Misschien zat half Nederland zondag 11 augustus 2024 voor de buis toen Sifan Hassan de marathon op grootse wijze de gouden medaille veroverde. Ze voltooide daarmee een unieke trilogie, want nooit eerder liep een vrouw op de Olympische Spelen zowel de 5000 meter (brons), 10.000 meter (brons) als de marathon (goud). Plus baanwielrenner Harrie Lavreysen maakte zijn hattrick compleet. Na winst bij de teamsprint en individuele sprint pakte hij ook goud bij het keirin toernooi. Samen met Hassan, Bol en Lavreysen zijn zij de sporters met maar liefst drie Olympische medailles om hun nek. Nog nooit heeft Nederland zoveel olympische gouden medailles gewonnen als deze weken in Parijs. De overwinning Sifan Hassan was de veertiende gouden plak voor Nederland en die van Harrie Laverysen de vijftiende tijdens deze Spelen. Daarmee is het record van Sydney 2000 verbeterd. Nederland pakt hiermee de zesde plek met in totaal 34 medailles; 12x brons, 7x zilver en zoals gezegd 15 gouden medailles. Maar kijken we naar het aantal gewonnen medailles per hoofd van de bevolking dan staat Nederland op plaats één! Voorwaar een prachtige prestatie waar we als klein landje trots op mogen zijn. Het was alweer de 30e editie van de Zomerspelen, die voor het eerst in 1896 werden georganiseerd.
De Olympische medailles Paris 2024
Wetenswaardigheden
over de Parijse medailles.
Om de
terugkeer van de Spelen naar Frankrijk te vieren, is elke medaille van de
Spelen versierd met een origineel stuk van de Eiffeltoren. Om deze ontmoeting
tussen het meest begeerde object van de Spelen en het iconische monument van
Frankrijk en Parijs voor te stellen, werkte het Olympisch Comité Paris 2024 samen
met de juweliers van Chaumet en het sierradenhuis van de LVMH-groep. Wereldwijd
erkend vanwege zijn knowhow, heeft het 240-jarige juweliershuis Maison Chaumet
de medaille bewerkt tot een echt juweel met een ontwerp dat is bedacht rond twee
inspiratiebronnen: de zeshoek en de uitstraling.
De
zeshoek
Het
originele ijzer afkomstig van de Eiffeltoren is in een zeshoek gesneden, de
geometrische vorm van Frankrijk. Ontdaan van de verf “Eiffeltoren bruin” krijgt
het ijzer zijn oorspronkelijke kleur terug. Geplaatst in het midden en voorzien
van het embleem van de Spelen van Parijs 2024, past dit erfgoedstuk perfect
tussen het goud, zilver en brons.
De zeshoek en de (uit)straling
(Uit)straling
Nog steeds aan dezelfde kant van de medaille worden op regelmatige afstanden rondom de ijzeren zeshoek fijne lijnen geprojecteerd. Deze stralen zijn eerder geslagen en dan gegraveerd en geven licht en glans aan de medaille die verre van glad is. Dit creatieve idee belichaamt zowel de invloed van Frankrijk in de wereld als die van de prestaties van de atleten op de Spelen.
Na de onthulling van een uniek embleem, duo mascottes, een gemeenschappelijke look en één fakkelontwerp, zet Paris 2024 zijn ambitie voort om de Olympische Spelen en de Paralympische Spelen dichter bij elkaar te brengen. De Olympische en Paralympische medailles delen dus aan één zijde hetzelfde ontwerp.
Olympisch goud
De
Eiffeltoren inspireerde ook het unieke ontwerp van het medaillelint. Voor de
Olympische en Paralympische Spelen van Parijs 2024 wordt het medaillelint
versierd met de dwarsbalken van de Eiffeltoren. Het Olympische medaillelint heeft
een sobere blauwe kleur, terwijl dat van de Paralympische medailles zich onderscheidt
door zijn dieprode kleur, een mix van de eerste twee kleuren van de
Eiffeltoren, ‘Venetië rood’ en ‘roodbruin’. De linten zijn gemaakt in
Saint-Étienne.
Paralympisch goud
De andere kant van de
Olympische medaille vertelt, zoals bij elke editie, de wedergeboorte van de
Spelen in Griekenland, een bewerking van de godin van de overwinning en het
stadion van de Olympische Spelen van 2004 in Athene, getekend door Elena Votsi.
Traditionele figuur van de medailles sinds 2004 is de godin van de overwinning
Athena Nike op de voorgrond terwijl ze het Panatheense stadion verlaat, waar de
Olympische Spelen in 1896 hun heropleving beleefden. Andere essentiele figuren
op de achterzijde van de Olympische medailles, zijn de Akropolis en de Eiffeltoren.
De inspiratie van de oude Griekse Spelen, de Franse oorsprong van de moderne
Olympische Spelen en hun editie in Parijs zijn zo vertegenwoordigd.
De
andere kant van de Paralympische medaille illustreert volledig de creatieve
keuzes van Parijs 2024 en het juweliershuis Maison Chaumet. Een grafische
weergave van de onderzijde van de Eiffeltoren zal medaillewinnaars in staat
stellen de IJzeren Dame te ontdekken vanuit een voorheen weinig weergegeven
hoek. De woorden ‘Parijs’ en ‘2024’ omlijsten de pijlers van de toren en zijn
gegraveerd in universeel braille, een schrijfsymbool van toegankelijkheid en
een knipoog naar de Franse uitvinder, Louis Braille. Om de visueel gehandicapte
atleten in staat te stellen de drie metalen op de tast te onderscheiden, zijn
er lijnen gegraveerd op de rand van de gewonnen medaille: I voor goud, II voor
zilver en III voor brons.
De
gouden plak weegt 529 gram en bestaat uit 6 gram goud, een zilveren kern van
bijna 505 gram zilver en 18 gram Eiffeltorenijzer. De waarde aan grondstoffen
is $ 935,89
De zilveren
medaille bestaat voor 475 gram uit koper met een laagje zilver, 25 gram zink en
18 gram Eiffeltorenijzer. De waarde aan grondstoffen $ 473,40
De
exacte samenstelling van de bronzen medaille is niet bekend. De glans was er echter
snel af voor sommige winnaars van het brons op de Olympische Spelen in Parijs.
Zeker twee atleten hebben geklaagd over beschadigingen of roest aan hun bronzen
medaille. De organisatie van de Spelen heeft toegezegd dat de aangetaste
medailles worden vervangen. (bron NOS Sport)
Wat
krijgt de Nederlandse sporter voor een olympische medaille?
De
sporters krijgen voor een gouden plak € 30.000 op hun bankrekening
bijgeschreven, € 22.500 voor een zilveren medaille en voor de derde plek op het
podium verdienen ze € 15.000. Sporters die in teamverband olympisch kampioen
worden ontvangen minimaal € 11.000 euro voor goud, € 8.000 euro voor zilver en €
5.000 euro voor brons.
Een
van de binnenplaatsen van Hôtel de la Monnaie met de Nana van Nikki de Saint
Phalle
Waar
werden de medailles vervaardigd?
De Olympische
medailles zijn vervaardigd in het Hôtel de la Monnaie, de Franse Munt. Vanuit
de square du Vert-Galant, een verborgen pleintje op de kop van de Île de la
Cité, heb je een prachtig uitzicht op een van de langste façades aan de Seine,
117 meter lang, en nog steeds een goed voorbeeld van de pre-revolutionaire
Franse neoklassieke architectuur. Het Hôtel de la Monnaie, gelegen aan de quai
de Conti in het 6e arrondissement, is een gebouw uit de 18e eeuw en het
meesterwerk van de architect Jaques Denis Antoine (1733-1801). Het herbergt nog
steeds de Munt van Parijs, een van de belangrijkste monetaire werkplaatsen in
Frankrijk en het Musée de la Monnaie de Paris. De eerste steen werd gelegd op
30 april 1771 en het gehele gebouw werd amper vier jaar later in 1775 voltooid.
‘De
Munt van Parijs’ is een van de oudste instellingen van Frankrijk en de oudste
onderneming ter wereld. De geschiedenis gaat meer dan 1154 jaar terug en
ontstond op 25 juni 864 met het Edict van Pistres door Charles II, bekend als
Charles de Kale. Sinds de 9e eeuw heeft de Munt verschillende adressen gehad.
De oudste werkplaats was op het Île de la Cité
in de nabijheid van de Koninklijke Residentie. Aanvankelijk gehuisvest
in wat nu het Palais de Justice, de concergerie is. Gedurende de eeuwen
varieerde het aantal. Sommigen werden herhaaldelijk gesloten en heropend als
gevolg van financiële crises of naar aanleiding van behoefte van de Koning,
lees financiering van diverse oorlogen. Aan het einde van 1689 waren er in
totaal 22, maar amper twee jaar later was dit aantal gestegen tot 27. De
regionale workshops verdwenen ook weer geleidelijk en in 1870 waren er nog
slechts drie over: Parijs, Bordeaux en Straatsburg. Acht jaar later was alleen
Parijs nog in bedrijf en natuurlijk in de nabijheid van de Koninklijke
residentie gevestigd in het Louvre.
De
beslissing om het huidige pand te bouwen aan de quai de Conti was een
beslissing van Lodewijk XV, zijn eerste grote bouwproject in Parijs. De grond
was eigenlijk aangekocht door de gemeente Parijs voor de bouw van een nieuw
stadhuis, echter de Koning besliste anders. In 1871 werd het gebouw deels door
brand verwoest tijdens de bloedige week van de Commune van Parijs, maar is
daarna identiek herbouwd. Het gebouw deed dienst tot 1958. De werkplaatsen
aldaar konden de toenemende vraag van het aantal munten niet meer aan en verbouwen bleek geen
optie gezien de classificatie van het gebouw als historisch erfgoed. De
toenmalige president van Frankrijk, Charles de Gaulle, gaf opdracht om de
activiteiten van de Munt in tweeën te delen, een regeling die nog steeds van
kracht is. De regionale fabriek draagt zorg voor de productie en Parijs voor de
controle en de zorg voor het artistieke gedeelte waaronder herdenkingsmunten,
officiële decoraties en medailles zoals de Olympische Medailles. Verder
vervaardigen zij nog steeds de ijkinstrumenten voor de waarborg van maten en
gewichten.
Een
nieuwe fabriek werd gebouwd in Pessac (Gironde) en deze werd operationeel op 1
september 1973. Op deze site zijn 193 werknemers werkzaam. In totaal heeft de
Munt ruim 500 medewerkers in dienst. Op dit moment hebben meer dan 40 landen
het slaan van hun munten toevertrouwd aan ‘De Munt van Parijs’. Eurolanden
waaronder Malta, Cyprus, Luxemburg, Monaco en Andorra. Maar ook landen buiten
de eurozone zoals Oman, Namibie, Bangladesh, Thailand, Costa Rica, Uruguay en
verschillende West-Afrikaanse staten. Jaarlijks worden in Pessac 1,5 miljard
muntstukken geslagen. 29 muntpersen zorgen voor 850 munten per minuut.
De
Franse architect Phillippe Prost was verantwoordelijk voor de metamorfose
Medio
2011 sloot het gebouw aan de quai de conti zijn deuren voor een ingrijpende
verbouwing en herontwikkeling als onderdeel van het stadsproject ‘MétaLmorphoses’.
Onder leiding van de Franse architect Phillippe Prost, verantwoordelijk voor de
metamorfose van de gebouwen, Jean-Michel Wilmotte voor het drie-sterren
Michelinrestaurant van Guy Savoy en Hervé Baptise, hoofdarchitect van alle
historische monumenten van Frankrijk. Zes jaar duurde de verbouwing met als
doel een nieuwe culturele openbare gelegenheid waar bezoekers permanent de
schatten kunnen bewonderen van de historische collecties van de ‘Monnaie de
Paris’, die nog nooit eerder aan het publiek zijn getoond. Dit aangevuld met
ruimtes voor tijdelijke tentoonstellingen met werken van hedendaagse
kunstenaars.
Een monumentale trap leidt je naar het museum en het drie-sterren Michelin restaurant van Guy Savoy
Verder
een boetiek annex conceptstore met merken die de Franse ambachten
vertegenwoordigen. Tevens is er de mogelijkheid om gastronomisch te dineren in
het restaurant gerund door de Franse sterrenkok Guy Savoy, met kamers op de
eerste verdieping van de westvleugel met uitzicht op de Seine. - evenals een
winkel , Goût de Brioche. Verder is er in het museum ook een café: Bloom.
Een
bezoek aan dit prachtig gerestaureerde UNESCO erfgoed kan ik ten zeerste
aanbevelen. De bezoeker krijgt een unieke kijk in welk een vakmanschap om de
hoek komt kijken bij de creatie van elke munt, medaille en ridderorde. Verder
een unieke collectie munten door de eeuwen heen. Het vertelt de geschiedenis
van het ‘munten’ in Frankrijk vanaf 300 v. Chr. en de evolutie van de
medaillekunst die in de 16e eeuw tot bloei kwam. Ook breng je een bezoek aan de kelder met uitzicht op de
enorme geldpersen van de voormalige walserij. De Munt van Parijs als eerste en
laatste operationele geldpers te Parijs. Een film geeft een ongekende blik
achter de schermen van het productieproces in de dependance te Pessac.
Monnaie de Paris, quai de Conti 11, 6e arrondissement,
metrostation Pont Neuf, lijn 7.
Geopend
van dinsdag t/m zondag van 11.00 uur tot en met 19.00 uur
Prachtig geschreven en heel interessant!
BeantwoordenVerwijderen