De meningen zijn verdeeld; de een noemt het een bijzondere beleving in Parijs die je niet wil missen, een verhaal over de uitmuntende knowhow en Franse luxe, of een tentoonstelling waar alle modeverslaafden op hebben gewacht, de ander noemt het een parade voor instagrammers en goedkope mode influencers. Ik laat na het lezen van mijn blog de keuze aan jou.
Een ding is het wel; LV Dream is een
absolute must voor Louis Vuitton fetisjisten. Het beroemde merk Louis Vuitton,
dat al meer dan 160 jaar bestaat en bekend is over de gehele wereld, opende
zijn legendarische ‘kofferbak’ in het voormalige pand van het in 1974 gesloten
warenhuis ‘La Belle Jardinière’. Gelegen naast het inmiddels beroemde warenhuis
La Samaritaine, eveneens bezit van LVMH, wat weer staat voor Louis Vuitton Moët Hennessy, het grootste
conglomeraat van luxeproducten ter wereld. De tentoonstelling opende haar
deuren op 15 december 2022 en is nog te bewonderen tot en met 15 november 2023.
De toegang is gratis, maar je moet je time slot van te voren reserveren op de
website van Louis Vuitton, zodat ze je daarna eindeloos kunnen bestoken met hun
eigen fanmail. Je kunt de geschiedenis van dit huis, opgericht in 1854, opnieuw
bekijken aan de hand van de vele creaties van zeer getalenteerde kunstenaars
door de tijd heen.
Maar eerst wat geschiedenis over Louis
Vuitton zelf.
Louis Vuitton werd geboren op 4 augustus 1821 in Anchay, een klein gehucht in de bergachtige en bosrijke Jura in Oost-Frankrijk. Vuittons vader Xavier Vuitton was een landbouwer, zijn moeder Coronne Gaillard was een hoedenmaakster. Toen Vuitton 10 jaar oud was, stierf zijn moeder. Zijn vader hertrouwde snel. Volgens de legende was Vuittons stiefmoeder even gemeen als een stiefmoeder uit zo’n beetje ieder sprookje. En Vuitton zelf was een koppig en eigenwijs kind. Door de moeilijke relatie met zijn stiefmoeder – en omdat hij genoeg had van het saaie provinciale leven in Anchay – besloot hij naar de bruisende hoofdstad Parijs te trekken. In 1835 vertrok Louis Vuitton helemaal alleen te voet naar Parijs. Hij deed meer dan twee jaar over zijn trektocht van zo’n slordige 457 km. Onderweg deed hij allerlei klusjes om eten te kunnen kopen en sliep waar hij maar onderdak kon vinden. Hij arriveerde in 1837 op 16-jarige leeftijd in de hoofdstad, waar de industriële revolutie volop aan de gang was en garant stond voor tal van tegenstrijdigheden; adembenemende grandeur versus diepe armoede en forse groei versus verwoestende epidemieën. Hij klopt aan bij het atelier van een ‘layetier-emballeur’ – koffermaker en inpakker - Monsieur Maréchal aan de rue Saint-Honoré. De jonge Louis werkt als leerling in diens atelier.
In het Europa van de 19e eeuw was het
maken van koffers een zeer respectabel ambacht. Een koffermaker en inpakker
maakte alle koffers op maat en pakte persoonlijk de koffers van zijn klanten in
en uit. Als leerling koffermaker ontmoet Louis een boel Franse kopstukken.
Napoléon III, om maar iemand te noemen. En diens vrouw, Eugénie de Montijo, de
laatste keizerin van Frankrijk en groot liefhebster van luxe items. Ze stelt de
nog onbeduidende Vuitton aan als haar persoonlijke koffermaker en -inpakker.
Napoléon en Eugénie bewoonden het Louvre op loopafstand van de rue
Saint-Honoré. Dankzij haar kwam Vuitton in contact met de elite en kon hij een
vorstelijk cliënteel aanleggen, dat voor de rest van Vuittons leven een beroep
zou blijven doen op zijn producten en diensten. Mede dankzij deze keizerlijke
ruggensteun vliegen de deuren voor Vuitton open en in 1854 verlaat hij Maréchal
en opent zijn eigen boetiek aan rue des Capucines. In dat jaar ontmoet hij ook
een 17-jarige schone; Clemence-Emilie Parriaux die hij trouwt in de lente op 22
april 1854. Samen met haar opent hij zijn nieuwe boetiek met een uithangbord
boven de winkel met: “Pakt zorgvuldig uw meest breekbare objecten in.
Gespecialiseerd in het inpakken van kleding”.
Photo credits: Louis
Vuitton/picture-alliance/dpa
In 1858, vier jaar na de opening van
zijn winkel, bracht Vuitton een geheel nieuwe kofferlijn uit. In plaats van
leer gebruikte hij een grijs doek om de nieuwe koffer te vervaardigen. Het
materiaal was lichter en duurzamer en liet minder makkelijk water of geurtjes
door. Maar het belangrijkste verkoopargument was de vorm. Alle vorige koffers
hadden een bolle deksel, maar de nieuwe van Vuitton waren rechthoekig. Die kon
men dus makkelijker stapelen, wat erg handig was voor het reizen met de
nieuwste vervoermiddelen zoals de trein of het stoomschip. Vuittons koffers
werden meteen een groot commercieel succes doordat hij functionaliteit wist te
combineren met een hoge kwaliteit van materialen en handarbeid. Dankzij de
vooruitgang in de transportindustrie gingen mensen steeds meer reizen, waardoor
de vraag naar zijn reiskoffers bleef stijgen. Om aan de toenemende vraag te
voldoen, breidde hij zijn zaak uit. In 1859 opende hij een groter atelier in
Asnières, een dorp net buiten Parijs. Zijn zaak floreerde. Vuitton kreeg niet
alleen van Franse aristocraten persoonlijke bestellingen binnen, maar zelfs van
Isma'il Pasha, de Kedive van Egypte.
Photo credits: Louis
Vuitton/picture-alliance/dpa
Toen Vuitton in de 19de eeuw naam begon
te maken als koffermaker, kreeg hij veel bijval van circusartiesten. Logisch,
aangezien rondtrekkende gezelschappen best wel behoefte hebben aan stevige
koffers met onkraakbare sloten. Zo onkraakbaar, dat de befaamde illusionist
Houdini er naar verluidt een erezaak van maakte om hem slimmer af te zijn. Hoe
dat afliep, zullen we echter nooit te weten komen. Ook Kita, een mimeartiest
die toen op heel wat succes kon rekenen, kwam nergens zonder zijn
gepersonaliseerde Vuitton-koffer. Hij ontwierp zelfs een speciale koffer om de
dwergpony van het gezelschap in te transporteren, van een paradepaardje
gesproken!
In Asnières-sur-Seine, even buiten Parijs, woonden vier generaties Vuitton. De laatste, Patrick Louis Vuitton, is nog steeds verantwoordelijk voor de ‘commandes spéciales’, de bijzondere bestellingen. Een kleine greep uit de orders in de categorie ‘je kunt het zo gek niet bedenken’: Een koffer voor de strijkstok van een vermaard dirigent, een fotokoffer voor Paul Nadar, een bekende fotograaf of een gigantische reiskoffer voor de verzameling sigaren van een rijke Amerikaan. Namen worden niet openbaar gemaakt, maar bekend is dat onder andere beroemdheden als Sharon Stone, Sofia Coppola en Kanye West op de klantenlijst staan, en dat ook Chanels artistiek directeur Karl Lagerfeld een koffer liet maken om zijn iPod en versterkers mee te nemen.
In 1871 opende Vuitton een nieuwe
locatie aan de rue Scribe 1, Hier introduceerde hij een jaar later een nieuw
kofferontwerp met beige canvas en rode strepen. Het eenvoudige maar luxueuze
ontwerp markeerde het begin van Louis Vuitton als luxemerk. Vuitton bleef nog
20 jaar in rue Scribe 1, waar hij tot aan zijn dood werkte aan innoverende en
hoogwaardige luxekoffers. Hij stierf op 27 februari 1892 op 70-jarige leeftijd.
