Op mijn to-do lijstje stond een bezoek aan het ‘Musée des Arts Décoratifs’ en de tentoonstelling Thierry Mugler: Couturissime. De tentoonstelling die voor het eerst opende in 2019 in Montreal en vervolgens stops had in Rotterdam en München voordat ze in Parijs landde. Parijs is dan ook de laatste halte van deze tentoonstelling met meer dan 150 oogverblindende creaties van deze ontwerper.
Jarenlang weigerde Mugler toestemming
voor een overzichtstentoonstelling van zijn werk omdat hij gewoon niet dol was
op een typische chronologische benadering. De ontwerper wilde gewoon geen
‘begrafenis tentoonstelling’, tot hij in 2016 Nathalie Bondil algemeen
directeur van het ‘Montreal Museum of Fine Arts’ tegenkwam. Terwijl hij eerder
aanbiedingen van het Metropolitain Museum of Art, het MOMA in New York, het
Victoria & Albert Museum in London en het Palais Galiera in Parijs afsloeg
was Bondil de enige die voorstelde om zijn werk te ensceneren, meer als een
promenade of een klassieke opera bestaande uit zes verschillende ‘aktes’. ‘Macbeth
& the Scottish Lady’, ‘Stars & Sparkles’, ‘Belle de Jour & Belle de
Nuit’, ‘The Photographers Eye’, ‘Metamorphosis’ en ‘Futuristic & Fembot
Couture’, nemen de bezoekers mee in de wereld van Mugler; “Where the world is a
stage”. Elk van deze zalen, oftewel aktes, zoomt in op een ander aspect van
Muglers werk. Hoe dan ook, de tentoonstelling is een deep dive in de wereld van
de couturier, waarin je even ondergedompeld wordt in zijn ideeën en van de ene
verwondering in de andere valt.
Métamorphoses; ‘la séduction humaine’
De eerste tentoonstelling in 2019 in
Montréal trok maar liefst 290.000 bezoekers. De tentoonstelling is samengesteld
door curator Thierry-Maxime Loriot, onder leiding van Nathalie Bondil. Het
originele tentoonstellingsontwerp is van Sandra Gagné. Veel van de interactieve
opstellingen in de zalen zijn vormgegeven door decorontwerpers als Michel
Lemieux en Philipp Fürhofer en door special-effects van studio Rodeo FX. Ook
heeft de in Londen gevestigde Nederlandse ontwerper Tord Boontje voor een van
de zalen kroonluchters met Swarovski-kristallen ontworpen. De mannequins zijn
speciaal voor de tentoonstelling gemaakt door Hans Boodt Mannequins uit
Rotterdam. Dus al met al toch een Nederlands tintje.
De openingszalen van de tentoonstelling zijn gewijd aan de collecties ‘Les Insectes’ en ‘Chimère’ van Thierry Mugler uit de late jaren ‘90, video-achtergronden van Sylvan- en oceanische scènes, met geluiden van tjilpende vogels, krekels en kabbelend water, allemaal gemaakt door het met een Emmy genomineerde visuele effectenbedrijf Rodeo FX. Zo is er een zaal die inzoomt op de relatie van de ontwerper met sterren, een andere zaal is gewijd aan zijn werk uit 1985 voor het theaterstuk Lady Macbeth, de derde aan de Glamazons van Mugler, de vijfde aan de futuristische ontwerpen met robotelementen en de laatste aan de dierlijke metamorfoses. De vierde zaal verdient een bijzondere vermelding aangezien deze zaal tot stand is gekomen met de Helmut Newton Foundation in Berlijn. De stichting, opgezet door de wereldberoemde modefotograaf, werkte nog nooit op deze manier samen met een museum. Mugler huurde Helmut Newton in om zijn eerste advertentiecampagne te fotograferen in 1976. “Helmuts werk is precies conform mijn visie, hij voelt als mijn tweelingbroer”, aldus Thierry Mugler. Newton en Mugler werkten twintig jaar samen en Newton inspireerde de ontwerper ook om zelf fotografie op te pakken. Naar verluidt bemoeide Mugler zich namelijk zoveel met de foto shoot dat Newton hem toebeet om het dan zelf maar te doen.
Thierry Mugler: Couturissime volgt de carrière
van deze uitzonderlijke creatieve geest en laat de vele facetten van deze
unieke en multi-getalenteerde meester van de couture zien, die als motto had: “Mijn
limiet is geen limiet”. Te zien zijn zo’n 150 outfits, de meesten voor het
eerst gerestaureerd en tentoongesteld, geproduceerd tussen 1977 en 2014, in
combinatie met accessoires, theaterkostuums, video’s, filmclips, video’s,
archieven en nooit eerder gepubliceerde schetsen. Er worden ook honderd
zeldzame afdrukken gepresenteerd van de grootste modefotografen en kunstenaars,
zoals Lillian Bassman, Guy Bourdin, Jean-Paul Goude, Karl Lagerfeld, Paolo
Roversi, Dominique Issermann, David LaChapelle, Luigi & Iango, Alix Malka,
Max Abadian, Steven Meisel, Mert & Marcus, Sarah Moon, Pierre et Gilles,
Paolo Roversi, Herb Ritts, Ellen von Unwerth en zoals eerder vernoemd; Helmut
Newton.
De tentoonstelling zelf is letterlijk een
aanslag op al je zintuigen en dat bedoel ik positief. Wat een spektakel, wat
een verscheidenheid aan werk maar vooral wat een vakmanschap. Het onthult hoe
deze creatieve duizendpoot de modegeschiedenis veranderde en vele generaties
ontwerpers heeft beïnvloedt met een unieke visie en tomeloze creativiteit. Oogverblindende
mode, op maat gemaakt voor het ‘instagram-tijdperk’ en / of de rode loper. Ik noem David Bowie, Liza Minelli, Diana Ross,
Lady Gaga, Céline Dion, Beyoncé en zo kan ik nog een hele tijd doorgaan.
Allemaal gekleed, dan wel 'onder handen genomen'; gestyled door de van
oorsprong Franse couturier. Zalen bomvol met luxueus en vaak sprookjesachtig
aangeklede paspoppen. Statische modellen die getooid zijn in japonnen en pakken
bedolven onder de veren, pailletten, kralen, studs en spikes. Mannequins waar
je met je neus bovenop mag staan en dus prachtig zicht hebt op alle ingenieuze
details van Muglers creaties. Eigenlijk de overtreffende term van extravagant. In
deze spectaculaire tentoonstelling zijn de verschillende werelden van deze
markante kunstenaar, visionair, couturier, regisseur, fotograaf en parfumeur
voor het eerst in Parijs te bewonderen.
Nu weet ik eerlijk gezegd niet zo heel veel van deze Franse modemaker. Behalve dan dat zijn werk te herkennen is aan de strakke lijnen, brede schouders en ingesnoerde tailles. 90-60-90 de gulden snede van het zogenaamde ideale vrouwenlichaam; borsten, taille, heupen. Omdat ik er graag meer over wil weten is het fijn dat Google er is.
Biografie
Geboren in 1948 als Manfred Thierry
Mugler in Straatsburg Frankrijk. Van 1962 tot 1967 volgt hij een dansopleiding
waar hij op veertienjarige leeftijd al danste op het hoogste niveau bij het
ballet van de Opéra National du Rhin. In de tussentijd realiseert hij zich dat
dat hij meer kan verdienen als freelance modeontwerper. Hij volgt een studie
aan de Kunstacademie van Straatsburg, de ‘École des Arts Decoratifs de Strasbourg’,
en verhuist als 20-jarige designer naar
Parijs om er zijn schetsen te verkopen aan onder andere Dorothée Bis en
Cacharel. Vijf jaar later, in 1973, presenteerde hij zijn eerste collectie
onder de naam, ‘Café de Paris’. Azzedine Alaia
sluit zich aan bij Mugler en begint te helpen bij het ontwerpen van zijn
creaties. Hij werkt voor hem tot eind jaren zeventig. In 1974 volgt het
modehuis onder eigen naam: Thierry Mugler, met ready-to-wear collecties voor
zowel mannen (eenmalig) als vrouwen. In
1978 opent hij zijn eerste boetiek op de Place des Victoires.
In 1983 koopt hij zijn eerste fabriek in
Angers. De drie jaar daaropvolgend openen er verschillende winkels in onder andere
Brussel en Genève. In 1986 gaat de tweede Mugler winkel open in Parijs. Voor
het tienjarige bestaan van het modehuis organiseert de succesvolle designer voor
meer dan 6000 genodigden de eerste modeshow ooit in de Franse buitenlucht, waar
800 projectoren, 350 ontwerpen, 60 modellen en 40 kappers en visagisten worden
ingezet. 4.000 Mensen betaalden voor een kaartje 200 Franse francs.
In 1988 produceert hij zijn eerste boek
'Thierry Mugler, ‘Photographer’. Met steeds verder groeiend succes bouwt Mugler
een naam op voor zijn catwalk shows en tegen 1992, hij had zijn eerste haute
couture-collectie ontworpen, brengt hij zijn eerste parfum uit; 'Angel'. Het
stervormige flesje staat symbool voor het tijdloze en universele bestaan.
In de daaropvolgende twee jaar worden er
meer boetieks geopend en in 1997 introduceert Mugler zijn eerste mannelijke
geur; 'A*MEN'.
In 1998 is Mugler de eerste ontwerper
die een virtuele modeshow op de computer maakt en het jaar daarop brengt Mugler
zijn tweede boek 'Fashion Fetish Fantasy' uit. Een andere geur volgt in 2005; 'Alien'
en in hetzelfde jaar opent Mugler de 'Thierry Mugler Perfume Workshops', met
als doel het vakmanschap en de kennis te verbreiden om geuren te creëren.
Mugler lanceert in 2007 nog eens een
collectie van vijf geuren. Het jaar daarop wordt een schoonheidslijn gelanceerd
en in 2010 een website Womanity.com, een plek waar vrouwen hun vrouwelijkheid
en visies kunnen uiten.
In 2009 wordt Mugler benoemd tot
artistiek directeur van Beyonce's 'I Am? World Tour' waarvoor hij alle kostuums
ontwerpt.
Eerder, in 1997, verkoopt hij zijn
bedrijf aan Clarins cosmetica waar hij tot 2002 werkzaam blijft. Vorig jaar
kocht l’Oréal het hele merk.
Sinds 2002 is hij niet meer actief in de
modewereld maar nog wel als regisseur en kostuumontwerper voor onder andere Cirque
du Soleil. Voor hen ontwerpt hij de kostuums voor de ‘Zumanity show van Cirque
du Soleil in Las Vegas. Hij schrijft, regisseert "The Wyld", een
toneelspektakel dat in 2014 in première ging in het Friedrichstadt-Palast in
Berlijn. "Gebaseerd op Nefertiti, het meest verbazingwekkende supermodel
ooit", aldus de inmiddels 73-jarige duizendpoot vanuit zijn huis in
Berlijn.
Thierry Mugler: Couturissime, een initiatief van en geproduceerd door het Montreal Museum of Fine Arts (MMFA), in samenwerking met het modehuis Mugler en de Clarins / l’Oréal Group, biedt een kijkje in de unieke gedachtegang van de Franse designer die een revolutie teweegbracht in de mode en haute couture. De tentoonstelling biedt bezoekers de mogelijkheid om een duik te nemen in Muglers unieke verbeeldingskracht waarin perfectionisme, Hollywoodachtige prestige, dromen, exotische wezens, erotiek en sciencefiction elkaar afwisselen. De tentoonstelling is nog te zien in het ‘Musée des Arts Décoratifs’ tot en met 24 april 2022. Vooraf reserveren is aangeraden.
Leuk blog weer Ferry! Lijkt me een mooie tentoonstelling.
BeantwoordenVerwijderen