Paris FvdV is een niet commercieel weblog speciaal voor kenners en liefhebbers van de stad Parijs - en voor hen die dat willen worden. Parijs is een stad met een gewichtig verleden, respectabel en gerespecteerd. Het is totaal niet nostalgisch. Parijs is er in geslaagd om, soms op brutale maar altijd op elegante wijze, om te gaan met zijn grootse monumenten. Ze te beschermen en te integreren in de nieuwe dynamiek van de stad. Parijs is een meester op het gebied van herstel en transformatie. U zult er nooit in slagen een volledig overzicht te maken van plekken en verhalen, die allemaal op hetzelfde punt uitkomen en de glorie van deze stad bezingen. toch wil ik een poging wagen. Wekelijks wil ik u niet alleen informeren over wat Parijs nog meer te bieden heeft, maar ook wil ik mijn liefde voor deze stad op u over dragen. In de hoop dat het raakt aan iets wat u herkent of voelt. Ferry van der Vliet.

Privacy verklaring: Indien u weblog Paris FvdV, dat bij Google-Blogger is ondergebracht, leest en reageert op de blogs van Paris FvdV, doet u dat vrijwillig en is uw IP-adres en mailadres - indien u dat vermeld - bekend en wordt opgeslagen. Ook uw schuilnaam waaronder uw reageert wordt opgeslagen. Paris FvdV zal uw gegevens nooit aan derden doorgeven. We houden uw gegevens privé, tenzij de wet of rechtelijke macht ons dwingt uw gegevens aan hen te verstrekken. Datalekken in het systeem vallen onder de verantwoordelijkheid van Google-Blogger. Door weblog Paris FvdV te bezoeken en/of de op of via deze weblog aangeboden informatie te gebruiken, verklaart u zich akkoord met de toepasselijkheid van deze disclaimer. Google gebruikt cookies om services te leveren en verkeer te analyseren dus uw IP-adres en user-agent zijn bij Google bekend, samen met prestatie- en beveiligingsstatistieken om servicekwaliteit te garanderen, gebruiksstatistieken te genereren, misbruik te detecteren en maatregelen te treffen.

zondag 29 december 2013

SAINT SYLVESTRE 2013 - OUD EN NIEUW IN PARIJS

Wandelend door Parijs zie je dat de Parijzenaars en toeristen zich vergapen aan de oogstrelende etalages. Parijs is in december een groot zinnenprikkelend feest, een grote verleiding. En geef het maar toe, het is heerlijk om verleid te worden. In Parijs lukt dat moeiteloos. Uw zintuigen draaien overuren. U zou alles willen bekijken, ruiken, aanraken, proeven en last but not least de ongrijpbare magie willen ervaren. Loop met mij mee over de rue Royale, rue Faubourg Saint Honoré, de place de la Madeleine en de Avenue Montaigne. Want daar kunt u beleven hoe de Parijzenaar zich in stijl voorbereidt voor Saint Sylvestre, le Réveillon du Nouvel An, of te wel oudejaarsavond. 
Hédiard; trefpunt voor gourmand Paris
Hédiard is samen met Fauchon de belichaming van Gourmet Parijs. Centraal gelegen op de Place de la Madeleine 21, in het 8ste arrondissement is Hédiard het trefpunt voor de fijnproever. Met een rijke geschiedenis, die zo'n 150 jaar teruggaat, toen Ferdinand Hédiard, 13 jaar oud, gelokt werd door de handel en rijkdom van exotisch fruit in de haven van Le Havre.  In 1854 opende hij zijn winkel in delicatessen. Neem vooral de tijd voor een bezoek aan deze zaak. Bezoek het fruitatelier en ontdek waarom Hédiard beroemd werd als eerste importeur van exotisch fruit in de 19e eeuw. Wandel naar de speciale specerijen afdeling om een wereldreis te maken zonder het gebouw te verlaten. Leer van de meesters zelf hoe je de perfecte thee kunt vinden of een overheerlijke koffiemelange. Laat je adviseren over de mooiste wijnen, geniet van de heerlijke patés en laat je verleiden door een millefeuille met vanille Bourbon. 
Pure verleiding; Fauchon Paris
Aan de overkant van Hédiard zit Fauchon op nummer 26, de zaak voor trendy foodies. Fauchon manifesteert zich als de beste, meest luxe gourmet zaak in Frankrijk. Hier kan je terecht voor de meest geraffineerde, ongewone en exquise producten. Auguste Fauchon, oorspronkelijk een straatventer, dan een wijnhandelaar en de eerste die begint met een catalogus voor levensgenieters. Hij opende zijn eerste winkel in 1886 en is al langer dan een eeuw leverancier van de rijken, het Franse hof, royalty's en beroemdheden. Hier vind je niet alleen letterlijk alles voor een diner gourmand, maar ook de grootste wijn- en champagnekelder van Parijs

Nu we toch op place de la Madeleine zijn loop dan ook even binnen op nummer 17 voor de kaviaar speciaalzaak van Parijs; Caviar Kaspia. Een deur verder op nummer 19; Maison de la Truffe en u raadt het al, hier kunt u terecht voor de beste truffels. Vlak in de buurt op de boulevard de la Madeleine nr. 3, de grootste wijnspeciaalzaak van Europa, Lavinia. Schrik niet, hier liggen meer dan zesduizend wijnen op voorraad. 

Let op; de Parijzenaar controleert nu zijn boodschappenlijstje: Amuse, check - voorgerecht, check - hoofdgerecht, check - nagerecht, check - champagne en wijnen, check. Wat overblijft is het gebak en de chocolade. Daarvoor begeven wij ons in een sneltreinvaart naar La Maison Lenôtre. Gaston Lenôtre opende in 1957 zijn eerste boetiek in Parijs. Inmiddels zijn het er tien in Parijs en 39 in 11 landen. Hier ga je naar toe voor het beste en mooiste gebak en.... voor chocolade.
De macaron van Maison Ladurée, het geheime recept is sinds 1930 niet meer veranderd
Nu zijn we wat betreft de inwendige mens bijna compleet. Wat nu nog ontbreekt zijn de Macarons van La Maison Ladurée: Het begint allemaal in 1862, wanneer Louis Ernest Ladurée een luxe bakkerij opent in Parijs op rue Royale nummer 16. De decoratie is toevertrouwd aan Jules Chéret, een beroemd schilder en kunstenaar. Hij creëert de l’Ange Pâtissier, de engel die nog steeds voorkomt in het wapen van het Huis Ladurée. Hij liet zich inspireren door het plafond van de Sixtijnse kapel en de Opera Garnier. Ladurée is beroemd om zijn Macarons. Het was zijn kleinzoon, Pierre Desfontaines, die de macaron introduceerde in 1930. Hij kwam met het idee om twee helften van meringue tegen een vulling van ganache te plaatsen. De Franse macaron was geboren en sinds die tijd is het recept niet meer veranderd.

