PERSOONLIJKE HERINNERINGEN AAN RITZ PARIS

Het doet mij een genoegen wederom een gastblog te mogen plaatsen. Dit keer een blog geschreven door Ton Hilderink. Oud journalist van de Haagse courant, nu fulltime tekstschrijver en redacteur, blogger en eigenaar van de website 'Teksten uit Frankrijk'.

Zijn motto: "Nieuwsgierigheid zit in onze genen. Nieuwsgierigheid zet aan tot verkennen, onderzoeken, leren, willen weten. Noem het belangstelling, interesse, of weetgierigheid. Klinkt minder beladen, is hetzelfde. Nieuwsgierigheid is het grondbeginsel van mijn vak, van mijn teksten en verhalen uit Frankrijk. Lees mijn verhalen. Kom met vragen. Blijf nieuwsgierig". Is getekend, Ton Hilderink.

Dit keer gaat zijn nieuwsgierigheid uit naar het gerestaureerde en nog te openen Ritz Hotel in Parijs.

Dit voorjaar heropent Ritz Paris aan het Place Vendôme zijn deuren. De uitnodigingen zijn verstuurd. Ook ik heb een persoonlijke invitatie ontvangen. Spoedig treed ik in de voetsporen van literaire iconen als Ernest Hemingway en Marcel Proust. Niet gek, voor een bescheiden blogger.

Zelf noemen ze het  'A Legend in Progress',  de 27 maanden durende verbouwing van het Ritz Hotel

Een legendarisch gastenhuis

Op zoek naar een hotelletje in Parijs, land ik op de welkomstpagina van hotel Ritz. Wegens verbouwing gesloten. Ik word virtueel rondgeleid door de renovatiewerkzaamheden en de historie van het legendarische gastenhuis. Hemingway dronk er in de roaring twenties zijn daiquiri. Een stervende Proust, zo gaat het verhaal, stuurde zijn privéchauffeur naar de place Vendôme voor een laatste ‘Ritz-biertje’.

Nog een naam die met Ritz Paris verbonden is: Coco Chanel. De oermoeder van de bob-look betrekt in 1934 een suite en woont daar tot haar dood, in 1971. Haar boetiek stond aan de overkant. Ritz Paris was haar thuis. Nog steeds kiezen modehuizen voor de allure van Ritz Paris om hun nieuwste collectie te tonen aan de fine fleur. In 2012, kort voor de aanvang van de verbouwing, schoten nog magere stoten van Versace in onbetaalbare niemendalletjes door de biljartkamer van de Ritz. De show werd afgesloten in het vermaarde Ritz-restaurant L’Espadon.

Coco Chanel had 35 jaar lang een appartement in het Ritz Hotel en overleed daar in 1971 op 87-jarige leeftijd

Trouwe lezers, potentiële gasten

Story Telling. Waar iedereen een puntje aan kan zuigen. Zou het niet geweldig zijn om daar mijn verhaal aan toe te voegen? Ik stuur een uitgebreide mail naar de pr-manager van Ritz Paris, stel me voor als eigenaar en editor van de in Nederland gretig gelezen weblog 'Teksten uit Frankrijk', beschrijf mijn lezers als niet te veronachtzamen potentiële gasten, en vraag beleefd of men mij op de hoogte wil houden van de voortgang. Ik reken op een officiële uitnodiging en verdiep me alvast verder in de hotelgeschiedenis.

Ritz Paris bestaat sinds 1898. Van oorsprong is het een voornaam herenhuis. César Ritz laat het onder architectuur verbouwen tot hotel. Hij mikt op de high society en royalty van die jaren en voelt de tijdgeest goed aan. Het gastenboek vult zich met grote namen. In de jaren twintig, les années folles, beleeft Ritz Paris hoogtijdagen. In de bar, de eerste hotelbar ter wereld, is het alle dagen feest. Het verhaal gaat dat Hemingway er tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog eigenhandig een paar bruinhemden uit slaat. Echt gebeurd? Geen idee. Feit is dat Hemingway (1899-1961) tot de beste story tellers aller tijden mag worden gerekend. Over Ritz Paris schreef hij: “Als ik droom over mijn leven na de dood, ergens in de hemel, dan vindt de actie altijd plaats in Ritz Paris.”

                     César Ritz die het hotel op 1 juni 1898 opende

Society, royalty, nouveau riche

César Ritz is goed bevriend met August Escoffier, de grondlegger van de klassieke Franse keuken. Dat verleent Ritz Paris ook een ongenaakbare culinaire reputatie. Hoewel de Grand Chef er maar kort zelf kookt, herbergt Ritz Paris wel sinds jaar en dag dé culinaire school van Frankrijk, naar hem vernoemd. In de oorlogsjaren confisqueert de bezetter de kamers en suites. Als ze er eenmaal door Hemingway zijn uitgebonjourd, neemt het hotelleven weer zijn ‘gewone’ gang. Het gastenboek blijft zich vullen met society en royalty, aangevuld met de nouveau riche. In 1979 gaat het hotel uit familiehanden over naar een nieuwe eigenaar, de Egyptische zakenman Mohamed Al-Fayed.

(Me verdiepend in alle verhalen, check ik met potsierlijke, haast neurotische regelmaat mijn mailbox. Waar blijft de informatie? Waar blijft mijn uitnodiging? Zit die pr-manager soms te maffen?)

In 2012 sluit Ritz Paris zijn deuren voor een een grootscheepse renovatie

Een bittere pil

In 2011 krijgt Ritz Paris een bittere pil te slikken. Voor het eerst valt het legendarische hotel buiten de boot bij de uitreiking van het predicaat Palais* – een felbegeerde jaarlijkse onderscheiding, mondjesmaat toegekend door het Franse Bureau voor Toerisme. Ai! Ritz Paris lijkt zijn intuïtie voor de tijdgeest kwijtgeraakt. Met name de ‘techniek’ is hopeloos verouderd. Stel je voor, je huurt een suite van enkele duizenden euro’s en je kunt niet inloggen! In 2012 sluit Ritz Paris zijn deuren. Er wordt een grootscheepse renovatie aangekondigd. Geschatte duur: tweeëneenhalf jaar. Geschatte kosten: € 200 miljoen. Maar de Ritz blijft de Ritz, belooft de directie. Mét zijn majestueuze trappartijen, kroonluchters, wandkleden, klassieke inrichting en afwerking. Voornaam, weelderig. En een tikkeltje snobistisch. Ritzy, ritzier, ritziest, zegt Webster’s Dictionary.

Alle ruimtes in het beroemde hotel worden volledig gestript en zorgvuldig gerestaureerd

Royaltyjacht met dodelijke afloop

De ingrijpende verbouwing wordt meteen aangegrepen om de parkeerfaciliteiten via een speciale tunnel te verbinden met de lobby van het hotel. Dit is geen overbodige luxe. De entree van Ritz Paris is favoriet jachtterrein van paparazzi. Het kostte Diana Frances Spencer, prinses van Wales, op 31 augustus 1998 het leven, nadat ze in het roemruchte hotel een nacht had doorgebracht met haar nieuwe geliefde, Dodi Al-Fayad, zoon van de eigenaar. Voor haar geen licht meer aan het einde van de tunnel. Een dieptepunt in de rijke verhaaltraditie van Ritz Paris.

Enkele maanden nadat ik de pr-manager van Ritz Paris mijn mail heb gestuurd, waarin ik mij voorstel als veelgelezen en -geprezen blogger en mijn lezers als potentiële gasten, komt er een bericht. Ik had de moed al opgegeven. Maar voel meteen een zekere opwinding. Het is een uitnodiging! Op naam! Ik ben van harte welkom, lees ik, om kennis te komen nemen van Paris Ritz nieuwe stijl. Door een kamer te reserveren. Dat kan online. Credit card welkom. Standaard kamers à partir de € 900,-. In het laagseizoen.

Einde verhaal.

Langzaam krijgt het nieuwe interieur vorm

Noot van Paris FvdV

De stad Parijs kent eenenzestig 5-sterren hotels. Wat weinigen weten is dat Frankrijk lange tijd een van de weinige landen was waar de  5-sterren categorie niet bestond. Om niet uit de pas te lopen is deze categorie pas laat in Frankrijk geïntroduceerd. De Fransen zouden de Fransen niet zijn als zij daar niet iets extras aan zouden toevoegen. In 2010 introduceerde de Franse Minister voor Tourisme de toevoeging 'Palace' als erkenning aan de meest prestigieuze 5-sterren hotels, omdat men in de wereld geen 6-sterren toekenning kent.

Een 'Palace' hotel wordt je niet zomaar. Een belangrijke rol speelt de ligging ,karakter, luxe en geschiedenis van het hotel, maar ook de duurzaamheid. De betrokkenheid, hoeveelheid en kwaliteit van het personeel en last but not least de gastronomie. Verder moet het instituut financieel gezond zijn en een belangrijke bijdrage leveren aan de verbreiding van de Franse cultuur.

Parijs kende voor die tijd al een categorie zelf benoemde Palace hotels waaronder de Ritz, Crillon, George V, Le Bristol, Plaza Athénée en Le Meurice. De regels waren toen de grandeur, de geschiedenis, het hebben van een grote hoeveelheid suites, een gastronomisch restaurant en een personeel ratio van 3:1. Drie man personeel op elke gast.

Uitzicht vanuit de luxe suites op de place Vendôme waar de steigers inmiddels zijn verdwenen

U kunt zich de commotie voorstellen toen in mei 2011 de officiële door de overheid goedgekeurde lijst naar buiten kwam, waar de Ritz, het Crillon en de George V niet op de lijst voorkwamen maar wel het pas in 2002 geopende Park Hyatt Paris-Vendôme. Dit hotel had een geschiedenis van nog geen tien jaar, schande! En dan te bedenken dat het George V net 20 miljoen euro had gespendeerd aan het opnieuw inrichten van alle kamers.

De werkelijke oorzaak was dat deze hotels al veel te lang teerden op hun naam en geschiedenis van welgestelde, beroemde gasten uit het verre verleden. Hun status was inmiddels overgenomen door de vestiging van gerenommeerde Oosterse hotels waaronder het Mandarin Oriental en het super luxe Shangri-la hotel. Het afgegeven signaal door de Franse overheid was overduidelijk. Een maand later sloot De Ritz haar deuren voor een verbouwing van 27 maanden. Even later kondigde het Crillon haar sluiting aan voor een verbouwing van 100 miljoen euro. (Dit hotel had niet eens een zwembad) Maar ook Le Meurice en het Plaza Athénée sloten hun deuren voor een rigoureuze opknapbeurt. De laatste twee zijn inmiddels al weer geopend en de verwachting is dat De Ritz opent in maart 2016 en Het Crillon in het najaar van 2016.

Totaal gerenoveerd wacht het hotel op de 'Grand Opening' en eerherstel

De vraag is en blijft of zij hun status gaan terug verdienen want inmiddels is er sinds 1 augustus 2014 weer een nieuwe kaper op de kust: Het Peninsula hotel aan de avenue Kléber. 200 super de luxe kamers en 34 spectaculaire suites. Volgens insiders in de hotelwereld, de mooiste suites van de stad.   Het hotel is gevestigd in een met zeer veel zorg gerestaureerd stadspaleis uit de 19de eeuw.

Het Shangri-La Parijs is de eerste vestiging in Europa van het consortium 'Shangri-La Hotels and Resorts'. Het hotel opende zijn deuren op 17 december 2010 in het vroegere paleis van Prins Roland Bonaparte. Het hotel heeft 101 kamers waaronder 36 suites met een grootte van 50 m² tot 300 m² allen uitkijkend op de Eiffeltoren. 2 restaurants, een met een Franse keuken voorzien van 2 sterren Michelin en een Kantonees restaurant met eveneens een Michelin ster.

Het Mandarin Oriental heeft 138 slaapkamers en suites waaronder  de grootste van Parijs. Niets is aan het toeval overgelaten en verbouwd onder leiding van door top architect Jean-Michel Wilmotte en ingericht door Sybille de Margerie. Patrick Jouin and Sanjit Manku namen de inrichting van de bar en de twee restaurants voor hun rekening.

Op dit moment, februari 2016, kent Frankrijk slechts 16 hotels met het Palace label waarvan 8 hotels in Parijs: Le Bristol, George V, Le Meurice, Le Park Hyatt Paris-Vendôme, Le Plaza Athénée, Le Royal Monceau, Shangri-La en het Mandarin Oriental.

Ritz Paris*****

15 Place Vendôme, 1e arrondissement, vanaf € 1100 per nacht (beschikbaarheid vanaf 1 juni 2016)

Le Bristol Paris***** Palace

112 rue du Faubourg Saint-Honoré, 8e arrondissement, vanaf € 730 per nacht

Hôtel Four Seasons George V Paris***** Palace

31, avenue George V, 8e arrondissement, vanaf € 1090 per nacht

Hôtel Le Meurice***** Palace

228 rue de Rivoli, 1e arrondissement, vanaf € 830 per nacht

Le Park Hyatt Paris Vendôme***** Palace

5 Rue de la Paix, 2e arrondissement, vanaf € 615 per nacht

Hôtel Plaza Athénée***** Palace

25 Avenue Montaigne, 8e arrondissement, vanaf € 950 per nacht

Hôtel Le Royal Monceau - Raffles Paris***** Palace

37 avenue Hoche, 8e arrondissement, vanaf € 860 per nacht

Shangri-La Hotel, Paris***** Palace

10, avenue d'Iéna, 16e arrondissement, vanaf € 1045 per nacht

Hôtel Mandarin Oriental Paris***** Palace

251, rue Saint Honoré, 1e arrondissement, vanaf € 925 per nacht

Prijzen op basis van 'best available rate' februari 2016

All Photo's courtesy of The Ritz Paris