Deze week was mijn
favoriete stad weer eens negatief in het nieuws. "Chique imago Parijs
passé", schreeuwde de kop boven een artikel van Frankrijk correspondent
Eveline Bijlsma. Een en ander ging over de recente berovingen van rijke
toeristen, waaronder Kim Kardashian. En dat terwijl rijke toeristen de Franse
hoofdstad al tijden links laten liggen omdat ze bang zijn voor een
terreuraanslag of een roofoverval. Het aantal toeristen daalde het eerste
semester met 6,4%, wat betekent dat er drie miljoen toeristen minder naar de
regio Parijs zijn gekomen. De pijn zit het meeste bij de Japanse, Chinese- en
Russische toeristen. Luxe hotels, waaronder het pas geopende Ritz Hotel, het
onlangs nog voor vele miljoenen gerestaureerde Plaza Athénée klagen steen en
been over de grote leegstand in hun hotel. De noodtoestand die al maanden duurt,
de stakingen en een beroerde zomer helpen natuurlijk ook niet.
Deze week was mijn favoriete stad weer eens negatief in het nieuws
Maar er is ook een
keerzijde; Parijs was nog nooit zo goedkoop! De prijzen van een
hotelovernachting zijn gemiddeld zo'n 30% in prijs gedaald. Parijse obers zijn
in een keer aardig tegen de toeristen - enkele 'die-hards' daargelaten - en met
al die politie op straat heb ik mij nog nooit zo veilig gevoeld. Ik kan u
vertellen er valt altijd wat te beleven in Parijs. Dus… laat ik mij niet
weerhouden om de lichtstad te bezoeken en u blijvend te verleiden met mijn
blogs.
Kom we gaan op weg naar
een trendy wijk in en rond het 11e arrondissement. Het 11e arrondissement is
een heel boeiend arrondissement, met namen die klinken als een klok:
République, Bastille, Nation, allemaal bekend als mijlpalen uit de Parijse
geschiedenis. Maar het is ook een boeiende buurt. Sommige delen zijn heel
volks, andere delen weer heel trendy, kosmopolitisch, bruisend van het moderne
leven. Deze wijk wordt ook wel het hippe oosten genoemd. Nog maar 30 jaar
geleden was dit nog een echte arbeiderswijk en krioelde het van de bordelen.
Vandaag de dag is het 11e vooral een levendig deel van de stad, geheel gewijd
aan een Bourgondische levensstijl met vele terrassen, trendy kroegen,
nachtclubs en restaurants. Jonge modeontwerpers, Bohemiens en andere
eigenzinnige kunstenaars hebben zich hier gevestigd en vertonen hun werk in de
vele kunstgaleries.
Merci; na Colette is dit mijn favoriete winkel in Parijs
Uitgaan in Parijs
draait niet zozeer om hip en trendsettend zijn, het is meer zien en gezien
worden. Rondom de rue Oberkampf is een nieuw hip stukje Parijs ontstaan. Hier
zijn nieuwe cafés, restaurants en winkels neergestreken die met eten en drinken
te maken hebben. Voor Parijse begrippen betaalbaar. Het gebied waar ik u mee
naar toe neem, strekt zich uit in de driehoek tussen de metrostations Saint
Sébastien Froissart, Filles du Calvaire en Parmentier. Dit is een bruisend
quartier met vele uitgaansgelegenheden, om te stappen met hippe jonge
Parijzenaren. Verwacht geen gebied met een aaneenschakeling van restaurants en
bars, maar wel een gebied waarin die concentratie langzaam aan steeds groter
wordt. Terrasjes zijn er sowieso vrij beperkt. De rue Oberkampf geeft daar
beperkt de ruimte toe. Maar cultuur heeft hier ook duidelijk zijn plaats met
concertzalen als Bataclan, Le Nouveau Casino, en natuurlijk de vele kunstgaleries.
Eigenlijk is er teveel om op te noemen daarom beperk ik mij in deze blog tot de
'highlights' waar u zeker een dag mee kunt vullen.
Een van de twee cafés in Merci, alles vers en een relaxed sfeertje
Ik begin op de
boulevard Baumarchais, niet ver van het begin van de rue Oberkampf. Hier vindt
u een van de leukste winkels van Parijs. Gesitueerd in een voormalige fabriek
waar men behang produceerde. Omgetoverd tot een loftachtige ruimte en verdeeld
over drie verdiepingen met een industriële inrichting. Merci is geopend in 2009 door de oprichters van het
kinderkledingmerk Bonpoint en gevestigd aan de rand van de Marais. Sinds de
opening een van de hoogtepunten in de retail-scene van Parijs. Een winkel vol
met exclusieve kleding, vintage gecombineerd met design, de leukste
woonaccessoires en nog veel, en veel meer. Twee cafés en een restaurant. De
gezelligste ruimte in het pand is naar mijn mening het café in een oude
bibliotheek. Grote muren versierd met tweedehands boeken die ook te koop zijn. Hier
kun je al lezend genieten van een hapje en een drankje. Tevens is het leuk om
te weten dat een deel van de omzet wordt geschonken aan een goed doel. Na Colette
in de rue Saint Honoré is dit mijn favoriete winkel in Parijs.
Interieur van de vermaarde galerie Filles du Calvaire
Een stukje verder in de
rue des Filles du Calvaire de gelijknamige kunstgalerie.
Geopend in 1996 in een prachtig industrieel gebouw. Toonaangevend door abstracte
en figuratieve schilderkunst, hedendaagse fotografie en creaties rond het
concept van video-installaties. Vaak vertegenwoordigd op vermaarde kunstbeurzen
zoals Paris Photo, de PAN Amsterdam en onlangs op UNSEEN 2016 te Amsterdam.
Zeker even binnenlopen als je toch in de buurt bent.
Het Cirque d'Hiver; een schepping van Jacques Hittorf
Het bijzondere gebouw
aan de overzijde, aan de rue Amelot, is een van de beroemdste bouwwerken van de
hoofdstad namelijk het wintercircus van Parijs - Cirque d'Hiver de Paris - gebouwd in 1852 door architect Jacques
Hittorff (bekend door zijn ontwerpen van het Parijse straatmeubilair) Het
circus werd ook wel Cirque Napoleon genoemd maar sinds de aankoop in 1934 door
de gebroeders Bouglione, staat het ook wel bekend als le Cirque d'Hiver
Bouglione. Top fotograaf Richard Avedon maakte hier geschiedenis in augustus 1955
met zijn beroemde foto's met olifanten en het internationale fotomodel Dovima. Deze
foto's voor het modehuis Dior gingen de hele wereld over. De circusfamilie
presenteert nog jaarlijks nieuwe voorstellingen met prachtige namen waaronder Salto
(1999), Piste (2000), Trapèze (2001), Le Cirque, Voltige (2003), Bravo (2004), Audace
(2005), Artistes (2006), Vertige (2007), Étoiles (2008), Festiv (2009),
Prestige (2010), Virtuose (2011) Éclat (2012), Phénoménal (2013), Géant (2014),
Rires (2015) en Surprise (2016). In het gebouw bevindt zich nog een uniek circusmuseum. Helaas alleen te bezoeken
op afspraak of voor en na een circusvoorstelling.
Op nummer 114, naast
het circus, de beroemde 'Le Clown Bar'.
Was het een passie van de eigenaar of wilde hij gewoon zijn zaak aanpassen aan
de heersende smaak in deze circusbuurt? De geschiedenis leert het ons niet maar
in 1919 doet het circus zijn intrede in Le Clown Bar, in een art nouveau decor.
Op een fries in keramiek in gele, rode en groene tinten, gemaakt door de
fabriek van Sarreguemines voeren clowns hun nummer op voor toeschouwers
afgebeeld als Chinese schimmen. De Clown Bar wordt een ontmoetingsplaats voor
beroemde circusuitbaters zoals de Fratellini's en de gebroeders Bouglione.
Affiches aan het plafond in de tweede zaal brengen hulde aan beroemde
artiesten. Het prachtige interieur is een must see en zeer aan te bevelen voor
lunch of diner.
We gaan nu de rue Oberkampf
in. Let op het nummer 37, daar kun je heerlijk Italiaans eten in een wel zeer
intieme gelegenheid Het is ongeveer het kleinste restaurant van Parijs, l'Osteria dell Anima. Slechts 5 tafels
en de twee dames serveren verse pasta's uit eigen keuken.
Le Fooding; dé Parijse
website over eten was laaiend. Le Figaro deed daar nog een schepje bovenop. Het
nieuwste met-de-benen-buiten van Parijs is de aperitivo-bar en tratoria 'Ober Mamma' bij Oberkampf, van de
eigenaren van de ook al zo fijne Italiaan, East Mamma (bij de Bastille). Een
landelijke sfeer in trendy style. Ober Mama wil verrassen met een nog gekkere
decoratie, een meer levendige sfeer en royale gerechten. Van binnen precies
goed en gezellig, waar niet te reserveren valt omdat ze daar gewoon niet aan
doen én waar het opvallend betaalbaar blijkt. Italiaans is ook hier het menu;
burrata, Napolitaanse pizza, verse pasta en vin naturel. Sinds de opening is
het aansluiten geblazen. Verzamelen bij Boulevard Richard Lenoir 107, waar deze
nieuwe "mama" de sterren van de Italiaanse hemel kookt.
Tegenover Ober Mama wordt
iedere dinsdag- en vrijdagmorgen de markt van Popincourt gehouden tussen de straten rue Oberkampf en rue
Jean-Pierre Timbaud, Een typische Parijse markt met een groot aanbod en een ruime
keuze aan verse producten.
De versmarkt van Popincourt
Een stukje naar rechts,
daar waar boulevard Richard Lenoir de boulevard Voltaire kruist, bevindt zich
het Théatre Bataclan. Het 11e is ook
de thuisplaats van dit theater, eens een mytische concertzaal en op vrijdag 13
november 2015 het doelwit van een terroristische aanslag, terwijl er een
concert plaatsvond van de Palm Desert Scene band Eagles of Death Metal. Om
21.40 uur stopt een zwarte Volkswagen Polo voor de deur van het theater. De
groep is al 45 minuten aan het spelen en de zaal is met 1.500 man afgeladen
vol. Ondanks de naam speelt de groep geen metal maar blues rock. Het publiek is
divers, van jong tot oud, er zijn ouders met hun tienerkinderen. "De sfeer
was uiterst gemoedelijk, de zanger maakte grapjes en er werd gedanst",
aldus een ooggetuige. Drie zwaar bewapende terroristen, onder wie de Fransman
Omar Ismail Mostefai, dringen de concertzaal binnen. Met automatische
vuurwapens wordt vanaf het balkon geschoten op de bezoekers. Verschillende
malen herlaadden ze hun wapens ondertussen roepend "Allahoe akbar".
Minder dan drie uren later hebben zij 90 mensen gedood en 99 anderen zwaar
gewond.
Ondanks mijn
Parijskennis had ik zelf nog nooit van dit theater gehoord tot die fatale
vrijdag 13 november. Maar dit prachtige theater bestaat al sinds 1864 en is
ontworpen door de Franse architect Charles Duval. Het kreeg toen de naam 'Le
Grand Café Chinois-Théâtre Bataclan'. De naam verwijst naar de gelijknamige
operette van Jacques Offenbach.
Op 3 februari 1865 ging
het etablissement open als café chantant in Chinese stijl, met een café en
theater op de eerste verdieping en een balzaal op de bovenste verdieping.
Tijdens de Frans-Duitse Oorlog van 1870 deden enkele zalen dienst als
ziekenboeg.
Théâtre Bataclan aan de boulevard Voltaire
Het Théâtre Bataclan werd vooral bekend door
vaudevilles die er werden gegeven en als music hall. Vaudeville is een
theatervorm die lijkt op wat we in Nederland en België verstaan onder variété.
De Franse zanger-acteur Maurice Chevalier behaalde hier zijn eerste
theatersuccessen. In 1926 wordt het theater omgebouwd en doet tot 1969
gedeeltelijk dienst als bioscoop. In 1933 nog eens geteisterd door brand.
In 1950 wordt het
gebouw deels gesloopt in verband met nieuwe bouwvoorschriften. In 2006 volgt
een restauratie van de kleurige voorgevel en het pand wordt teruggebracht in de
oorspronkelijke staat met uitzondering van het pagodedak dat het theater
vroeger het Chinese uiterlijk gaf. Het pagodedak bestaat niet meer.
In 1976 komt de
Bataclan in handen van monsieur Elie Touitou en hij benoemt zijn zoon Joël
Laloux tot artistiek directeur, die als opdracht krijgt een nieuwe
programmering te ontwikkelen. De Bataclan trekt grootse namen in de muziek
waaronder Alain Bashung, Lou Reed, Téléphone, NTM, Prince en David en Cathy
Guetta.
Sinds 2004 wordt Le
Bataclan geleid door Jules Frutos et Olivier Poubelle, die er voor zorg dragen
dat het theater een van de mekka's wordt van de Parijse pop-scene. Het herbergt
de grootste namen van de muziekindustrie en comedy en is een eclectische plaats
voor shows, theater, discotheek en vooral popconcerten. Beroemde artiesten als
Snoop Dogg, Eels, Oasis, The Kills, Stromae, Robbie Williams, AMI, of Damien
Saez kiezen deze unieke plaats voor hun optredens en voeden zo elke dag de
geschiedenis en de magie van de Bataclan. Gelukkig is het theater na de
verschrikkelijke aanslag weer uit haar as herrezen.
Le M.U.R. - Street Art op nummer 107 rue Oberkampf
We keren terug naar de
rue Oberkampf. Op de zijwand van het café Charbon op nummer 107 een bijzonder
initiatief van Le M.U.R. Een Franse vereniging; Association LE M.U.R
Modulable Urbain Reactif, opgericht in 2003 met als doel de hedendaagse
straatkunst te bevorderen. Elke twee weken verschijnt hier een nieuw kunstwerk
op een muur van 3 x 8 meter. Het eerste kunstwerk in 2003 was van de Franse
kunstenaar Gerard Zlotykamien, geboren in 1940 en samen met Daniel Buren en
Ernest Pignon-Ernest, een van de initiatiefnemers van Urban Art in Frankrijk.
Inmiddels zijn er al 164 (legale) muurschilderingen annex kunstwerken
verschenen.
De trendy café's en
hippe clubs leunen hier tegen elkaar aan, je kan er lekker tafelen in de hipste
decors. Café Charbon (109) is een
voltreffer in de straat en open van ’s ochtends vroeg tot diep in de nacht. Het
arty interieur met enorme spiegels, oude gaslampen en fresco's is een plek waar
je blijft hangen. Bij de buren in Place
Verte (107) kan je niet alleen eten en drinken in een leuk seventies decor,
maar ook decoboeken kopen. Het immense terras zit bijna altijd vol. Le Nouveau Casino (109) is een vaste
waarde in het Parijse nachtleven en programmeert vooral alternatieve muziek en
afterparty's.
Niet ver van de rue
Oberkampf, ligt de rue Crespin du Gast. Hier is op nummer 5 een klein Édith
Piaf museum gevestigd. Het museum werd opgericht door Bernard Marchois, auteur
van twee van haar bibliografieën. Ondergebracht in een appartement van de wijk
Ménilmontant, waar de zangeres een tijdje heeft gewoond. In het museum maakt u
op een indrukwekkende manier kennis met de vertolkster van het tijdloze 'L’hymne
à l’amour'. Edith Piaf werd aanbeden door het publiek en is een van de
artiesten die een goed beeld geeft van het Parijs van de 20e eeuw. U kunt hier,
alleen op afspraak, persoonlijke bezittingen en andere souvenirs van de
beroemde zangeres van 'La Vie en 'Rose" bewonderen. Open volgens afspraak
van maandag t/m woensdag 13.00 uur-18.00 uur.
Musée Piaf vol met persoonlijke bezittingen en memorabilia
Het beste dakterras van
Parijs op dit moment, tot er weer een ander open gaat, is dat van Le Perchoir, een bar-restaurant op
nummer 11 van de rue Crespin du Gast. Volgens de website Frankrijk.NL, zelfs het hipste dakterras van
Parijs. Het is even zoeken maar de druk iPhonende portier verklapt dat je goed
zit. Neem de lift naar de 7e etage en bij het uitstappen heb je direct een
waanzinnig uitzicht over Parijs. Op het dakterras, alleen voor drankjes,
klakkeloos neergezette zitjes. Het terras wordt bij wat kouder weer afgezet met
doorzichtig plastic. Nog een leuk detail; de dames schijnen rekening te moeten
houden met speciale toiletten. Plassen doe je met z'n tweeën, lekker met de
knietjes tegen elkaar.
De barmannen hebben er duidelijk
zin in en vanaf 18.00 uur is het dringen geblazen. Via een ijzeren trap kom je
een verdieping lager in het restaurant waar de relaxte sfeer blijft en het eten
op redelijk hoog niveau is.
TIP: Hou hier rekening mee; cafés zijn
meestal tot 2.00 uur geopend. Clubs tot ongeveer 5.00 uur en hier wordt het pas
na middernacht druk. Wil je naar je hotel, maar rijdt de metro nog niet of niet
meer? Pak een taxi of gebruik de Noctilien, de nachtbus.
Gidsen: Tip van 'als God in Frankrijk' - de
lieftallige dames van Paris Par Rues
Méconnues. Ze leiden je met veel kennis van zaken door het bekende en
minder bekende Parijs en openen - soms zelfs
letterlijk - gesloten deuren. Rondleidingen in het Engels en Frans. Op
hun website vind je een maandelijks wisselend programma.
Adressen
Merci, Boulevard
Beaumarchais 111, 3e arrondissement, métro Saint Sébastien Froissart
Afspraak maken voor een
museumbezoek: Véronique Perot et Benoît Noël: +33 (0)1 45 51 64 29
LebClown Bar, rue Amelot
114, 11e arrondissement, métro Filles du Calvaire - Let op gesloten op maandag
en dinsdag. €36 - € 50
l'Osteria dell Anima, rue
Oberkampf 37, 11e arrondissement, métro Rome. €12 - €16
Ober Mamma, rue Oberkampf
37, 11e arrondissement, métro Oberkampf. €16 - €35
Le M.U.R., rue Oberkampf
107, 11e arrondissement, métro Oberkampf
Musée
Edith Piaf, rue
Crespin du Gast 5, 11e arrondissement, métro Ménilmontand, Contact: Tel : +33
(0)1.43.55.52.72 Open: Volgens afspraak: maandag t/m woensdag 13.00 uur-18.00
uur
Le Perchoir, rue Crespin du
Gast 11, 11e arrondissement, métro Ménilmontand.
Reacties van Nederlanders wonende in Frankrijk op Nederlanders.Fr
BeantwoordenVerwijderenReactie van Theodora Besse
Wat een interessant verhaal weer, waarin gruwelijk heden en nostalgisch verleden worden afgewisseld. "Al het heden wordt verleden..." Ook weer fraaie foto's! Dankjewel.
Reactie van Jan Linnemann
Ferry ik heb wederom genoten en ben je dankbaar. Mooie omschrijvingen en loop in gedachte zo met je mee. Zeker ook omdat je zo de Bataclan voor mij een "gezicht" hebt gegeven. Je foto's vind ik, omdat ze zwart / wit zijn voor een mooie schoonheid. Het geeft iets Art Deco.