Maar na jarenlang de meest goddelijke macarons te maken, besloot Ladurée dat het tijd werd voor iets nieuws: een prachtige boutique in Parijs, geheel in het teken van chocolade. Ook deze winkel is bijna too good to be true; een ware beleving voor de chocoladeliefhebber. Les Marquis de Ladurée, zoals de naam van de nieuwe boutique luidt, verkoopt de mooiste bonbons, pralines, truffels en uiteraard ook macarons. Op het menu staan zowel klassieke als meer bijzondere smaken zoals rum, viooltjes, rozen, zwarte thee, fruit en sesam. Daarnaast bevatten sommige truffels frambozen en verschillende kruiden en worden er macarons verkocht in smaken als witte chocolade, passiefruit en yuzu chocolade. De boutique ligt aan de Rue de Castiglione 14, vlakbij de Jardins de Tuileries en Place Vendôme, in het eerste arrondissement. Je waant je in een ouderwetse boutique, geïnspireerd op de 18e eeuw, en geniet van de elegante extravagantie die we van Ladurée gewend zijn. Voorheen zat hier de parfumerie van Annick Goutal.

Patrick Roger is in Parijs een begrip als je van chocolade en kunst houdt. Met acht winkels in Frankrijk (waarvan vier in Parijs) en België en een eigen chocoladefabriek in Sceaux (een gemeente in het Franse departement Hauts-de-Seine). Wat bijdraagt aan zijn succes is dat hij de titel 'Meuiller Ourvrier de France' in zijn bezit heeft. In Frankrijk een zeer belangrijke titel in de gastronomische wereld. Wat Patrick Roger van zijn collega's onderscheidt, is zijn verbeeldingskracht en zijn tomeloze creativiteit, die leiden tot steeds opzienbarendere creaties, die vaak indruisen tegen de over het algemeen klassieke wereld van de chocolade. Onlangs opende hij zijn nieuwe chocolade boutique aan de Place de la Madeleine. Andere winkels van hem zijn te vinden aan de boulevard Saint-Germain 108, avenue Victor Hugo 45, rue du Faubourg Saint Honoré 199 en aan de rue de Rennes 91.

 'Un Chef à la Maison'; Chef Senay kookt voor u persoonlijk - Photo courtesy of Renée Jacobs
Een ervaring die ik zelf heb mogen meemaken is geen inkopen doen, maar je eigen chef-kok uitnodigen in je gehuurde appartement. Chef Senay is een wereldreiziger, een gourmand in het bezit van het 'Grand Diplome' van de keuken van Le Cordon Bleu in Parijs, en een WSET (Wine & Spirit Education Trust) gecertificeerd wijnspecialist. Ze is bedreven in de traditionele Franse keuken maar heeft ook een speciale affiniteit voor de mediterrane keuken. Tijdens haar studie in Parijs heeft Senay gekookt met de groten der aarde, waaronder Paul Bocuse en Alain Ducasse. Deze laatste stelde haar in staat om eigen recepten te ontwikkelen met uitsluitend verse dagingrediënten van topkwaliteit. Daarna deed ze ervaring op bij de wereldberoemde chef, Christian Le Squer, bij het drie sterren Michelinrestaurant 'Pavillon Le Doyen' op de Champs Elysées, maar ook bij  de chef-kok Frederic Kieffer van restaurant Artisan, een van de beste gastronomische restaurants in New England. Je kunt haar boeken voor een top diner thuis door simpel naar haar eigen website te gaan: 'Un Chef à la Maison'  

Last but not least: Om inspiratie op te doen voor de uitwendige mens neem ik u mee naar de smaakmakers van de Franse mode en dat zijn ontegenzeggelijk grootheden als Dior, Chanel, Hermes, Yves Saint Laurent en Louis Vuitton. Speciaal voor u heb ik een aantal websites geselecteerd als hyperlink in deze blog, die u zeker moet bekijken. En wat u daar beleeft is allemaal te vinden in het 8ste arrondissement.

In de rue du Faubourg Saint Honoré vindt u Dior op 46, Chanel op 21, Hermes op 24 en Yves Saint Laurent op 38. Op de Avenue Montaigne, de belangrijkste ader op het gebied van mode en accessoires zit de Dior Boutique op nummer 30 een is absolute 'must see'. Chanel zit op 48 en Louis Vuitton op 22. De mooiste 'flagship store' van deze Franse koffermaker zit op de Champs Elysées 101 ter hoogte van de avenue George V. Ik wens u een fijne en vooral mooie jaarwisseling toe.

donderdag 19 december 2013

NOËL Á PARIS 2013 - KERST IN PARIJS (2)

Tijdens deze kerst neem ik  u mee naar een van de best bewaarde geheimen van Parijs. Een juweeltje, dat alleen tijdens de  kerstperiode geopend is voor het publiek. Normaal kun je hier uitsluitend terecht op afspraak. Het is gevestigd op een van de mooiste verborgen stukjes Parijs en gevestigd in de oude wijndepots van Bercy (12e).

Volgens de legende is de naam Bercy afkomstig van een eiland gelegen aan de monding van de rivier de Seine; 'Belsinaca', waar Keltische stammen ca. het jaar 850 enkele  hutten hadden gebouwd. In het jaar 1704 wordt het eiland Bercy bij gratie van Louis XIV vrijgesteld van belastingen voor het verkopen van wijn.  De eerste wijnkelder van Bercy is geboren.  De gemeente Bercy wordt opgericht in 1790 en op de 1e januari 1860, wordt Bercy geïntegreerd in Parijs.  Na de revolutie neemt het aantal  wijnkelders snel toe en worden in 1878 de Entrepôts van Bercy een belastingvrije enclave van 43 hectares groot.

Musée des Arts Forains
De plek waar ik u meer naar toe neem is gesitueerd in een kwadrant, tussen de rue des Pirogues de Bercy, rue Baron le Roy, avenue des Terroirs de France en de rue l'Heureux. 1,5 Hectare groot en inmiddels benoemd tot cultureel erfgoed. In een van de voormalige wijnmagazijnen  gebouwd door een leerling van Eiffel, is het Musée des Arts Forains gevestigd. De Fransman Jean-Paul Favand verzamelde gedurende 35 jaar duizenden zeldzame objecten, daterend van 1850 tot 1930, uit de wereld van; kermissen, entertainment, variété, theater en music hall. Het is een van de belangrijkste particuliere kermis kunstcollecties van de wereld, zo uniek, dat het zelfs als decor diende in de heerlijke film van Woody Allen, 'Midnight in Paris'.
Het zeer bijzondere interieur van het Musée des Arts Forains
Het Musée des Arts Forains zal bij wijze van uitzondering worden geopend voor het publiek van 26 december 2013 tot en met 5 januari 2014, waar je kunt kennismaken met de dromerige en surrealistische fantasiewereld van de kermis tijdens 'Le Festival du Merveilleux'. Verder heb je ook de unieke kans om een bezoek te brengen aan de Venetiaanse kamers (Salons Vénitiens) en het Théâtre du Merveilleux. De binnenplaatsen tussen de depots zijn helemaal in kerstsfeer met grote houtvuren en optredens van diverse variété artiesten, dit alles geheel in de stijl van de Belle Epoque het Parijs van 1900. 

Pavillons de Bercy, Musée des Arts Forains, avenue des Terroirs de France 53, 12e arrondissement, metro Cour Saint Emilions. Geopend van 10.00 uur - 18.00 uur.
Om geheel in de sfeer te blijven van de Belle Epoque neem ik u vervolgens mee naar een van de mooiste bouwwerken in Parijs, afkomstig van de wereldtentoonstelling van 1900. Het Grand Palais is een prachtige art nouveau constructie van staal en glas. Het gebouw heeft zelfs de grootste dakconstructie in smeedijzer, staal en glas ter wereld. Er kwam maar liefst 9.400 ton staal, 15.000 vierkante meter glas en zo’n 5.000 vierkante meter zink aan te pas. Nadat in 1993 een van de glazen platen naar beneden viel werd het gebouw meer dan een decennium gesloten in verband met renovatie. Het eerste deel van het Grand Palais heropende in 2004 en in 2007 was de renovatie compleet. Tijdens de renovatie werd de metalen structuur van de 240 meter lange hal hersteld, het glas vervangen en het dak volledig gerepareerd. Sinds de heropening doet het gebouw dienst als tentoonstellingsruimte, waar allerlei evenementen plaatsvinden.
Jours de  fêtes au Grand Palais'
Vanaf 21 december 2013 tot en met 5 januari 2014 wordt voor de vierde keer de 'Jours de fêtes au Grand Palais', de kerstkermis georganiseerd. Een evenement dat jaarlijks zo'n 250.000 bezoekers trekt. Tevens krijg je de kans om dit prachtige gebouw uit de tijd van de Belle Époque, van binnen te zien.
Grand Palais, Avenue Winston Churchill, 8e arrondissement, metro Champs Elysées Clemenceau. Geopend van 11.00 uur tot 24.00 uur.
Daarna kunt u nog een wandeling maken over de kerstmarkt op de Champs Elysées, richting de Place de la Concorde, om daar de 35 meter hoge kerstboom te bewonderen. De boom, afkomstig uit de koningsbossen van de Moezelstreek, weegt 10 ton en de LED verlichting is ontstoken op 6 december. Op de kop van de Tuileries staat natuurlijk weer het reuzenrad. Dit in combinatie met de feeëriek verlichte Champs Elysees maakt dit tot een van de mooiste vergezichten die je met kerst kunt bedenken.
Traditioneel is een andere kunstijsbaan te vinden voor het stadhuis van Parijs, het Hôtel de Ville, 1365 m² en 208 m² speciaal gereserveerd voor kinderen. Geopend vanaf 20 december 2013 tot 2 maart 2014. En voor de tweede achtereenvolgende keer kunt u schaatsen bij het Trocadero vlak voor de Eiffeltoren, van 12 december tot en met 5 januari. Elke dag geopend van 11.00 uur tot 20.00 uur

zondag 8 december 2013

NOËL Á PARIS 2013 - KERST IN PARIJS (1)

Het kerstseizoen in Parijs is officieel begonnen met een mooie traditie. Elk jaar wordt er een celebrity uitgenodigd om het startsein te geven voor de opening van het kerstseizoen. In 2011 was de eer aan Marion Cotillard, in 2012 de beeldschone Diane Kruger en dit jaar op donderdag 21 november, om 18.45 uur, was het weer zover. Laetitia Casta, topmodel en filmster, maar ook het officiële gezicht van L'Oreal, model in verschillende reclamecampagnes van Guess, Sports Illustrated, de Pirelli-kalender en in de Victoria's Secret-catalogus, zij gaf de aftrap voor het ontsteken van de kerstverlichting op de avenue des Champs Elysées. Dit in het bijzijn van Bertrand Delanoë, sinds maart  2001 burgemeester van Parijs en locoburgemeester en wethouder Anne Hidalgo. Speciaal voor Kerst en Nieuwjaar zijn alle 200 platanen langs de een kilometer lange Champs-Élysées weer voorzien van energiezuinige LED verlichting in de vorm meekleurende ringen met verschillende diameters, plus.... zeven meter lange reflecterende slingers, die verbonden zijn met de top van iedere boom. Gedurende de kerstperiode passeren hier dagelijks tussen 500.000 tot 600.000 voetgangers.


Dit lichtproject is een ontwerp van Koert Vermeulen en Marcos Vinals Bassols van het Belgische ACT Lighting Design, in samenwerking met ASP Blue Square. Elke ring wordt afzonderlijk per computer aangestuurd en varieert elk half uur in kleur, intensiteit en tempo. Voor de avonden van 24 en 31 december heeft men een aantal (licht)verrassingen in petto. Totaal hangt op de Champs Élysées 12.485 meter LED verlichting, met meer dan 1,2 miljoen lampjes, werkend op zonne-energie afkomstig uit een zonne-energiecentrale in de Pyreneeën. De feestverlichting blijft tot 8 januari 2014
Totaal hangt op de avenue des Champs Élysées 12.485 meter LED verlichting, met meer dan 1,2 miljoen lampjes


Sinds 1995 breng ik elk jaar de kerst door in Parijs. Dan pas realiseer je, waarom Parijs de lichtstad van de wereld wordt genoemd. Kerst doorbrengen in Parijs heeft vele voordelen. Allereerst is er een keur van evenementen, die ook op de eerste kerstdag gewoon geopend of te zien zijn. Verder zijn alle restaurants, met uitzondering van de typische familierestaurants, gewoon geopend zonder verhoogde prijzen. Daar moet je in Nederland eens om komen. Donderdag 26 december, tweede kerstdag kent men niet in Frankrijk, dus zijn alle winkels, restaurants en musea gewoon open. De Fransen vieren kerstavond, de avond voor de eerste kerstdag, met een familiediner in een restaurant. Op die avond is reserveren in een restaurant een must.
 Ook Brasserie Balzar is gewoon open met de kerstdagen zonder verhoogde prijzen

Wandeling
Dit jaar zijn er meer dan 130 straten en pleinen feestelijk verlicht. De mooiste lichtroute vindt u natuurlijk alleen in mijn blog. U begint aan de boulevard Haussmann bij metrostation Havre Caumartin. Uw mond valt open van verbazing op het moment dat u het metrostation uitstapt. Hier bevinden zich de twee grootste en mooiste warenhuizen van Parijs; Printemps en Galeries Lafayette, geheel in kerstsfeer. Ik verzeker u, hier bent u wel een tijdje zoet, maar daarover straks meer. Aan de overkant ziet u de achterkant van de Opéra Garnier. We vervolgen onze weg via de voorzijde aan de place de l'Opéra, daar neemt u schuin rechts de feeëriek verlichte rue de la Paix die uitkomt op een van de mooiste pleinen van Parijs de place Vendôme. We vervolgen onze lichtroute rechts via de rue Saint- Honoré naar de rue Royale waar u een prachtig vergezicht heeft op de fraai verlichte Madeleine kerk. We steken de drukke rue Royale over en vervolgen onze route via de eveneens fraai verlichte rue du Faubourg-Saint-Honore vol met chique modezaken en prachtige etalages.
Heerlijk een lange wandeling geheel in kerstsfeer - Photo courtesy of Printemps
Deze lange winkelstraat uitlopen tot de kruising met de avenue Matignon. Terloops passeert u aan de linkerzijde het paleis van de Franse President Hollande, het Élysées. We nemen links de avenue Matignon die ons brengt naar de Rond Point des Champs Élysées Marcel Dassault, alwaar u het mooiste uitzicht heeft op de gehele avenue des Champs Élysées, met aan het ene uiteinde de Arc de Triomphe en aan het andere uiteinde 'la Grande Roue' aan de place de la Concorde. Niet voor niets noemen ze dit 'La Voie Triomphale'. Natuurlijk kunt u de hele avenue links en rechts bewandelen maar u moet zeker de avenue  Montaigne (in het verlengde van de avenue Matignon) niet vergeten. Het is een aardige tippel maar een die u altijd zal bijblijven. (TIP: klik hier voor meer informatie over alle straten voorzien van kerstverlichting in Parijs) 


Ik vertelde het al u aan het begin van de lichtroute de warenhuizen Printemps en Galeries Lafayette zijn betoverend. Printemps laat zijn etalages gedurende de feestdagen altijd stylen door een groot modemerk. Vorig jaar waren de etalages van de hand van Raf Simons voor Dior en dit jaar was het de eer aan Prada. De Amerikaanse filmactrice en Oscarwinnares Gwyneth Paltrow onthulde op 7 november de kerstetalages van Printemps. Elf grote etalages zijn exclusief voor Printemps ontworpen door het modehuis Prada. Met de CEO van Prada en Paolo de Cesare, CEO van Printemps aan haar zijde, knipte Gwyneth Paltrow het witte lint door om de etalages in het bijzijn van honderden toeschouwers te onthullen. In de verschillende ramen van het warenhuis zijn honderden bewegende poppen te zien. "Onze medewerkers houden van een uitdaging en ze hebben vaak voor moeilijkere taken gestaan. Dit was weer een leuk project voor ze", vertelt Jean-Claude Dehix, marionnettiste en verantwoordelijk voor de animatie van alle 11 vitrines. De etalages van Printemps zijn te zien tot en met 4 januari 2014.
21 meter hoog de kerstboom van Galeries Lafayette met 5120 Swarovski kristallen


Galeries Lafayette heeft dit jaar 12 geanimeerde etalages met als thema Belle en het Beest', gestileerd in samenwerking met Disney. Vergeet vooral niet een bezoekje te brengen aan de parfumafdeling onder de prachtige koepel die dit jaar al weer 101 jaar bestaat. De vertrouwde 21 meter hoge kerstboom, met een diameter van ruim 9 meter, vol met 5000 Swarovski kristallen en 120 super kristallen, staat weer op zijn vertrouwde plaats midden onder de prachtige glas-in-lood koepel uit de Belle Epoque. Dit jaar is de boom een eerbetoon aan de tijd. Die van Swatch wel te verstaan. Elk uur vindt er aan de onderzijde van de boom dan ook een 'tijdloze', magische show plaats. "Once upon a time," Christmas in Galeries Lafayette is te zien van van 6 november tot en met 12 februari 2014.

donderdag 28 november 2013

JEU DE PAUME & ERWIN BLUMENFELD

Gedurende de Paris Photo-editie van 2013 heb ik de hele week doorgebracht in Parijs. Ik kan u verzekeren, gedurende dit evenement kom je ogen maar vooral tijd tekort. Het was dus een kwestie van keuzes maken, die vaak werden beïnvloed door de rijen wachtenden voor de deur. Een van de fototentoonstellingen die ik jammer genoeg heb laten schieten was 'Genesis' van  Sebastião Salgado in het 'Maison Européenne de la Photographie' aan de rue de Fourcey in de Marais. Gelukkig loopt deze tentoonstelling nog tot en met 5 januari 2014 en heb ik weer een reden om terug te gaan naar de stad waar ik op de een of andere manier mijn hart aan heb verloren.
Vanuit Paris Photo in het Grand Palais is het maar een klein stukje lopen naar wat ik noem 'de nobelste tuin van Parijs'; de Tuilerieën. Bij de ingang aan de place de la Concorde neem ik de trappen en sta een ogenblik stil om te genieten van het prachtige uitzicht. Het is een typisch Frans park met een Italiaanse touch, want het was Catharine de Médicis die het liet aanleggen in 1559, op de plaats van een oude dakpannenfabriek (tuilerie). Het park strekt zich uit over een kilometer tussen de place de la Concorde, de place de la Carrousel, ingeklemd tussen de Seine en de rue de Rivoli. De eerste tuinman die er aan werkte was Pierre Le Nôtre, de grootvader van de landschapsarchitect André le Nôtre die, honderd jaar later, de Tuilerieën de uiteindelijke vorm gaf, in opdracht van Lodewijk XIV. De prachtige centrale laan is omzoomd met gesnoeide kastanjes, verzorgde gazons en wordt omlijst door decoratieve vijvers. Veel beelden die er nu nog staan komen uit Versailles en het kasteel van Marly een voormalig buitenhuis van Lodewijk XIV. De huidige beeldenkunst is onder andere van Rodin, Coustou, Coysevox Maillol en andere grootheden, maar er staan ook diverse kopieën van originelen in het Louvre. Aan de Concordekant bevinden zich links en rechts twee paviljoens, de Orangerie en de Jeu de Paume.
De vroegere Koninklijke kaatsbaan nu het Parijse museum voor fotografie; Jeu de Paume
Het Jeu de Paume; in 1851 door Napoleon III gebouwd, onderging vele gedaanteverwisselingen, sinds er in 1878 Koninklijke tennisbanen in werden aangelegd.  Een eerste expositie vond plaats in 1909 en in 1922 werd het een officieel museum; de Galerie Nationale du Jeu de Paume. Gedurende de Tweede Wereldoorlog kreeg het gebouw een dubieuze bestemming. Het werd door de Nazi's gebruikt als opslagplaats van kunst, gevorderd van vooral Joodse kunsthandelaars. Van hieruit werd de kunst naar Duitsland geëxporteerd. Pas na de oorlog nam het Jeu de Paume de gedaante aan waar het nog steeds bekend om staat; dat van museum voor impressionistische kunst. Veertig jaar lang trok dit museum miljoenen bezoekers totdat de gehele collectie in 1986 verhuisde naar het negentiende-eeuwse, vroegere station d'Orsay. Dit in 1939 gesloten station werd op initiatief van de vroegere Franse president, Giscard d'Estaing, (iedere Franse president wil minstens één groot bouwwerk op zijn naam hebben staan) omgebouwd tot hèt museum voor de kunst van de negentiende eeuw. Na een verbouwing van vijf jaar werd het Jeu de Paume in 1991 heropend. Nu huisvest het bijzondere gebouw het 'Centre National de la Photographie' en wordt er moderne foto- en videokunst tentoongesteld. Het museum werkt nauw samen met het Hôtel (herenhuis) de Sully, dat hedendaagse fotografie, film en vormen van beeldcultuur exposeert.
In 1991 heropend na een vijfjarige verbouwing
De reden van mijn bezoek was het retrospectief gewijd aan de Duitse, joodse fotograaf Erwin Blumenfeld (1897-1969), die later wereldberoemd werd als modefotograaf voor de Amerikaanse Vogue, Life en het modemagazine Harper's Bazar. Zijn ouders waren Albert Blumenfeld en Emma Blumenfeld, geboren Cohn. In 1908 kreeg hij zijn eerste fotocamera. Tijdens de eerste wereldoorlog, hij was toen 19 jaar, diende hij in het Duitse leger, eerst als ambulance-chauffeur en later werd hij te werk gesteld als administrateur van 'Feldfreudenhaus 209', een bordeel van het Duitse leger in de Franse stad Valenciennes. In 1918 deserteerde Blumenfeld uit het Duitse leger en kwam in Amsterdam terecht. In die periode begon Erwin Blumenfeld pas echt met fotograferen, voornamelijk portretten en fotostudies van vrouwelijk naakt, waarbij hij voor die tijd ongebruikelijke technieken hanteerde. In 1936 verhuisde hij naar Parijs, waar hij werkte als beroepsfotograaf.
Erwin Blumenfeld door Erwin Blumenfeld in Amsterdam
Hij kreeg daar bekendheid door zijn eerste publicaties van portretten en reclamefoto's. Gezien zijn Joodse afkomst gooide de Tweede Wereldoorlog roet in het eten. Bij het uitbreken van de oorlog werd Blumenfeld in Frankrijk geïnterneerd in het beruchte concentratiekamp Le Vernet d'Ariège.  Gelukkig weet Blumenfeld nog juist voordat hij op de trein naar Duitsland wordt gezet, via Marseille naar Amerika te vluchten. Hier, in New York begint zijn loopbaan als modefotograaf. Hij groeide in de jaren vijftig uit tot een van de meest succesvolle (mode)fotografen van de wereld. In de zestiger jaren keert Blumenfeld terug naar Europa waar hij twee weken na het voltooien van zijn autobiografie overleed.
Deze bijzondere fototentoonstelling is nog te zien tot 26 januari 2014
De fototentoonstelling geeft door middel van ruim 300 werken van zijn hand, waarvan sommige nog nooit vertoond, een bijzonder overzicht van zijn gehele oeuvre gedurende zijn leven. Zijn eerste tekeningen, hij was ook een veelzijdig tekenaar, foto's, collages en fotomontages. Krachtige zwart-wit (zelf) portretten en bijzonder naakt, gemaakt tijdens zijn Amsterdamse periode, Zijn eerste modefoto's gemaakt in Parijs en meesterlijke kleurenfoto's gemaakt in New York en stadsgezichten genomen in de periode aan het einde van zijn leven. Vele van zijn foto's zijn inmiddels klassiekers geworden.
Erwin Blumenfeld bleek ook een begenadigd tekenaar
De experimentele foto's in zwart-wit, de vele zelfportretten en portretten van bekende en onbekende persoonlijkheden evenals modefotografie en reclame. Erwin Blumenfeld weet zijn experimenten met fotografie in kleur en zwart-wit toe te passen op het gebied van de modefotografie, en ontwikkelt zo een repertoire van zeer originele vormen. Het vrouwelijk lichaam wordt het belangrijkste onderwerp van Erwin Blumenfeld. De tentoonstelling is nog te zien tot 26 januari 2014.

Jeu de Paume, place de la Concorde 1, 8e arrondissement, metro Concorde, Tuileries

Nog andere fototentoonstellingen die te zien zijn in Parijs:
Maison Européenne de la Photographie: Sebastião Salgado - Genesis
25 september - 5 januari 2014
5/7, rue de Fourcy, 4e arrondissement 

TIP: Mona Bismarck American Center: Yousuf Karsh : Icônes du XXe siècle
16 oktober - 26 januari 2014
34, avenue de New York, 16e arrondissement 

Hôtel de Ville de Paris: Brassaï, pour l’amour de Paris
8 november - 15 maart 2014
Salle Saint-Jean, 5, rue Lobau, 4e arrondissement  

Le Bal: Mark Cohen - Dark Knees, 1969 - 2012
27 september - 8 december 2013
6, impasse de la Défense, 18e arrondissement 

Bibliothèque Nationale de France Richelieu: Anders Petersen -photographies
13 november - 2 februari 2014
5, rue Vivienne, 2e arrondissement 

Fondation Calouste Gulbenkian: Present Tense – Photographies du sud de l’Afrique
18 september - 14 december 2013
39, boulevard de la Tour-Maubourg, 7e arrondissement 

Fondation Cartier pour l’art contemporain: América Latina Photographies 1960 - 2013
19 november - 6 april 2014
261, boulevard Raspail, 14e arrondissement 

Fondation Henri Cartier-Bresson: Sergio Larrain, Vagabondages
11 september - 22 december 2013
2, impasse Lebouis, 14e arrondissement 

Institut Néerlandais: Sanne Sannes: The Face of Love
Photographie dans la collection du Rijksmuseum
13 november - 15 december 2013
121, rue de Lille, 7e arrondissement

donderdag 21 november 2013

BINNENGLUREN BIJ LA SAMARITAINE

Wie langs de oevers van de Seine loopt ter hoogte van de zuidelijke punt van Ile de la Cité komt oog in oog te staan met een statig pand. La Samaritaine was eens het grootste en oudste warenhuis van Parijs. Het opende zijn deuren in 1870 als een klein zaakje, handelend in stropdassen. De eigenaars waren Ernes cognac en zijn vrouw Marie Louise Jay, eens verkoopster bij het warenhuis Le Bon Marché. De naam is ontleend aan de waterpomp bij de Pont Neuf in de tijd van Hendrik IV. Het Warenhuis kende drie periodes van constante verbouwing en uitbreiding; van 1886 - 1910 (uitbreiding van magasin 1 met magasin 2 & 3), 1922 - 1932 (een nieuwe voorgevel ontworpen door Frantz Jourdain) en 1984 tot 1987 (restauratie van alle nog originele art deco ornamenten) In 1990 wordt La Samaraitaine geclassificeerd als cultureel erfgoed. Het warenhuis zit op een van de meest prestigieuze plaatsen qua onroerend goed in Parijs, dicht bij zowel het Louvre, de Notre Dame en de Seine. Het is in het bezit van het luxewarenconcern LVHM: Louis Vuitton Moët Hennessy. Het interieur van La Samaritaine is gelukkig nog geheel in art deco stijl, een ijzeren constructie, prachtige glazen koepel , een indrukwekkende art deco trap en hangende galerijen. Op de bovenste verdieping was ooit een restaurant met een mooi uitzicht over Parijs.
 
