Ten noorden van de grote boulevards liggen de kalme
straten van 'la Nouvelle Athènes, het dorp van muzen en acteurs en daarna de
courtisanes. In de rue
Chaptal staat op nummer 16, aan het einde van een beukenlaantje met kasseien,
een oud, okerkleurig herenhuis met vaal groene houten luiken: het idyllische
Hôtel Scheffer-Renan nu het Musée de la Vie Romantique. Het werd gebouwd in
1830 voor schilder Ary Scheffer en zijn broer Henri. Zoals iedere wereldstad,
heeft Parijs ook altijd kunstenaars, artiesten en gelukzoekers uit alle
uithoeken van de wereld aangetrokken. Zo ook de Nederlandse kunstschilder Ary
Scheffer (1795-1858). Scheffer stond
volop in de romantiek, een stroming die zich aan het einde van de 18e en 19e
eeuw volop liet gelden in de kunst en het intellectuele leven.
Aan het einde van een beukenlaantje met kasseien, staat een oud, okerkleurig herenhuis met vaal groene houten luiken
Scheffer
was één van de bekendste schilders van zijn tijd. Hij vertrok al op jonge
leeftijd naar Parijs en werd daar een belangrijke societyschilder. Maar hoe
bekend en geliefd hij ook was in Frankrijk, in Nederland is hij relatief
onbekend gebleven. Geboren in Dordrecht, waar hij opgroeit in een ware
kunstenaarsfamilie, waar zowel vader als moeder kunstschilder is.
In 1808
verhuist de familie naar Frankrijk, waar zijn vader wordt aangesteld als
hofschilder van Koning Lodewijk Napoleon. Helaas komt zijn vader een jaar later
te overlijden. In 1811 vertrekt Ary met zijn broer Henri naar Parijs, alwaar
hij zich ontwikkelt tot kunstschilder in republikeinse kringen. Hij wordt onder
andere gevraagd een portret te maken van generaal La Fayette. Later wordt hij
tekenleraar van de kinderen van Louis Phillippe, de hertog van Orléans. In 1830
brengt hij het tot hofschilder. Er bestaan ruim 500 portretten van zijn hand.
Hij schildert ook vele beroemdheden van zijn tijd, zoals de componisten Chopin,
Rossini, Liszt en de schrijver Charles Dickens.
Het woonhuis en atelier van de Nederlander Ary Scheffer nu het Musée de la Vie Romantique
Ary en
zijn broer geven samen les aan jonge kunstenaars, waaronder Eugène Delacroix,
Théodore Rousseau en Auguste Bartholdi, die later het vrijheidsbeeld van New
York zou ontwerpen. Scheffer zorgt voor onderdak in zijn atelier en prijst de
kunstenaars aan bij kennissen en vrienden. Als vrijgezel verwekt hij ook nog
een dochter, ‘not done’ in die tijd, die bij de burgerlijke stand wordt
ingeschreven als Cornelia Scheffer, dochter van Ary Scheffer en een onbekende
moeder genaamd ‘Maria Johanna de Nes. Ook zij ontwikkelt zich tot kunstschilder
en beeldhouwster. In 1858 overlijdt Scheffer aan de gevolgen van een langdurig
hartfalen. Na de dood van haar vader erft Cornelia het huis, dat zij in 1899
schenkt aan het Dordrechts Museum.
De wat stoffige kamers, volop opgeluisterd met schilderijen, kandelaars, spiegels en meubels, ademen de sfeer van de 19e eeuw
Het
museum is in 1987 grondig gerenoveerd. Het interieur werd gereconstrueerd op
basis van een schilderij van de Dordtenaar A.J. Lamme, een neef van Scheffer,
geschilderd in 1851. Samen met het Maison de Balzac, het Maison de Victor Hugo
vormt het Musée de la Vie Romantique een trio van literaire musea in Parijs. Sober
en met een tikje nostalgie is hier de wereld gecreëerd van George Sand, Liszt en Chopin. De wat stoffige kamers, volop opgeluisterd met
schilderijen, kandelaars, spiegels en meubels, ademen de sfeer van de 19e eeuw.
Het is niet moeilijk om u voor te stellen hoe de schilder hier woonde, werkte en
genoot van het Parijse leven. Daar had hij dan ook alle reden toe, want hij was
bekend en geliefd in de stad. Samen met zijn dochter Cornelia organiseerde de
kunstschilder 'salons' op de vrijdagavond, waar tal van vrienden uit de kunst-
en literaire wereld aanschoven.
Op de bovenverdieping maak je kennis met de portretkunst van Ary Scheffer zelf
Zo ook buurvrouw
George Sand. George Sand, pseudoniem van Amandine Lucile Aurore Dudevant,
geboren Dupin, was een Frans schrijfster. Ze schreef romans, novelles,
sprookjes, toneelstukken en politieke teksten. Een deel van het museum is dan ook
gewijd aan haar opmerkelijke leven en carrière. In drie kamers worden
voorwerpen en schilderijen bewaard die iets van doen hebben met het leven van
de schrijfster én feministe avant la lettré. Familieportretten, juwelen en
unieke voorwerpen, die ze tijdens haar leven verzamelde, worden tentoongesteld
op de begane grond van het museum. Een van deze objecten is een gipsafgietsel
van de linkerhand van Chopin, goede vriend en minnaar van de schrijfster. Op de
bovenverdieping maak je kennis met de portretkunst van de kunstschilder zelf.
Een gipsafgietsel van de linkerhand van Chopin
In de
aangrenzende gebouwen worden tijdelijke tentoonstellingen georganiseerd,
alsmede concerten, lezingen en activiteiten voor kinderen. In de museumtuin, op
zich al een oase van rust, een seizoensgebonden tearoom die geopend is van maart
tot en met oktober.
Tot en
met 29 oktober is, voor het eerst in Frankrijk, een tentoonstelling te zien van
de Botanist en schilder Pierre-Joseph Redouté (1759-1840), ook wel de Raphael
van de bloemen genoemd. Redouté werd het
meest bekend door zijn schilderijen van bloemen in de tuin van Malmaison.
Tot en met 29 oktober is, voor het eerst in Frankrijk, een tentoonstelling te zien van de Botanist en schilder Pierre-Joseph Redouté
In
dienst van Keizerin Joséphine de Beauharnais kon hij zijn talenten uitleven in
boeken met tekeningen van bloemen van over de hele wereld en tekeningen van de
rozen in de tuin van Malmaison. Hij was
de officiële hofartiest van Marie Antoinette, voor wie hij planten uit de tuin
van het Petit Trianon schilderde. Zijn opdracht was om alle tuinen die
nationaal eigendom waren geworden te documenteren. Redouté was voor de
wetenschap van immens belang. Hij maakte meer dan 2.100 uiterst gedetailleerde
tekeningen, van 1.800 zeldzame soorten, waarvan een groot aantal tot op dat
moment onbekend was. De focus van deze tentoonstelling ligt niet alleen op de
werken van Pierre-Joseph Redouté maar ook op die van zijn tijdgenoten waaronder
de in Tilburg geboren gebroeders Gerard en Cornelis van Spandonck. Zo heeft
deze tentoonstelling ook nog een Nederlands tintje. Zondermeer een bijzondere
tentoonstelling met meer dan 250 objecten beschilderd met bloemen, waaronder
het mooiste Sèvres porselein. Een absolute must voor liefhebbers van bloemen.
Redouté werd het meest bekend door zijn schilderijen van bloemen
Het
atelier van Scheffer laat zien hoe zinvol het is om schildershuizen uit de
vorige eeuw, en niet alleen de kunst maar ook de wonderbaarlijke inboedels, te
koesteren. Want er komt een tijd dat zoiets nergens meer te vinden is. Kortom:
La Musée de la Vie Romantique is een hommage aan de romantiek als stroming. Een
leuk museum voor kunstliefhebbers, maar ook voor mensen die houden van de
rommelige sfeer van licht vergane glorie.
La Musée de la Vie Romantique is een hommage aan de romantiek als stroming
De tentoonstelling ‘Le Pouvoir des Fleurs de
Pierre-joseph Redouté’ is verlengd tot en met 29 oktober 2017.
Musée de la Vie Romantique, rue Chaptal 16, 9e
arrondissement, Metro station Pigalle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten