Maandag 26 juni 2017
las ik een artikel van Frank Renout. Frank is sinds 2004 woonachtig in
Frankrijk en werkt als correspondent voor diverse kranten en omroepen in
Nederland en België. Voor Nederland schrijft hij onder andere voor het Algemeen
Dagblad, Vrij Nederland en levert diverse bijdragen aan programma's van de NOS
en de Wereldomroep. In België schrijft hij voor De Standaard en de VRT. Tevens
is hij de auteur van het boek 'Super Sarko' over de Franse oud President
Nicolas Sarkozy. De kop van zijn artikel intrigeerde mij; "Vorige week
verpleegster, nu Kamerlid."
Want de afgelopen dagen
druppelden ze één voor één binnen in de Assemblée Nationale, het Franse parlement.
De kersverse parlementariërs van President Macrons partij 'En Marche'. De
partij zit vol met groentjes en als je in het bijna 300 jaar oude Palais
Bourbon, het labyrint van de Franse politiek, niet de weg weet, dan ben je
letterlijk en figuurlijk verloren. De partij van Emmanuel Macron telt 308
Kamerleden en dat zijn voor een groot deel géén beroepspolitici. Ruim 90% heeft
zelfs nog nooit in het parlement gezeten en meer dan de helft heeft nog nooit
een gekozen politieke functie bekleed (bron: Frank Renout).
Het Palais Bourbon de thuisbasis van de Assemblée Nationale
De Chambre des Députés of de Assemblée Nationale, de Franse Tweede Kamer,
is gevestigd in het chique Palais Bourbon. Dit paleis, gebouwd in 1722, is genoemd naar de eerste
eigenares, de hertogin van Bourbon, een buitenechtelijke dochter van Lodewijk
XIV. Het ligt pal tegenover de Madeleine, aan de overkant van de Seine, daar
waar de Place de la Concorde wordt verbonden door de sobere Pont de la Concorde
met de chique Quai d'Orsay. We bevinden ons in het nobele Faubourg St-Germain,
de wijk van de adel en de aristocratie, vol met ministeries en ambassades. Tot
de 16e eeuw was dit het grondgebied van de machtige Abdij van Saint-Germain-des-Prés.
Saint Germain was ooit een raadgever van de Franse koning en vanaf 556 bisschop
van Parijs. De woning van de hertogin van Bourbon werd in 1756 verkocht aan
Lodewijk XV om het in te voegen in het totaalplan van de Place de la Concorde.
In 1764 werd het samengevoegd met het aangrenzende Hôtel de Lassay de huidige
ambtszetel van de parlementsvoorzitter en het ministerie van Buitenlandse
Zaken. Het kolossale tempelachtige front met 12 zuilen, vergelijkbaar met dat
van de Madeleinekerk, werd pas in 1803 onder Napoleon toegevoegd.
De Assemblée Nationale
is een kleine stad op zich met zo'n 3000 inwoners, een eigen postkantoor,
winkels, krantenkiosk, restaurants en een kapper. In de volksmond vaak kortweg
'Quai d'Orsay' genoemd. Aan de achterzijde, aan de wonderschone Place du Palais
Bourbon, bevindt zich de ingang naar het erehof, een prachtige binnentuin uit
1722.
De binnentuin grenzend aan Hôtel de Lassay de huidige ambtszetel van de parlements-voorzitter en het ministerie van Buitenlandse Zaken
Sinds 1826 komen hier
de gedeputeerden van het Franse parlement samen in de Salle des Séances. 577
Rechtstreeks door het volk verkozen afgevaardigden onderzoeken, bespreken en
amenderen hier elk wetsvoorstel vooraleer de identieke tekst door de senaat ter
stemming wordt gebracht. Ook wordt hier jaarlijks de financiële begroting
goedgekeurd. De volksvertegenwoordigers worden in kiesdistricten verkozen voor
een periode van vijf jaar. Elk kiesdistrict wordt vertegenwoordigd door een
afgevaardigde. De politieke kleur van de afgevaardigden is in de vergaderzaal
in één oogopslag duidelijk. Al sinds de Franse revolutie zitten de linkse
politici links tegenover de president van de Assemblée Nationale en de rechtse
politici rechts. Sinds juni 2012 was Dhr. Claude Bartolone de voorzitter, echter
door de komst van En Marche eindigde zijn mandaat op 20 juni 2017. Naast
milieuactivist François de Rugy, zijn twee vrouwen; Brigitte Bourguignon en Sophie
Errante, kandidaat voor het voorzitterschap van de Assemblée Nationale.