Samaritaine wachtend op eerherstel
 
Op 15 juni 2005 sloot het warenhuis plotseling haar deuren, naar eigen zeggen vanwege veiligheidsredenen, officieel omdat het gebouw volgens de brandweer niet aan moderne brandveiligheidseisen zou voldoen. De vereiste aanpassingen zouden het art deco interieur verwoesten. Volgens boze vakbondstongen was veiligheid hooguit een excuus. In werkelijkheid wilden de eigenaren het personeel gewoon ontslaan omdat het warenhuis niet rendeerde. De schitterende binnenkant kun je al bijna acht jaar niet meer bekijken.
Maar twee jaar geleden heeft de gemeente Parijs ingestemd met een ambitieus  restauratieplan van de vier panden van La Samaritaine, gelegen in het kwadrant quaie du Louvre (Seinezijde), rue de la Monnaie, rue de Rivoli en de rue de l'Arbre Sec. De renovatie en restauratie is sinds medio  2012 in volle gang en moet klaar zijn in 2016 / 2017. De totale kosten worden geschat op 450 miljoen euro en het is het grootste particulier gefinancierde project ooit ondernomen en geeft werk aan meer dan 2500 bouwvakkers. Het gepresenteerde en goedgekeurde ontwerp is van het Japanse architectenbureau SANAA. Dit bureau van de architecten Kazuyo Sejima and Ryue Nishizawa won in 2010 de prestigieuze Pritzkerprijs, zeg maar de nobelprijs voor architectuur. Zij waren ook verantwoordelijk voor de verbouwing van het New Museum of Contemporary Art in New York
Het leegstaande warenhuis met de fototentoonstelling "Ma Samaritaine"
70.000 M²  gaat op de schop, maar de historische gevel aan de Seinezijde blijft behouden. Hier komt een nieuw superluxe vijf sterren hotel genaamd "Cheval Blanc" met 80 kamers en suites. Het hotel is vernoemd naar het beroemde wijnhuis uit de St-Emillion in de Bordeaux: Château Cheval Blanc, dat bekend staat om zijn uitstekende Grand Cru's.
Verder voorziet het plan in 24.000 M² voor luxe winkels, geheel gesitueerd onder de glazen koepel met de prachtige Art Deco trappen, 20.000 M² voor kantoren en, heel uniek op deze plaats in het 1e arrondissement, 7000 M² voor sociale woningbouw. Last but not least; er is voorzien in een kinderopvang voor 60 kinderen.
Binnenkijken in het voormalige Magasin 3
Uniek wordt ook de rue de Rivoli zijde, waar de voorzijde van het gebouw wordt voorzien van een transparante, zijdeachtige glazen constructie, die dankzij de reflectie zorgt voor een dialoog tussen binnen en buiten.
U moet dus nog even geduld hebben. Gelukkig biedt Samaritaine u de kans om tot 24 november nog even binnen te gluren in het 'Magasin 3' aan de rue de Rivoli 67 - 73. Elf jonge fotografen kregen van Samaritaine carte blanche om het gebouw en de leegte te laten zien op hun manier, door hun eigen lens. Elke fotograaf kreeg slechts drie dagdelen de tijd om de foto's te maken en de serie mocht bestaan uit 5 tot 25 foto's. De fotografen werden in dit bijzondere project begeleidt door gerenommeerde fotograaf Christian Caujolle, stichter van het fotoagentschap VU. De foto's zijn te zien op de begane grond en in kelder van 'Magasin 3' dat in 1930 werd gebouwd door Henri Sauvage. De combinatie van foto's van Samaritaine in verval; die worden gepresenteerd in de vervallen en door de tijd getekende ruimtes, is ronduit fascinerend.
De debuterende Marie Gruel uit de serie 'La Belle Endormie'
De debuterende fotografen zijn: Oliver Aoun (Frankrijk), Clement Briend (Frankrijk), David de Rueda (Frankrijk), Tomoya Fujimoto (Japon / Frankrijk), Marion Gambin (Frankrijk), Marie Haverbrij (Frankrijk), Marin Hock (Belgique), Nica Junker ( Allemagne), Marikel Lahana (Frankrijk), Philong Sovan (Cambodja), Vladimir Vasilev (Bulgarie) en Marie Gruel (Frankrijk).
De award 'Grand Prix de la Jeune Samaritaine Photographie' is gegaan naar de jonge fotograaf Philong Sovan voor zijn werk 'Derrière la vitre'. Smaken verschillen maar voor mij is de absolute winnaar Vladimir Vasilev met zijn serie straatfotografie: 'Love me Rita - Roman noir.
De fotogalerie van Vladimir Vasilev in de voormalige paskamers - Serie 'Love me Rita'
De tentoonstelling, een absolute 'MUST SEE' is nog te bezichtigen tot en met 24 november van 14.00 tot 19.00 uur. Gesloten op maandag en dinsdag. De toegang is gratis.
Mocht het niet meer lukken om een bezoek te brengen aan Samaritaine dan adviseer ik u om beide filmpjes te bekijken of anders een bezoek te brengen aan Project Center aan de rue Rivoli 83, alwaar u de bouw door middel van foto's, tekeningen en maquettes op de voet kunt volgen. Sinds de opening hebben al meer dan 25.000 bezoekers dit centrum bezocht.
Het oude trappenhuis
La Samaritaine Project Center, rue de Rivoli 83, 1e arrondissement, metro: Pont Neuf, Louvre Rivoli. Geopend van woensdag tot en met vrijdag van 14.00 uur tot 18.00 uur en elke eerste zondag van de maand van 14.00 uur tot 19.00 uur.
La Samaritaine, Magasin 3, rue de Rivoli 67 - 73, 1e arrondissement, metro Pont Neuf, Louvre Rivoli.

dinsdag 12 november 2013

HET PARK GEORGES BRASSENS

De laatste tijd valt het mij op dat ik steeds de neiging heb om via een omweg te komen bij de kern van mijn gekozen onderwerp. En ik hoop dat u het mij niet kwalijk neem dat ik weer een 'ommetje' maak om uiteindelijk uit de komen in het 15e arrondissement, bij het park dat vernoemd is naar een van de populaire auteurs en vertolkers van het Franse chanson; Georges Brassens. Brassens was tijdens zijn leven (1921 - 1981) een van de meest markante en populairste vertolkers van het chanson. Hij schreef zo'n 130 liederen, waarin hij het veelvuldig opneemt voor de verschoppelingen en de anti-burgerlijken. Ook zette hij gedichten van onder andere Victor Hugo en Jean Richepin op muziek.

Lang geleden, stond het gebied rond het Park Georges Brassens bekend als het gehucht Vaugirard, een kerkelijk domein. Na een conflict met Vauboitron (de naam van de eigenaar) met de machtige abdij van Saint Germain nam het in de dertiende eeuw de naam aan van Val Gerard, later verbasterd tot Val Girard en tenslotte in Vaugirard. Het dorp was vooral bekend om zijn grote wijngaarden. De 'Morillons', de naam van de werknemers in dit gebied, kozen voor een kleine zwarte druif, de zogenaamde Périchot-druif. Pas in de 19de eeuw verdwenen de wijngaarden en werden vervangen door tuinderijen om later weer plaats te maken voor slachthuizen.
Georges Brassens 1921 - 1981, in het naar hem vernoemde park
Voor 1800 vloeide het bloed letterlijk en figuurlijk door de straten van Parijs. Oorzaak de ruim 387 slagers die het aangeboden vee op straat slachtten. Een decreet van 13 november 1806 van Napoleon, met betrekking tot het slachten op eigen grond en binnen de stadsmuren, maakte hier een einde aan. De slagers echter weigerden om mee te betalen aan de door Napoleon bevolen bouw van vijf gemeentelijke slachthuizen buiten de stadsmuren. Maar het ministerie van Binnenlandse Zaken hield voet bij stuk en onder leiding van Emmanuel Cretet verschenen er vijf abattoirs in de buitenwijken van Parijs; drie op de rechteroever en twee op de linkeroever. De bouw begon op 25 maart 1810 en werd voltooid in 1818. De vijf slachthuizen waren die van Du Roule, gevestigd aan de rue de Miromesnil, Villejuif (Ivry), Grenelle (invalides), Menilmontant (Popincourt) en Montmartre (Rochechouart).
De 'slagers' van Parijs prachtig gefotografeerd door Robert Doisneau
Maar Parijs breidde steeds verder uit en de meeste buitenwijken en aangrenzende dorpen werden in 1860 door de gemeente Parijs geannexeerd. Dit had tot gevolg dat zeven jaar later de slachthuizen van Du Roule, Montmartre, Batignolles, La Villette en Belleville hun deuren konden sluiten. Door de landelijke ligging en de verbinding met de stad, dankzij het nieuw aangelegde Canal de Ourcq, werd de wijk La Villette aangewezen voor de bouw van een nieuw stadsabattoir, dat op 1 januari 1867 in gebruik werd genomen. Architect M. Janvier ontwierp de slachthuizen en de markt, naar het voorbeeld van Baltard, de maker van Les Halles in het centrum van Parijs. Toen Napoleon III in 1852 zijn keizerrijk stichtte, had hij al grootse plannen met zijn hoofdstad. In het prestigieuze ontwerp van twaalf boulevards in een stervorm lag het marktterrein in de weg. Prefect Georges Eugène Haussmann liet daarom tussen 1854 en 1866 tien overdekte markthallen bouwen op de linker Seine-oever. Architect Victor Baltard ontwierp gietijzeren boogconstructies met glazen daken. Nu kon de aanvoer van vers geslacht vlees direct plaatsvinden vanuit de slachterijen in La Villette. Om de steeds grotere vraag naar vlees te kunnen bijhouden worden in 1894 de slachthuizen van Vaugirard gebouwd. De dieren die hier geslacht werden waren voornamelijk koeien, geiten, varkens, pluimvee, schapen en in 1904 werden er paarden aan de lijst toegevoegd.

In een stratenboekje van Parijs uit 1923 kom ik nog drie abattoirs tegen; die van de avenue du Pont de Flandre aan de rive droite (La Villette), en aan de linkeroever die van de rue des Morillons (Vaugirard) en apart vernoemd het 'Abattoir Hippophagique' - paardenslachterij - aan de rue Brancion.
 Parc Georges Brassens: Enkele architecturale structuren van de vroegere abattoirs zijn nog duidelijk zichtbaar
Nadat in 1970, toen de binnenstad, waar 'Les Halles' - de grote markthallen van Parijs lagen - de groeiende stroom vrachtwagens niet meer kon verwerken, werden de markante hallen afgebroken en werd de markt naar Rungis buiten Parijs verplaatst. Dit betekende ook het verval van de sterk verouderde slachthuizen van La Villette en Vaugirard. Tussen 1974 en 1975 werden beide slachthuizen gesloten en gesloopt. Na de sloop werd de vrijgekomen ruimte gebruikt voor de aanleg van een 7,3 hectare groot park, het grootste sinds het tweede keizerrijk, ontworpen door Alexandre Ghiulamila, Jean-Michel Milliex en Daniel Colin. In 1984 werd het park door de burgemeester van Parijs, Jacques Chirac, geopend voor het publiek. Het park kreeg de naam van de legendarische naoorlogse dichter, zanger en satiricus Georges Brassens die het grootste deel van zijn leven in Parijs woonde op paar honderd meter van het terrein, op de impasse Florimont 9 en daarna aan de rue Santos-Dumont 42. In de buurt woonden ook andere beroemdheden zoals de beeldhouwer Ossip Zadkine en de schilder Fernand Léger.
Twee bronzen stieren bewaken de ingang van het park
De slimme architectuur van het park combineert de restanten van de slachthuizen met de rest van het park waardoor het een modern karakter heeft gekregen. Enkele architecturale structuren zijn nog duidelijk zichtbaar: de gebouwen van de paardenmarkt met hun monumentale poort, de klokkentoren van de veiling waar het vlees 'à la criée' - bij opbod - werd verkocht en diverse standbeelden die herinneren aan de rijke historie van deze bijzondere plek. De ezel van François-Xavier Lalanne, en de twee bronzen stieren van Isidore Bonheur. Verder de 'drager van het vlees' van Albert Bouquillon en een buste van Georges Brassens gemaakt door Andre Greck .
De 'drager van het vlees' een beeld van Albert Bouquillon
Een deel van het park is gewijd aan de "tuin van geuren" met 80 aromatische planten en uitleg in braille, speciaal aangelegd voor blinde bezoekers. Er is een wijngaard, de tweede grootste van Parijs, met 700 wijnstokken die elk jaar zo'n 200 flessen opleveren. De wijn, geproduceerd onder de naam Clos des Morillons, wordt gebotteld in flessen van 50 cl en elk jaar bij opbod verkocht op een openbare veiling door de burgemeester van het 15e arrondissement. De opbrengst van de verkoop wordt steevast besteed aan sociaal werk in de wijk. Volgens specialisten is deze wijn gemaakt van de pinot-noir en de pinot-meunier-druif, een volle, krachtige wijn met een rijk boeket. Vooral voor kinderen is het een heerlijk park, met marionetten, rotsen en een draaimolen. Het park ligt aan de 'Petite Ceintuur' de oude ringspoorweg van Parijs die vandaar uit, weliswaar illegaal, te belopen is. Bijenkassen zorgen voor de flora en een niet te vergeten 'must' is de wekelijkse boekenmarkt op zaterdag en zondag, in de historische gebouwen van de paardenmarkt aan de rue Brancion.
De tweede grootste wijngaard van Parijs; de Clos des Morillons
Aan de westkant van het park ligt de rue Dantzig. Daar staat een vreemd polygonaal gebouw van drie verdiepingen, ontworpen door Gustave Eiffel voor de wereldtentoonstelling van 1900. La Ruche ofwel de bijenkorf werd na de wereldtentoonstelling hier weer opgebouwd en deed dienst als atelierruimte voor grootse kunstenaars waaronder: Modigliani, Chagall, Soutine, Brancusi en  Ossip Zadkine; de roem van Montparnasse. Nu biedt het plaats aan diverse internationale kunstenaars. La Ruche is een beschermd monument dat in 1973 volledig is gerestaureerd. TIP: Vergeet niet het filmpje te bekijken op de website van La Ruche)
Elk weekend is er weer de overdekte boekenmarkt in de hallen van de oude paardenmarkt
De villa Santos-Dumont en de rue Santos-Dumont liggen op loopafstand van het park. Neem de rue des Morillons, aan de voorzijde van het park en vervolgens links de rue de Santos-Dumont. Prachtige huisjes die dateren uit de jaren twintig. Op nummer 42 bracht Georges Brassens zijn laatste levensjaren door.

Parc Georges Brassens, Rue des Morillons, Rue des Perichaux, Rue Brancion, 15e arrondissement, metro; porte de Brancion, porte de Plaisance.