Pasen valt vroeg dit
jaar. Zondag 01 en 02 april 2018 is het al weer zover. Pasen, Pâques op z'n
Frans, is zo’n heerlijk lentemoment waarbij niets moet en alles mag. Maar net
wel even feestelijker dan een normaal weekend. Dus waarom niet met de kids of
alleen met z'n tweetjes naar Parijs. Jaarlijks trekt de stad meer dan dertig
miljoen toeristen aan. Pasen en het begin van de lente, zijn voor toeristen
twee belangrijke redenen om een heerlijk lang weekend door te brengen in deze
majestueuze stad. De weersverwachting geeft een temperatuur aan van plus minus 11
tot 14 graden met helaas kans op regen en daar heb ik met verschillende tips
speciaal rekening mee gehouden.
Ik ontvang vaak vragen
van hoe het is om met Pasen in Parijs te zijn? Allereerst, maakt het niet uit
wanneer je in Parijs bent, het is altijd een feest om daar te zijn. Ten tweede
kent Parijs geen tweede Paasdag, dus alle winkels, musea en vele restaurants
zijn gewoon open. En ten derde, op de vraag wat kunnen we allemaal doen die
dagen, heb ik voor jullie negen van mijn mooiste ontdekkingen, die ik in de
afgelopen blogs beschreven heb, eens op een rij gezet. Simpel klikken op de
hyperlinks, knippen en plakken en je hebt complete routebeschrijvingen, die
jullie brengen naar de mooiste plekjes van Parijs, naar de heerlijkste
restaurants, de fraaiste terrassen en op nog veel meer bijzondere plaatsen.
Tevens geef ik een aantal tips voor Parijs met kleine kinderen.
Paris by Bike; de Nederlandse Yvonne America en haar team kennen Parijs op hun duimpje
TIP 1: Allereerst Parijs
met de fiets ontdekken. De leukste Hollandse fietstour doe je met 'Paris by Bike'! Deze ontdekkingstocht op de fiets laat kanten van Parijs zien waar je
met metro, boot of bus nooit zult komen. Dankzij het vertrekpunt in hartje
centrum is het genieten vanaf de eerste minuut. Het Nederlandse team, onder
leiding van Yvonne America, laat je de ins en outs zien van deze betoverende
lichtstad. Je fietst langs vele bezienswaardigheden als het Louvre en de Notre
Dame, maar je gaat vooral verder dan het Parijs van de antieke ansichtkaart. Op
een omafiets langs de Seine? Een drankje in een Franse bistro? Je beleeft het
allemaal: Spannende verhalen, grappige anekdotes en originele tips zorgen voor
een onvergetelijke dag in Parijs. Paris 4 Kids is een ludieke en interactieve
fietstour toegespitst op kinderen! Het beste begin van jouw weekend Parijs!
Prijzen vanaf € 32 en vooraf boeken wordt geadviseerd. Vertrekpunt is in het 2e
arrondissement in de rue Bachaumont, nr 10, metrostation Sentier, lijn 3.
Reserveren is een must, het nieuwe Musée Yves Saint-Laurent
TIP 2: Een absolute
must-see is het nieuwe Musée Yves Saint-Laurent. Sinds 3 oktober 2017 heeft
Saint Laurent een eigen museum in Parijs. Het atelier van de overleden
modeontwerper, aan de chique avenue Marceau, werd omgebouwd tot museum en stelt
in wisselende tentoonstellingen meer dan twintigduizend stukken uit zijn
collecties door de jaren heen tentoon. Het museum is een eerbetoon aan het
oeuvre van de grote Franse modeontwerper, die in 1957 bij Dior debuteerde. Misschien
wel de grootste troef van het museum is de kamer waarin Saint Laurent werkte.
Bij binnenkomst lijkt het of de iconische modeontwerper de ruimte net heeft
verlaten. Zowel het bureau van zijn naaste medewerkers als dat van hemzelf is
gelaten zoals ze in 2002 na zijn pensionering werden achtergelaten. Behalve de
modetekeningen, die zijn vervangen door reproducties. Op Saint Laurents
eenvoudige schragentafel liggen potloden, een bril, beeldjes, een waterglas,
een exemplaar van modedagblad WWD - Women’s Wear Daily -, eronder staat een
drinkbak voor zijn hond. Elders in de kamer zijn fournituren, boeken, knipsels
en een boek met afspraken te zien. Yves Saint Laurent is de enige couturier van
zijn generatie die sinds de oprichting van zijn modehuis in 1961 al zijn werk
heeft gearchiveerd. Van de originele schetsen naar de prototypes,
handleidingskaarten en zelfs de notitieboekjes van de verkopers. Avenue
Marceau 5, 16e arrondissement, metrostation Alma-Marceau, lijn 9
De École Nationale Supérieure des Beaux Arts
Wandeling 1: Cultuur snuiven
Saint-Germain-des-Prés
wordt gezien als de literaire en intellectuele wijk van Parijs. Hier worden
sinds eeuwen boeken geschreven en gedrukt. Hier bevindt zich een deel van de
universiteiten, wetenschappelijke en literaire boekhandels, antiquairs, dè
kunstacademie, galerieën en legendarische cafés waar veel beroemde schrijvers
en kunstenaars hun wijntje kwamen drinken. Na de Tweede Wereldoorlog werd de
wijk geroemd om haar nachtleven en jazzkelders. Van Juliette Gréco (inmiddels
87 jaar) tot Jean-Paul Sartre en Boris Vian; kunstenaars en intellectuelen
bezorgden deze wijk een vitaliteit die tot in de jaren zeventig voortduurde. Aan
de Seinekade trekken twee eerbiedwaardige instituten de aandacht, bij de mooiste
loopbrug van Parijs, de Pont des Arts: het Collège des Quatre-Nations of
Institut de France en de École Nationale Supérieure des Beaux Arts.
Kunstliefhebbers kunnen in de straten daartussen kunst kopen, in elke
prijsklasse en van elk kwaliteitsniveau. De galerieën in de rue de Mazarine, rue Bonaparte, rue des
Beaux-Arts en de rue de Seine, rijgen zich aaneen en hebben zo het uiterlijk
van St-Germain veranderd.
TIP 3: Fondation LouisVuitton
"Mijn
droom was het ontwerpen van een prachtig schip dat de culturele roeping van
Frankrijk symboliseert", zei Frank Gehry.
Waar je ook gaat of staat
in en rond dit museum, je mond valt
letterlijk open van verbazing. Dit moet haast een nachtmerrie zijn geweest voor
de aannemer, verantwoordelijk voor de bouw van Frank Gehry's creatie. Het
glazen gebouw is 150 meter lang en 40 meter hoog en gebouwd in de vorm van een
wolk. Zelf omschrijft Gehry zijn creatie als een donzige broeikas. Een
asymmetrisch gebouw met verwarrende volumes, opgebouwd uit briljante, concave en convexe enveloppen.
Twaalf grote grijze sluiers, gemaakt van melkglazen panelen omarmen als het
ware de kern van het gebouw, 13.500 m² aan glas. Dit museum voor hedendaagse
kunst is een initiatief van Frankrijks rijkste man, mecenas en
kunstverzamelaar, Bernard Arnault. De reis door dit wonderlijke gebouw begint
al bij binnenkomst, lopend langs de vijver en de immense waterval, waardoor het
lijkt op een immens zeilschip in een te kleine vijver. Het bezoeken van de
beneden gelegen terrassen is een must. In het verlengde van het gebouw langs
het water strekt zich een gigantische gouden caleidoscoop, bestaande uit 43
driehoekige zuilen, die van binnen worden aangelicht, waarvan twee zijdes
bedekt zijn met spiegels en een zijde met mond geblazen glasmozaïek in een
goudkleur. De spiegels zorgen voor een haast oneindige reeks van reflecties.
Dit kunstwerk 'Inside the Horizon' is van Olafur Eliasson. Vanaf de hooggelegen
dakterrassen heb je een adembenemend uitzicht op diverse kanten van Parijs; het
Bois de Boulogne, de schitterende Jardin d'Acclimatation en La Defense. De
Fondation Louis Vuitton is gevestigd in het Bois de Boulogne vlak naast le
Jardin d' Acclimatation (heel leuk voor kinderen). Metrostation Sablon, lijn 1.
Wegdromen op de Butte-aux-Cailles
TIP 4: La Butte-aux-Cailles
Deze heuvel op 63 meter
hoogte, is alleen voor insiders. Er heerst een plattelandssfeertje en de scheef
geplaveide steegjes en lage huisjes voeren een verbitterde strijd tegen de
lelijke betonnen torenflats van de sector Italie en La Glacière. Het contrast
tussen beide is frappant, waar het heden en verleden samenkomen in deze
arbeiderswijk. Een wijk waar Haussmann zijn stempel niet op heeft gedrukt. In
deze volksbuurt leven vooral jonge mensen, te zien aan de verschillende
volkstuintjes en bijzondere street-art. Het feit dat de passages en de hoger
gelegen straatjes niet zo toegankelijk zijn, zorgt ervoor dat de wijk niet door
toeristen wordt overspoeld. Ik persoonlijk ben daar niet rouwig om. De jonge
bewoners doen er alles aan om het karakter van 'het dorp' te behouden. Geen
grootse monumenten, geen exclusieve boetieks maar leuke straatjes met kleine
bistros en passages. Alle denkbare architectonische stijlen van art-decohuizen,
sociale architectuur, tuinwijken en dorpstraatjes. Rue de la
Butte-aux-Cailles is het centrum van la Butte. Langs rustige weggetjes staan lage huisjes; rue Buot, rue
Michal, rue Alphand, passage Boiton en in de rue Daviel prachtige
vakwerkhuisjes. Niet vergeten de Cité Florale met straatnamen als rue des
Orchidées, square des Mimosas een oase van rust en groen. Is dit nu Ierland,
Engeland of een betoverd stukje Parijs? Metrostation
Corvisart, lijn 6.
Het musée National d'Histoire Naturelle
TIP 5: Jardin des Plantes
De Jardin des Plantes, aan de rue Geoffroy Saint-Hilaire 36. Daar bevindt zich de hoofdingang van het
musée National d'Histoire Naturelle met daarin de Grande Galerie de
l'Évolution. In 1965 leidde het gebouw een kwijnend bestaan en werd deze
bouwvallige galerij gesloten. In 1994, na een restauratie van jaren, werd het
gebouw opnieuw geopend door de toenmalige President François Mitterand. Geheel
gerenoveerd onder leiding van de architecten die ook verantwoordelijk waren
voor de bouw van het ministerie van Financiën te Bercy (aan de overkant van de
Seine). Gelukkig is tijdens de renovatie de indrukwekkende oude metalen
constructie van het gebouw uit 1872, een schepping van de architect Jules
André, behouden gebleven en schitterend in het nieuwe ontwerp vervlochten. In
de hoge ruimtes van het museum met zijn rondlopende galerijen wordt de bezoeker
geïnformeerd over de veelzijdigheid van het leven op aarde, gebruikmakend van
computergestuurde interactieve media. Suggestieve klankinstallaties simuleren
verschillende weersomstandigheden zoals regen, onweer en storm. Dierengeluiden
geven de bezoeker het gevoel te wandelen in de Afrikaanse savanne of in het
Amazone regenwoud. Deze 'Son et Lumière' duurt ongeveer 75 minuten, de
gemiddelde tijdsduur van een bezoek. Glazen liften brengen je naar de hoogste
galerijen van waaruit je een prachtig uitzicht hebt op de dieren, die als het
ware zo uit de Ark van Noah komen. Hier wordt wetenschap op een bijzondere
levendige manier verpakt en dat maakt dit museum interessant voor jong en oud. Rue
Geoffroy Saint-Hilaire 36, 5e arrondissement, métro Gare Austerlitz – lijn 5
& 10, Jussieu – lijn 7 & 10, Censier-Daubenton, lijn7.
Osteria Dal Gobo een van mijn favorieten
Parijs heeft een sterke
eigen culinaire identiteit, die is gebaseerd op recepten, die ontstonden in de
Parijse quartiers en daarbuiten. Elders in Frankrijk eet je het eten van die
bepaalde regio, in Parijs eet je schotels uit alle regio's. Tegenwoordig zijn
er in Parijs duizenden eetgelegenheden en een van de vaste onderdelen van de
dagindeling van de Parijzenaar, bestaat uit een bezoek aan een restaurant. Je
moet per slot van rekening niet alleen eten om te leven, maar zeker ook leven
om te eten. De stad wordt nog steeds gezien als het culinaire hart van
Frankrijk, als de beste stad om uit eten te gaan, of je nu kiest voor een
familierestaurant, een kleine bistro, een grote levendige brasserie of een
chique verfijnd restaurant, er is keuze genoeg. Maar dit keer neem ik je mee mee
naar een vijftal familierestaurants, waar ik vooral gekeken heb naar de sfeer
en de uitstraling en geen oordeel geef over de kaart of de prijzen. Dat laat ik
graag aan jou over. Restaurants die ook daadwerkelijk familiebezit zijn en waar
nog door de hele familie wordt gekookt. Vaak vindt je hier de vaste Franse
clientèle, mensen die hier al jaren kind aan huis zijn. Geen spectaculaire
kaart, gewoon prima eten afkomstig van de streek waar de familie vandaan komt.
De inrichting is vaak al jaren onveranderd, maar dat heeft ook weer zijn
charme. Klik op de hyperlink.
Ouderwets genieten van de ‘bal musette’, onvergetelijk
La Mouffe; deze
‘prachtige, nauwe, drukke marktstraat, ‘ zoals Hemmingway, hij woonde een
tijdje op nummer 39, haar beschreef, begint bij de place de la Contrescarpe,
een van de bekoorlijke beboomde dorpspleinen die zo’n rustieke sfeer geven aan
Parijs. Van hieraf loopt de rue Mouffetard in zuidelijke richting wat lukraak
naar beneden. Langs de straat liefelijke oude huizen en winkels met
interessante gevelstenen. Het is ontegenzeglijk ook een van de laatste straten
die de typische ouderwetse dorpse sfeer, die de oude Parijzenaars zo nauw aan
het hart liggen, heeft weten te bewaren. Ondanks de niet altijd geslaagde
renovaties, is het nog immer een heel pittoresk straatje, dat iets middeleeuws
heeft: Oude uithangborden, typische straatnamen, nauwe passages en
binnenplaatsjes. Tegenover de beschermde gevel van de Église Saint Médard is
het letterlijk en figuurlijk elke zondag bal. Hier herleeft het nostalgische
Parijs wat zich vroeger afspeelde in de talrijke cabarets en balzalen van de
rue Mouffetard. Op zondag vanaf 11.00 uur zingen en dansen de mensen van de
wijk bij de kerk. Blaadjes met teksten worden uitgedeeld, de microfoon
geplaatst en iedereen zingt en danst mee. Ouderwets genieten van de ‘bal musette’,
onvergetelijk. Zomer en winter worden hier op zondag de stembanden
gesmeerd, zwieren de rokken, wordt er
gelachen. Een mooier Parijs tafereel is niet denkbaar. Le Petit Bal Musette de
la Guingette de la Mouffe. Elke zondag van 11.00 uur tot 14.00 uur.
Metrostation Censier-Daubenton, lijn 7.
Les Berges de Seine, een boulevard van 2,3 kilometer met in en langs de Seine, drijvende tuinen, wandelpaden, sportveldjes atletiekbanen, grote foto-exposities en klimmuren voor kinderen
In april 2010
presenteerde de Parijs burgemeester Bertrand Delanoë een opzienbarend en
ambitieus plan om de kades langs de Seine nieuw leven in te blazen en terug te
geven aan de Parijzenaars. "Auto's zullen in hogere mate geweerd worden en
wandelaars en fietsers krijgen volop ruimte. De kades moeten gebruikt gaan
worden voor sport, cultuur en natuur", aldus Delanoë. "We willen de
oevers en hun schoonheid teruggeven aan de Parijzenaars en aan iedereen die van
Parijs houdt. Ik wil dat het plaatsen worden om te leven en te ontspannen, en
niet langer een autosnelweg door de stad". In 1991 werden de stenen kades
door de Unesco op de lijst van beschermd werelderfgoed gezet. "Parijs is
ontstaan aan de Seine. Hoe kunnen we accepteren dat die as, die dwars door de
stad loopt, alleen nog dient als autoweg?" zei Delanoë, als een soort
indirecte repliek aan Georges Pompidou. (Bron Frank Renout - Journalist) Sinds
de zomer van 2012 is het zover. Een boulevard van 2,3 kilometer met in en langs
de Seine, drijvende tuinen, wandelpaden, sportveldjes atletiekbanen, grote
foto-exposities en klimmuren voor kinderen. Dit alles links en rechts
gelardeerd met vers gras, plantenkassen, zitbanken, strandstoelen en heel, heel
veel bloemen. De drijvende tuin alleen als een promenade van 1800 m² gebouwd rond vijf eilanden Een groot deel van
het 40 miljoen euro kostende project is afgerond in 2013. De nieuwe boulevard
genaamd 'Les Berges de Seine' loopt van net voorbij de Eiffeltoren tot even
voorbij het Musée d'Orsay.
In februari 2014
verscheen een zogenaamd reis-doe-boek voor kinderen en hun ouders. Uitgegeven
door Uitgeverij Link naar teksten en ideeën van Robin Bertus. 'Parijs
reis-doe-boek voor kinderen' neemt het hele gezin mee op avontuur in Parijs
waar met name de kinderen op een speelse en zeer leerzame wijze kennismaken met
de Franse hoofdstad. In het midden van het boek zit een kaart van Parijs, waar
aan de hand van allerlei voorbeelden in het boek, de gebouwen zelf kunnen
worden getekend en gepositioneerd op de kaart. Spelenderwijs maken ze kennis
met de Franse taal en worden meegevoerd door de stad aan de hand van fraaie
foto's en leuke tekeningen vormgegeven door Lisa van Gaalen. Vol met leuke tips
en links naar allerlei websites. Het boekje, een absolute aanrader, kost
slechts € 12,99 (ISBN 978-94-62321-59-5)
Verder kunnen de kinderen
op verschillende plekken in de stad eieren gaan rapen: 'Les Chasses aux oeufs'.
Onder andere onder aan de voet van de Eiffeltoren op het Champs de Mars liggen
15.000 eieren verborgen. De gevonden eieren moeten wel worden gedeeld met de
deelnemende kinderen. Klik hier voor de
website met tijden en adressen.
Rest mij nog jullie fijne
Paasdagen toe te wensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten