Afgelopen zondag, 31
maart 2019, was ik genodigd op een van de meest spectaculaire gebouwen van
Parijs La Défense. La Grande Arche, die in 1989 werd geopend door president
François Mitterand als voltooiing van de historische Parijse As. Gebouwd ter
herdenking van het tweehonderdjarig bestaan van de Franse revolutie. Weinigen
weten dat de Eiffeltoren geopend werd bij de viering van de 100ste verjaardag
en zelfs op 31 maart haar 130e verjaardag vierde, maar dat terzijde.
De volmaakte kubus weegt 300.000 ton oftewel 30 keer zoveel als de Eiffeltoren.
De buitenkant, onlangs weer helemaal schoongemaakt, is bedekt met twee hectaren
wit Carrara marmer van het zuiverste soort en twee hectaren glas. Het nog
steeds indrukwekkende gebouw, dat uitverkozen werd uit 424 inzendingen, als
onderdeel van de Grands Traveaux van Mitterand, kostte in die tijd 450 miljoen
euro. De afmetingen zijn immens: 112 meter hoog, 100 meter breed en 100 meter
diep. De open ruimte in het midden zou de Champs Élysées in de breedte en de
Notre Dame in de hoogte kunnen omvatten.
De panoramische lift brengt mij naar 100 meter hoogte in ettelijke seconden
De panoramische liftcabine,
die niet echt geschikt is voor mensen met engte- en hoogtevrees, scheert langs
de dikke kabels omhoog richting de op 100 meter hoogte gelegen bovenste etage
terwijl je geniet van een werkelijk adembenemend uitzicht over de Parijse As of
zoals de echte Parijzenaars het noemen ‘La Voie Triomphale’. Op de bovenste etage
bevindt zich een expositieruimte van 1200 m² die geheel en exclusief gewijd is
aan foto-journalistiek. De eerste in geheel Frankrijk en een initiatief van de
journalist Jean-François Leroy. Leroy, tevens de initiatiefnemer van het
internationale fotofestival van de journalistiek; 'Visa pour l'Image' en
artistiek directeur van de 'Arche du photojournalisme'.
Je mond valt open bij het zien van deze mega portretten
Op 13 maart opende hier,
op de 35e etage, een retrospectief van Stéphane de Bourgies, al meer
dan 40 jaar een Parijse fotograaf. Dit is dè feel-good expositie van de lente
2019. Dit is de grootste tentoonstelling gewijd aan deze fotograaf die zijn
inspiratie en kracht put uit zijn levenservaring. Op 16-jarige leeftijd
fotografeerde hij al modeshows in Parijs. Al snel werd hij een zelfstandig
fotograaf en vestigde zich met een fotostudio in de wijk Bastille. Al heel jong
verliest hij zijn beide ouders tijdens een auto-ongeluk en daarna zijn vrouw en
moeder van twee kinderen tijdens de aanslagen in Parijs in november 2015. Zijn naam
zegt je waarschijnlijk niets maar Stéphane de Bourgies maakte in de afgelopen
40 jaar meer dan 1000 fotoportretten van de grootste persoonlijkheden ter
wereld. Van Sting tot John Malkovich, andere beroemdheden, topchefs,
filmsterren, muzikanten, modellen, zakenlieden, acteurs, zangers, allemaal
duwden zij de deur open van zijn Parijse studio.
Stéphane de Bourgies selecteerde speciaal voor deze expositie 200 portretten uit 40 jaar fotografisch werk
Nog te zien tot 26 mei
2019 zijn overzichtstentoonstelling ‘Quand le masque tombe’. 200 zwart-wit portretten
op verschillende formaten gemaakt tussen 1970 en vandaag. Bij formaten bedoel
ik groot, groter en adembenemend groots. Speciaal voor deze tentoonstelling
maakte de Bourgies een keuze uit zijn archief van duizenden portretten. Je
wordt letterlijk ondergedompeld in de wereld van deze topfotograaf maar vooral
in de looks van zijn modellen. Bij het bekijken van de vele portretten kom je
superlatieven te kort. Allemaal natuurlijk gefotografeerd, contrastrijk, instinctief,
vol emotie, gevoelig, allemaal weerspiegelen zij een rauwe intentie waar tussen
de kunstenaar en het model alleen ruimte is voor oprechtheid.
"Laat je niet intimideren, ongeacht de grootsheid of bekendheid van deze mensen. Voor de camera zijn ze allemaal gelijk": Stéphane de Bourgies
Het geheim van Stéphane
de Bourgies: Laat je niet intimideren, ongeacht de grootsheid of bekendheid van
deze mensen. Voor de camera zijn ze allemaal gelijk. Stéphane’s ritueel is
altijd hetzelfde; voor de sessie eerst ruim tijd nemen voor koffie zodat hij de
gebaartjes, het karakter, de houding kan observeren. Er is niets wat hem
ontgaat. In zijn hoofd heeft hij dan al de foto gemaakt; ‘ik fotografeer met
mijn ogen’. Hij werkt nooit buiten, nooit op locatie, alleen in zijn studio. Soms
met behulp van een assistent maar veel vaker alleen met een verontrustend gemak.
Hij werkt snel zodat zijn ‘modellen’ geen tijd hebben om een verdediging te
organiseren. Een standaard antwoord op; ‘ik ben niet fotogeniek’ is “och u bent
pas de 417e persoon die mij dat vertelt”. (Bron: Face Faces,
Stéphane de Bourgies)
Sting en Seal
Zijn portretten worden gebruikt
door luxe merken en door uitgevers voor covers van boeken en jaarverslagen van
grote ondernemingen. Le Figaro schreef over deze tentoonstelling: De foto’s van
Bourgies zijn levendig, provocerend, fulminerend, boordevol met verhalen en
kracht. Werk van een uitzonderlijke singulariteit, ongekend. Ik sluit mij daar
graag bij aan.
Een expositieruimte van 1200 m² die geheel en exclusief gewijd is aan foto-journalistiek
Naast de exporuimte op deze
bovenste etage bevindt zich een bistro restaurant dat plaats biedt aan vijftig
personen. 'Josephine Gardens' het kleine broertje van Josephine in de rue du
Cherche-Midi. Aan het fornuis staat chef-kok Jean-Christian Dumonet. Tevens is
er een kleine culinaire snack-shop voor koffie, drankjes en take-away. En nog
een etage hoger heb je een 360° uitzicht over Parijs en La Défense.
Na de expositie wordt je beloond met een fantastisch uitzicht over de Parijse As
La Grande Arche, Parvis de la Défense, metrostation Gare de la Défense, RER-A
en lijn 1.
Toegang € 15
(fototentoonstelling en het bezoek aan het panorama dak)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten