Het gezicht van de wijk Beaubourg wordt bepaald door het avant-gardistische Centre Pompidou. De architecten Renzo Piano en Richard Rogers waren als enigen in staat om de doelstelling van de Franse president Georges Pompidou, letterlijk te vertalen. (zie ook mijn blog; "ode aan een president en kunstminnaar") Een cultuurcentrum dat uitnodigt tot een dialoog tussen de mens en de kunst. Een museum dat openheid en flexibiliteit uitstraalt. Sinds de opening in 1977 blijkt het de belangrijkste toeristische attractie te zijn van Parijs en flaneren letterlijk miljoenen mensen per jaar tussen de place Georges Pompidou en de place Igor Stravinsky.
Het plein voor het Centre Pompidou wordt verlevendigd door portrettekenaars, muzikanten en straatartiesten. Op de place Igor Stravinsky bevindt zich de grote bron van het kunstenaarsechtpaar Niki de Saint Phalle en Jean Tinguely. De eerste moderne fontein van Parijs, is een ode aan de Russische componist Igor Stravinsky. Een mechanisch waterballet van felgekleurde figuren, (Saint Phalle) en zwarte mobiles, (Tinguely) die voortdurend in beweging zijn. Dit prachtige kunstwerk werd gemaakt in 1982.
Dit 's zomers zonovergoten plein wordt omgeven door gezellige terrassen, zitbanken rondom de fontein (let wel goed op de windrichting), de laat middeleeuwse Église Saint Merri en het IRCAM. Het 'Institut de Recherche et Coordination Acoustique Musique', eveneens een initiatief van George Pompidou. Het Ircam biedt musici en componisten de gelegenheid te experimenteren met computer- en digitaleproductiemogelijkheden.
Prachtig is het contrast tussen de middeleeuwse gargouilles (waterspuwers) van de Saint Merri, met de in 2011 vervaardigde wandschildering 'Shuuuttt!!!' van de graffiti-kunstenaar Jeff Aerosol. Nog een aardige wetenswaardigheid; in de noordwestelijke toren van de kerk bevindt zich de oudste klok van Parijs, gegoten in 1331.
Place Igor Stravinsky, 4e arrondissement, metro Rambuteau.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten