Het is geen geheim dat Parijs al sinds de zeventiende eeuw de hoofdstad is van de mode. De stad is de speeltuin voor prestigieuze ontwerpers en couturemerken zoals Chanel, Dior, Givenchy, Balmain, Cardin en Saint Laurent. Tegenwoordig is de Parijse stijl niet alleen een esthetische keuze, maar ook een filosofie. Het omarmt elegantie en tijdloosheid. De focus ligt op de snit en de kwaliteit van de materialen. En wat is een betere manier om Parijse mode te begrijpen dan door verschillende musea te bezoeken die eraan zijn gewijd: Het Palais Galliera of wel het musée de la Mode de la Ville de Paris, het musée Yves Saint Laurent, het musée des Arts décoratifs met regelmatig indrukwekkende modetentoonstellingen zoals 70 jaar Dior in 2017, die van Thierry Mugler in 2021 en Elsa Schiaparelli in 2022. Maar onlangs opende een nieuwe modetempel in Parijs in het hart van de ultra chique ‘gouden driehoek’; de Champs Elysées, avenue George V en de avenue Montaigne.
Ik neem je mee naar de Avenue Montaigne
nummer 30, naar La Galerie Dior, geopend in het voorjaar 2022, na een
verbouwing van twee jaar. Het hôtel particulier dat in 1865 werd gebouwd voor
Napoleon’s onwettige zoon, de graaf Walewski. Het is achter deze emblematische
gevel, ontworpen in de puurste Franse stijl van de tweede helft van de 19e eeuw,
dat meer dan zeventig jaar geleden de mooiste collecties van het modehuis Dior werden
geboren. Gelegen in hetzelfde gebouw als de legendarische winkel, maar met een
aparte ingang aan de rue François 1er, is La Galerie Dior gevestigd, als een
culturele attractie op zich, een
opslagplaats van modeherinneringen, waarover, sinds 1946, de geest van Monsieur
Dior heerst en waar mode zelfs tot kunst is verheven.
Foto : Artist
impression Maison Dior en Galerie Dior - © Galerie Dior
Toen het huis Christian Dior voor het
eerst werd geopend, had het drie werkkamers onder de dakrand van Avenue
Montaigne 30, een kleine studio, een salon om de jurken te tonen, een cabine of
kleedkamer voor de mannequins, een kantoor en zes kleine paskamers, zo lees je
in Monsieur Dior’s memoires. La Galerie genoemd omdat Christian Dior zijn carrière
als kunstgaleriehouder in 1928 begon - hij was toen 23 jaar oud - waar hij
kunstenaars exposeerde als Picasso, Max Ernst, Matisse, Miro en Salvador Dali
lang voordat hij couturier werd.
De financiële crisis van 1929 bracht al snel een einde aan het fortuin van zijn
familie - en de galerie. Hij interesseerde zich voor architectuur, en schetste
in zijn vrije tijd onder meer kleding. Die ontwerpen werden zo goed bevonden
dat hij ze verkocht aan couturehuizen. Ook illustreerde hij voor de modebijlagen
van Le Figaro. Dit talent leidde ertoe dat hij in 1938 als ontwerper werd
aangenomen bij Robert Piguet. In 1941 stapte hij over naar Lucien Lelong.
Marcel Boussac, een textiel-tycoon, besloot vijf jaar later om Diors modehuis
te financieren, en kocht het huis aan de Avenue Montaigne waar Dior nu nog
altijd zijn thuisbasis heeft. Het ‘Maison Dior’ had toen drie ateliers en maar
liefst 85 werknemers. Een jaar later, 1947 werd het parfum Miss Dior
gelanceerd.
Het museum neemt je mee door de relatief
korte geschiedenis van Christian Dior – hij stierf onverwachts tijdens een
vakantie in Italië, in oktober 1957 op 52 jarige leeftijd, dus amper een
decennium na zijn eerste haute couture -show – en vervolgens door de evolutie
van het merk Dior, de geschiedenis, het erfgoed en het DNA van het luxe merk, zoals
het verder ging onder zes andere artistieke regisseurs, waaronder: Yves Saint
Laurent – 1957 (die oorspronkelijk de assistent van Dior was), Marc Bohan -
1960, Frédéric Castet – 1968, Gianfranco Ferré - 1989, John Galliano – 1996 (uiteraard
wordt er geen melding gemaakt van zijn carrière instorting en ontslag), Raf
Simons – 2012 en de Italiaanse couturier, Maria Grazia Chiuri - 2016, die
vandaag aan het roer staat.
Een viering van het erfgoed en ‘savoir
faire’
Via een boeiend scenografisch verhaal
ontworpen door Nathalie Crinière, vertelt en symboliseert La Galerie Dior het
Parijse epos van haute couture, schoonheid en parfum. Dertien thema's brengen
de herinnering aan dit historische adres naar boven door boeken, originele
schetsen, archiefdocumenten, originele covers van modebladen, accessoires en
top stukken, opgespoord en teruggekocht van klanten, welke voor het eerst
worden tentoon-gesteld. Pietro Beccari, de CEO van Dior, begon al in mei 2018
te praten over het idee van een Dior-museum en koos daarvoor Crinière, als Dior-kenner.
They
are, in a way, the masters of dreams...”
Christian
Dior, Dior by Dior, 1958
Als je het gebouw binnenkomt, word je
verwelkomd door een eigentijds kunstwerk ontworpen door de Britse kunstenaar
Marc Quin, dat een van de vingerafdrukken van de grote modeontwerper weergeeft
en een portret van Christian Dior van de Frans-Chinese kunstenaar Yan Pei-Ming.
Vervolgens de eerste blikvanger van jewelste; een hoge wenteltrap omringd door
vitrines toont 452 jurken, 1422 accessoires, allemaal 3d-geprint en
gerangschikt op kleur, die in het begin wit en bleekroze zijn om dan via rood
en oranje naar geel, groen, blauw en paars te verschieten. Tassen, schoenen,
parfums en kleine voorwerpen, een diorama vol getuigenissen van de Dior-stijl.
Een lift brengt je naar de derde etage, naar het begin van de tentoonstelling.
De trap vol met Instagramable momenten neem je later weer naar beneden.
De eerste blikvanger van jewelste; een hoge wenteltrap omringd door vitrines toont 452 jurken, 1422 accessoires
Het modemuseum van Dior is opgebouwd
rond dertien thema's en combineert projecties, foto's en archiefjurken in
dromerige omgevingen. De hypermoderne enscenering, gearrangeerd door Nathalie
Crinière, is een puur wonder, theatraal en magisch te noemen. De eerste kamer
neemt je mee door het leven van Dior aan de hand van zwart-wit foto’s en filmpjes
waar je een impressie krijgt van zijn gelukkige jeugd in het Normandische
Granville. Vervolgens zien we zijn eerste professionele stappen als
galeriehouder, als illustrator en uiteindelijk als modeontwerper, met vanaf
1946 een eigen modehuis. De laatste beelden zijn die van zijn uitvaart in
oktober 1957 en die van de iconische New Look die Dior in 1947 op de kaart
zette. Een strak wit jasje met een wijd uitlopend schootje op een wijde zwarte
rok. Het befaamde zandloper-silhouet was geboren.
Een volgende kamer toont jurken met de
mooiste bloemenpatronen, een overblijfsel van Diors liefde voor de rozentuin
bij het ouderlijk huis in Normandië. Overigens elke jurk die in het museum
wordt getoond heeft een beschrijving van wie hem heeft ontworpen en wanneer,
maar ook wie hem droeg voor welk evenement. Bij het zien van zoveel luxe
bewerkte stoffen besef je pas wat een werk en geduld er nodig is voor het tot
stand komen van zoveel exclusiviteit. Er is een eregalerij voor alle ontwerpers
die na het overlijden van Christiaan Dior de scepter hebben gezwaaid, maar ook
voor de vrouwen, van Marylin Monroe tot Grace Kelly, van Sophia Loren tot
Ingrid Bergman, Lady Di of meer recentelijk Charlize Theron, Nicole Kidman of
zelfs Rihanna die de Dior-stijl hebben belichaamd en tentoongesteld op de rode
lopers over de gehele wereld. De route loopt verder via de kamers waar vroeger
de administratie van het Maison Dior werd gedaan en perspresentaties werden
gehouden. De werknemers die er vroeger zaten zijn inmiddels verhuisd naar een
nieuw kantoor aan de Champs Elysées.
Het allermooiste is misschien toch wel
het hart van La Galerie, waar de werkplek van Christian Dior is nagebouwd,
compleet met het originele houten bureau, schetsen, bakelieten telefoon en
asbak, en de kleedkamers waar de modellen zich vroeger voorbereidden op de
shows. Op kaptafels liggen poederdonsjes, handschoenen en parels, terwijl
schoenen en hoeden uit dozen over de parketvloer stromen. Petticoats en
japonnen hangen aan hangers en rekken. Je kunt die ruimte ongestoord bekijken
door de glazen vloer van de verdieping erboven, wat een in alle opzichten
bijzonder inkijkje in het verleden oplevert. Aan de wand wordt een oude film
afgespeeld waarin de modellen zich in diezelfde ruimte opmaken en kappen, en lachen
en kletsen, onderwijl gadegeslagen door de guitig lachende Christian Dior.
Een van de kamers is speciaal gewijd aan
de Parijse invloed op het werk van de Franse couturier. Getiteld ‘Parijs’ is de
kamer zwart geverfd en voorzien van een verlichte skyline van de Franse
hoofdstad gecentreerd op de muren. Verder een kamer over de vriendschap van
Dior met verschillende kunstenaars die het tijdperk markeerden, zoals Picasso,
Dali, Man Ray of Giacometti.
“My
childhood home was rendered in a very soft pink, combined with grey gravel, and
these two shades have remained my favourite colours in couture.”
Christian
Dior, Dior by Dior, 1958
De hypermoderne enscenering, gearrangeerd door Nathalie Crinière, is een puur wonder, theatraal en magisch te noemen
Een van de meest adembenemende kamers is
‘Le Bal Dior’. Hier is een kolossale, gelaagde weergave van enkele van de meest
luxueuze couture-jurken van het huis, met een lichtshow als achtergrond die als
het ware door glorieuze fresco's en glinsterende luchten drijft, die nog eens
het bovenaardse gevoel van La Galerie Dior doen versterken.
Dior wilde een vrouw van top tot teen
kleden, dus parfum is altijd een groot onderdeel van het merk geweest en is
vertegenwoordigd in de laatste kamer gewijd aan de kleur goud en het parfum
J’adore, met adembenemende jurken gedragen door supermodellen zoals Carmen Kass en Charlize Theron in alle
commercials.
Aan het einde is er een café dat alleen geopend is voor museumbezoekers. Let wel een simpele koffie kost € 8 en een glas wijn € 20.
Ze noemen het een museum, maar ik noem
het een regelrechte hommage aan Christian Dior – de man die 65 jaar na zijn
overlijden nog steeds een legende is. La Galerie Dior is een verkenning door de
geschiedenis van het modehuis, een onderzoek van zijn DNA, plus een showcase
van zijn tijdloze stijl die je op veel punten de adem beneemt. Een must voor
alle modeliefhebbers.
Een mooiere hommage aan Christian Dior is niet denkbaar
Het is nu nog wachten op een museum gewijd aan een andere modelegende, namelijk Karl Lagerfeld.
Galerie Dior, 11bis rue François 1er, 8e
arrondissement.
Dagelijks geopend behalve dinsdag van
11.00 tot 19.00 uur, laatste toegang om 17.30 uur.
Tickets € 12 - Vooraf online
reserveren voor een tijdslot wordt zeer aanbevolen dit om teleurstellingen
te voorkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten