Het Couvent des Cordeliers was een van de oudste kloosternederzettingen in het middeleeuwse Parijs. Omgeven door de rue Antoine-Dubois, rue Monsieur-le-Prince, rue de La Harpe en de rue de l’École-de-Médicine, grenzend aan de église Saint-Côme op de hoek van de rue Racine en de boulevard Saint-Michel. Hier waren eens wijngaarden, begrensd door de muren van Philippe Auguste, ook bekend als Koning Filips II. Het was Lodewijk IX, bijgenaamd de Heilige of Jeanne d’Evreux, de weduwe van Koning Karel IV, bijgenaamd de Schone, (er bestaan twee versies van het verhaal) die een stuk grond aanbood voor de monniken van deze orde om een klooster, kerk en refter te bouwen. De bouw hiervan begon rond 1230 en de ‘refectoire’, waarover later meer, werd pas in 1506 voltooid. Het Cordeliers-klooster was een van de grootste in Parijs. De term Cordeliers verwijst naar Franciscaanse monniken afkomstig uit geheel Frankrijk (er waren verschillende Cordeliers-kloosters in Frankrijk), verbonden met de Heilige Franciscus van Assisi en herkenbaar aan het grote koord dat werd gedragen om het handgeweven gewaad. Het klooster nam een zeer belangrijke plaats in in de religieuze en intellectuele geschiedenis van Parijs. Franciscaner monniken uit geheel Europa kwamen hier om hun theologische opleiding te volgen of af te ronden. De kloosterbibliotheek, omvatte ten tijde van de Revolutie maar liefst 25.000 banden. De Franse Revolutie luidde overigens de doodsklok voor religieuze congregaties in Frankrijk. In 1790 werden alle 284 Franciscaanse kloosters, verspreid over geheel Frankrijk, gesloten.
Op 27 april 1790 werd de kloosterkapel ‘gevorderd’ door een radicaal gezelschap dat zich de Club des Cordeliers noemde. Officieel ‘Société des droits de l'homme et du citoyen’ geheten – de maatschappij voor de Rechten van de Mens en de Burger. . De club verspreidde ideeën over vrijheid, gelijkheid en broederschap en had zich als taak gesteld een toeziend oog op de revolutie te houden en waakzaam te zijn tegen misbruik van macht. Camille Desmoulins was de oprichter. Tot de overige vooraanstaande leiders of leden behoorden advocaten, journalisten, republikeinen en Frans revolutionairs: waaronder: Jean-Paul Marat, Georges Danton, en Louis Legendre. De Club der Cordeliers hield een waakzaam oog op de aristocraten, volgde kritisch diverse regeringsinstanties, voerde acties door middel van enquêtes, intekenlijsten, petities, demonstraties en indien nodig oproeren. Ze speelden een belangrijke rol bij de afschaffing van de monarchie in de zomer van 1792. Een deel van het klooster werd toen omgevormd tot ziekenhuis voor de revolutionaire Marseillais die gewond raakten bij de aanval op het paleis in de Tuilerieën. Danton en Demoulins maakten zich inmiddels zorgen over de richting van de Revolutie en riepen publiekelijk op tot matiging. Op 30 maart 1794 werden ook zij gearresteerd en beschuldigd door Robespierre van fraude en samenzwering. Op 5 april gingen Desmoulins en Danton met dertien anderen naar de guillotine. De staatsman Georges Danton stierf als laatste nadat hij de beul had gemaand niet te vergeten zijn hoofd aan het volk te tonen; “het mag bepaald gezien worden”.
De bekende journalist Jean-Paul Marat werd een tiental maanden
eerder vermoord door een sympathisante van de Girondijnen Charlotte Corday.
Marat die leed aan een huidziekte bracht het grootste deel van elke dag door in
bad. In azijn gedrenkte doeken op zijn hoofd moesten de jeuk tegengaan. Corday
wist zich op zaterdag 13 juli 1793, om zeven uur 's avonds toegang te
verschaffen tot zijn woning en stak Marat, zittend in bad, met een mes in zijn
borst.. Toen zij werd overmeesterd, riep zij uit: "Het is volbracht; het
monster is dood". Zij had haar geboorteakte bij zich, zodat niemand kon
twijfelen aan haar identiteit. De aanslag van Corday inspireerde schilders tot
ver in de 20e eeuw. De begrafenis van Marat was slechts het begin van de
revolutionaire cultus rond zijn persoon. Hij werd geëerd als een martelaar van
de vrijheid. Vier dagen na Marats dood werd zij gedood door middel van de guillotine.
Paris Print Fair - Jurjens
Fine Art Amsterdam - Rembrandt van Rijn - Christ and the Woman from Samaria at the Ruins
- 1634
Paris Print Fair - Galerie Sagot Le Garrec - Marcel Gromaire - Nu au vase de fleurs - 1930
Zoals je kunt lezen kent dit monument in
Parijs een rijke geschiedenis en in overeenstemming met het thema geneeskunde
huisvestte het eerst het Musée Dupuytren uit 1835, een zeer ongebruikelijk
museum in Parijs rond anatomie en geneeskunde, dat verbonden is met de school
voor geneeskunde en de Université Pierre et Marie Curie. De refter van de
Cordeliers is een fantastische plek om te ontdekken, voor iedereen die
geïnteresseerd is in architectuur in gotische stijl. De refter is het enige
overgebleven overblijfsel van het voormalige Cordeliersklooster. Een deel van
het gebouw wordt gebruikt door de universiteiten van Paris V en Paris VI. Dit
gebouw, dat in 1905 op de monumentenlijst werd gezet werd in de jaren 2016 tot
2018 voor ruim 10,5 miljoen euro gerestaureerd. Mede dankzij de stad Parijs is de eetzaal van 700 m² geschikt
gemaakt voor culturele evenementen en de bovenverdiepingen huisvesten studio’s om
onderzoekers in residentie te huisvesten. Wat betreft het 18e-eeuwse paviljoen
dat grenst aan de refter, daar is de
receptie van deze nieuwe instelling gehuisvest. De ingang bevindt zich op
nummer 15 van de rue de l’École de Médicine. Deze straat heette vroeger rue des
Cordeliers en later rue Marat.
Paris Print Fair - Galerie
Arenthon Parijs - Joan Miró - Le Lézard aux Plumes d'Or - 1967
Paris Print Fair - Le
Coin des Arts Parijs - Sonia Delaunay – Cathédrale - 1971
Zoals ik al eerder schreef, deze tentoonstelling / beurs geeft je niet alleen de mogelijkheid om kennis te maken met beroemde prentkunst maar geeft je ook de gelegenheid om dit unieke gebouw van binnen te bekijken. Van donderdag 19 mei tot en met zondag 21 mei geven de volgende galeries ‘acte de presence’:
Galerie Arenthon | Parijs
Galerie Bei der Oper | Wenen
Galerie Nathalie
Béreau | Parijs
Galerie Stéphane
Brugal | Pont-l’Abbé
Galerie Christian
Collin | Parijs
Paris Print Fair – Libretis Parijs - Fernand Léger - Planche du portfolio 'Contrastes' - 1959
Galerie Documents
15 | Parijs
Jurjens Fine Art | Amsterdam
Galerie L’Estampe | Straatsburg
Le Coin des Arts |
Parijs
Libretis | Parijs
Paris Art Fair - Le
Coin des Arts Parijs - Serge Poliakoff - Composition rouge, verte et bleue -
1969
Galerie
Martinez D. | Parijs
Frederick
Mulder Ltd. | Londen
Palau Antiguitats |
Barcelona
Helmut H. Rumbler |
Frankfurt
Galerie Sagot-Le
Garrec | Parijs
Galerie Xavier
Seydoux | Parijs
Paris
Print Fair - Stoney Road Press Dublin - Barbara Rae - Northwest Passage - 2021
Stoney
Road Press | Dublin
M. F.
Toninelli-Monaco | Monte Carlo
Emanuel von Baeyer – Cabinet | Londen
Informatie over toegangsprijzen en
openingstijden vind je op https://parisprintfair.fr/
Natuurlijk moet deze blog eindigen met een prachtige Parijs prent
Paris Print Fair - Galerie
Arenthon Parijs - Alberto Giacometti - Paris Sans Fin - 1969
Geen opmerkingen:
Een reactie posten