste bij de New York Herald Tribune. Hij probeert haar over te halen mee
naar Italië te gaan zodra hij het geld heeft, maar zij besluit hem aan de
politie te verraden. Een van de scenes speelt zich af in het in 1938 geopende
cinéma Mac-Mahon (avenue Mac-Mahon 2 in het 17e arrondissement) Godard
koos bewust voor deze locatie omdat hier de aanzet werd gegeven tot de nouvelle
vague. Andere locaties waren de Champs Élysées, avenue George V en de rue de
Berri en kamer 12 in hotel du Suède, nu het hotel Les Rives de Notre-Dame (Quai
Saint-Michel 15 in het 5e arrondissement).
Passy en metrolijn 2 speelde een belangrijke rol in de film Last Tango in Paris
Last
Tango in Paris
'Last Tango in Paris’, de
film van Bernardo Bertolucci uit 1972, zorgt 47 jaar later nog steeds voor
ophef door een heftige verkrachtingsscene. In de film ontmoet een jong Frans
meisje een Amerikaanse zakenman en samen krijgen ze een relatie. Het meisje
werd gespeeld door Maria Schneider en Marlon Brando speelde de zakenman. Toen
de film verscheen, waren veel mensen geschokt over de expliciete seksscènes en
in sommige landen werd de film zelfs verboden. Die verkrachtingsscène, die vlak
voor de opname ervan door Brando en Bertolucci aan het script werd toegevoegd,
is één van de redenen waarom Maria Schneider zich achteraf door haar regisseur
misbruikt voelde. Ook Brando zelf beweerde overigens dat hij zich door
Bertolucci gemanipuleerd en uitgebuit voelde, maar het heeft hem niet
tegengehouden om één van de meest indrukwekkende en intrigerende rollen uit
zijn carrière neer te zetten. Schneider, toen 19 jaar, het was haar tweede
filmrol, was dan weer duidelijk onervaren als actrice, maar is op die manier
wel perfect gecast als de mysterieuze Jeanne, waardoor ze toch haar mannetje
weet te staan tegenover een grootheid als Brando. De film speelt zich
grotendeels af in een appartement in Passy aan de rue de l'Alboni parallel aan
metro en de pont Bir-Hakeim. In de film rue Jules Verne.
Les Uns et les Autres
Een Franse muzikale film
uit 1981, geregisseerd door Claude Lelouch en wordt door velen beschouwd als zijn
beste werk. De film gaat over de levens van een Franse, Russische en
Amerikaanse familie die dezelfde passie delen, muziek, zang en dans en speelt
zich af tussen 1936 en 1980. Hoewel alle personages fictief zijn, zijn velen
gebaseerd op historische artiesten en kunstenaars zoals Édith Piaf, Josephine
Baker, Herbert von Karajan, Glenn Miller, Rudolf Noerejev enz. De indrukwekkende
finale toont Maurice Béjarts choreografie van Ravels Boléro. Prachtige opnames
vanuit de lucht van de Eiffeltoren en het Trocadero. Verder is er gefilmd in de
Folies Bergère, Le Lido, Montmartre, de rue Poulbot en de place Calvaire.
De voorgevel van de Folies Bergère in de rue Richer 32
De
klokkenluider van de Notre Dame & Ratatouille
Twee animatiefilms die
een prachtig beeld geven van Parijs. In het verfilmde boek ‘De Klokkenluider
van de Notre Dame’ is een hoofdrol weggelegd voor de gebochelde Quasimodo. De
misvormde klokkenluider van de Notre Dame wordt door inwoners van Parijs gezien
als een soort monster en wordt op een dag verliefd op het zigeunermeisje
Esmeralda. De kwaadaardige generaal Frollo accepteert echter niet dat Quasimodo
gelukkig is. De tekenfilm van Gary Trousdale uit 1996, speelt zich af in het
Parijs van 1482, de late middeleeuwen, in en rond de kathedraal de Notre Dame.
Ratatouille is een
vermakelijke film van Brad Bird uit 2007. Remy, een rat, droomt ervan om een
grote Franse topkok te worden ondanks het feit dat zijn familie dit niet graag
ziet gebeuren en men in de kookwereld niet echt verzot is op ratten. Op een dag
raakt Remy gescheiden van zijn familie en belandt in het riool van Parijs. Zo
komt hij terecht onder het restaurant van zijn idool, de kok Auguste Gusteau. Wanneer
de onhandige Linguini, die ondanks zijn gebrek aan talent een baan in de keuken
krijgt aangeboden, de talenten van Remy ontdekt, is dat de kans voor de rat om
zijn droom uit te laten komen. Samen vormen ze een team. Al gauw zet Remy’s
passie voor koken de hele culinaire wereld van Parijs op zijn kop. En dit zorgt
voor heel wat hilarische situaties. Parijs op zijn mooist al zijn alle locaties
fictief.
Ratatouille; Parijs op zijn mooist maar alle locaties zijn fictief
Moulin
Rouge
Wie kent niet de
prachtige verfilming van 'Moulin Rouge' uit 2001. Deze ravissante musical van
Baz Luhrmann waarin een poëtische schrijver, Christian, gespeeld door Ewan
McGregor, in het Parijs van begin 1900 verliefd wordt op courtisane Satine, gespeeld
door Nicole Kidman. Christian is een jonge schrijver die tegen de wil van zijn
vader zijn geluk gaat beproeven in de schilderswijk Montmartre in Parijs. Hij
wordt door kunstenaar Toulouse-Lautrec meegesleurd in de betoverende wereld van
de Moulin Rouge, waar hij de mooie Satine, een dame van lichte zeden, ontmoet.
Ze worden verliefd op elkaar, maar de verhouding tussen de poëtische Christian
en de ster van de nachtclub is gedoemd te mislukken. De film werd overladen met
prijzen, waaronder drie Golden Globes en de Oscars voor Beste Kostuumontwerp en
Beste Art-Direction. De 'Bal du Moulin Rouge' vindt u aan de boulevard de
Clichy 82, Montmartre in het 18e arrondissement, metro Blanche.
De Moulin Rouge aan de boulevard de Clichy 82
Photo Nicole Kidman courtesy of Twentieth Century Fox
Le Fabuleux destin d’Amélie Poulain
Deze hartverwarmende
komedie kent in Amélie de hoofdpersoon. De film uit 2001 van Jean-Pierre
Jeunet, kent een leuk uitgewerkte moraal van 'wie goed doet, goed ontmoet',
prachtige beelden van Parijs en een overdaad aan heerlijke Franse muziek. De
plekken uit de film zijn bijna allemaal te bezoeken en bevinden zich
grotendeels in Montmartre. Het café uit de film, 'Les Deux Moulins', ligt aan
de rue Lepic 15 op de hoek van de rue Cauchois. Een groot deel van de opnamen
van de met 5 Oscars genomineerde film werden hier gemaakt. Je herkent meteen de
fraaie neonarmaturen, de formica tafeltjes en de ingang van de toiletten waar
hèt allemaal gebeurde. Amélie, Audrey Tautou, werkte hier als serveerster.
Studio 28 aan de rue Tholozé 10, is de bioscoop waar Amélie vaak komt. De
regisseur kon bij de opnamen, zijn ode aan Montmartre, niet voorbijgaan aan
deze bijzondere bioscoop, die de essentie van de buurt belichaamt. De
groentezaak 'Au Marché de la Butte' gevestigd op nummer 56 van de rue des
Trois-Frères, is inmiddels een cultplaats onder de filmliefhebbers. Het decor
uit de film lijkt hier onveranderd. Op de rue de Mouffetard 118 bis ligt 'Le
Verre à Pied', het café waar Amélie wat drinkt nadat zij het doosje met
jeugdherinneringen heeft teruggeven.
De groentezaak 'Au Marché de la Butte' gevestigd op nummer 56 van de rue des Trois-Frères
Paris
je t’aime
Een charmante lofzang op
de lichtstad en de liefde uit 2006. In vijf minuten het verhaal vertellen van
een romantische ontmoeting in één van de wijken van Parijs. Dat is de uitdaging
die zo’n twintig regisseurs uit de hele wereld zijn aangegaan. Het resultaat
een collectief werk over de liefde, het moderne Parijs, gezien door de ogen van
internationaal vermaarde regisseurs. Elke episode speelt zich af in een
ander stadsdeel waaronder Montmartre, Quai de la Seine (5e), de
Marais, de Tuileries, Chinatown - Porte
de Choisy, Bastille, Place des Victoires, Tour Eiffel, Parc Monceau, Marché des Enfants Rouges, Place
des Fêtes (19e), Pigalle, Quartier de la Madeleine, Père-Lachaise,
rue Faubourg Saint-Denis en de avenue Frochot.
Een van de episodes van Paris je t'aime speelt zich af in Chinatown in het 13e arrondissement
La
Vie en Rose
Voor La Vie en Rose
werden kosten noch moeite gespaard voor het tot leven brengen van de smerige
straten en grimmige barretjes van Parijs, en de sjieke clubs van New York, die
met veel oog voor detail zijn aangekleed. Als de eigenwijze en alcoholistische
Edith internationaal succes krijgt, contrasteren die rijk aangeklede sets
veelbetekenend met haar volkse manier van doen. La Vie en Rose is behalve een
feest voor het oog vooral een tour de force van actrice Marion Cotillard. Op
fenomenale wijze geeft zij gestalte aan Piaf, wier leven gekenmerkt werd door
een aaneenschakeling van treurnis en verlies. La Vie en Rose uit 2007 won twee
Oscars en speelt zich grotendeels af in Parijs. Veel opnames zijn gemaakt op
Montmartre, in de rue Drevet en niet te vergeten in brasserie Julien waar Edith
Piaf en haar minnaar Marcel Cerdan, kampioen bokser, altijd plaatsnamen aan
‘Table 24’.
Montmartre bij nacht, de rue Drevet
Coco
avant Chanel
In de film uit 2009 laat
regisseur Anne Fontaine zien hoe Gabrielle Chanel, gespeeld door Audrey Tautou
(die we ook kennen uit Amélie), opklimt van naaister in een bar tot de absolute
top van de modewereld. Degene die dat grotendeels voor haar mogelijk maakt, is
de rijke erfgenaam Étienne Balsan. Balsan wordt niet alleen Chanels minnaar
maar introduceert haar ook in de Parijse society. Ze maken kennis met elkaar in
een van de mooiste brasseries van Parijs; Le Grand Véfour aan de rue de
Beaujolais 17.
Het pand van Coco Chanel in de rue Cambon
Inception
In deze scifi-thriller
uit 2010 worden dromen met de realiteit vermengd. De film van Christopher Nolan
is zowel verwarrend en fascinerend tegelijk. Inception, met in de hoofdrollen
Leonardo DiCaprio, Marion Cotillard en Ellen Page won vier Oscars. Het vertelt
het verhaal van Dom Cobb (Leonardo DiCaprio) een meesterdief, gespecialiseerd
in het “stelen” van waardevolle geheimen in de droomstaat van een mens, wanneer
de geest het kwetsbaarst is. Cobb is hierdoor een gewilde speler in de
verraderlijke nieuwe wereld van bedrijfsspionage, maar dit heeft hem
tegelijkertijd ook tot een internationale vluchteling gemaakt. Parijs scenes zijn opgenomen onder andere in Café
Debussy, Rue César Franck 6 (15e) rue Bouchut (15e), de rue Valentin Hauy (7e)
en de Bir Hakeim brug (16e).
La
Vie Héroïque
'La Vie Héroïque', is een
film over het leven van Gainsbourg gemaakt in 2010, negentien jaar na zijn
dood. “Het is niet de waarheid van Gainsbourg die me interesseert, maar het
zijn zijn leugens”. Met deze uitspraak geeft de regisseur Joann Sfar al direct
aan op wat voor soort film je je kunt voorbereiden. Niet een waarheidsgetrouwe
biografische film, waarin het leven van de held van a tot z wordt verteld en zo
mogelijk zijn misstappen worden verklaard. Wel een film waarin juist de leugens
of kleine onwaarheden die hij vertelde zo mogelijk nog uitvergroot worden. Naast
de rol van Éric Elmosnino (Serge Gainsbourg) zijn met name de rollen van
Lætitia Casta (Brigitte Bardot) en Lucy Gordon (Jane Birkin) geslaagd te
noemen.
Het woonhuis van Gainsbourg
aan de rue de Verneuil 5bis is nog steeds een bedevaartsoord.. De buitenkant is
dan ook zeker een bezoek waard. De École Nationale Supérieure des Beaux-Arts,
rue Bonaparte 14 (6e) is door haar vermaarde docenten, ateliers en ideale
ligging ten opzichte van veel Parijse musea, een begrip in de wereld. Het
instituut is vrij te bezichtigen. De ontmoeting met Gainsbourg en Jane Birkin,
het meest glamoureuze koppel uit de jaren '70, -is gefilmd in het 250 jaar oude
restaurant Lapérouse, quai des Grands-Augustins 51 (6e).
Het woonhuis van Serge Gainsbourg in de rue de Verneuil 5bis
Midnight
in Paris
De film is een prachtige
ansichtkaartenode van Woody Allen uit 2011 aan de toch al magische stad Parijs
en vertelt het verhaal over Gil, een aspirant schrijver, die met zijn verloofde
Inez en haar ouders, een bezoek brengt aan de stad van de liefde. Hij werkt al
jarenlang aan een boek over nostalgie, maar durft het niemand te laten lezen.
Tijdens een nachtelijke wandeling wordt Gil op een wel heel bijzondere wijze
meegevoerd in de bruisende geschiedenis van Parijs in de jaren twintig. De tijd
van het modernisme, het surrealisme en de opkomst van de jazz. Deze film met al
zijn filmlocaties heb ik uitgebreid beschreven in een blog op 3 maart 2012. Klik hier om alle locaties in Parijs te
bezoeken.
Gil de schrijver
(gespeeld door Owen Wilson) en zijn verloofde Inez (gespeeld door de charmante
Rachel McAdams) worden uitgenodigd voor een etentje in Le Grand Véfour gelegen
aan de prachtige binnentuin van het Palais Royal
Intouchables
De film 'Intouchables'
behoeft natuurlijk geen introductie. Ik denk dat er weinigen onder u zijn die
de film niet gezien hebben. Het verhaal is geheel in Frankrijk en met name in Parijs opgenomen
en werd een ware hit. Bijna twintig
miljoen Fransen en even zoveel overige Europeanen gingen in 2011 en 2012 naar
de bioscoop om de komedie Intouchables te zien.. Echter wat weinigen van u
weten is dat de film voor het overgrote deel is opgenomen in de ambtswoning van
de Nederlandse ambassadeur in Parijs; het voormalige Hôtel d'Avayray. Met
toestemming van de toenmalige Nederlandse Ambassadeur Siblez werd Intouchables
opgenomen in het chique pand, daterend uit 1723, gelegen aan de smalle en
levendige rue de Grenelle 85 in het zevende arrondissement. Een rondleiding
door de ambtswoning is een feest van herkenning. Eenmaal door de grote poort zie je de
rechthoekige binnenplaats waar 'Driss' ,gespeeld door Omar Sy, met piepende
banden de nodige hoeveelheid grind verplaatst met de Maserati van 'Philippe
Pozzo di Borgo' gespeeld door Francois Cluzet. De begane grond beschikt over
drie grote ontvangstzalen waaronder La Biblothèque, waar het
sollicitatiegesprek plaatsvindt met
Driss, Philippe en de prachtige roodharige secretaresse Magalie (Audrey
Fleurot), met wie Driss schaamteloos aan het flirten is. Ook het klassieke
privéconcert ter ere van Philippe's verjaardag en de dansscène, waarin Philippe
vanuit zijn rolstoel kennismaakt met de muziek (Earth, Wind & Fire) van
Driss, is opgenomen op de begane grond
van de residentie. De dakterrasscène met uitzicht op de Église
Pentemont-Luxembourg is eveneens opgenomen in de rue de Grenelle. De beelden
van de slaapkamer en de badkamer van Driss zijn elders gedraaid.
De residentie van onze Ambassadeur in Frankrijk, Hôtel d'Avayray aan de rue de Grenelle 85
Hugo
Een van mijn favoriete
films is 'Hugo' geregisseerd door Martin Scorsese in 2011. Het verhaal speelt
zich af in het Parijs zo rond 1930. Hugo Cabret is een 12-jarige weesjongetje
dat in de muren van het treinstation Gare Montparnasse woont. Om te overleven
moet hij geheimen bewaren en anoniem blijven. Maar wanneer hij een bijzonder
meisje, Isabelle ontmoet, wordt zijn dekmantel in gevaar gebracht. Een
cryptische tekening, notitieblok, gestolen sleutel, mechanische man en een
verborgen boodschap van zijn overleden vader vormen de ingrediënten van het
mysterie dat Hugo omringt. Deze prachtige 3D-film is een ode aan de vroege
cinema, in het bijzonder het werk van de Franse filmpionier George Méliès (1861
- 1938). De hoofdrollen worden vertolkt door Asa Butterfield (Hugo Cabret),
Chloë Grace Moretz (Isabelle), Ben Kingsley (Papa Georges), Jude Law (vader van
Hugo) en Sacha Baron Cohen (Inspecteur Gustave).
Het prachtige jaren
30-decor van het Athénée Théâtre Louis-Jouvet aan de square de
l'Opéra-Louis-Jouvet 7, fascineerde Martin Scorsese die hier meerdere malen
filmde voor de magie-scène. In de Bibliothèque Sainte-Geneviève, place du
Panthéon 10, ontdekken Hugo en Isabelle de geschiedenis van de film. Het
grootste deel van de locaties van de film Hugo kon gemakkelijk worden ingevuld
aan de hand van de illustraties in het boek 'The Invention of Hugo Cabret', van
Brian Selznick, maar Scorsese moest een bibliotheek vinden die recht deed aan
de onbegrensde fantasie van de auteur. Sainte-Geneviève bleek een prima keuze.
Een andere niet te missen locatie is square Éduard VII waar verschillende
straatscènes zijn opgenomen.
Mission
Impossible; Fallout 6
Ondanks dat Tom Cruise
als Ethan Hunt de wereld meer dan eens heeft gered, twijfelt men nog altijd aan
waar zijn loyaliteit ligt. Zeker wanneer een missie niet helemaal gaat zoals
het zou moeten gaan. En als gevolg daarvan dreigt er een nieuwe crisis, een
nucleaire catastrofe. De CIA wil op dat moment ingrijpen en de chaos repareren,
maar Ethan wil voor de zoveelste keer bewijzen dat hij het zelf kan. En dus is
hij samen met zijn team van de IMF bezig met uit te zoeken waar het precies mis
is gegaan en hoe hij de bad guys nu weer kan stoppen. Oude bekenden uit vorige
films keren terug waaronder Rebecca Ferguson als Ilsa Faust, een voormalige
MI6-agent die zich tijdens ‘Rogue Nation’ bij Hunt’s team voegde. Ook Sean
Harris als Solomon Lane, meesterbrein achter een terroristische groep die
bekend staat als The Apostels. Michelle Monaghan als Julia Meade, Ethan’s
ex-vrouw. Alec Baldwin als Alan Hunley, voormalig CIA-directeur en later de nieuwe
baas van het IMF. En natuurlijk de vaste leden van Hunt’s team, Ving Rhames als
Luther Stickwell en Simon Pegg als Benji Dunn.
Prachtige luchtopnames
van Parijs maar ook fraaie beelden van het Grand Palais, Palais Royal, Hôtel de
Soubise in de Marais, het Trocadéro met een imposant uitzicht op de Eiffeltoren
en last but not least spannende achtervolgingen door de straten van Parijs die
je het best op de trailer uit 2018
kunt bekijken.
De place de Trocadéro met een prachtig uitzicht op de 'IJzeren Dame'
Als laatste wil ik je nog
even wijzen op de mooiste bioscopen van Parijs:
La
Pagode, rue de Babylone
57 bis (7e – heropening 2020)
Le
Louxor, op het kruispunt
van de boulevard de Magenta, boulevard Barbès (18e)
Cinéma Gaumont Opéra, boulevard
des Capucines 2 (9e)
Le Grand Rex, Boulevard
Poissonnière 1 (2e)
Cinéma du Panthéon (een van
de oudste van de stad) 13 Rue Victor Cousin (5e)
La Cinémathèque Française, rue de
Bercy 51 (12e)
Odeon Christine 21, rue
Christine 4 – Saint Germain des Prés (6e)
In de zomer zijn er openluchtfestivals: Cinéma au Clair de la Lune en Cinéma
en plein air de la Villette.
Wil je Parijs beleven op
meer dan 60 mythische filmlocaties lees dan het boek Parijs 3, 2, 1, Action van
Barbara Boespflug en Beatrice Billon. ISBN 978-94-014-1796-9
Ongewoon
Parijs
Als laatste nog een
‘interne’ mededeling. Sinds de release van mijn boek Ongewoon Parijs in juni 2018 is het al toe aan zijn derde druk
en daarom even niet leverbaar. Vanaf 15 november 2018 weer volop verkrijgbaar
bij de goede boekhandels en online.