PARC MONCEAU

Een van de meest aantrekkelijke kanten van Parijs is al het groen in de stad. Dit in tegenstelling tot het feit dat Parijs de dichtstbevolkte stad van Europa is. Per km² wonen er 21.504 inwoners. De Franse hoofdstad heeft twee grote bosgebieden; het Bois de Boulogne (852 ha) en Bois de Vincennes (995 ha). Totaal groeien er 478.000 bomen in 120 soorten in 400 parken en tuinen. In deze blog neem ik u mee naar een van mijn favoriete parken; het Parc Monceau. Een heerlijk park om in te wandelen, een boek te lezen of om heerlijk in te dommelen op een bankje in de middagzon. Een park met een prachtige geschiedenis.

Carpe diem

In de 9e eeuw was Monceau nog een klein gehucht. hier exploiteerden monniken de wijngaard van Mousseux wat uiteindelijk verbasterde tot Monceau. Jeanne d'Arc was hier in 1429 met haar troepen gelegerd vooraleer zij Parijs ging bevrijden van de Engelsen. Een strijd waar in zij ook gewond raakte door een pijl van een kruisboog.

Eeuwenlang was Monceau een klein dorp tussen bouwland en een 'beschermd' natuurreservaat aan de rand van het grote Parijs. Eind 18e eeuw werd er zoveel gesmokkeld dat rond Parijs een hoge omwalling, de 'Enceinte des Fermiers', werd gebouwd. Voorzien van tolhuisjes die leken op Grieks-Romeinse paviljoenen. Dit allemaal zeer tegen de zin van Lodewijk Filips II, de Hertog van Chartres, die vond dat het zijn uitzicht belemmerde vanuit zijn grondgebied door hem aangekocht in 1769. Hij liet de muur weer vervangen door een gracht. Het bestaande tolhuisje werd voorzien van een verdieping zodat hij fraai zicht had op het noorden van Parijs en natuurlijk zijn fraaie tuin. Het tolhuisje bestaat nog steeds en is te vinden aan de ingang aan de boulevard de Courcelles. La 'Rotonde' ook wel het Pavillon de Chartres genoemd. In 1785 besloeg Monceau dat toen de 'Folies de Chartres werd genoemd zo'n twintig hectare. Het was een sprookjesachtig oord vol met exotische bouwsels waaronder een Chinese kiosk, een marmeren tempel, een obelisk, een Egyptische piramide en zelfs een Hollandse windmolen, ongekend in die tijd. Het moest de bezoeker het gevoel geven op reis te zijn in een 'land van illusies. Veel is verloren gegaan tijdens de Franse Revolutie (1789 - 1799) die ook de kop koste van Lodewijk Filips II.

Aarden en mediteren

Niet lang daarna, aan het begin van de 19e eeuw, kochten speculanten, waaronder de bankier Péreire en enkele van zijn kompanen er gronden en legde er straten aan vol met landhuizen voor de Bourgeoisie van Parijs. Een van die puissant rijken die een klein paleis bouwde was de chocoladefabrikant Menier. Hij bouwde zijn huis op de hoek van de avenue van Dyck dat zo groot was, dat het eten vanuit de keuken moest worden aangevoerd met een mini-spoorbaan naar de eetkamer. Monsieur Menier had ook nog een buitenhuisje; het kasteel van Chenonceaux.

Het buitenhuis van Monsieur Menier, Château Chenonceau

Het huidige Parc Monceau stamt in feite uit 1867 en is sinds het Tweede Keizerrijk nauwelijks veranderd. Het ontwerp danken wij aan de anglomanie van Napoleon die vlak daarvoor het Hyde Park in London had bewonderd. Helaas werd het grondgebied tijdens de stedenbouwkundige ingrepen van Haussmann flink verkleind en door Alphand heringericht in de Engelse stijl, maar de weinige resterende architecturale elementen werden behouden. De geest van het Tweede Keizerrijk waart er nog altijd rond. Met zijn meer dan honderdjarige bomen, waterpartijen, zuilengalerijen en beelden die als het ware verstoppertje lijken te spelen. Omgeven door een krans van herenhuizen. Achter deze gevels moeten doortrapte speculanten hebben gewoond die pronkten met hun recent en op niet altijd even fraaie wijze verworven fortuin, maar ook de huizen voor keizerlijke liefjes, bankieren en groot industriëlen. Tussen 1876 en 1878 schilderde de Franse impressionist Claude Monet hier drie schilderijen, waarbij het contrast tussen zijn eigen financiële situatie en die van de welgestelde wandelaars groot moet zijn geweest. Namelijk, om aan zijn schuldeisers te ontvluchten was Monet vanuit het net buiten Parijs gelegen Argenteuil, gevlucht naar de Franse hoofdstad. Twee schilderijen bevinden zich in privébezit en een schilderij hangt in het Metropolitan Museum of Art in New York. In 2009 werd een van die schilderijen bij Christie's in Londen geveild voor ruim zes miljoen pond. Hij zou zich omdraaien in zijn graf.

