Voor deel 1 naar beneden scrollen.
We nemen de Passarelle Simone-de-Beauvoir
en we maken de overstap van het 13e naar het 12e arrondissement. Daar betreden we
het Parc de Bercy en vervolgen onze
wandeling via de rechterzijde van het park. Het grote piramidevormige gebouw
met gras op de schuine zijden, links, is het Palais onmisports de Paris-Bercy. Niet alleen een sportpaleis maar
ook een van de grootste concertzalen van Europa. Het parc de Bercy, dat uit twee gedeeltes
bestaat, heeft al een leven van honderden jaren achter de rug. In de 17de eeuw
was het onderdeel van een domein, dat zich uitstrekte van de rand van de stad
tot aan Charenton. In 1860 wordt het een wijnopslagplaats, waar bomen worden
geplant die voor verkoeling van de entrepots moeten zorgdragen. Door haar
ligging aan de Seine groeit Bercy uit tot een van de grootste wijnmarkten van
de wereld. Wijn, eaux de vie en port worden in houten schuiten over de Seine en
later per spoor aangevoerd. Langs het water verschijnen lokalen, de
"guinguettes", waar men kan eten, drinken en flirten in de
buitenlucht aan feestelijk opgemaakte tafels en men de musette kan dansen op de
altijd vrolijk stemmende Franse accordeonmuziek. Veel kunstschilders,
schrijvers, en fotografen, hebben zich laten inspireren door deze 'art de
vivre'.
Een van de mooiste 'nieuwe' parken van Parijs; het Parc de Bercy
Geleidelijk aan
verliest de wijn zijn krans en worden de opslagplaatsen verlaten. Maar de
"Grand Projets" van president François Mitterand zorgen voor een
hernieuwde aandacht voor tuinen en parken. Het klassieke Parc de Bercy, 12,5
hectaren groot, wordt opnieuw aangelegd. Gelukkig zijn de herinneringen aan het
prachtige wijnverleden nog overal zichtbaar aanwezig. De treinsporen op de
lanen waarover de druiven werden getransporteerd. De woningen van een tweetal
wijnhandelaren, een oud tolhuis en later toegevoegd, een heuse wijngaard met
350 wijnstokken goed voor zo'n 250 liter wijn per jaar. Tussen de meer dan
honderd jaar oude kastanjes en platanen zijn grootse waterpartijen aangelegd
met loopbruggen en sculpturen en negen thematische tuinen. Waaronder de
"Jardin de la Mémoire", opgedragen aan Yitzak Rabin met een
rozentuin, een kruidentuin en een boomgaard met orangerie.
Aan de zijkant van het
park, recht tegenover de ingang bij de passerelle Simone de Beauvoir, aan de
rue Paul Belmondo staat de Cinémathèque Française het vroegere American Center. Dit creatieve ontwerp is van de in
Amerika wonende Canadese architect Frank O. Gehry. Gehry, inmiddels 82 jaar oud
is ook de vormgever van het Guggenheim Museum in Bilbao en een van de
grondleggers van het deconstructivisme (chaotische, onvoorziene maar
gecontroleerde, perfect ontworpen gebouwen) waaronder ook Zaha Hadid en Rem
Koolhaas behoren. Het gebouw gemaakt van zink, glas en kalksteen lijkt op een
pak vallende kaarten, aldus Gehry, geïnspireerd op collages van Matisse. (Gehry
is ook de architect van het nog te openen Fondation Louis Vuitton in het Bois de Boulogne. Geplande opening september oktober
2014) In het gebouw is een permanente tentoonstelling over de geschiedenis van
de film. De collectie is te danken aan Henri Langlois (1914-1977), oprichter
van de Cinémathèque Française en geestelijk vader van de Nouvelle Vague. Hij
was een van de oprichters van het franse filmarchief in 1936 samen met een
andere film-enthousiasteling Georges Franju. De permanente tentoonstelling
'Passion Cinema' toont voorwerpen rond het ontstaan en de ontwikkeling van de
film, waaronder de projector van Louis Lumière. Door de uitvinding van de
cinématographe, 's werelds eerste projectieapparaat en filmcamera in één, waren
hij en zijn broer Auguste, een van de grondleggers van de cinematografie. Louis
Lumière wordt dan ook vaak "de vader van de cinema" genoemd. Verder
veel filmkostuums en filmdecors.
Vanaf de loopbruggen heeft u een schitterend uitzicht over fraai aangelegde waterpartijen
Drie loopbruggen
brengen je van de ene kant naar de andere kant van het park en naar de cour Saint-Émilion met de
gerestaureerde wijnpakhuizen van Bercy. Een binnenplaats geplaveid met meer dan
17.000 oude straatstenen en de oude spoorbaan nog intact is omgeven door leuke
winkeltjes, een wijnbar en volop restaurants, waar het bij mooi weer heerlijk lunchen
is of gewoon genieten van een goed glas wijn of een heerlijke cappuccino.
We zijn gekomen aan het
einde van onze wandeling. De Météor, lijn 14 brengt u terug naar het centrum
van Parijs. U kunt opstappen bij het metrostation cour Saint-Émilion. TIP: Stap helemaal vooraan in. Dit
staat garant voor een heel aparte metrobeleving.
Bijzondere architectuur bij de universiteit Paris Diderot
Mocht u nog fut hebben
dan kunt u ook nog een bezoek brengen aan de universiteit Paris-Diderot / Paris 7 gevestigd in prachtig
gerestaureerde industriële panden: De Grands Moulins de Paris, de Halle aux
Farines en de oude persluchtfabriek Sudac. Gelegen in het kwadrant quai
Panhard-et Levassor (aan de overzijde van het Parc de Bercy), Pont National,
rue Albert Einstein, en rue Thomas Mann. Hier studeren zo'n 30.000 studenten.
Een van de vele bijzondere doorkijkjes die u tijdens uw universiteitswandeling gaat tegenkomen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten