Paris FvdV is een niet commercieel weblog speciaal voor kenners en liefhebbers van de stad Parijs - en voor hen die dat willen worden. Parijs is een stad met een gewichtig verleden, respectabel en gerespecteerd. Het is totaal niet nostalgisch. Parijs is er in geslaagd om, soms op brutale maar altijd op elegante wijze, om te gaan met zijn grootse monumenten. Ze te beschermen en te integreren in de nieuwe dynamiek van de stad. Parijs is een meester op het gebied van herstel en transformatie. U zult er nooit in slagen een volledig overzicht te maken van plekken en verhalen, die allemaal op hetzelfde punt uitkomen en de glorie van deze stad bezingen. toch wil ik een poging wagen. Wekelijks wil ik u niet alleen informeren over wat Parijs nog meer te bieden heeft, maar ook wil ik mijn liefde voor deze stad op u over dragen. In de hoop dat het raakt aan iets wat u herkent of voelt. Ferry van der Vliet.

Privacy verklaring: Indien u weblog Paris FvdV, dat bij Google-Blogger is ondergebracht, leest en reageert op de blogs van Paris FvdV, doet u dat vrijwillig en is uw IP-adres en mailadres - indien u dat vermeld - bekend en wordt opgeslagen. Ook uw schuilnaam waaronder uw reageert wordt opgeslagen. Paris FvdV zal uw gegevens nooit aan derden doorgeven. We houden uw gegevens privé, tenzij de wet of rechtelijke macht ons dwingt uw gegevens aan hen te verstrekken. Datalekken in het systeem vallen onder de verantwoordelijkheid van Google-Blogger. Door weblog Paris FvdV te bezoeken en/of de op of via deze weblog aangeboden informatie te gebruiken, verklaart u zich akkoord met de toepasselijkheid van deze disclaimer. Google gebruikt cookies om services te leveren en verkeer te analyseren dus uw IP-adres en user-agent zijn bij Google bekend, samen met prestatie- en beveiligingsstatistieken om servicekwaliteit te garanderen, gebruiksstatistieken te genereren, misbruik te detecteren en maatregelen te treffen.

vrijdag 28 september 2012

JEANDO CARDI

Als je vanuit de smalle straatjes vanaf de Bastille komt, of vanuit de rue Saint Antoine, dan ben je totaal onvoorbereid op de grootte en de pracht van de place des Vosges. Dit geometrische plein, 108 meter in het vierkant, is een meesterwerk van élégance met rondom 36 uniforme herenhuizen, 9 aan elke zijde, opgetrokken uit rode baksteen en gele zandsteen. Het plein werd in 1605 aangelegd in opdracht van Hendrik IV, met de bedoeling om het plein in te richten met zijdewerkplaatsen om Frankrijk minder afhankelijk te maken van Italiaanse import. Het plein kreeg eerst de naam place Royal  en werd in 1800 herdoopt in de place des Voges, omdat de bewoners van de Vogezen als eersten na de Revolutie hun belastingen aan de jonge republiek hadden voldaan. Het plein kent en kende illustere personen zoals de markiezin De Sévigny  op nummer 1B, Victor Hugo op nummer 6, de Kardinaal Richelieu op nummer 21,  nu het restaurant l'Ambroisie. Vanaf 1920 woonde hier Georges Simenon, bekend van zijn verhalen over commissaris Maigret. Tot zijn recente scheiding van zijn vrouw, journaliste Anne Sinclair, had ook voormalig IMF-directeur Dominique Strauss-Kahn zijn domicilie aan dit prachtige plein. Onder de zuilengalerijen huizen dure kunst-  antiek en modezaken, cafés en restaurants.
 
Jeando Cardi: "Ik zing om de zielen te kalmeren"

Bij een van mijn laatste bezoeken aan dit majestueuze plein in de Marais, werd ik verrast door een prachtige doordringende, volle, rijke, heldere en gedgemoduleerde sopraanstem, die versterkt werd door de prachtige akoestiek onder een van arcades. Het was of ik beland was in de film Farinelli. Farinelli was de artiestennaam van Carlo Broschi, een van de beroemdste Italiaanse soprano castrato zangers van de 18e eeuw. Maar hier betrof het een man die in Parijs bekend is onder de naam Jeando Cardi. Jaren geleden kwam hij vanuit Corsica naar Parijs. Hij noemt zichzelf troubadour, maar daar doet deze geschoolde operazanger zich tekort. Zijn intonatie is zo zuiver, zijn ademcontrole zo buitengewoon, dat hij met het grootste gemak en zekerheid de breedste intervallen uitvoert. Als het ware gehypnotiseerd stond ik te luisteren naar zijn uitvoering van de 'Sarabande' van Handel.
Als je Jeando Cardi intoetst op Google kom je bijna 10.000 hits tegen waarvan het overgrote deel You-Tube filmpjes betreft. "Ik zing om de zielen te kalmeren" aldus de in 1964 geboren Cardi. "Ik breng de opera naar de straten".  Jeando is regelmatig te vinden onder de arcades van de place des Vosges, het palais Royal of in de catacombes van de Madeleinekerk, vaak in zelf ontworpen kleding. Onlangs toonde hij zijn eigen lentecollectie, gedesigned door de Japanse modeontwerper Saki. 
Jeando Cardi, een bijzondere man, castraat. Maar bij het weglopen bedenk ik mij, dat castraten in hun jeugd (voordat ze 10 jaar oud waren) gecastreerd werden om hun hoge sopraanstem te kunnen behouden. Het verwijderen van de testikels hield de stembanden klein, maar liet het lichaam en vooral de longen doorgroeien, waardoor goede castraten hun ’kinderstem’ met grote kracht konden laten klinken. Zou dat bij hem nu ook het geval zijn?
Place des Vosges, même quand il pleut,
Sous les arcades, il nous émeut.
Farinelli de notre époque,
Il chante des airs baroques. 

Pour scène, il a choisi  la rue,
C'est vrai, il y a fait ses débuts.
Au passant, il offre son chant,
"Ce qui compte, dit-il, c'est l'instant présent." 

Artiste sans prétention,
Saltimbanque de la chanson,
Simplicité, excentricité,
Humour et sensibilité,
 

Place des Vosges, zelfs als het regent,
onder de arcades, beweegt hij ons,
De Farinelli van onze tijd,
hij zingt aria's en barok. 

Als decor kiest hij de straat,
het is waar, hier maakt hij zijn debuut,
In het voorbijgaan, biedt hij zijn lied,
Hij zegt; "wat telt is het moment". 

Artiest zonder pretentie,
harlekijn van het lied
eenvoudig en excentriek,
humor en gevoel.

2 opmerkingen:

  1. Wederom veel leesvoer en genieten van je prachtige foto's. Ook zie ik dat je wat aan de layout aan het sleutelen bent geweest. Ga vooral zo door.....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ferry complimenten, wederom een mooi verslag over een parel in Parijs en trouwens een geweldige zanger. Zoals je intussen wel weet vind ik het verhaal achter het verhaal altijd leuk om te weten en zo zit er ook aan het prachtige Vogezenplein weer een geschiedenis.

    Op 30 juni 1559 werd in de rue Saint-Antoine een groot toernooi georganiseerd. In de strijd overwon de toenmalige koning Hendrik II al zijn tegenstanders. Als kroon op het werk wilde hij de strijd ook nog opnemen tegen Montgomery, de kapitein van zijn wacht. Dat werd hem fataal, want de lans van de kapitein brak middendoor en trof hem in het oog. In allerijl werden zelfs ter dood veroordeelden onthoofd om met de geamputeerde hoofden allerlei experimenten uit te voeren die de koning van een gewisse dood zouden kunnen redden! Hoewel de koning verzorgd werd door de beroemde Ambroise Paré, stierf hij tien dagen later na het fatale ongeval. Zijn vrouw koningin Catharina de 'Medici liet het Palais des Tournelles, waar Hendrik stierf, afbreken met als doel deze nare geschiedenis te vergeten. Op deze plaats liet zij een plein aanleggen, met als doel een paardenmarkt. Jaren later liet Hendrik IV hier het Place Royal bouwen, maar het idee om hier een plein te maken kwam dus eigenlijk van Catharina de 'Medici.

    BeantwoordenVerwijderen