PALAIS GALLIERA - ALAÏA

Het 16de arrondissement van Parijs ligt als het ware gedrapeerd langs de Seine en wordt weer geflankeerd door het Bois de Boulogne. Het is een van de groenste arrondissementen van de hoofdstad. Een prachtige buurt voor wandelaars, die houden van serieuze hoogteverschillen, lanen en mooie straatjes, bezaaid met schitterende art-deco bouwwerken van rond 1900. De welstand in dit chique arrondissement is niet alleen voelbaar, maar ook duidelijk zichtbaar. Geen wonder dat verschillende musea hier zijn ondergebracht in diverse paleizen. Zoals het Musée des Monuments Français - Cité de l'Architecture et du Patrimoine, le Musée National de la Marine en het Musée de l'Homme, allemaal te vinden in het Palais de Chaillot, gebouwd in 1937 voor de Wereldtentoonstelling. Of het Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris, ondergebracht in de oostelijke vleugel van het Palais de Tokyo eveneens gebouwd in 1937 voor de Exposition Internationale des Arts et Techniques. In de westelijke vleugel is de Site de Création Contemporaine gevestigd, een plek waar jonge kunstenaars zich kunnen presenteren. Daarbij heeft men bewust de klassieke museumopzet losgelaten. Het interieur lijkt dan ook op een permanente bouwplaats met onafgewerkte muren en plafonds waarop alle leidingen nog zichtbaar zijn. Flexibiliteit en plezier in het experimenteren lijken hier belangrijker, en biedt zo de levendige kunstscene van Parijs een permanent podium.

De achterzijde van het Palais Galliera gezien vanaf de avenue Président Wilson

Hier aan de overkant, men kon geen mooiere plek vinden om eind 19de eeuw een, in Italiaans renaissancestijl, paleisje neer te zetten: het Palais Galliera. De hertog van Galliera was een partner bij de firma Thome & Cie, werkzaam in stedelijke planning, en bezat een groot perceel in een van de mooiste wijken van Parijs. Na zijn dood in 1876, werd zijn vrouw, Marie Brignole-Sale de Ferrari, de Duchesse de Galliera, erfgenaam van zijn immense fortuin. De hertogin besloot dat ze de grond wilde gebruiken om een museum te bouwen, op haar kosten, als onderkomen voor haar kunstcollectie. De bouw van het museum begon in 1879, volgens een weelderige ontwerp van architect Leon Ginain, die ook de bouw ervan heeft begeleid. In 1884 gaf de puissant rijke hertogin nog eens 1,5 miljoen frank aan de stad Parijs om de werken te voltooien. Na haar dood in 1888 schonk ze het onroerend goed aan de Franse staat, maar door een fout van de notaris in de akte van overdracht, kwam dit Italiaanse paleisje in het bezit van de Stad Parijs. Haar collectie schilderijen en beeldende kunst werd geschonken aan de stad Genua in Italië, waar ze nu te bezichtigen zijn in het Palazzo Rosso en Palazzo Bianco.

De ingang aan de avenue Pierre-1er-de-Serbie

Leon Ginain voltooide het museum in februari 1894. Door afwezigheid van de Galliera kunstcollectie, waarvoor het eigenlijk werd ontworpen, gebruikte de stad Parijs het museum voor tijdelijke tentoonstellingen. De eerste tentoonstelling, gewijd aan portretten van vrouwen in kanten kleding, werd ingehuldigd door president Felix Faure op 1 maart 1895. Daarna werd het een museum van industriële kunst en later diende het als ruimte voor tijdelijke shows van moderne kunst. Sinds 1977 is in het Palais Galliera het Musée de la Mode de la Ville de Paris gevestigd. Een paleisje met een elegante zuilengalerij, grote hoge zalen met plafonds versierd met fresco's. De mozaïekvloeren en koepels zijn het werk van Giandomenico Facchina (1826-1904). In 1916 werd een fontein aan de voorkant van het museum gesitueerd in een weelderige tuin. Het museum diende ook als decor in de film The Devil Wears Prada.

Na een renovatie van vier jaar opende het Parijse modemuseum Palais Galliera op 28 september voor het eerst weer haar deuren. En dit keer voor niemand minder dan de beroemde couturier Azzedine Alaïa. De in Tunesië geboren Azzedine Alaïa is één van de belangrijkste modeontwerpers van de afgelopen decennia. De naam Alaïa staat voor glamour, sensualiteit, stijl, pasvorm, zelfvertrouwen, comfort en natuurlijk sex-appeal. Zijn kleding oogst bewondering van allerlei beroemdheden. Tot 26 januari 2014 worden 70 iconische stukken van deze Tunesische modeontwerper tentoongesteld. Volgens Vogue is Alaïa een legendarische ontwerper, die bekend staat om zijn sculpturale vrouwenmode en het gebruik van leer, chiffon en jerseys. Met deze kenmerken heeft hij zijn plek verworven in de mode-industrie. De grootsheid van deze couturier blijkt al uit de naam van de expositie, alleen "Alaïa". Geen toevoegingen, zelfs niet zijn voornaam Azzedine. Enkel zijn achternaam bestaande uit vijf klinkers en één medeklinker. Een woord dat al 54 jaar in Parijs met respect, liefde en verwantschap wordt uitgesproken als: uh-LIE-aah  De 73-jarige ontwerper is geliefd bij onder andere Naomi Campbell, Stephanie Seymour, Linda Spierings en Linda Evangelista, maar ook legendarische vrouwen als de Franse schrijfster Louise de Vilmorin, actrice, zangeres en model Arletty en de Zweedse actrice Greta Garbo liepen weg met zijn ontwerpen. (Bron Vogue)

De tentoonstelling, die twee jaar voorbereidingstijd nodig had, is meteen bij binnenkomst indrukwekkend. Voor iedere creatie lijkt een speciaal lijfje te zijn gemaakt, waardoor de items optimaal tentoongesteld worden. Zo sta je oog in oog met ontwerpen van chiffon en zijn laser-cut jurk van fluweel die in juli 2011 een staande ovatie kreeg. Maar er is meer, zoals de mini-jurk van gouden kralen en kettingen van Tina Turner, de vloerlange rode jurk die Rihanna dit jaar tijdens de Grammy’s droeg en de oranje hooded dress voor Grace Jones uit 1991. Het hoogtepunt is een vloerlange volumineuze jurk, die hij speciaal voor deze expo heeft ontworpen. Het ontwerp, dat op het eerste gezicht van krokodillenhuid lijkt, blijkt van dichtbij ingezet met honderden kleine kralen. Ook het totaal gerenoveerde museum is de moeite waard om goed te bestuderen en draagt bij aan het wow-effect. De tentoonstelling van Azzedine Alaïa bestaat uit twee delen. Het tweede deel van de tentoonstelling wordt voortgezet in een ander paleis aan de overkant. Namelijk het Palais de Tokyo.

Het Musee Galliera, formeel bekend als het Musée de la Mode de la Ville de Paris is het museum van de mode en modegeschiedenis, gelegen aan de avenue Pierre-1er-de-Serbie nummer 10. Het is dagelijks geopend, behalve op maandag en feestdagen van 10.00 uur tot 18.00 uur. Op donderdag is het museum tot 21.00 uur geopend. Metro: Alma-Marceau, Iéna, Boissière. Toegangsprijs € 8.

Palais de Tokyo

TIPS: Uw bezoek combineren met een heerlijke lunch of diner? Industrieel design van staal en gewapend beton in combinatie met een jaren zestig interieur. Tokyo Eat is hèt trendy en bijzondere restaurant van het Palais de Tokyo. Het is zien en gezien worden, de Hot-Spot van Parijs.

Dan nog een andere eettip; het favoriete restaurant van de Amerikaanse fotografe Renée Jacobs: Aux Marches du Palais, een oude bistro uit 1906 aan de rue de la Manutention 5 in het 16e arrondissement. Een zijstraat aan de oostzijde van het Palais de Tokyo.

Zomaar een onverwacht uitzicht op de Eiffeltoren

En als laatste een aanvullende tip voor een prachtig uitzicht. Loop een stukje voorbij het Palais de Tokyo, richting het Trocadero. Plotseling, krijgt u aan de linkerkant bij de rue de la Manutention, een werkelijk adembenemend uitzicht op de Eiffeltoren.