Wie op zoek is naar
vernieuwing vindt die zonder moeite in het 13e arrondissement. Een wijk in
beweging of zoals de Fransen zeggen: "Un quartier qui bouge". Wie op
een actuele kaart van Parijs kijkt ziet rond de nationale bibliotheek een groot
wit gebied gemarkeerd met 'secteur en traveaux'. Zo'n twintig jaar geleden
begon men hier met de herinrichting van deze zone, Tolbiac genaamd. En deze
werkzaamheden gaan nog door tot 2025. De opening van de Bibliothèque National
de France in 1995 en de aanleg van
metrolijn 14 was het startsein voor het grootste project op het gebied van
stadsvernieuwing in Parijs sinds baron Haussmann. Langs een centrale as van
anderhalve kilometer, de avenue de France, gebouwd boven op een
spoorwegknooppunt tussen de Gare Austerlitz en de restanten van de Petite
Centure (de oude ringspoorweg rond Parijs) ontstaat het Quartier Latin van de
21e eeuw, vol met universiteiten, onderzoeksinstituten,
bibliotheken, centra voor kunst en incubators.
De Halle Freyssinet biedt plaats aan 1000 start-ups
Mede dankzij het
initiatief van Xavier Niel is een stukje industrieel erfgoed, de Halle
Freyssinet verbouwd. Ooit een vervallen 3000 meter lange vrachthal van de
Franse spoorwegen, nu een monument dat plaats biedt aan de grootste
internet-incubator ter wereld met onderdak voor maar liefst 1000 start-ups. De
nieuwe naam voor deze start-up campus: Station F.
Niel, geboren op 25 augustus 1967 in Creteil, een van de
buitenwijken van Parijs, een Franse ondernemer en zakenman die actief is in de
telecommunicatie- en technologie industrie en bekend als oprichter en
meerderheidsaandeelhouder van de Franse internetprovider en mobiele operator
Iliad S.A. en mede-eigenaar van de krant Le Monde. Samen met de gemeente Parijs
kocht hij de oude loods voor 70 miljoen van de SNCF, de Franse spoorwegen en
groot grondbezitter in Parijs. Vervolgens investeerde hij nogmaals 60 miljoen
euro voor renovatie onder leiding van de beroemde architect Jean-Michel
Wilmotte. Doel: Parijs te laten uitgroeien tot de meest innovatieve hoofdstad
van Europa. De stad investeert nog eens ruim 1 miljard euro, dat geld gaat over
de jaren als subsidie naar startende ondernemingen.
De Grands Moulins de Paris, tot 1996 een meelfabriek
Een stukje verder liggen
de panden van de universiteit Paris-Diderot / Paris 7 gevestigd in prachtig
gerestaureerde industriële panden: De Grands Moulins de Paris, tot 1996 een
meelfabriek, de Halle aux Farines en de oude persluchtfabriek Sudac. Gelegen in
het kwadrant quai Panhard-et Levassor, Pont National, rue Albert Einstein, en
rue Thomas Mann. Hier studeren zo'n 30.000 studenten.
Een prachtig stukje gerestaureerd industrieel erfgoed, de oude persluchtfabriek Sudac
Maar het meest bijzondere
gebouw dat ik de afgelopen week mocht bezoeken op uitnodiging van de kunstenaar-beeldhouwer
Jean-Paul Réti was Les Frigos. Vroeger gevestigd aan de
quai de la Gare 91 nu aan de rue des Frigos. Het pand kent een rijke
geschiedenis. De Compagnie Ferroviaire de Paris-Orléans begon de
"Frigos" te bouwen. Het
station ‘Frigorifique’ van Parijs-Ivry is gebouwd in 1921. Het was een van de grootste
koelhuizen van Parijs, gunstig gelegen aan een spoorwegemplacement waar tussen
1921 en 1975 alle voedingswaren voor de stad werden opgeslagen. Met het
verdwijnen van de voedselhallen in het centrum van de stad en de verhuizing
naar Rungis had het gebouw geen functie meer en ging het snel bergafwaarts.
Les Frigos biedt plaats aan 200 kunstenaars
De gemeente Parijs
besloot in 1990 om dit massieve industriële gebouw te slopen. Mede dankzij de
onverzettelijkheid van de bewoners, vooral kunstenaars en creatievelingen
verenigd in de APLD91; ‘Association
Pour Le Développement du 91 quai de la Gare’ en de l'association des locataires
kreeg het pand een tweede leven. Les Frigos is nu een gerespecteerde plek in
Parijs waar gecreëerd en geproduceerd wordt. Jean-Paul Reti staat er op dat ik
vermeld dat alle 120 bewoners rechtmatige huurders zijn waaronder gerenommeerde
kunstenaars, maar bovenal zelfstandige ondernemers.
Van binnen is het pand een groot graffiti museum vol met originele elementen
Het pand aan de
buiten en binnenzijde vol met graffiti en street-art, laat u zich daardoor vooral niet
misleiden, valt op door zijn bijzondere industriële architectuur midden tussen
de ultra moderne nieuwbouw. Van binnen is het pand ronduit bizar te noemen. Vol
met originele elementen die de vroegere functie van het gebouw duidelijk
weergeven. Vijf etages vol met tot atelier omgebouwde koelcellen, 70 in totaal,
met muren van gewapend beton met een dikte van 70 centimeter en unieke massief
houten deuren die door een man of vrouw nauwelijks te openen zijn.
Bij de ingang, een
tekening van Cabu, pseudoniem van Jean Cabut, striptekenaar en cartoonist van
Charlie Hebdo, die tragisch om het leven kwam bij de aanslagen in Parijs op 7
januari 2015
Aan de plafonds roestige
pijpen die de koelelementen vormden. De gehele verbouwing van het pand is door
de kunstenaars zelf ter hand genomen. Er moest waterleiding komen,
elektriciteit, ventilatie, verwarming en vooral ramen. Een unieke plek waar het
levendig, gezellig en vooral kleurrijk is. Jaarlijks stellen de kunstenaars hun
atelier open voor bezoekers, meestal aan het einde van de maand mei. Dus hou
vooral de maand mei in de gaten voor de ‘Portes Ouvertes’. Er is altijd de
mogelijkheid om separaat een afspraak te maken met de kunstenaars. Hun websites
vind je op de gezamenlijke website van Les Frigos.com
De koelcellen zijn ingericht als ateliers
Een andere manier om het
gebouw te bezoeken is om er een maaltijd te gebruiken. ‘The Office’ table d’hôtes serveert een drie gangen maaltijd in het
pand voor slechts €40. U zit aan één grote lange tafel waar u de mogelijkheid
heeft om anderen te ontmoeten en te praten over kunst. Een bijzonder initiatief.
Vanaf 10 personen kunt u ook een privé tafel reserveren. The Office is
gevestigd op de derde etage, je dient vooraf te reserveren.
Horen, zien en zwijgen street art in Les Frigos door Jo Di Bona
Vijf etages vol met graffiti en street art, je komt ogen tekort
200 kunstenaars zijn hier gevestigd in 90 ateliers, een uniek stukje Parijs
Nog een leuke
wetenswaardigheid over het 13e: Jerôme Coumet, de 47-jarige
burgemeester van het 13e arrondissement startte met een bijzonder initiatief.
Om kunst buiten musea te stimuleren en te zorgen voor een verbetering van de
levenskwaliteit voor de bewoners, is Coumet een samenwerking aangegaan met 12
Franse- en internationale street art kunstenaars, om reusachtige muurschilderingen
uit te laten voeren op meerdere muren en gebouwen in zijn arrondissement. Het
idee leunt op verhuurders en scholen die vrijwillig hun buitenmuren ter
beschikking stellen voor straatkunst. De deelnemende kunstenaars worden door
het stadhuis gratis voorzien van steigers en materiaal, tevens worden ook hun
reiskosten vergoed. Bewoners krijgen drie ontwerpen in hun brievenbus en mogen
gezamenlijk een keuze maken welk design het beste bij hun gebouw past. Zo
krijgen omwonenden, voetgangers, schoolkinderen ook de kans om kennis te maken
met de diverse kunstenaars. In plaats van de politiedagvaardingen en hoge
boetes ontvangen de kunstenaars nu spontane giften en worden regelmatig
getrakteerd op cake en sinaasappelsap. Inmiddels telt het 13e arrondissement
vijftien muurschilderingen en is zo een van de grootste openluchtmusea van
Parijs.
Muurschilderingen betaald door de 'Mairie' van het 13e arrondissement
Impeccable! ça il faut bien le dire
BeantwoordenVerwijderen