De achterzijde van het Musée Nissim-de-Camondo grenst aan het Parc Monceau

De twee mooiste ingangen zijn die aan de avenue van Dyck en de boulevard de la Courcelles bij het Pavillon de Chartres dat werd gebouwd door de architect Ledoux. Volgens een legende zijn de Korinthische zuilen afkomstig van een kapel die in opdracht van Catharina de Medici werd gebouwd naast de basiliek van Saint-Denis. Ten tijde van de Derde Republiek werd het park nog rijkelijk voorzien van standbeelden van onder meer Charles Gounod, Guy de Maupassant en Frédéric Chopin. Met zijn kleurrijke bloembedden, oeroude bomen, paden en beelden is het Parc Monceau de plantaardige belichaming van de wereld van Marcel Proust. Hier speelde hij als kind met zijn hoepel, studeerde later aan het Condorcet-lyceum en woonde jarenlang aan de boulevard Haussmann 102, waar hij een groot deel van zijn oeuvre schreef.

De ovale vijver van naumachieën

In het noordoosten de ovale vijver van naumachieën, die doet denken aan de oude visvijvers gevuld met rozenwater waar, in de tijd van Julius Caesar, tot vermaak oude zeeslagen werden nagespeeld. Nu dient zij als inspiratie voor studenten die al generaties lang komen genieten, al dan niet met een boek in de hand, van de rust en de stemmige sfeer onder het gebladerte. Kuierend door het park kun je ongestoord het chique Parijse leven gadeslaan. Gedisciplineerde kinderen in uniform van de omliggende privéscholen, verliefden op bankjes of op het gras, trendy joggers, kindermeisjes met hun pupillen en waardige oude heertjes verscholen achter hun krant.

Het park komt het best tot zijn recht in de lente, zomer en herfst. Dit zijn de seizoenen waarin de Parijzenaar graag flaneert en het park zijn deftigheid weerspiegelt in de gevels van de omliggende stadspaleizen, omringd door de indrukwekkende hekken en toegangspoorten, ontworpen door Gabriel Davioud,  afgewerkt met fonkelend bladgoud.

Gedisciplineerde kinderen in uniform van de omliggende privéscholen

In de omgeving een aantal riante stadspaleizen die u ook kunt bezoeken zoals het Musée Jacquemart-André. Bankier en kunstverzamelaar. Musée Nissim-de-Camondo telgen uit een rijke adelijke familie. Musée Cernushi de prachtige woning van een Milanese bankier. Last but not least de Byzantijns Russische kathedraal van Alexandre-Nevsky (1860), gewijd aan een van de bekendste beschermheiligen van Rusland.

Astronomisch gezien begint de lente als de dag en de nacht even lang zijn. Dit jaar is dat op zondag 20 maart om 05.30 uur. Dus u heeft nog even de tijd om plannen te maken.

Beelden die verstoppertje lijken te spelen met de weelderige natuur

Parc Monceau, Boulevard de Courcelles 35, 8e arrondissement, métro Monceau, dagelijks geopend van 07u - 20u

Musée Jacquemart-André, Boulevard Haussmann 158, 8e arrondissement, métro Saint-Philippe-du-Roule, Miromesnil, Saint-Augustin, dagelijks geopend van 10u tot 18u

Musée Nissim-de-Camondo, rue de Monceau 63, 8e arrondissement, métro Villiers, Monceau, geopend van dinsdag tot en met zondag van 11u tot 18 u op donderdag tot 21,30u, op maandag gesloten.

Musée Cernushi, Avenue Velasquez 7, 8e arrondissement, métro Villiers, Monceau, geopend van dinsdag tot en met zondag van 11u tot 18 u op donderdag tot 21,30u, op maandag gesloten. Gratis entree

Cathedrale Saint-Alexandre-Nevsky, rue Daru 12, 8e arrondissement, geopend op dinsdag, vrijdag en zondag van 15u - 17u, niet geopend tijdens kerkdiensten