Jacques Dutronc schreef er een chanson over, 'Il est cinq heures, Paris s'éveille'. Elke ochtend, ook op zondag, word je gewekt door de dynamiek van de stad. De schoonmakers in hun gifgroene lichtgevende pakken, ontworpen door de Franse modelegende Pierre Cardin, zijn al druk in de weer. De straten van Parijs worden gereinigd door water uit de riolering langs de goten te laten stromen, gekanaliseerd door strategisch geplaatste hoopjes vodden. Een inventief systeem… Il est cinq heures, Paris se lève. Il est cinq heures, Je n'ai pas sommeil.
Alleen is het nu
even anders in Parijs. Les éboueurs parisiens sont en grève ! De vuilnisophalers zijn of waren
wekenlang in staking (afhankelijk van wanneer jij deze blog leest). En in een
stad waar vrijwel dagelijks het vuil wordt opgehaald is een dergelijke situatie,
met betrekking tot de netheid van de stad, steeds zorgwekkender. Drie triggers
waren er voor het schrijven van deze blog. Allereerst een artikel over de
street art kunstenaar Bisk, die Parijse vuilnishopen omtoverde tot
straatkunstwerken. Hij transformeerde vuilnisbakken en stapels vuilnis in echte
monsters. Gewapend met zijn zwart-witte spuitverf en een flinke dosis fantasie
transformeerde Bisk huisvuil in gezichten van monsters die zowel angstaanjagend
als vertederend waren. Zo kregen vuilniszakken, dozen of zelfs pallets de
kenmerken van menselijke wezens die voorbijgangers verrast deden opkijken. Social
media stond er vol mee. In totaal waren er ongeveer vijftien werken verspreid
over Parijs te vinden.
De tweede trigger was een trouwe lezer die zich afvroeg of ik wel eens geschreven heb over de vuilnisophaaldienst van Parijs of te wel ‘Le Service Technique de la Propreté de Paris’, de STPP. Nee dus. Want vanuit mijn passie voor Parijs, met roze bril op, vind ik dat niet zo’n treffend onderwerp. Ik schrijf liever over de schoonheid van de stad, maar ook ik moet toegeven dat mijn lievelingsstad aan het vervuilen is. Je zult het niet zozeer bemerken in het centrum maar des temeer in de arrondissementen die tegen de ringweg aanliggen. Parijs wordt op dit moment geteisterd, niet alleen door de staking van de vuilnisophalers, de bouwwerkzaamheden voor de Olympische Zomerspelen van 2024, de aanleg van honderden fietspaden (vaak afgezet door middel van betonnen spuug lelijke afscheidingen) maar ook door de vele ratten in de stad.
De Franse krant Le Figaro schreef dat Parijs inmiddels op de vierde
plaats staat van meest door ratten geteisterde stad ter wereld. Dat is toch wel
het laatste waar je aan denkt. Wie aan Parijs denkt, denkt aan de Stad van de
mode, de Stad van de liefde, de Lichtstad, maar niet aan de Stad van de ratten.
Nog angstaanjagender is het feit dat er meer ratten dan inwoners zijn in Parijs,
namelijk meer dan 3,8 miljoen ratten op slechts 2,2 miljoen Parijzenaars.
Parijs zou daarmee op de vierde plaats komen van steden met de meeste ratten,
achter de Indiase stad Deshnoke (een stad in het Bikaner-district van Rajasthan
vlakbij de grens met Pakistan), London en New York. De Franse hoofdstad wordt
op de voet gevolgd door Singapore.
En de laatste trigger waren de foto’s of
misschien de noodkreet van de Facebook pagina: ‘Parisiens en colère – Sauvons
notre Paris’ – De Facebook pagina van en door boze Parijzenaars; RED ONS PARIJS!
Parijs is aan het vervuilen met name
door haar eigen inwoners. Overal liggen sigarettenpeuken, trottoirs die bezaaid
liggen met papieren afval, blikjes, plantenbakken die als vuilnisbakken worden
gebruikt om nog maar te zwijgen van de miljoenen plakken kauwgum en de stank
van urine en hondenpoep. Dit in een stad waar bijna elke 100 meter een
vuilnisbak te vinden is. Je ziet winkeliers buiten voor hun deur vegen, ze
pakken het afval niet op maar vegen het achteloos aan de voet van de bomen.
Voor een bistro of restaurant dienen de roosters om de bomen vaak als asbak.
Nog een overlast: mannen urineren overal. Beatrice de eigenaresse van een kiosk
aan de avenue de Clichy klaagde meer dan 2.000 keer bij de gemeente, aangezien
haar kiosk in de nachtelijke uren gebruikt werd als urinoir door klanten van de
nachtclub ‘Le Titan’.
Helaas een alledaags straatbeeld vastgelegd door de inwoners van Parijs - Photo credits: Facebook pagina ‘Parisiens en colère – Sauvons notre Paris’
De rue Rivoli, hartje centrum
Tijdens een gemeentelijke campagne heeft
de burgemeester van Parijs (Anne Hidalgo) er zich toe verbonden om van het
schoonhouden een van haar prioriteiten van haar ambtstermijn te maken. Maar hoe
en waar te beginnen, kijkend naar de enorme complexe organisatie structuur die
allemaal moet zorgdragen voor het schoonhouden en de hygiëne van de stad?
Begrijp jij het nog? - Photo credits: Facebook pagina ‘Parisiens en colère – Sauvons notre Paris’
Allereerst heb je de STPP – ‘Le Service
de la Propreté de Paris’ – verantwoordelijk voor de netheid van straten,
stoepen en wegen, de afvalinzameling, het schoonmaken van graffiti, posters,
etc., en seizoenswerkzaamheden zoals het verwijderen van vallend blad of het
schoonhouden van boomroosters.
Vervolgens de STEA – ‘Le Service
Technique de l'Eau et de l'Assainissement’ – Verantwoordelijk voor het
waterbeleid en behandelt als zodanig alle problemen met betrekking tot water-
en sanitaire voorzieningen.
En dan de DPE – ‘La Direction de la
Propreté et de l'Eau’ - verantwoordelijk voor het waterbeheer van Parijs die
tevens een concessie heeft voor de productie en distributie van water in
Parijs.
We zijn nog niet klaar want er is ook
nog zoiets als DEVE – ‘La Direction des
Espaces Verts et de l’Environnement’, dienst groen en mlieu, de DPMP – ‘La Direction de la Police
Municipale et de la Prévention’, dienst gemeentepolitie en preventie en last
but not least de DVD – ‘La Direction de la Voirie et des Déplacements, de dienst
wegen en reizen.
‘Le Service de la Propreté de Paris’ – verantwoordelijk voor de netheid van de stad, maar weer niet in alle stadsdelen - Photo credits STPP
2.900 kilometer trottoirs schoonmaken
30.000 kliko’s ledigen
3.000 ton afval per dag ophalen
400.000 m² graffiti verwijderen
2.445 kilometer riolering onderhouden
17.000 kilometer spoor onderhouden
400 zelf reinigende toiletten
(sanisettes) onderhouden
166 openbare toiletten in parken en
tuinen
Controle van 111.000 particuliere
rioolaansluitingen
328 miljoen m³ afvalwater opvangen
12.650 kilometer glasvezelkabels
controleren
3.000 ton afval per dag - Photo credits STPP
Om al deze opdrachten uit te voeren
werken er bij de dienst DPE 7.500 werknemers, bij de dienst STPP 6800
werknemers waaronder 5.000 vuilnisophalers, 700 chauffeurs en 500 techneuten.
Bij de dienst STEA 500 werknemers waaronder 200 rioolwerkers en 70 technici in
operationele dienst. Zij verzorgen 10 van 20 arrondissementen (2e, 5e,
6e, 8e, 9e, 12e, 14e, 16e,
17e en het 20e. De overige arrondissementen worden bediend door
particuliere bedrijven.
De garages voor kleine ophaalvoertuigen zijn
gestationeerd in bepaalde districten, beheerd door de STPP, met name onder de
ringweg bij Porte de St Ouen, Porte de Clichy, Porte d'Issy les Moulineaux,
terwijl voertuigen van de de ophaal- en veegdiensten voornamelijk buiten Parijs
zijn gestationeerd. Garages in Aubervilliers , Romainville en Ivry sur Seine.
De verwerking van het ingezamelde afval
wordt verzorgd door Syctom, de grootstedelijke afvaldienst die het afval
verwerkt van 85 aangesloten gemeenten verspreid over vijf departementen: Parijs,
Hauts-de-Seine, Yvelines, Seine-Saint-Denis en Val de Marne.
Eigenlijk zijn de stakingen van maart
alweer de tweede in korte tijd. Eerder waren er stakingen van de
vuilnisophaaldienst in juni 2022. De eisen zijn dezelfde; verbetering van de
arbeidsomstandigheden en een betere beloning, want ook in Frankrijk is de
inflatie torenhoog. Tevens is er sprake van onderbezetting en gebrek aan
management. Vind je het gek met zo’n organisatie!
Toch valt er veel goeds te melden. De
gemeentelijke dienst voor het verwijderen van groot vuil werkt efficiënt.
Inwoners kunnen 3975 bellen of melding maken bij encombrants.paris.fr en het
groot vuil wordt gratis opgehaald. Jaarlijks zo’n 100.000 ton. Er worden boetes
geheven op het niet opruimen van hondenuitwerpselen en urineren in het openbaar
en het uitgeven van plastic tassen voor eenmalig gebruik te verbieden. Er is
een gratis app ‘DansMaRue’ waar je vervuiling kunt melden, en er zijn speciale
boa’s aangesteld om bij overtredingen te verbaliseren. Maar het blijft maatwerk,
want het grote Parijs kent 80 administratieve arrondissementen met even zoveel
stadsdeelburgemeesters en inwoners met, en het doet mij pijn om te zeggen,
weinig respect voor hun eigen mooie stad.
Ik vind Parijs - hoe graag ik de stad ook zie - inderdaad een vuile stad. Ik woon in Antwerpen en die is ook vuil. Maar de urinegeur die overal in Parijs hangt, heb ik hier toch nog niet vaak geroken. En dat van die ratten wist ik al, want ik heb al een paar keer ratten gezien in Parijs; Een keertje vlak bij Grand Palais bijvoorbeeld, op klaarlichte dag op straat. En het park Martin Luther King zat er in 2019 zo vol van dat je ze hoorde ritselen in het struikgewas en ik er zonder problemen door effe wat stil te blijven staan gewoon kon fotograferen ;) .
BeantwoordenVerwijderenGewoon wat langs de Seine wandelen als je ratten willen spotten. :-)
VerwijderenEen ontluisterend beeld van de stad en haar inwoners. En toch weegt het niet op tegen dat andere Parijs dat in deze blog zo vaak en zo lyrisch beschreven wordt!
BeantwoordenVerwijderen