Voor deel 1 klik hier.
We vervolgen nu onze
wandeling terug richting La Grande Arche, langs moderne
architectuur, fonteinen, parkjes, patio's, mozaïeken van marmer en graniet en
talloze moderne sculpturen terwijl onder ons, vrijwel ongemerkt, een immens
netwerk van snelwegen, parkeergarages voor 26000 auto's, trein- en
metroverbindingen loopt. Rechts de Tour CB21, voorheen Tour Gan, ontworpen
door de beroemde Amerikaanse architect Max Abramovitz. Gebouwd van 1972 tot
1974, de toren 187 meter hoog inclusief de antenne op het dak. Het is de vierde
grootste wolkenkrabber in La Défense na de Tour First, Tour Total en Tour
Areva . De grondvorm heeft de vorm van een Grieks kruis . Na de toren maken we
even een zijsprong naar rechts richting Les Miroirs.; een high tech complex van
vier spiegelende facade torens. Vanaf de patio ziet men de wijk Charras met de Tour
des Poissons met zijn reusachtige klok/barometer. De tijd wordt met
lichtflitsen aangegeven en de weersverwachtingen voor Parijs en omgeving met
kleuren: rood voor slecht weer, blauw staat voor wisselvallig en groen voor
mooi weer.
We keren terug naar de
esplanade, naar de veelkleurige Tour Morreti van de Franse kunstenaar Ray
Moretti, een 32 m hoge ventilatieschoorsteen gemaakt van 675 buizen van
gekleurd glasvezel. Op de achtergrond het beeld van Henri de Miller; de
slaapwandelaar.
Schuin achter het
kunstwerk van Morreti steken we rechts door naar de Jardin des Reflets met
gelijk een prachtig uitzicht op een van de laatste aanwinsten de Tour D2. In
januari 2015 werd de Tour D2 ingehuldigd die meteen voor een revolutie zorgde
aan de skyline van La Défense. Als de meest recente toren die in het woud van
La Défense oprijst, valt de D2-toren sterk op door zijn gestroomlijnde vorm,
zijn expressieve exostructuur (gekruiste diagonalen) en ronde top die haar al
snel de bijnaam 'augurk', of zelf 'de zetpil' opleverde. De D2-toren, ontworpen
door het architectenduo Anthony en Tom Sheehan van Béchu Sogecap, mag dan geen
unicum zijn op wereldvlak maar opvallen doet hij wel. We kennen deze vorm ook
al van 30 St Mary Axe, een door Norman Foster ontworpen gebouw in de City of
London dat beter bekendstaat als de 'The Gherkin'. Een van de bijzondere
kenmerken van D2-toren is niet van buitenaf zichtbaar. Maar bovenop de 37e en
laatste verdieping van het gebouw bevindt zich een daktuin van 500 m², ook wel
Garden of the Clouds genoemd, beplant met grove den en esdoorns. Elke avond
schittert de toren door honderden 'vuurvliegjes' die gemonteerd zijn op de
stalen beugels op de gevel. De toren zelf is slechts 171 meter hoog.
De D2-toren, ontworpen door het architectenduo Anthony en Tom Sheehan van Béchu Sogecap
Terug naar de esplanade
en vervolgens weer naar rechts. De square des Corolles brengt ons naar de
fontaine des Corolles van Louis Leygue uit 1973 maar ook naar de Tour Carpe
Diem opgeleverd in 2013. 166 Meter hoog met 35 etages en een totaal
vloeroppervlakte van 45.466 m². Het ontwerp van Robert Stern kostte de lieve
som van 340 miljoen euro. Het gebouw is voorzien van een 18 meter hoog atrium
met wintertuin en is zowel toegankelijk vanuit de esplanade als de beneden
gelegen boulevard Circulaire. Op het dak zijn tuinen, een restaurant en conferentiefaciliteiten
met een spectaculair uitzicht over Parijs. Helaas is dit uitzicht alleen
toegankelijk voor genodigden en zij die werkzaam zijn in dit gebouw.
De Tour Carpe Diem opgeleverd in 2013
Verder de Cœur Défense,
twee torens van 161 meter hoog. Het gebouw, ontworpen door de Franse architect
Jean-Paul Viguier, dateert uit 2001 en heeft het grootste vloeroppervlak voor
kantoorgebruik in Europa. In maart 2007 werd het gebouw door Lehman Brothers
voor 2,11 miljard euro gekocht van het vastgoedfonds van Goldman Sachs. Voor
het gebouw twee kunstwerken de Fontaine de Dialogue van Gualtiero Busato uit
1989 en een beplante schoorsteen naar een idee van Édouard François ook
verantwoordelijk voor de ‘Flower Tower’ aan de rue Albert Roussel 23, in het 17e
arrondissement. Een appartementen-complex waarvan de balkons zijn ingebed door
380 gigantische betonnen bloempotten beplant met bamboe.
De ingang naar Cœur Défense
We keren om richting de
esplanade waar we aankomen op de Parvis de la Défense met voor ons de grote, 15
meter hoge rode spin, genaamd l'Araignée Rouge, The Red Spider, een werk van de
Amerikaan, Alexander Calder. Het kunstwerk weegt 75 ton en is in 1976 op deze
plek geplaatst op wens van Calder zelf. Tussen het glazen gebouw de passage de
la Coupole met enkele delen van de Berlijnse muur.
Let eens op de zwart
marmeren toren aan de linkerzijde. De vroegere Tour Fiat uit 1974, nu Tour
Areva, heeft een bijzonder ontwerp. Let goed op de ramen, onder hoog en smal,
en naar boven breed en laag. Zo lijken de verticale lijnen nauwelijks
perspectief te tonen. Deze wolkenkrabber is 184 meter hoog en telt 44
verdiepingen. Tot 1985 was dit het hoogste gebouw van La Défense. Achter de
Tour Areva de imposante Tour Total (190 m). Deze bestaat uit drie met glas
bedekte torens, verschillend van hoogte en vertonen steeds variërende tinten
die van licht- naar donkerblauw gaan, naarmate er meer of minder licht op valt.
l'Araignée Rouge, The Red Spider, een werk van de Amerikaan, Alexander Calder
Terug op de Parvis, het
oudste gebouw; het Palais de La Défense of CNIT, gebouwd in 1958. Het hele
gebouw rust slechts op drie punten en heeft een totale overkapping van 218
meter. Inmiddels twee keer gerenoveerd in 1988 en 2010 tevens benoemd tot
historisch monument. Nu is er een conferentie- en een zakencentrum met winkelgalerijen
in ondergebracht. Tussen de CNIT en het Maison de la Défense de moderne
architectuur van de Notre Dame de la Pentecôte naar een ontwerp van Franck
Hammoutène. Geen echte parochiekerk maar een kapel voor een moment van retraite
tussen alle hectiek van deze zakenwijk.
De Notre Dame de la Pentecôte naar een ontwerp van Franck Hammoutène
In plaats van voor de
CNIT langs, gaan we achter langs. In de schaduw van de 105 meter hoge Tour
Séquoia (1990) op de place Carpeaux, staat een 12 meter hoge en 18 ton wegende
bronzen duim, La Pouce van de beeldhouwer César Baldaccini. Een opgestoken duim
misschien wel uit bewondering voor dit enorme project, gestart in 1958,
waarvoor zo'n 9.000 woningen zijn geruimd en meer dan 25.000 mensen zijn
geherhuisvest. In 1965 verschenen de eerste kantoortorens en in 1970 zorgde de
RER voor een 4 minuten verbinding tussen La Défence en de Place de l'Étoiles.
La Pouce van de beeldhouwer César Baldaccini, weegt 18 ton
Vòòr je hèt symbool van
Mitterrands progressieve visie op de grandeur van Frankrijk. Deze gigantische
open kubus van glas en wit Carrara marmer werd officieel geopend op 14 juli
1989 ter viering van de tweehonderdste verjaardag van de revolutie. Weinigen
weten dat de Eiffeltoren geopend werd bij de viering van de 100ste verjaardag,
in 1889. De omvang van La Grande Arche is dezelfde als de Cour Carrée van het
Grand Louvre; 108 meter bij 112 meter. 110 meter hoog en weegt maar liefst
300.000 ton. Kosten in die tijd 450 miljoen euro en onderdeel van les Grands
Traveaux waaronder de Louvre piramide, de Opera Bastille en de Bibliothèque
Nationale François Mitterand. Het symboliseert een open venster naar de wereld.
La Grande Arche, onderdeel van les Grands Traveaux van François Mitterand
Na een grondige
verbouwing is de bovenste etage sinds 1 juni 2017 weer open voor het publiek.
Met een nieuw terras in de open lucht, het grootste van Parijs. Op een hoogte
van 112 meter heb je weer een nieuw spectaculair uitzichtpunt over de Parijse
as. Via de toch al, letterlijk, adembenemende panoramische liften, (deze zijn
aangepast om windstoten van 80 km/h, daarvoor 50 km/h te weerstaan) bereik je
via de buitenkant van het gebouw in enkele minuten de hoogste etage. Het
hekwerk met lelijke kabels aan de voorzijde is vervangen door helder glas met
openingen voor de fotocamera's en een 107 meter lang promenadedek zorgt ervoor
dat je nu ook aan de achterzijde kunt genieten van een spectaculair uitzicht.
Het uitzicht aan de voorzijde is spectaculairder dan dat van de Eiffeltoren.
Kijkend over het 'Manhattan' van Parijs, een sterk staaltje van moderne
architectuur en hoogbouw van de zakenwijk La Défense.
Op een hoogte van 112 meter heb je weer een nieuw spectaculair uitzichtpunt over de Parijse as
Op de bovenste etage
bevindt zich ook een expositie ruimte van 1200 m² dat geheel en exclusief
gewijd wordt aan foto-jounalistiek, de eerste in geheel Frankrijk en een
initiatief van de journalist Jean-François Leroy. Leroy is tevens de
initiatiefnemer van het internationale fotofestival van de journalistiek; 'Visa
pour l'Image' en artistiek directeur van de 'Arche du photojournalisme'. Naast
de exporuimte bevindt zich op de bovenste etage een bistro restaurant dat
plaats biedt aan vijftig personen. 'Josephine Gardens' het kleine broertje van
Josephine in de rue du Cherche-Midi. aan het fornuis staat chef-kok
Jean-Christian Dumonet. Tevens is er een kleine culinaire snack-shop voor
koffie, drankjes en take-away.
Toegang tot het
panoramadak kost € 15 per persoon (€19 inclusief toegang tot de
expositieruimte). Kinderen tot 18 jaar € 7 (€11 inclusief expositie) Elke dag
geopend van 09.30 uur tot 18.30 uur
Het Manhattan van Parijs
Aan de overzijde het
winkelcentrum Les Quatre Temps met meer dan 200 winkels, restaurants en
bioscopen verdeeld over vier verdiepingen, die zeven dagen per week open zijn.
Ook is er een groot bioscoopcentrum waar veel Engelstalige films met Franse
ondertiteling getoond worden. De restaurants en de bioscoop zijn ook 's avonds
open. Voor het winkelcentrum een sculptuur, 12 meter hoog, van de Spanjaard
Joan Miro; Deux Personnages Fantastiques, geplaatst in 1980, drie jaren voor
zijn dood.
Nog
energie over? Neem dan de trappen aan de achterzijde van La Grande Arche. Recht-door
over de houten loopbrug ‘La Jetée’, langs het fraai aangelegde Nouveau
Cimetière de Neuilly. Op de achtergrond de grootste concertzaal van Europa
(40.000 plaatsen) en tevens een multifunctioneel koepelstadion: De Paris La
Défense Arena. Het stadion werd officieel geopend op 1 oktober 2017 en het allereerste
evenement was een concert door de Rolling Stones op 19 oktober. De arena is
uitgerust met een van de grootste projectieschermen van de wereld, met een
oppervlakte van 1400 m². De gevel is
bedekt met 592 gigantische aluminium en glazen schalen, die worden verlicht
door 3000 LED-strips die spectaculair kunnen variëren in 16 miljoen kleuren.
Over de doden niets dan goed maar of ze nu rusten in vrede, dat is nog maar de
vraag?
Op
de terugweg de Cours Valmy (rechts) met het indrukwekkende hoofdkantoor van de
Sociëté Génerale en het gebouw La Pacific met op de voorgrond de Tête Monumentale” van de beeldhouwer Igor
Mitoraj, een absoluut fotomoment.
Tête Monumentale” van de beeldhouwer Igor Mitoraj
Met metrolijn 1 reis je
vanuit La Défense rechtstreeks naar de Arc de Triomphe, de Champs-Élysées, het
Louvre en Bastille. La Défense telt twee metrostations. Als u voor het CNIT, de
Grande Arche of het winkelcentrum komt neemt u het eindstation van lijn 1,
station La Grande Arche.
Met de bus kun je vanaf
de Arc de Triomphe en vanaf avenue Champs-Élysées naar La Défense reizen.
Handig als je een Paris Pass of een dagkaart voor het openbaar vervoer hebt. Er
is een busstation onder het CNIT. Hier stopt bijvoorbeeld bus 73 die veel
haltes heeft over de volle lengte van Avenue Champs-Élysées.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten