De corona ‘lock down’ is
een mooie gelegenheid om terug te kijken, te dromen van vervlogen tijden. Velen
van u weten dat ik een grote voorliefde heb voor fotografie. 99% Van alle foto’s
geplaatst op mijn weblog Paris FvdV zijn door mij zelf gemaakt. Dit keer geef
ik aandacht en ruimte aan een fotograaf die ik al jaren bewonder om zijn bijzonder
fotografisch werk. Eerst even een kleine inleiding.
Pierrette Filoux - foto Blaise Arnold
Robert Copeau - foto Blaise Arnold
De belle époque of te wel
de mooie eeuw verwijst naar de periode tussen 1895 en het begin van de eerste
Wereldoorlog in 1914. Industriële misère en anarchistische moorden werden
vergeten ten gunste van het goede leven in de opéra, de nieuwe boulevard cafés
en de danspaleizen, waaronder de Folies Bergère en de Moulin Rouge. De uitjes
van de middenklasse, boottochtjes, picknicks op het land en in de voorsteden,
dansen in de guinguettes vormden de thema’s van een nieuwe generatie schilders:
Monet, Renoir, Degas, Caillebotte en Sisley. Bohemiens; zij ontmoeten elkaar op
Pigalle, Montmartre en later in Montparnasse. De decadenten en symbolisten
gaven vorm aan de zonnige onbezorgdheid van het impressionisme. In de jaren
negentig kwam een ingewikkelde, decoratieve stijl, de art nouveau, tot bloei in
de gebouwen van Guimard die vorm gaf aan de nieuwe metro en de warenhuizen waaronder
Galeries Lafayette.
Albert Masson - foto Blaise Arnold
André Jaubert - foto Blaise Arnold
Wereldtentoonstellingen
volgden elkaar op en waren niet alleen goed voor het moreel maar leverden ook
nieuwe monumenten: Het Palais de Chaillot, de Eiffeltoren, het Grand en Petit
Palais, de Pont Alexandre. Parijs werd bekroond tot dè wereldhoofdstad,
kosmopolitisch, bruisend. Waar een genotzuchtige aristocratie zich zij aan zij
vermaakte met alcoholisten, morfineverslaafden, prostituées en
cancan-danseressen in de Moulin Rouge en de maison closes waaronder de Le Chabanais en de ’One Two Two’. Aan het
begin van de 20e eeuw vestigden kunstenaars als Picasso, Braque, Chagall zich
in Parijs. In het interbellum volgden veel buitenlandse schrijvers. Onder hen
bevonden zich Gertrude Stein, Ernest Hemmingway, Ezra Pound en Henry Miller.
Jazz was de muziek, Chanel de mode, Charleston de dans, Art Deco de stijl,
Surrealisme de kunst en Montparnasse de wijk die het culturele klimaat van die
bijzondere tijd belichaamde.
Amédée Hennion - foto Blaise Arnold
François Dignan, 34éme Régiment d'Infanterie. Blessé en 1915, obus -foto Blaise Arnold
Parijs, ‘les années
folles’ door de lens van fotograaf Blaise Arnold. Blaise is een fotograaf die
verliefd is op het verleden. Zijn naam doet het niet vermoeden maar hij is een
Fransman en woont in Parijs. Al meer dan tien jaar werkt hij aan zijn serie
‘Stories’. Prachtige geënsceneerde beelden over het Parijs op de drempel van de
twintigste eeuw. Krachtige portretten van fictieve personen, ieder met hun
eigen verhaal, geplaatst in een decor dat zo in elke film uit die tijd zou passen. Zoals films van
Henri Verneuil, Denys de La Patellière en Marcel Carné. Nauwkeurig en minutieus bewerkt in
Photoshop. Historische reproducties, geraffineerd samengesteld, die ons een
inkijk geven in het tijdsbeeld van 'les années folles' zoals gegrift in ons
collectieve geheugen.
Marianne Monnestier - foto Blaise Arnold
Victor Castelli & Rose Husson - foto Blaise Arnold
De hoofdpersonen uit de
foto’s zijn steeds getuige van een scene die zich afspeelt op de achtergrond,
meer dan honderd jaar geleden. Een haast superrealistische constructie van het
verleden. Alles klopt en past in het tijdsbeeld, zoals de kentekens van een
auto op de achtergrond, de kledingstijl, de reclameschilderingen op muren, oude
posters. Hoe langer je kijkt naar de foto’s des te meer details worden
zichtbaar. Foto’s die je doen hunkeren naar deze voorbije tijd. Een complete
film gevangen in slechts een beeld.
Léon Bichat - foto Blaise Arnold
Alfred Agostinelli - foto Blaise Arnold
Blaise werkt soms maanden
aan een foto. Met een enorm historisch besef, steeds op zoek naar beelden uit
die tijd, die hij kan verwerken in zijn samengestelde foto’s, om zo de
problemen van anachronisme te voorkomen. Zo maakt hij hooguit acht tot tien
beelden per jaar. Maar soms duurt het maanden voor hij tevreden is met het
resultaat. Dan is er ook nog de tijd die hij besteed op zoek naar geschikte
locaties. Blaise fotografeert met een Hasselblad H3D39 of een Nikon D850 en
creëert zijn meesterwerken met behulp van Photoshop. Ik vind zijn werk over het
Parijs 'les anées folles' zo uniek dat ik hem graag een forum biedt in mijn
weblog Paris FvdV. Helaas heeft deze fotograaf nog geen galerie of fotoboek.
Wel kun je zijn foto’s bestellen via zijn eigen website.
Note: voor de goede orde,
de meeste beelden hebben betrekking op de periode 1900 tot 1960
Ja Fer, hiermee wordt natuurlijk de 'belle Epoque' wel wat opgerekt, maar ach, een kniesoor. Bijzonder onderwerp die Blaise Arnnold. Hij blijkt wel een boek gepubliceerd te hebben met versleten knuffels. En laat dat me nu zeer goed uitkomen! Meteen besteld voor vrienden in Amsterdam die ze verzamelen. Hoe kan een bal rollen?! Dank u dus. Groet, Ger.
BeantwoordenVerwijderen