PARIS ABC - A / M

A = Arrondissementen

Parijs bestaat uit 20 arrondissementen, elk met een eigen bestuur. Zij hebben geen beslissingsbevoegdheid, maar treden op als bemiddelaar tussen de administratie (burgemeester en het Conseil de Paris /gemeenteraad) en de bevolking. De ligging van de arrondissementen kun je het best vergelijken met een slakkenhuis. Het 1e arrondissement in het midden, daar omheen de middeleeuwse kern; het 2de, 3de, 4de en 5de arrondissement. De nummers 6 tot en met 11 vormen de volgende kring en omvatten de oude 'faubourgs'; buitenwijken. De laatste cirkel word gevormd door de arrondissementen 13 tot en met 20. In deze arrondissementen zijn de inkomensverschillen het grootst. De meest chique en dure arrondissementen  zijn het 15e, 16e en het 17e. De overige arrondissementen zijn de typische migranten wijken. In het 13e de Afrikanen en Antilianen, in het 18e veel migranten vanuit Noord Afrika en de Chinezen in het 20e. Zo heeft elk arrondissement zijn eigen karakter en sfeer.

B = Bruggen van Parijs

Over het Parijse gedeelte van de Seine zijn maar liefst 37 bruggen gebouwd. Clochards slapen er onder, vrijplaats voor verliefde stelletjes, inspiratiebron voor schrijvers en kunstschilders en een schuilplaats voor de regen. De bruggen van Parijs spelen een grote rol in het culturele landschap van de stad. De oudste brug is de Pont Neuf (1578 - 1604), de meest versierde brug is de Pont Alexandre III (1896 - 1900). Het mooiste uitzicht over het historische hart van Parijs heeft u vanaf de voetgangersbrug Passerelle des Arts, een stalen reconstructie van de eerste gietijzeren brug van Parijs uit 1804. Andere prachtige bruggen zijn: Pont de Bir-Hakeim (1903 - 1905) met een bijzonder uitzicht op de Eiffeltoren en de Pont de la Tournelle (1928) met een adembenemend zicht op Île de la Cité en de Notre Dame.

C = Cafés

Te veel om op te noemen. De cafés van Parijs dragen onmiskenbaar bij aan de charme en de historie van de stad. In cafés werd geschiedenis geschreven door grote schrijvers; Sartre, Scott Fitzgerald, Hemingway, de Beauvoir, door kunstenaars waaronder; Dali, Cocteau, en vele andere vooraanstaande intellectuelen Maar in Parijs te zijn geweest zonder Café de Flore, Café Les Deux Magots, Café de la Paix en Café Marly bezocht te hebben, dat kan echt niet.

Dôme des Invalides

D = Dôme des Invalides

In 1676 vroeg de Zonnekoning Lodewijk de XIV aan de architect Jules Hardouin Mansart een kerk te bouwen voor exclusief gebruik door de Zonnekoning en voor de Koninklijke graftomben. In 1840 besloot Koning Louis Philippe om de overblijfselen van Keizer Napoleon terug te halen van Sint Helena. Zijn lichaam werd in 1861 in zes kisten gelegd en uiteindelijk in de crypte geplaatst. De tweehonderdste verjaardag van de Franse revolutie was de gelegenheid bij uitstek om de Dôme in oude luister te herstellen en met bladgoud te bedekken. Hiervoor waren 550.000 bladen goud nodig met een totaal gewicht van 12,7 kilogram.

E = Eiffeltoren

Een holle kandelaar, een trap naar de eeuwigheid, de toren van Babel of volière van de wereld: Hèt symbool van Parijs. In de meer dan honderd jaren van zijn bestaan verguisd en verheerlijkt. Parijzenaars begroeten elk nieuw monumentaal werk in hun stad met een mengeling van afgrijzen, kritiek en ontsteltenis die een paar jaar duurt, waarna het een dierbaar nationaal symbool wordt. De Eiffeltoren is daarvan een perfect voorbeeld. De toren is inmiddels een onmisbaar onderdeel van de Parijse skyline. Het icoon van Parijs en het meest herkenbare gebouw van de wereld, zelfs voor mensen die de toren nog nooit in het echt hebben gezien. De officiële opening vond plaats op 31 maart 1889. Tot 1929 was het het hoogste gebouw in de wereld. Totaal gewicht 10.100 ton, hoogte eerste platform op 57 meter, het tweede platform op 115 meter en het derde platform op 276 meter. Omhoog en omlaag kun je d.m.v. vijf liften of met de trap, 1656 treden. De toren wordt van binnenuit verlicht door 336 Philips lichtprojectoren (1000W, 400W, 150W) en geven de toren zijn gouden glans. 20.000 kleine lampjes zorgen sinds 31 december 2000 voor het ''sparkling'' effect, dat te zien is op elk heel uur. Jaarlijks verbruik; zo'n 680.000 kWh. Elke zeven jaar wordt de toren door 25 schilders opnieuw in de verf gezet. De toren is inmiddels 19 keer geschilderd. Iedere verfbeurt duurt 15 tot 18 maanden en verbruikt 60 ton aan verf. De volgende verfbeurt is gepland in 2015 en 2016.

F = Fonteinen

Er is geen stad ter wereld met zoveel fonteinen dan Parijs. Er staan alleen al 109 'Wallace' fonteinen, in de 19e eeuw geschonken aan de stad Parijs door de Engelse Miljonair Richard Wallace. De mooiste fonteinen van Parijs zijn de Fontaine de L'Observatoire, Fontaine de Médicis in de Jardin Luxembourg, Fontaine des Quatre Points Cardineaux voor de Église Saint Sulpice, Fontaine Igor Stravinsky van het kunstenaarsechtpaar Tinguely en Saint Phalle, de Trocadéro fonteinen en de de prachtige fonteinen van Hittorf op de Place de la Concorde. De ene fontein symboliseert de binnenvaart, de andere de zeevaart.

Grand Bilbliothèque Nationale de France François Mitterrand

G = Grand Travaux

In de regeerperiode van François Mitterrand is het aanzicht van Parijs wezenlijk veranderd. Geen enkele koning van de afgelopen eeuwen vindt in hem zijn gelijke. Tijdens zijn bewind kreeg Parijs de Opéra Bastille, het Institut du Monde Arabe, Cité de la Musique en het Parc de la Villette, Le Grand Louvre met de pyramide van Ieoh Ming Pei, La Grande Arche de la Defense, het nieuwe ministerie van Financiën en de Grand Bilbliothèque Nationale de France. Stuk voor stuk architectonische iconen in het stadsbeeld van Parijs.

H = Haussmann

In de periode van 1852 tot 1870 zorgde de prefect van het departement Seine; Baron Haussmann voor een gigantische stadsvernieuwing. Zijn plannen zorgden voor een herinrichting van de stad; Hele wijken in Parijs werden platgewalst om  plaats te maken voor brede lanen (de grands boulevards),  prachtige 'Haussmanngebouwen' om een architecturale eenheid te creëren, grote groene oases, waaronder de parken Buttes Chaumont, Monceau en Montsouris. Zijn buitengewone creatieve geest en inzicht op urbanisch gebied heeft Parijs zijn moderne gelaat gegeven. Meer dan 25.000 huizen werden gesloopt en vervangen door 50 boulevards. Parijs kreeg 75.000 nieuwe gebouwen. Er kwamen riolen, trottoirs, ziekenhuizen, overdekte markten en slachthuizen. In ruim 17 jaar transformeerde hij de stad van een smerig middeleeuws doolhof tot een moderne, functionele metropool.

I = Île de la Cité en Île Saint Louis

Het stukje Parijs dat de Romeinen in 55 voor Christus veroverden. Een klein vissersplaatsje, dat werd bewoond door de Keltische Parisiistam, het gebied dat toen Lutetia heette. De Romeinen versterkten de nederzetting, vooral op het hoofdeiland Île de la Cité en de linkeroever van de Seine. Parijs is hier ontstaan. Zichtbare overblijfselen uit die periode zijn nog altijd zichtbaar onder het voorplein van de Notre Dame, bij het Hôtel de Cluny, nu het musée National du Moyen Age, de Arènes de Lutèce en onder de Place du Carrousel van het Grand Louvre.

J = Jardins

Parijs is de hoofdstad in Europa met het meeste groen. Parijs kent maar liefst 400 parken en tuinen. 478.000 bomen groeien er in Parijs, in maar liefst 120 soorten. De twee longen van Parijs zijn het Bois de Boulogne, 852 hectaren groot en het Bois de Vincennes, 995 hectaren groot. Mijn favorieten: Jardin du Luxembourg, Jardin du Palais Royal en de Jardin des Tuileries.

Parijs kent honderden kunstgalerieën in de binnenstad

K = Kunst

De Franse schrijver Julien Green zei eens; "Parijs is een stad waarover men in meervoud moet spreken". Het is een mekka voor kunstenaars en verzamelaars. Kunst is in Parijs op straat geboren en Parijs staat er vol van. Of het nu gaat om stadsmeubilair, beeldhouwwerken of religieuze bouwkunst, waaronder kerken. De Parijse musea zijn, gezien hun rijkdom aan kunst, enig in Frankrijk en misschien wel over de hele wereld. Parijs heeft altijd als een magneet gewerkt voor kunstenaars over de hele wereld en bezit daarom een rijke culturele erfenis. Het Musée d'Orsay, het Grand Louvre en het Centre George Pompidou, vormen samen de belangrijkste kunstmusea van deze metropool aan de Seine. Dat kunst leeft in Parijs getuigen ook de honderden kunstgalerieën in de binnenstad. De meeste zijn gecentreerd in Saint Germain des Prés, de Marais en in de straten van rue Vieille du Temple, rue de Seine en de rue Guénégaud. De Wijk achter de Bibliothèque de France is in opkomst en richt zich met name op conceptuele en moderne kunst.

L = Lodewijk

Parijs heeft vele koningen gekend, waaronder 18 'Lodewijks' met zeer interessante bijnamen: Lodewijk de Vrome (I), Lodewijk de Stotteraar (II), Lodewijk de Jonge (III), Lodewijk van Overzee (VI), Lodewijk de Doeniet (V), Lodewijk de Dikke (VI), Lodewijk de Jongere (VII), Lodewijk de Leeuw (VIII), Lodewijk de Heilige (XI), Lodewijk de Woelzieke of de Twister (X), Lodewijk de Spin (XI - 'Le plus terrible Roi qui fut jamais en France', de ergste koning die Frankrijk ooit gekend heeft), Lodewijk XII, Lodewijk de Rechtvaardige (XIII), Lodewijk de Zonnekoning (XIV), Lodewijk le Bien-Aimé (XV - de Geliefde), Lodewijk XVI, hij is de enige koning van Frankrijk die ooit geëxecuteerd werd. Hij werd schuldig bevonden aan hoogverraad en geëxecuteerd door de guillotine op 21 januari 1793. Lodewijk XVII, Nadat zijn vader op 21 januari 1793 werd geëxecuteerd, werd de Dauphin in overeenstemming met de wetten van de dynastie, koning van Frankrijk en Navarra; maar Frankrijk was toen echter een republiek en Lodewijk zat in gevangenschap. Dat bleef zo tot bij zijn overlijden op 10-jarige leeftijd in juni 1795 naar men zegt aan de gevolgen van koningszeer. Lodewijk XVIII, Lodewijk had geen kinderen; dus na zijn dood werd de kroon overgedragen aan zijn jongere broer, Karel X, Graaf van Artois. Lodewijk XVIII was de laatste Franse monarch die in functie overleed. Er volgde nog één Lodewijk, namelijk Lodewijk Napoleon, bijgenaamd de Lamme Koning en Lodewijk de Goede, de laatste Lodewijk verbonden aan Parijs.

M = Metropolitain

Eerst wat geschiedenis. Het begon allemaal in 1900 met de Compagnie du Chemin de Fer Métropolitain de Paris (CMP). in 1910 werd een nieuwe concessie uitgereikt aan de Société Berlier-Janicot ligne Nord-Sud (lijn 12 Mairie d'Issy - Porte de la Chapelle). 1949 - 1950 Het ontstaan van een vervoersmaatschappij voor de regio Parijs voor zowel metro als bus, de Régie autonome des transports parisiens. (RATP). Tot en met vandaag is de RATP verantwoordelijk voor heel het vervoer in de Parijse regio per metro, tram en bus. De RATP is weer een onderdeel van de STIF le Syndicat des Transports d'Île-de-France.

Het metronetwerk van Parijs telt 385 metrostations (peildatum 8 oktober 2011), 14 + 2 (bis) lijnen met een totale lengte van 211,3 kilometer, waarvan 16,3 kilometer boven de grond en 43,7 kilometer in de Parijse buitengebieden. De gemiddelde lengte van een metrolijn is 13,2 kilometer met plus minus 24 stations; een station per 550 meter. De langste metrolijnen zijn lijn 8; Balard naar Créteil Préfecture, 22,1 kilometer en lijn 9; Pont de Sèvres - Mairie de Montreuil. Weliswaar iets korter dan lijn 8, 19,6 kilometer maar met maar liefst 37 stations. De kortste metrolijn is 3 bis; Gambetta - Porte de Lilas, slechts 1,3 kilometer. De meeste metrolijnen volgen het stratenpatroon van Parijs. De moeilijkste lijnen qua aanleg zijn die, die de rivier de Seine moeten oversteken. 6 lijnen doen dat ondergronds,  4 lijnen bovengronds door middel van fraai aangelegde viaducten. De mooiste voorbeelden hiervan zijn de Pont Bir-Hakeim (lijn 6) en het viaduct van Austerlitz (lijn 5). Er is een metrolijn waarvan we weten dat de bouw 24 jaar heeft geduurd. Lijn 12 van Mairie d'Issy naar Porte de la Chapelle. Deze lijn doorkruist de butte Montmarte tussen Abbesses en Lamarck-Caulaincourt. Jaarlijks reizen zo'n 1,4 miljard mensen met de metro van Parijs.