De lijn Louis Vuitton zou echter nog
lang niet sterven. Onder zijn zoon Georges, die het bekende LV-monogram van de
onderneming heeft gecreëerd, en onder volgende generaties, zou het merk Louis
Vuitton uitgroeien tot het wereldberoemde leer- en lifestylemerk dat het
vandaag nog steeds is. Onder Louis’ zoon George ontwikkelde zich de afdeling
‘La Commande Spéciale’. In opdracht van de ontdekkingsreiziger Pierre Savorgnan
boog George zich over een complex ensemble van koffer: bed en bureau in een.
Bij voorkeur opvouwbaar. Het project lukte en bracht andere reizigers op wilde
ideeën: de orkestleider-componist Leopold Stokowski bijvoorbeeld wilde zich per
se laten vergezellen door een secrétairekoffer met lades en typemachine annex
uitklapbare schrijftafel.
De 'Wardrobe' uit 1914, een koffer met
ingewerkte kleerkast, lades en schoenenruimte had als voordeel dat zijn
eigenaar nooit meer hoefde uit te pakken. De huidige afdeling is in handen van Pierre-Louis
en Benoît-Louis Vuitton. De speciale bestellingen evolueerden tot het
paradepaardje van Vuitton, ook al maken ze niet het leeuwenaandeel uit van de
omzet. Het is een niche die gewoonweg historisch groeide, maar niet de intentie
heeft de 'normale' bagage van haar troon te verdringen. 'Louis Vuitton' timmert
zo'n 300 speciale bestellingen per jaar in elkaar onder het motto: “Tous les
clients sont rois et tous le rois sont clients”.
LV Dream is verdeeld over twee etages en maar liefst negen tentoonstellingszalen met ieder een eigen thema
Aan de vooravond van de eerste
Wereldoorlog opende Georges Vuitton de grootste winkel in reisbenodigdheden ter
wereld aan de Champs Élysées in Parijs. Een van de afstammelingen van de
stichter, Odilye Vuitton, en haar echtgenoot Henri Racamier, zorgden in 1977
voor multinationale expansie van het merk. De jaren tachtig werden gekenmerkt
door de oprichting van LVMH; een partnership tussen Louis Vuitton, Moët en
Hennessy, 's werelds eerste luxe goederen groep. Aan het eind van de jaren
negentig werd het label uitgebreid met kleding. Sindsdien heeft Louis Vuitton
confectiekleding, schoeisel, luxe accessoires en een juwelenlijn.
Zijn visie:
What
is a journey?
A
journey is not a trip
It's
not a vacation
It's
a process, a discovery
It's
a process of self- discovery
A
journey brings us face to face with ourselves
A journey
shows us not only the world
but
how we fit in it
Does
the person create the journey
or
does the journey create the person?
The
journey is life itself
Where
will life take you?
Bronnen:
The
Menko Ten Cate Collection; a lexicon of classic luggage – ISBN: 9789090306926
Louis Vuitton;
Volez, Voguez, Voyagez - ISBN: 9781614285342
Louis
Vuitton ; 100 Legendary Trunks
LV DREAM
Terug naar de expositie. De hybride ruimte is verdeeld over twee etages en maar liefst negen tentoonstellingszalen met ieder een eigen thema zoals: ‘Louis Vuitton, As Seen By’ – ‘Art on Silk’ – ‘Reinterpreting Icons’ - Vuiton’s Wolrd according Rei Kawakubo’ – Leathergoods in Fashion’. Ze nemen de bezoeker mee op een visuele reis door 160 jaar Louis Vuitton’s erfgoed aan de hand van een scala aan unieke mode objecten, met de focus op de vele artistieke samenwerkingen. Allemaal afkomstig uit de uitgebreide archieven van Louis Vuitton. Denk aan nooit eerder vertoonde portretten van Monsieur Louis Vuitton zelf door de Amerikaanse kunstenaar Alex Katz. Een platendoos, in het herkenbare monogram van het huis, gemaakt door modeontwerper Helmut Lang in 1966. Outfits van Marc Jacobs waaronder griezelig vooruitziende gemaskerde verpleegstersoutfits getoond tijdens de fashionshow van 2008. Rei Kawakubo’s ‘bags with holes’, gemaakt in 2014.
Andere objecten in de tentoonstelling
dateren van verder terug, wat duidt op een lang lopende dialoog tussen Louis
Vuitton en een bredere creatieve gemeenschap. Een vroegere kamer bevat de op
maat gemaakte draagtas uit 1890 voor fotograaf Paul Nadar om zijn apparatuur in
op te bergen, het bureau gemaakt voor de Britse dirigent Leopold Stokowski dat
kon worden opgevouwen tot een koffer voor gemakkelijk transport. Verder een picknickkoffer
uit 1913 met een superieur servies. Nog een verbazingwekkend exemplaar dat
verandert in een campingbed. Elders getuigt een collectie gedecoreerde
parfumflesjes van het eerste uitstapje van het huis naar parfum in 1922, geëtst
met een speelse vrouwelijke figuur, tot eigentijdse iteraties ontworpen door
Frank Gehry en Alex Israel.
Deze verbanden tussen het erfgoed van
Louis Vuitton en de verschillende interpretaties door opeenvolgende generaties
kunstenaars vormen de aanzet tot LV Dream. ‘Reinterpreting Icons’ omvat het
werk van voormalige en huidige creatieve
directeuren en medewerkers van het huis waaronder: Virgil Abloh, Kim Jones, Marc
Jacobs en Nicolas
Ghesquière. Verder ontwerpen van de klassieke Monogram-tas opnieuw vorm gegeven
door Cindy Sherman (een Amerikaanse kunstenares) Karl Lagerfeld (behoeft geen
introductie) en Frank Gehry (Amerikaans architect). Andere namen die de revue
passeren zijn die van de Japanse kunstenaars Yayoi Kusama (een immens
standbeeld van haar staat voor de ingang) en Takashi Murakami. Amerikaanse
kunstenaars Richard Prince, Jeff Koons en Stephen Sprouse en modeontwerpers Rei
Kawakubo, Azzedine Alaïa en Nigō (Tomoaki Nagao).
In de laatste ruimte bevindt zich een 10
meter lange interactieve digitale wand waarop ontwerpen van Niko & Greg,
Grace Coddington (creatief directeur van het Amerikaanse tijdschrift Vogue),
Christopher Nemeth (modeontwerper) en Daniel Buren (Beeldend kunstenaar)
reageren op beweging.
In de laatste ruimte bevindt zich een 10 meter lange interactieve digitale wand
Alle tentoonstellingen eindigen met een
bezoek aan een cadeauwinkel. Ik klim een verdieping omhoog om de enorme winkel
te ontdekken. En ik moet toegeven dat Louis Vuitton deze traditie naar grotere
hoogt heeft getild. Geen Parijse toeristen meuk maar een zeer exclusieve
selectie lederwaren, luxe accessoires, parfums, schitterende coffee table books
(om te kwijlen) en andere publicaties, parfums, brillen, decoratieve voorwerpen,
allemaal limited editions en zelfs skate boards. Voor Louis Vuitton fetisjisten
een LV ‘natte’ droom.
In een weelderige tropische tuinomgeving biedt het café een gastronomische pauze met een selectie van unieke patisserie, chocoladeblokken met Luis Vuitton’s Damier-motief, monogrambonbons en chocolade marshmallow’s. Het café wordt beheerd door de door Instagram beroemde Maxime Frédéric, chef-patissier van het naastgelegen vijf-sterren hotel Cheval Blanc Paris.
Al met al vond ik het een meeslepende reis, ben benieuwd wat jij er van vindt?
LV DREAMS, Ingang
rue du Pont Neuf 2, (tegenover warenhuis La Samaritaine) 1e arrondissement, metrostation Pont Neuf, lijn
7.
Alle dagen geopend van 11.00 uur tot
20.00 uur
Toegang gratis, echter pas na reserveren
van time slot op de website van LV Dreams (klik hier).
Nog te bezichtigen tot en met 15
november 2023
Geen opmerkingen:
Een reactie posten