Mijn privérondleiding aan de Assemblée Nationale
Onlangs had ik de eer
persoonlijk uitgenodigd te worden voor een rondleiding van ruim twee uur door
dit instituut, het kloppende hart van de Franse democratie. Sinds een paar jaar
is het weer mogelijk, ook voor buitenlanders, om een 'gratis' bezoek te brengen
(dat is in Frankrijk vastgelegd in de Grondwet) aan de Assemblée Nationale op
elke zaterdag om 09:30, 10:30, 14:00, en 15:00 uur. De bezoeken zijn
uitsluitend op afspraak en u moet vooraf online reserveren of vooraf
telefonisch aanmelden. Dat kan van maandag tot vrijdag, 10:00 -12:00 uur op:
+33 / (0) 1 40 63 56 00. De rondleidingen worden begeleid in het Frans door een
ambtenaar van de Assemblée Nationale, buitenlandse bezoekers kunnen gebruik
maken van een audiogids in het Engels, Duits of Spaans. Om veiligheidsredenen
moet u een half uur van te voren aanwezig zijn, keurig gekleed en u dient zich
te legitimeren. De ingang bevindt zich aan de Quai d'Orsay 33.
Ik kan u vertellen dat de
rondleiding zeer indrukwekkend is. Allereerst wordt u ontvangen in de Galerie
des Fêtes, de grote balzaal ingericht in 1848 en voorzien van
plafondschilderingen door François-Joseph Heim. Vervolgens door de Rotonde
Alechinsky voorzien van moderne kunst van de gelijknamige kunstenaar naar de
Grande Rotonde, waar de pers met de oudste lift van Parijs (uit de 19e eeuw)
naar de Galerie de Presse gaat. Indrukwekkend is de Salle des Pas Perdus, de
zaal van de verloren voetstappen met plafondschilderingen van Horace Vernet.
Vanuit deze kamer heeft de President van de Assemblée rechtstreeks toegang naar
de voorzitterstafel van de Hémicycle, daar waar de politieke debatten
plaatsvinden.
Adembenemende plafondschilderingen van Eugène Delacroix
Vanuit de Salle des
Quatre Colonnes heeft u toegang tot de prachtige tuin met een directe
verbinding naar het Hôtel de Lassay, de ambtszetel van de President van de
Assemblée. De tuin is ook een geliefde ontmoetingsplaats voor de gedeputeerden
en de pers. Links en rechts van de hoofddoorgang, van zowel de tuin als de Cour
d'Honneur bevinden zich twee zalen. Links de Salon Delacroix met werken van de
beroemde Franse kunstschilder Eugène Delacroix en u begrijpt het al, het is de
ontmoetingsruimte voor de linkse volksvertegenwoordigers. Aan de rechterzijde
die van de rechtse volksvertegenwoordigers; de Salon Pujol met muur- en
plafondschilderingen, zogenaamde 'trompe-l'oeil' van Abel Pujol.
Een van de absolute
hoogtepunten is natuurlijk de conferentiezaal of de Hémicycle. gebouwd tussen
1829 en 1832 door Jules Joly en de adembenemende Bibliothèque met meer dan
700.000 boeken. Eugène Delacroix werkte negen jaar aan de plafonds van 1838 tot
1847.
Aan de bibliotheek
grenst de leeszaal of wel de Salle des Conférences. Via de Salon des Mariannes,
de personificatie van de republiek Frankrijk, gevuld met 32 prachtige
verschillende exemplaren, verlaten we dit indrukwekkende monument. Boven ons
het motto van de Franse republiek, in de muur gegraveerd; Liberté, Égalité et
Fraternité.
TIP: bekijk ook zeker dit filmpje op YouTube:
'Les trésors de la bibliothèque' -
de geheimen van de bibliotheek
Palais Bourbon, Assemblée Nationale, quai
d'Orsay 33, 7e arrondissement, métro Assemblée Nationale, Concorde, Invalides.
De leeszaal voor de gedeputeerden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten