Van woensdag 09
oktober t/m zondag 13 oktober aanstaande
vindt op Montmartre al weer de 86e editie plaats van het traditionele Fète des Vendanges. Dit jaar viert het wijnoogstfeest het festival der kleuren en verlenen
alle wijken in het 18e arrondissement hun medewerking, maar ook scholen,
recreatiecentra, theaters, vele verenigingen, handwerkslieden en lokale
winkels, wat uitmondt in een rijk en gevarieerd programma. Al sinds 1934
beleeft Montmartre in oktober, de wijnmaand,
de vijf gelukkigste dagen van het jaar. Het is het derde druk bezochte
evenement in Parijs na de Nuit Blanches en de Paris Plages. Vijf dagen lang
tentoonstellingen, live shows, muziek, optochten, rondleidingen, modeshows en
zelfs een nachtrace, maar vooral proeven, proeven en nog eens proeven.
Het traditionele
Wijnoogstfeest opent in het hart van Montmartre op de Clos de Montmartre, de
wijngaard, op de hoek van de rue des Saules en de rue Vincent. Natuurlijk is
het de eer aan Alain Coquard, al sinds 5 mei 2012 President van de Republiek
Montmartre, om de wijnfeesten te openen in aanwezigheid van Eric Lejoindre,
Burgemeester van het 18e arrondissement,
Éric Sureau de president van het COFAS - Comité des Fêtes et d'Actions Sociales
- en Gilles Guillet, Grootmeester van het broederschap van Clos Montmartre en
de Vrije Gemeente van het Oude Montmartre. Peetvader en peetmoeder van het
festival zijn de beroemde fotograaf, journalist en ecoloog Yann Arthus-Bertrand
en Sophie Mounicot, Franse actrice en schrijfster.
Alain Coquard, al sinds 5 mei 2012 President van de Republiek Montmartre
Bernard Beaufrère is de huidige Garde Champêtre
Dat van die republiek
vraagt even om een nadere toelichting. Montmartre is net als Passy, Belleville
en la Butte-aux-Cailles een van de meest karakteristieke wijken van Parijs en
zal nooit helemaal van Parijs worden. En dat heeft sterk te maken met het
verleden. De eerste burgemeester van het zelfstandige Montmartre was
Jacques-Félix Desportes, zoon van een rijke Franse koopman. Hij werd gekozen
tot burgemeester van Montmartre op 22 mei 1790 en zetelde in het dorpsraadhuis
op de eerste verdieping van de oude pastorie op Place du Tertre nr. 3. Het dorp
telde toen slechts 400 inwoners. Montmartre was een klein zelfstandig dorp in
het departement van de Seine en werd 1 januari 1860 geannexeerd door het grote
Parijs. Het grootste deel van het grondgebied is sinds die tijd het 18e
arrondissement van de hoofdstad.
Vijf dagen lang tentoonstellingen, live shows, muziek, optochten, rondleidingen, modeshows en zelfs een nachtrace, maar vooral proeven, proeven en nog eens proeven
Op 11 Mei 1921
richtte Jules Depaquit de l'Ètat
Montmartrois (de republiek Montmartre) op. Ontstaan uit een vriendenclub van
voornamelijk kunstenaars, met inbegrip van de beroemde striptekenaar Poulbot,
die later zijn naam gaf aan de kinderen (les Poulbots) van Parijs. De eerste
wet van het vrije Montmartre was de
scheiding van Montmartre en de staat. In 1921 vestigde la Commune Libre de
Montmartre zich op Place du Tertre. Hier
werden de eerste verkiezingen gehouden waar men onder andere kon kiezen uit
de ‘Liste cubiste’ van Picasso en Max
Jacob of nog beter voor de Dadaïstes van Tzara, Breton en Picabia.
Vanaf vrijdag 11 oktober, drie dagen lang genieten van het Parcours du Goût
In 1934 nam de nieuwe
burgemeester, Pierre Labric, het initiatief
voor de wijnfeesten (Fète des Vendanges) elk jaar in oktober en in 1950
is het Syndicat d'Initiative du Vieux Montmartre opgericht met de wijlen
Anatole als Garde Champêtre de la Commune Libre. Anatole is overleden op 7
januari 1998 na 48 jaar in functie te zijn geweest. Bernard Beaufrère is de
huidige nog in leven zijnde Garde
Champêtre. Tegenwoordig zetelt La Commune Libre du Vieux Montmartre
in de rue Mont Cenis.
De kinderen van het 18e arrondissement spelen een belangrijke hoofdrol in alle festiviteiten
Een kleine Gavroche zo weggelopen uit Les Misérables
Gedurende de feestdagen
worden alle trappen op Montmartre ingekleurd door alle basisschool kinderen
samen met een aantal street art kunstenaars. Het echte feest begint op
woensdagavond 9 oktober om 19.30 uur voor het stadhuis van Montmartre aan de
place Jules Joffrin. Het publiek wordt uitgenodigd om te paraderen in hun
mooiste kleding op een catwalk. Iedereen is welkom om hier aan deel te nemen.
Op donderdag 10 oktober
om 15.00 uur, op de trappen van de Sacré Coeur (square Louise Michel), brengt
een koor van 700 kinderen allemaal afkomstig uit het 18e
arrondissement muziek ten gehore van Gilbert Bécaud tot de musical The Wizard
of Oz.
Wat je absoluut niet mag missen de optocht door de straten van het oude Montmartre van alle wijn broederschappen uit geheel Frankrijk begeleid door diverse muziekkorpsen
Natuurlijk kun je rondom
de Sacré Cœur vanaf vrijdag 11 oktober, drie dagen lang genieten van het
Parcours du Goût, van al het goede wat Frankrijk te bieden heeft. Nieuw is het
evenement ‘Decibels Vendanges’, vier dagen gratis live muziek. Voor de
gelegenheid zullen alle stijlen worden vertegenwoordigd: chansons, pop,
electro, folk, rock of hip hop. Onder de artiesten gepland voor deze tweede
editie, zullen toeschouwers Ysé Sauvage
, Samba de la Muerte , Abel Chéret, Dantes of Matéo Langlois ontdekken.
Spektakel en nog eens spektakel 'Le Grand Défilé'
Maar wat je absoluut niet
mag missen is op zaterdag Le Grand Défilé en Le Ban des Vendanges. Een optocht
door de straten van het oude Montmartre van alle wijn broederschappen uit
geheel Frankrijk begeleid door diverse muziekkorpsen. Start om 11.45 uur vanaf
de wijngaard van Montmartre. Voor mij samen met het oneindig proeven een van de
hoogtepunten van de Fète des Vendanges. Dit jaar verwachten ze 500.000 mensen
in de straten van Montmartre tijdens de vijf dagen van de wijnfeesten.
De huwelijkse staat is
als wijn: men kan er slechts goed over oordelen na het tweede glas. Douglas
Jerrold, journalist
Ook in het voorjaar, zo
rond eind april, is er een wijnfeest in het 18e arrondissement waar Montmartre
onder ressorteert. In de wijnkelder van het stadhuis ligt de gehele wijnoogst
van Clos Montmartre, zo'n 300 tot 500 flessen. De wijnflessen worden per 6
stuks verpakt in een houten kistje, waarvan de bovenkant wordt beschilderd door
een Montmartriaans kunstenaar. De kostbare kistjes worden dan per opbod
verkocht en de opbrengst is bestemd voor goede doelen.
Het leven zorgt dat er
zorgen zijn: zorgen doorbreken doet de wijn – Goethe
Wijnbouw is voor bijna
twintig eeuwen een overheersende economische activiteit in het Île-de-France.
Sinds de Middeleeuwen tot diep in de 18de eeuw werd de Parijse wijn gezien als
een kwaliteitsproduct. De wijn was van een zo'n hoge kwaliteit dat hij werd
geserveerd aan het Hof van Frankrijk. Rond 1700 had elke wijk in Parijs zijn
eigen wijngaard. Diverse ziektes, waaronder druifluis in het midden van de 19e
eeuw, decimeerde de wijnproductie van 42.000 hectare tot 10.000 hectare aan het
begin van de 20e eeuw. Restanten van de wijnproductie zijn nog te vinden in de
wijken Belleville, Charonne en Ménilmontant. Zij dragen nog steeds de sporen
van hun landelijk verleden, van de arbeiders die werkten in de gipsgroeven en
de wijngaarden van de Parijse kloosters. In de guinguettes, de cafés en 'bals
musettes'. Hier debuteerden Maurice Chevalier, Yves Montand en Edith Piaf op
straat en in de verschillende café-chantants. Vele straatnamen herinneren nog
aan de grote hoeveelheid waterbronnen en aan het rijke wijnbouwverleden: Rue
des Cascades (waterval), rue de la Duée (kleine bron), rue des Rigoles
(slootjes) en rue des Vignoles (wijngaard).
Rond 1700 had elke wijk in Parijs zijn eigen wijngaard
Vroeger was Montmartre
een echt wijndorp met meerdere wijngaarden. Waar nu de Place Pierre ligt
strekte zich een wijngaard uit. Dat was ook het geval tussen de rue Tardieu en
de rue d'Orsel, op de place Jean-Baptiste Clément en rondom het Château des
Brouillards. De genadeslag werd gegeven door de exploitatie van kalkgroeven in
de hellingen van Montmartre. Over de oudste wijngaard van Parijs; de Clos de
Montmartre; doen verschillende verhalen de ronde. Volgens de romantici onder
ons werd de wijngaard al in de Gallo-Romeinse tijd aangeplant. De realisten
echter vertellen een heel ander verhaal: In 1932 besloot de stad Parijs om door
zijn’Service de Jardins’, op de hoek van rue des Saules en de rue Saint
Vincent, een wijngaard te laten aanplanten.
Wijn drinkt de gemiddelde
Fransman nog steeds het liefst uit eigen land. Dat is gewoon de beste volgens
de Fransman en dan ook nog eens uit een fles met een kurk en niet uit een fles
met een schroefdop. De stad is dan ook bezaaid met knusse wijnbarren. Een lijst
van de top 10 wijnbars in Parijs kun je vinden in mijn nieuwe reisgids
‘Ongekend Parijs. Klik hier voor meer informatie en verkoopadressen. 160
pagina’s, honderden kleurenfoto’s, € 22,50
Nog even een andere
wetenswaardigheid: Wist je trouwens dat, weliswaar ongebruikelijk, je je eigen
wijn kunt meenemen naar een restaurant. Als je het doet dan wordt er wel een
bedrag gerekend als gedeeltelijke compensatie voor het feit dat je niet van de
wijnkaart bestelt. Verder is er een verschil in prijs bij een wijnbar, tussen
een fles die je meeneemt naar huis en een fles die je daar ter plekke opent. Je
betaalt dan kurkengeld; ‘Droit de bouchon.’
Wijn is onder de dranken
de nuttigste, onder de medicijnen de lekkerste, en onder de voedingsmiddelen de
aangenaamste. Deze wijsheid is niet van mij maar van de Griekse filosoof
Plutarchus (46 – 120 n.C). Santé.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten