Paris FvdV is een niet commercieel weblog speciaal voor kenners en liefhebbers van de stad Parijs - en voor hen die dat willen worden. Parijs is een stad met een gewichtig verleden, respectabel en gerespecteerd. Het is totaal niet nostalgisch. Parijs is er in geslaagd om, soms op brutale maar altijd op elegante wijze, om te gaan met zijn grootse monumenten. Ze te beschermen en te integreren in de nieuwe dynamiek van de stad. Parijs is een meester op het gebied van herstel en transformatie. U zult er nooit in slagen een volledig overzicht te maken van plekken en verhalen, die allemaal op hetzelfde punt uitkomen en de glorie van deze stad bezingen. toch wil ik een poging wagen. Wekelijks wil ik u niet alleen informeren over wat Parijs nog meer te bieden heeft, maar ook wil ik mijn liefde voor deze stad op u over dragen. In de hoop dat het raakt aan iets wat u herkent of voelt. Ferry van der Vliet.

Privacy verklaring: Indien u weblog Paris FvdV, dat bij Google-Blogger is ondergebracht, leest en reageert op de blogs van Paris FvdV, doet u dat vrijwillig en is uw IP-adres en mailadres - indien u dat vermeld - bekend en wordt opgeslagen. Ook uw schuilnaam waaronder uw reageert wordt opgeslagen. Paris FvdV zal uw gegevens nooit aan derden doorgeven. We houden uw gegevens privé, tenzij de wet of rechtelijke macht ons dwingt uw gegevens aan hen te verstrekken. Datalekken in het systeem vallen onder de verantwoordelijkheid van Google-Blogger. Door weblog Paris FvdV te bezoeken en/of de op of via deze weblog aangeboden informatie te gebruiken, verklaart u zich akkoord met de toepasselijkheid van deze disclaimer. Google gebruikt cookies om services te leveren en verkeer te analyseren dus uw IP-adres en user-agent zijn bij Google bekend, samen met prestatie- en beveiligingsstatistieken om servicekwaliteit te garanderen, gebruiksstatistieken te genereren, misbruik te detecteren en maatregelen te treffen.

zondag 10 maart 2013

ONBEKEND MARAIS

In de lente is de aantrekkingskracht van Parijs het grootst. Het is het seizoen van bloeiende bomen vol met fris lentegroen. tijd om je heerlijk te koesteren in de zon op de terrassen buiten op de trottoirs of gewoon heerlijk languit op de bankjes in het park.  Een groot deel van de twintig miljoen bezoekers van de stad komt in de lente. Zelf geniet ik van mijn zojuist gekochte verse croissants op een bankje op het square Jean XXIII achter de Notre Dame. Voor mij, de bijna duizendjarige Notre Dame met haar indrukwekkende zuilen en steunberen. Al jaren de inspiratiebron voor romans en legenden, toen Parijs nog als een groot dorp aan haar voeten lag. Hier begint vandaag mijn wandeling op wat vroeger nog een weiland was vol met populieren, waar de 'Ludoviciens' hun vee liet grazen; het Île Saint Louis een samenvoeging van het vroegere Île aux Vaches en het Île Notre-Dame.
 
Square Jean XXIII met de bijna duizendjarige Notre Dame met haar indrukwekkende zuilen en steunberen

Aan het eind van de 17de eeuw begon men hier weelderige hôtels (herenhuizen) neer te zetten, die allen een onderaardse trap hadden naar een deurtje aan het water. Bij de pont Saint Louis daal ik af naar de Seine naar de punt van de quai de la Bourbon. Daar heb je een prachtig uitzicht over de Seine en een fraai doorzicht onder drie bruggen: de pont d'Arcole, pont de Notre Dame en de pont au Change. Nog altijd is het Île Saint Louis een dorp midden in de stad. Hier heerst een haast provinciaalse rust. Het lijkt zelfs of de bewoners en de middenstanders anders zijn dan elders in de stad, hartelijker, vriendelijker.
Île Saint Louis gezien vanaf de Seine met op de voorgrond Pont de Sully

Voor ik de oversteek maak naar de Marais loop ik langs de Seine over de quai de Bourbon. De lentezon streelt de goudbruine gevels van een rij prachtige hôtels die ooit toe hebben behoort aan grote Franse geslachten. Op nummer 19 het hôtel de Jassaud (het mooiste pand van de kade) waar Camile Claudel, een Frans beeldhouwster, (zij speelde een belangrijke rol in het leven van de beeldhouwer Auguste Rodin) haar atelier had. Iets verderop, aan de quai d'Anjou op nummer 17, het hôtel Lanzun, ooit eigendom van de graaf van Lanzun. De dichters Charles Baudelaire en Théophile Gautier huurde hier hun kamers. Het pand was ook beroemd door de Club des 'Hachichins' of te wel de club van hasjrokers en dat in de 17de eeuw. Iets verder stroomopwaarts, in de knik die de kade op de kop van het eiland maakt, een van de mooiste herenhuizen van Parijs: het hôtel Lambert, gebouwd in 1640.

Quai d'Anjou - hôtel Lambert

Beroemdheden waaronder Chopin en Voltaire maar ook de Franse filmactrice Michèle Morgan hadden hier hun residentie. Het fraaie herenhuis is nu in het bezit van Prins Abdullah bin Khalifa al-Thani, de broer van de emir van Qatar. In 2007 hebben ze hier maar liefst 80 miljoen euro voor betaald aan de familie van Guy en Marie-Hélène de Rothschild. Geniet wederom van een prachtig uitzicht over de Seine vanaf de square Barye, het enige overblijfsel van een voormalige terrasvormige tuin aan de oostpunt van het eiland. Naar het schijnt kwam de kroonprins, de toekomstige Lodewijk XIII hier graag naakt zwemmen. En ook heden ten dage tref je hier veel zonaanbidders aan, die het heerlijk vinden om naakt te zonnen. We blijven de Seine volgen via de quai de Béthune vol met elegante herenhuizen. Op nummer 24 stierf President Georges Pompidou. We vervolgen onze weg via de quai d'Orleans met op nummer 18 het zeer fraaie hôtel Rolland.

Square Barye; naar het schijnt kwam de kroonprins, de toekomstige Lodewijk XIII hier graag naakt zwemmen. En ook heden ten dage tref je hier veel zonaanbidders aan
 
We hebben nu een rondje gemaakt rondom het Île Saint Louis om vervolgens de oversteek te maken via de pont Louis Phillippe naar de rue des Barres (baliestraat). Volgens mij een van de mooiste straatjes van Parijs. Halverwege de straat waar het niveau het hoogst is, staat een somber portaal met verweerde zuilen en een deur, die toegang geeft tot de Saint Gervais-saint-Protais. Een sobere, maar dankzij het gefilterde zonlicht door de gebrandschilderde ramen, een charmante en intieme kerk.
Een van de mooiste straatjes van Parijs: de rue des Barres
Rechts de rue Grenier-sur-l'Eau naar de rue Geoffroy l’Asnier. Hier brandt sinds 1956 in een crypte een eeuwige vlam ter herdenking van de slachtoffers van de Holocaust. Het Mémorial de la Shoah in de Marais. Bij de ingang een stenen muur met daarop 76.000 namen. De namen van alle Franse joden die in de Tweede Wereldoorlog naar Duitse vernietigingskampen zijn gedeporteerd. Slechts een fractie van dit aantal keerde levend terug. Onder de 76.000 waren ongeveer 11.000 kinderen.
Mémorial de la Shoah: 76.000 namen
We keren terug naar de Seine via de quai des Célestines naar een onbekend stukje Marais. Een stedelijke entiteit, gelegen tussen de rue Saint Antoine en de Seine. In de schaduw van de Jezuïetenkerk Église de Saint-Paul-Saint-Louis, gebouwd in 1627. We starten onze wandeling via de hoofdingang van de kerk met een aantal zeldzame schilderijen van de Franse schilder Delacroix. We nemen vervolgens de zijuitgang (links, als je met je gezicht naar het altaar staat) die uitkomt in de pittoreske passage Saint Paul. Sinds de 18e eeuw is dit straatje nauwelijks veranderd. Links en rechts nog de stenen paaltjes die de voetgangers moesten beschermen tegen de koetsen. De uitgang is ter hoogte van de rue Saint Paul nummer 45 waar we rechtsaf gaan.
De pittoreske passage Saint Paul met achterin de ingang naar de kerk
Achter de huizen van deze straat, die in 1350 al een begrip was, ligt het best bewaarde geheim van de Marais: Le Village Saint Paul. Een netwerk van gangen en prachtige binnenpleintjes die met elkaar zijn verbonden. In deze oase van rust vind je een keur van antiquairs, brocanteries, galeries, design- en rariteitenwinkeltjes, zo'n 80 in getal. Van 1361 tot 1559 was dit de woonplaats met tuinen van Karel V. Je komt binnen via de cour Rosé en je loopt via allerlei kleine doorgangetjes tussen de huizen door naar de cour Violette, cour Orange, cour Verte en de cour Bleue. Ook 's avonds is het hier zeer aangenaam en romantisch. Village Saint Paul wordt ingesloten door de rue Saint Paul, rue de l'Avé Maria, rue des Jardins Saint Paul en de rue Charlemagne. Het is aan de Franse minister van Cultuur, André Malraux te danken, dat we nog steeds kunnen genieten van dit stukje cultureel erfgoed. In 1962 werd de Marais in zijn geheel beschermd gebied: ISMH, wat staat voor 'Inventaire Supplémentaire des Monuments Historiques'. 
Op weg naar Village Saint Paul
In de rue des Jardins Saint Paul zijn nog duidelijk restanten te zien van de stadsomwalling van Filips Augustus uit 1190. Een 70 meter lange muur onderbroken door twee torens. Loop langs de mooie fontein in de rue Charlemagne aan de achterkant van de kerk Saint Paul-Saint Louis en ga de smalle rue Eginard in. Een Joodse enclave uit de 17e eeuw. In de tuin, heerlijk voor een lunch met baguette en rode wijn, staat een ontroerend beeld van een Joodse vader met zijn drie zonen, omgekomen in Auschwitz. Onder het dorp Saint Paul, in de keldergewelven uit de 16e eeuw, ligt de verwarrende wereld van illusies en de magie op je te wachten in het verrassende Musée de la Curiosité et de la Magie. Ingang rue Saint Paul nummer 11. Want ook in de lente is er wel eens een regenachtige dag.
 
Top 10 uit eten in de Marais (bron Eye Witness Travel)

1: L'Ambroisie - Frans (€€€€€) Place des Vosges 9
2: Gli Angeli - Italiaans (€€) rue Saint Gilles 5
3: Patisserie Carette - salades & sandwiches (€) Place des Vosges 25
4: Au Vieux Chêne - bistro, Franse keuken (€€€) rue Dahomey 7
5: La Gazetta - fusion (€€€) rue de Cotte 29
6: Breish Café - crêperie (€€) rue du Vieille du Temple 109
7: Le Baron Rouge - salades en kaasplanken (€) rue Théophile Roussel 1
8: Chez Paul - bistro klassiek (€€) rue de Charonne 13
9: Unico - Argentijns (€€€€) rue Paul Bert 15
10: L'As du Fallafel - Joods (€) rue des Rosiers 34
 
€ indicatie voor een driegangen menu, inclusief huiswijn, per persoon
€ = <<€ 30
€€ = € 30 - € 40
€€€ = € 40 - € 50
€€€€ = € 50 - € 60
€€€€€ = >€ 60


Geen opmerkingen:

Een reactie posten