Volgende week, 8 en 9 april 2012, is het al weer Pasen. Jaarlijks trekt de stad meer dan dertig miljoen toeristen aan. Pasen en het begin van de lente zijn voor toeristen twee belangrijke redenen om een heerlijk lang weekend door te brengen in deze majestueuze stad. Ik ontvang van u altijd veel vragen hoe het is om met Pasen in Parijs te zijn? Allereerst, maakt het niet uit wanneer je in Parijs bent, het is altijd een feest om daar te zijn. Ten tweede kent Parijs geen tweede Paasdag, dus alle winkels, musea en vele restaurants zijn gewoon open. En ten derde, op de vraag wat kunnen we allemaal doen die dagen, heb ik voor u 10 wandelingen, die ik in de afgelopen blogs heb beschreven, eens op een rij gezet. Simpel klikken op de hyperlinks, uitprinten, en u heeft 10 complete routebeschrijvingen, die u brengen op de mooiste plekjes van Parijs, bij de leukste restaurants, de heerlijkste terrassen en op nog veel meer bijzondere plaatsen.
Marché d'Aligre (12e) Heerlijk, je route plannen onder het genot van een café crème.
Wandeling 1: In het zuiden van Parijs bevindt zich een van mijn juweeltjes. Enkele minuten verwijderd van de drukte van Montparnasse ligt het tweede grootste park van Parijs. Aangelegd in de tijd van Haussmann ligt hier een van de best bewaarde geheimen van Parijs: Parc Montsouris. Aan de overkant van het park, zeker niet vergeten de Cité Internationale Universitaire en de omliggende straten, impasses en villa's.
Wandeling 2: De Promenade Plantée is een wandeling over een vroegere buurtspoorweg, die de wijk Bastille verbond met de voorsteden. Een traject van 4,5 kilometer dat begint achter de Opéra Bastille, boven op een spoorwegviaduct met maar liefst 71 bogen, op zes meter hoogte, aan de Avenue Daumesnil. Het tweede deel loopt van de Jardin de Reuilly tot aan de Bois de Vincennes.
Wandeling 3: We nemen metrolijn een en stappen uit op station Esplanade de la Défense, om te beginnen aan een bijzondere wandeling met perspectief over de Esplanade du Général de Gaulle. Ik beloof u een indrukwekkende architectuurwandeling in het modernste district van Parijs; La Défense. Met als sluitstuk een prachtig uitzicht op een hoogte van 112 meter, over de Voie Triomphale.
Wandeling 4: Je stapt uit op het metrostation Jaures of Stalingrad en de wandeling begint bij de Rotonde de la Villette, een prachtig gebouw uit 1786 van de beroemde Franse architect Claude-Nicolas Ledoux. Onlangs geheel gerestaureerd en voorzien van een restaurant en een terras aan het water. Van hieruit begint de wandeling langs het Bassin de la Villette die ik zeker zou vervolgen met het Canal de l'Ourcq. Je passeert de laatste ophaalbrug van Parijs, Pont de la Crimée die dateert uit 1885. Het hefsysteem met de grote wielen is ontworpen door het zelfde bedrijf dat de hydraulische liften van de Eiffeltoren ontwierp. Bassin de la Villette een onbekend pareltje van Parijs.
Wandeling 5: Onbekend maakt onbemind. De Allée des Cygnes, ook wel bekend als Ile des Cygnes, is letterlijk een eiland midden in de Seine, in het meest westelijke deel van Parijs op de grens van het 15e en 16e arrondissement. Het eiland werd in 1827 aangelegd en is vooral in de lente- en zomermaanden een prettige plek voor een wandeling, die loopt van de Pont Bir Harkeim naar de Pont de Grenelle. Het heeft een lang wandelpad met banken en is omzoomd door bomen. Het is er koel en rustig. Hier onderga je de rust van de Seine met zijn boten.
Wandeling 6: In het 1e arrondissement van Parijs ligt verscholen tussen de Pont Neuf, quai de l'Horloge, Palais de Justice en de quai des Orfèvres een van de mooiste oases van Parijs. Een pleintje waar ik regelmatig terugkeer; het place Dauphine. Het is aangelegd in de 17de eeuw op de plaats waar eens drie kleine eilandjes lagen; het Île aux Juifs (Jodeneiland), het Île des Passeur-aux-Vaches (Koeiensmokkelaarseiland) en het Îlot de la Gourdaine. Dit charmante driehoekige plein, met prachtige huizen in Lodewijk XIII stijl, aan het andere uiteinde van Ile la Cité, stamt uit 1607.
Wandeling 7: Vaak blijft een bezoek aan Parijs beperkt tot de eerste negen arrondissementen van Parijs: Louvre, Bourse, Hôtel de Ville, Panthéon, Luxembourg, Palais-Bourbon, Élysée en Opéra. Daarom neem ik u mee naar het 19e arrondissement; Buttes-Chaumont. Een arrondissement met veel groen dankzij twee grote parken: Parc de la Villette en Parc des Buttes Chaumont. Buttes Chaumont is een van de minder bekende parken in Parijs en eigenlijk zeer onterecht. Sterker nog, het is een van de mooiste parken van Parijs.
Wandeling 8: Het boekje 'le nouveau Paris' van Harald A. Jahn, stuurde mij op ontdekkingstocht in het 14e arrondissement. Op zoek naar de bouwwerken van de Catalaanse architect Ricardo Bofill, die in 1988 tekende voor de bouw van het indrukwekkende place de Catalogne. Wandelend in zuidelijke richting, onder de bogen door van de place de Catalogne, in het verlengde van de rue Vercingétorix nog een van mijn meest bijzondere ontdekkingen; een kerk. De église Notre Dame du Travail, van buiten absoluut niets bijzonders maar van binnen een juweeltje van industrieel erfgoed.
Wandeling 9: Het 20e arrondissement aan de oostkant van Parijs bestaat uit drie oude dorpjes: Charonne, Belleville en Ménilmontand. Het zijn kosmopolitische wijken waar veel immigranten wonen, maar de laatste tijd steeds populairder onder de voornamelijk jonge Parijzenaars. Dat is ook de reden dat dit arrondissement steeds meer opduikt in reisgidsen en trendy modebladen. Naast het oude volkse Parijs, waar eens Edith Piaf werd geboren, is het ook het thuis van een exotische gemeenschap van Arabieren, Chinezen en Vietnamezen, maar ook van kunstenaars en studenten, die de dure universiteitsbuurten zijn ontvlucht, en goedkope antiquairs. Hier kunnen we nog de ruwe kant van Parijs aanschouwen. Een wandeling door Belleville. Geef dit arrondissement nog 10 jaar de tijd en dan is het net zo in trek als de Marais.
Wandeling 10: De Marais is de wijk met de hoogste concentratie aan architectonische schatten. Maar de Marais biedt meer. Bochtige straten en steegjes, herbergen een veelheid aan winkeltjes, oude woonhuizen en charmante hotelletjes. De Marais is een van de elegantste en hipste wijken van Parijs, bezaaid met boetieks, galerieën en restaurants. Hier ligt ook een van de best bewaarde geheimen van Parijs: Le Village Saint Paul.
TIP: Koop bij de eerste de beste krantenkiosk een stratenboekje van Parijs inclusief metro- en busoverzicht. De kaarten zijn handig ingedeeld per arrondissement. Vraag naar de gids 'Plan de Paris' van l'indispensable, of 'Paris par Arrondissement' van Blay Foldex (handig als u een leesbril nodig heeft) of de gids van 'Paris Pratique'.
Hallo Ferrie, het ware genieten blijft afspatten van je Paris-blogs. Over Belleville en Ménilmontant gesproken - ken je dat prachtige gelijknamige fotoboek van Willy Ronis uit - ik dacht - 1954? Zo niet, vraag er me naar de volgende keer dat je hier bent.
BeantwoordenVerwijderenGroeten en alvast een Zálig Pasen (ik blijf overigens gewoon in Tilburg).
Joep
Hoi Ferry,
BeantwoordenVerwijderenIk had je bericht ook al zien staan op parijs.startpagina.nl. Ik ben sinds vannochtend weer terug in Nederland en heb een heerlijk weekend gehad in Parijs. Ik heb wandeling nummer 7 door het Parc des Buttes Chaumont gedaan en wauw wat was dit mooi!
Hiernaast heb ik een fietstour door de stad gedaan met Baja Bikes om de iets bekendere highlights van de stad te ontdekken.
Nogmaals bedankt Ferry!
Groeten,
Ellen
Hallo Ferry,
BeantwoordenVerwijderenJe blog blijft een bron van inspiratie en een naslagwerk wanneer we weer eens op zoek zijn naar nieuwe plannen voor Parijs. Ga vooral zo door, want het is echt heel leuk. Hoe gaat het met je boek? Al een uitgever gevonden?
Even iets anders en misschien wel een suggestie voor een stukje op je blog. Met de paasdagen waren we weer eens in Parijs. (die maandelijke lange weekenden houden we ook in 2012 consequent vol) en op tweede paasdag besloten we weer eens door de Marais te wandelen. Natuurlijk doe je dan Place de Vosges aan, al is het alleen maar omdat ik gefacineerd kan luisteren naar een zanger die er altijd (op zondag) staat te zingen onder de arcaden. Hij heet Jeando Cardi en hij zingt als Farinelli, de beroemde Italiaanse castraat. Hij is een lopend kunstwerk die daarnaast betoverend mooi zingt. Ik dacht dat hij uit Corsica komt en een jaar of 9 geleden in Parijs is neergestreken. Hij lijkt me een wonderlijke man en ongetwijfeld kleeft daar een verhaal aan. Ken jij hem?
Groet,
Jules