Parijs is een romantische stad. Je kunt geen boek over Parijs openslaan of in de inleiding wordt verwezen naar diverse Franse chansons d'amour, romantische plekjes en de vele films gemaakt over en in Parijs, waar de liefde en de romantiek centraal staan. Bruggen, in de hoofdstad van de liefde, waren bijna bezweken onder het tonnengewicht van de duizenden liefdesslotjes, als de gemeente niet had inbegrepen. Parijs is ook een stad vol verfijnde erotiek. In Parijs bevinden zich al jaren dè 'cabarets' die wereldrecords op hun naam hebben staan. De Moulin Rouge en Paradis Latin werden geopend op hetzelfde moment dat de Eiffeltoren werd gebouwd (zij bestaan dit jaar 135 jaar) en de Crazy Horse zijn namen die de moderne mythen van het nachtleven zijn geworden.
Parijs is een stad vol verfijnde erotiek
- Photo courtesy of J. Konrad Schmidt
Hotêl Noir
Het idee om deze blog te schrijven kwam
bij mij op tijdens de fotosessie van de Duitse topfotograaf J. Konrad Schmidt,
waarover ik eerder schreef in een van mijn vroegere blogs. In 2019 publiceerde
hij een fotoboek over 'stunning sexy women',
gefotografeerd in Parijse hotelkamers. De titel van het boek; 'Hôtel
Noir'. De cover is van zwart fluweel, 80 pagina's dik, in een bijzonder
formaat; 25 cm x 17 cm. Alle zwart-wit foto's zijn, analoog geschoten op 6 x
7cm. film. De 'limited edition' van 69 stuks, was in enkele dagen totaal
uitverkocht en ik heb daarvan de nummer 1 te pakken. Een echt 'collectors
item'.
Door boek Hôtel Noir en de trilogie ‘Vijftig
tinten grijs’ - ‘Vijftig tinten donkerder’ en ‘Vijftig tinten vrij’, stelde ik
mijzelf de vraag; hoe ziet het Parijs er uit van Anastasia en Christian Grey? je
weet nog wel de hoofdpersonen uit de vijftig tinten trilogie. In deze blog neem
ik je mee langs het Parijs in vijftig tinten donkerder.
Le Crazy Horse de Paris vernoemd naar de Sioux hoofdman. Crazy Horse is dè tempel van sublieme, 'womenhood' - vrouwelijkheid, die bekend staat om zijn optredens van fraaie oogverblindende, bijna ongeklede dames in stijlvolle dansnummers. Dat dit amusement al jaren op zo'n hoog peil staat is uitsluitend te danken aan Alain Bernardin, een avant-gardekunstenaar en hartstochtelijke bewonderaar van vrouwen. L’Art NU, dit is bijna kunst en terecht ! Sinds 1951 behoort dit theater aan de chique avenue Georges V tot een van de beroemdste ter wereld en haar shows worden over de gehele wereld gekopieerd. 'Paris pour les amoureux' - Parijs voor hen die (smoor)verliefd zijn. Sinds de 19e eeuw staat Parijs al bekend als een bruisende kosmopolitische stad
Totally Crazy
Het begint natuurlijk allemaal met
verlangen, daarom neemt Christian Grey Anastasia eerst mee naar de 90 minuten
durende show 'Totally Crazy' in de Crazy Horse. Nog altijd weet 'Le Crazy' het
onuitputtelijke onderwerp, vrouwen, opnieuw uit te vinden. Met nieuwe ritmen,
dynamische tempo's, geraffineerde en zeer gecompliceerde verlichting,
uitbundige zang en dansroutines, weet men het publiek te verbazen en in
verrukking te brengen. Met nummers zoals 'Lecon d'Erotisme', Vestal's desire',
'Teasing' en You turn me on'. Uitgevoerd door een zeer select gezelschap van
slechts 18 klassiek geschoolde danseressen. Geselecteerd op hun lengte, figuur en
omvang van borstgrootte. Sinds 1951 hebben ruim 6 miljoen toeschouwers genoten
van hun optredens. In de afgelopen jaren hebben honderden verschillende
danseressen hier opgetreden en per jaar solliciteren 500 danseressen ongevraagd
om in de Crazy Horse te mogen dansen. Slechts 20 per jaar worden geselecteerd,
geheel volgens de strenge criteria opgelegd door Alain Bernardin.
De nacht is nog jong - Photo courtesy of J. Konrad Schmidt
De nacht is nog jong en voert Christian
en Anastasia naar een van de allernieuwste hotspots. Het scheen al jaren een
van de iconen van Parijs te zijn maar is onlangs herrezen. 'Les Bains Douches'
of kortweg 'Les Bains Paris' genoemd. Het prachtige pand in Haussmann-stijl is
te vinden in het 3e arrondissement aan de rue du Bourg-l'Abbé 6. Geen straat
met bijzondere bezienswaardigheden, maar dit is er een! Tussen 1980 en 2010 een plek waar je gezien
werd en gezien moest worden. Dé ontmoetingsplaats van de high society, show
business en internationale kunst. Andy Warhol, Yves Saint-Laurent, Karl
Lagerfeld, Naomi Cambell, Kate Moss, Claudia Schiffer, Bono, Prince, David
Bowie, Mick Jagger, (en zo kan ik nog een hele tijd doorgaan, de lijst is
eindeloos) waren hier kind aan huis. Van een plek waar beroemdheden zich graag
vertonen, tot creatieve broedplaats; 'Les Bains' heeft het allemaal. Elke
beroemdheid, op bezoek in Parijs, wordt hier gespot. Dé 'Place to Be' fungeert
als decor in vele films; 'Les Nuits de la Pleine Lune' en Frantic van Roman
Polanski. Na 1990 begint jammer genoeg het verval en verandert de club vele
malen van eigenaar. In het begin van 2010 werd het pand met onmiddellijke
ingang gesloten omdat de huurder, onder invloed van cocaïne, er een draagmuur
en enkele pijlers uit had gesloopt. Een langdurige renovatie volgt.
Les Bains herrijst in 2015 door de
vakkundige ingrepen van architecten en designers zoals Vincent Bastie, Tristan
Auer en Dennis Montel. Met de renovatie van Les Bains is geluisterd naar de
stemmen uit het verleden die nog in het gebouw ronddolen. Het pand is een
levendige combinatie van de huidige Parijse tijdgeest en de geschiedenis van
het badhuis 'Les Bains Guerbois', getransformeerd tot een luxehotel en een
internationale hotspot. Een plek waar elke creatieveling zijn ideeën kan
uitvinden en ontwikkelen. De ROXO bar en Le Club van Les Bains vormen
natuurlijk nog steeds het hart van het hotel. Een ontmoetingsplek voor talenten
in de muziekindustrie, gast-dj’s maar ook dè scene voor concerten, modeshows,
vernissages en andere evenementen.
Rêve
En waar anders moet een passievolle
nacht in Parijs eindigen dan in Hôtel Amour? Vanwege de naam, die in rode
neonletters op de gevel staat, maar ook vanwege het zwoele interieur van
sommige kamers, in zwart en zilver. En ja, ook omdat je hier officieel een
kamer kunt huren voor drie uur, voor een korte nacht, of gewoon tijdens de
middag. Rue de Navarin nummer 8.
Of bent jij meer van de romantiek? Dan
raad ik jou Villa Clara aan. De unieke sfeer van deze plek is te wijten aan de
ligging en architectuur. Genesteld in een klein privé-straatje aan de voet van
Montmartre in het 9e arrondissement. Villa Clara is een monumentaal herenhuis
uit 1850. Een juweeltje van romantisch Parijs vlakbij rue des Martyrs in de
cité Malesherbes 17, verborgen achter hoge hekken van smeedijzer. Je komt
binnen via een charmante geplaveide groene binnenplaats. Geen hotel maar een B&B
met slechts één boudoir achtige suite van 100 m². Bij goed weer wordt het
ontbijt geserveerd op de veranda, een terras vol met rozen en lavendel.
Maîtresse - Photo courtesy of J. Konrad Schmidt
Maîtresse(s)
Parijs heeft tot op heden altijd de faam
gehad van een flexibele, open stad, waar vrijwel alles mogelijk is op het
gebied van de liefde en de erotica. Zo smullen de inwoners van de lichtstad van
de affaires van de presidenten. Als we alleen de laatste drie presidenten onder
de loep nemen zien we dat Jacques Chirac bekend stond om zijn buitenechtelijke
relaties, die zijn positie echter nooit in gevaar hebben gebracht. Zijn bijnaam
was “5 minutes, douche comprise' (5 minuten, inclusief douche). Daarna was het
Nikolas Sarkozy, die een relatie begon met Carla Bruni, een topmodel waarvan er
in de Franse media naaktfoto’s zijn gepubliceerd zonder toestemming van de
fotografen. Later trouwde Sarkozy met haar en werd ze 'first lady' van
Frankrijk. Daarna was de huidige president François Hollande aan de beurt met
zijn affaire met actrice Julie Gayet. De foto’s van de tortelduifjes zorgden
voor tienvoudige oplagen van de meeste bladen. Parijs houdt van schandalen en
als ze een erotisch tintje hebben, des te beter.
Érotique
De mooiste erotische kunst is te vinden
in vele musea in Parijs. In het Hôtel Biron staan de sleutelwerken van Auguste
Rodin. De beeldhouwer Auguste Rodin beleefde eind 19de eeuw een tumultueuze
liefdesrelatie met Camille Claudel, zijn muze en zelf ook kunstenares. In de
Goddelijke komedie van Dante speelt de verboden liefde tussen Francesca da
Rimini en Paolo Malatesta een belangrijke rol. Wie zich even wil verliezen in
deze vier personages en hun gevoelens, brengt een bezoek aan het Musée Rodin,
rue de Varenne 79. De beeldhouwer trok er in 1908 in, vestigde er zijn atelier
en gebruikte het bijbehorende park om zijn beelden neer te zetten. Ze
illustreren Rodins ontwikkeling van een realistische naar een vrije opvatting
over de beeldhouwkunst. Wereldberoemd is 'De kus' (1881/1882-1889), een symbool
van echte liefde. Het marmeren werk uit 1888 verbeeldt de liefde en
sensualiteit van Francesca en Paolo die elkaar in tedere overgave omarmen.
Omdat de vrouw haar linkerarm om de nek van haar geliefde heeft geslagen,
blijft de aanraking van hun lippen bijna verborgen. Het grof uitgehouwen blok
waaruit de twee tevoorschijn komen vormt een prachtig contrast met de erotische
scène; ze zijn verstrengeld, hun lippen lijken versmolten.
Auguste Rodin - Musée Rodin
Gedurende zijn leven maakte Rodin ook
duizenden tekeningen van deels of geheel naakte vrouwen, dansend, springend,
hurkend of liggend. En naarmate hij ouder werd, raakte hij steeds onverbloemder
in de vrouwelijk erotiek geïnteresseerd. Het begon met modelschetsen, maar
gaandeweg begon hij vanaf 1890, na zijn vijftigste, steeds verfijndere
tekeningen te maken van steeds vrijmoediger hun geslacht tonende vrouwen: hij
ontwikkelde een soort erotisch steno, al tekenend. Het zijn kleine tekeningen
die hij maakte, vaak kleiner dan een half A4, maar soms iets groter dan een A4,
met rake potloodlijnen en ijle waterverf kleuren.
Maak een wandeling door het Musée
d'Orsay onder het mom van een cultureel alibi, op zoek naar de meest sensuele
werken waaronder het werk van Gustave Courbet. 'De oorsprong van de wereld'
door hem geschilderd in 1866. Vermoedelijk geschilderd in opdracht van een
Turkse diplomaat, Halil Serif, die toen in Parijs woonde. Sinds 1955 hangt dit
schilderij in het museum, dat ondanks zijn geringe afmeting (46 x 55 cm.) de
blikken prikkelt, naar zich toe haalt en vast weet te houden. Het is een
verrassing, misschien een schok, deze combinatie van uiterste onthulling van
het intieme, en de volstrekte anonimiteit van een lichaam zonder gezicht.
Als 'Olympia' van Eduard Manet in 1865
voor het eerst te zien is op de Salon, verwekt het doek een schandaal in de
Parijse kunstwereld, zoals dat twee jaar daarvoor gebeurde met Manets 'Le
déjeuner sur l'herbe'. In die tijd gebruikte men als motief de rustende Venus.
Maar bij Manet is de jonge blote vrouw, die de toeschouwer zelfbewust aankijkt,
niet meer een klassieke godin van de liefde maar een eigentijdse courtisane. Ze
heeft nog niet besloten of ze de klant die zijn bezoek aankondigt met een
prachtig boeket bloemen dat haar zwarte dienares juist aandraagt, wel of niet
wil ontvangen. Met zijn 'Olympia' provoceert Manet de schijnheilige Parijse
burgelijke elite, die de uitbeelding van vrouwelijk naakt de hemel in prijst,
zolang het maar in de waas van de mythologie gehuld blijft. Het doek, een
olieverf op linnen is te bewonderen op de begane grond, zaal 14.
'Femme piquée par
un serpent' - Auguste Clésinger - Petit Palais
Op de Salon van 1847 had de beeldhouwer
Auguste Clésinger een marmeren beeld tentoongesteld, dat een jonge,
kronkelende, naakte vrouw in extase voorstelde, die ten prooi was gevallen aan
een zichtbaar aangename bezwijming en een titel droeg die de oorzaak van deze
wellustige kronkeling moest verhullen: 'Femme piquée par un serpent' - Vrouw, gebeten door een slang. Het beeld
was het resultaat van de wens van de weinig jaloerse bankier Alfred Mosselman
om een afbeelding van zijn maîtresse Apollonie Sabatier te bezitten, om zo het
nageslacht deze volmaakte schoonheid te tonen. Vlak voor de opening van de
tentoonstelling werd een bronzen slangetje toegevoegd om de seksuele
implicaties te verhullen, maar iedereen die de sculptuur aanzag, voelde hoe zij
nagenoot van seksuele opwinding. In 1986 werd het beeld toegewezen aan het
Musée d'Orsay
Tot december 2016 herbergde de stad ook
een privé Erotisch Museum (Musée de l’Erotisme). Niet ver van Montmartre,
vlakbij de rosse buurt, kon men het museum vinden tussen de vele
stripteasetenten, seksshops en cabarets. Op zeven verschillende verdiepingen
was alles wat met erotiek, naaktheid en voortplanting te maken had, te
bewonderen. Het Parijse bordeelleven, dat in 1946 verboden werd, kwam hier
helemaal tot leven. Joseph Khalifa, die het instituut oprichte met Alain
Plumey, een voormalige pornoster, werden gedwongen door een te hoge huur en
teruglopende bezoekersaantallen de bijzondere collectie bestaande uit meer dan
2000 objecten te verkopen. Alles is uiteindelijk geveild voor prijzen tussen de
dertig euro tot enkele duizenden euro's.
Luxure
Rue du Chabanais, zo maar een straat,
niet ver van het Musée du Louvre. Een appartementsgebouw op nummer 12, niets
bijzonders. Ware het niet dat tijdens de
Belle Epoque, Parijs' Gouden Eeuw, hier het meest prestigieuze bordeel van
Parijs was gevestigd. Geopend in 1878 en zelfs vermeld in de prestigieuze
7-delige Nouveau Larousse Illustre encyclopedie van 1904. Eigenaresse was de
ondernemende, in Ierland geboren, Madame Kelly. Ze verkocht zelfs aandelen in
haar winstgevende business aan rijke anonieme investeerders. De totale kosten
van de inrichting werden in die tijd geschat op een slordige 1,7 miljoen Franse
Francs. De entreehal was ontworpen als een soort van kale stenen grot, maar de
diverse slaapkamers waren rijkelijk versierd, velen in een bepaalde stijl:
Moors, Hindoe, Japans, Romeins of in de stijl van Lodewijk XVI. De Japanse
kamer won zelfs een ontwerpprijs op de Wereldtentoonstelling in 1900.
Eigenaresse van galerie Au Bonheur du
Jour; Madame Nicole Canet en uw blogger bij de signering van het boek 'Décors de Bordels' - Foto Alex Timmermans
In diezelfde straat, op nummer 11, is
een kleine boetiek annex galerie gevestigd, die de geheimen uit het 'lustige'
verleden levendig houdt. Ver verwijderd van alle officiële kunstgaleries runt
Nicole Canet, een voormalige cancan-danseres, de galerie 'Au Bonheur du Jour'.
Zij noemt zichzelf archeologe. Een
archeologe gespecialiseerd in erotica. Haar ongewone, doch intieme galerie zit
precies tegenover 'Le Chabanais'. Vroeger een van de meest luxueuze 'gesloten'
huizen (maison closes) van Parijs, tijdens de hoogtij dagen van de
geautoriseerde bordelen van de Belle Epoque. Zelfs de Prins van Wales, Edward
VII, de zoon van de Engelse Koningin Victoria, had hier zijn eigen kamer met
boven het bed zijn koninklijk wapen. Het verhaal gaat dat 'Bertie', het koosnaampje
van de Prins, hier regelmatig het bed deelde met Parijse prostituees en baadde
in een koperen bad gevuld met champagne.
Het was de Spaanse kunstenaar Salvador Dali die het bad, versierd met een
sculptuur van half vrouw, half zwaan, aankocht voor een bedrag van 112.000 Franse Francs, even na
1946, toen het fameuze bordeel werd gesloten. Het bad is nog steeds te
bewonderen in het Dali Museum in Figueras Spanje.
Séduction
Het spel van verleiden wordt door niemand beter gevisualiseerd dan door de Parijse korsettenmaker François Tamarin. Gezien zijn professionaliteit mag hij de titel voeren van Meilleur Ouvrier de France: Een van de beste vakmannen van Frankrijk, in de categorie van lingerie, korsetten, beha's en is als zodanig ook gecertificeerd door het Ministerie van Arbeid. Elke stukje lingerie wordt in opdracht van exclusieve klanten op maat gemaakt van de mooiste en duurste materialen. Zijn corsetten kunnen de taille doen krimpen tot twintig centimeter zonder pijn aldus Tamarin. Wie tot zijn cliëntèle behoort blijft strikt geheim, maar vol trots geeft hij toe te werken voor de vele haute-couture huizen in de stad. Zijn boetiek is te vinden aan de Rue Marcel Sembat nummer 1 in het 18e arrondissement.
Een andere grote naam in Parijs is die
van Louise Feuillère eveneens een ware kunstenares op het gebied van luxe
lingerie. Zeer toepasselijk gevestigd aan de rue des Dames 102, in het 17e
arrondissement. Op aanvraag geeft zij ook rondleidingen door haar atelier en
geeft workshops waar u een ontdekkingsreis maakt langs de kunst van het creëren
van de mooiste lingerie. Op haar visite kaartje staat vermeld: 'Sur mesure sur
rendez-vous' - op maat gemaakt en uitsluitend op afspraak.
Élegance
Fétiche
Als SM spelletjes je intrigeren dan is
een bezoek aan deze winkel op zich al een bron van opwinding en ideeën. De hele
trilogie van 50 tinten komt hier voorbij, maar ook herleven cult classics, die
ons terugbrengen naar Just Jeackin's creaties van; Emmanuelle (met onze eigen
Nederlandse Sylvia Kristel), Histoire d'O en Nine 1/2 weeks van Adrian Lyne met
Kim Bassinger en Mickey Rourke (wat heb ik mooie herinneringen aan deze film).
Als je het type bent om te fantaseren dan is Démonia de Parijse referentie. Je
vindt er een brede selectie van speeltjes of ander gereedschap voor het spel
der overheersing. Boutique Démonia is te vinden in het 11e arrondissement aan
de avenue Jean Aicard 22
Mondanités
Nog een paar bijzondere adressen zoals
Elonie Lopes in haar Studio Françoise die vrouwen leert, door middel van
paaldansen, om sterk en zelfverzekerd te zijn van hun lichaam en hun
vrouwelijkheid volgens, zoals zij zelf zegt, de codes van de sexy Amerikaanse
hip hop wereld. Studio Françoise is gevestigd aan de avenue de la Cristallerie
in Sèvres. De kunst van het strippen, sexy zonder vulgair te zijn leer je bij
Mademoiselle Loison. Zij leerde het burleske universum kennen in London, Parijs
(waaronder de Crazy Horse) en de Verenigde Staten. Ze keerde terug naar Parijs
met de vurige wens haar expertise en passie voor de kunst van het strippen met
anderen te delen. Andere lessen die je kunt volgen zijn; sexy lopen op hoge
hakken, de finesse van lingerie en het accent van een goede make-up die past
bij jouw persoonlijkheid en levensstijl. Studio Blue is te vinden aan de
boulevard Poissonnièrre 9 in het 10e arrondissement.
En voor de mooiste boeken die al jouw
zinnen zullen prikkelen de Libraire 7L de boekenwinkel van Karl Lagerfeld. Hij was
een van de invloedrijkste couturiers aan het einde van de twintigste en in het
begin van de eenentwintigste eeuw, en was ook op andere creatieve terreinen
actief, als fotograaf, kunstenaar, redacteur, schrijver en regisseur. Met name
de fotografie gebonden in prachtige boeken uitsluitend gedrukt door de Duitse
drukker Steidl. Een daarvan; 'You can leave your hat on' een selectie foto's,
gemaakt door Lagerfeld, van het model Jake Davies. Bovenstaande foto's spreken
voor zich. Libraire 7L is te vinden in het 7e arrondissement aan de rue de
Lille 7.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten